Gisteravond besloot Cosmo opeens dat hij niet binnen wilde komen. Het was zo donker in de achtertuin ondanks onze schijnwerpers dat ik hem niet kon vinden. Eindelijk na middernacht besloot meneer eens op mijn geroep af te komen.
Het gevolg was dat ik pas om half een in bed lag en vanochtend begint Cosmo om zeven uur alweer te piepen. Denk je dat de puppy je vroeg wakker gaat maken, is het de oude van dagen! Gelukkig gaat hij weer liggen, maar ik voel me geradbraakt.
Denkelijk heb ik met personal training ook mijn schouders weer teveel gebruikt en het voelt of er messen tussen steken wat weer een flinke hoofdpijn veroorzaakt. Met heel wat moeite sta ik rond kwart over acht op en gooi de honden in de achtertuin.
Een kop koffie en een paar gepocheerde eieren later voel ik me tenminste in staat naar de sportschool te gaan. Het is ook telkens zulk bewolkt en koud weer, ongewoon voor hier. Meestal hebben we meer zon.
Cosmo wil graag naar buiten!
Vooral de rillingen gaan niet weg. Ik kan dan ook geen moment buiten zijn zonder enorm te rillen. Gelukkig is Orions vriendinnetje Mia er weer en krijgen de honden zo hun beweging zonder mij. Orion wil anders alleen maar bij mij zijn. Misschien voelt ook hij aan dat ik me niet lekker voel. Hij is ook een stuk rustiger dan gewoonlijk, gelukkig.
Na mijn douche en gekleed in warme kleding doe ik de honden in de van. Dit ga ik vaker doen tot het te warm wordt om ze mee te nemen. Als ik ze dan geen wandeling kan geven zien ze de wereld wel vanuit de van. Beiden zijn dol op autoritjes.
Als Orion gaat slapen ga ik terug naar huis. Vlakbij ons huis is er allerlei politie, ambulances en brandweerwagens. Een buurvrouw vertelt dat een vrouw bij haar huis vlak voor haar tienerzonen, die basketbal speelden, uit een auto sprong.
Haar zonen belden 911 en de man kwam ook al gauw. De vrouw had haar medicijnen niet ingenomen. Ze veroorzaakte een ongeluk op de snelweg vlak bij ons en had ook een tweejarige in de auto. De man was helemaal ontdaan en de vrouw moest naar het ziekenhuis. Zo maak je nog eens wat mee.
Helaas maakt Saskia ook een nare dag mee. Kyle, de jongen, die bij ons kerst vierde, heeft expres teveel pijnstillers genomen en Saskia's vriendinnen (zij zit op school) brengen hem naar de EHBO. Daar blijkt zijn hartslag te laag en hij blijft overgeven. Gelukkig lijkt het allemaal niet levensbedreigend.
Na haar school gaat Saskia naar het ziekenhuis, ondanks dat ze hem allang heeft laten weten dat het nooit iets kan worden tussen hen. Zelfs met kerst was het filantropie, niet omdat hij haar vriendje was. Ik hoop van harte dat Saskia zich er niet schuldig over voelt. Dat de jongen hulp nodig heeft is wel heel duidelijk.
Wat ik niet vaak doe, doe ik nou. Ik ga even op bed liggen. De honden liggen om me heen en Snickers naast me. Ik slaap weliswaar niet maar het helpt wel wat. Alleen blijven de huiveringen en ik doe de haard aan. Langzamerhand krijg ik het warm genoeg, eindelijk.
Nadat ik de honden eten heb gegeven ga ik nog even naar de buren. Zij gaan weer voor de honden zorgen. Niet veel is anders, behalve dat Orion moet zitten tot hij zijn eten krijgt en ik geef de honden water. Dat is zo schattig, die twee koppen, die lekker hun water oplikken.
Voor het avondeten heb ik met Sara afgesproken bij Red Galanga. Ik overweeg een Uber te nemen, maar bedenk dat ik de vijf minuten naar het restaurant wel zelf kan rijden. Ik ben nachtblind en als passagier heb ik daar duidelijk minder last van dan als chauffeur. Gelukkig kom ik zonder kleerscheuren bij het restaurant aan.
Daar wacht ik even bij de open haard op Sara. Voor haar is het de eerste keer hier. We zijn het erover eens dat het een heel gezellig restaurant is. We bestellen beiden de garnalen en edamame dumpling soep en krijgen daar geen spijt van, heerlijk!
