Groundhog Day

De honden zijn vannacht heel braaf geweest en pas om kwart over acht hoor ik ze wakker worden.  Helemaal goed!  Ik laat ze in de achtertuin en kleed me dan snel in mijn sportkleding.

Intussen zie ik dat Punxsutawney Phil in Pennsylvania zijn schaduw heeft gezien en nog