Wij nemen afscheid tot na mijn reis en ik rijd terug naar huis. Ik kom werkelijk geen enkele tegenligger tegen en dus heb ik geen problemen met de terugrit. De koplampen van tegenliggers verblinden mij helemaal zodat ik even helemaal niets meer zie. Ik laat het rijden voortaan maar weer aan anderen over.
Thuis zijn de honden gelukkig vrij rustig. Ik kijk wat tv en laat de honden dan uit. Gelukkig lijkt Kyle ok, werkt Katja aan het vinden van een plek om te trouwen en horen we vrij weinig van Kai. Tijd om lekker te gaan slapen en me morgen hopelijk beter te voelen.
9 reacties:
Goed plan, even een rustiger dagje. Zou icy hot nog kunnen helpen bij de pijn in je nek?
Wat ontzettend schrikken voor Saskia. Ik hoop dat die jongen snel goede hulp krijgt, zij zou zich hier niet mee bezig moeten houden, genoeg zelf aan haar hoofd! Hoe gaat het met haar gitaar spelen? (doet Kai dat eigenlijk ook nog wel eens?)
Wat een dag, veel gebeurd en ook gedaan. Wel vervelend dat je zo rillerig bent maar wel weer lief dat de honden zo lekker bij je komen liggen, is toch schattig. Dat nachtblind is zo herkenbaar, is helemaal vervelend als de weg nat is, ik zie dan ook altijd zo slecht. Korte stukjes wil ik s' avonds wel rijden als het moet maar liever laat ik het dan aan mijn man over ;-)
Grtz.Yvonne
Beste Petra,
Ik lees nog steeds elke dag jouw blog met veel interesse, maar reageer niet altijd wat niet wil zeggen dat ik jouw verhalen niet interessant vind.
Ik wens jou voor de volgende dagen een fijn tussendoortje samen met Rick, en ook een pijnvrij weekend.
Groeten van Hilde uit B.
Soms heb je zo een dag, rillerig, Goed dat je naar je lichaam luistert. Je wil tenslotte leuke dagen hebben als je weg bent.
Veel plezier de komende dagen.
Groet, Bea
Sterkte!
En goede reis.
Karen
Mijn reactie op je andere blog is blijkbaar ergens blijven zweven, ik kon hem iig niet meer terugvinden, lol. Maar, ik lees ook nog altijd mee en als ik eens een paar dagen geen tijd heb om te lezen, zorg ik dat ik daarna weer alles lees zodat ik weer "bij" ben.
Groetjes Tine.
Bedankt voor de naam van de wielrenner. Ik had nog niet van hem gehoord, maar heb hem eens opgezocht en hij is inderdaad nog jong. Hopelijk kan hij een mooie carrière uitbouwen.
Ik hoop dat je je morgen beter voelt en kunt genieten van je tijd in Seattle!
Gelukkig toch best leuke dingen kunnen doen terwijl je je niet zo goed voelde!
Wat een akelig nieuws van Kyle. Wat zal Saskia geschrokken zijn. Schuldgevoel is soms een raar ding...je weet in je hoofd dat het niet nodig is maar je gevoel zegt vaak wat anders. Hopelijk krijgt hij nu de hulp die hij hard nodig heeft.
@Nina - Grappig, ik heb inderdaad Icy Hot op mijn nek en schouders gedaan voor het slapen gaan, hielp goed. Die jongen is echt een probleem, Saskia voelt zich er veel te betrokken bij naar mijn smaak. Ik weet niet of ze al gitaar speelt, iets zegt me van niet, ze moet eerst wat rustiger in haar hoofd worden. Kai wil zijn basgitaar naar Duitsland nemen in maart.
@Yvonne - Oei, ja, als het regent zie je mij helemaal niet in het donker rijden. Zo'n klein stukje gaat nog, maar ik ben best nerveus zelfs dan.
@Hilde - Dank je wel. Ik ben maar liefst dertien dagen op reis! Februari zal snel voorbij zijn.
@Bea - Gelukkig duurden die rillingen niet voort en ik voel me vandaag tenminste niet zo uitgeput
@Karen - Dank je wel!
@Tine - Inderdaad, ik zag je reactie niet, Google doet soms vreemd
@Nancy - Ja, hij moet het nog "maken", maar ik vind het grappig dat hij juist in Belgie terecht is gekomen. En ook leuk om zijn moeder Nederlandstalige artikelen over hem te zien plaatsen.
@Petra - Kyle is (eerst tegen zijn zin, maar Saskia heeft hem de noodzaak ertoe doen inzien) opgenomen in de psychiatrische afdeling van het ziekenhuis. Hopelijk kunnen ze hem daar helpen want dat is veel te veel voor Saskia.
Een reactie posten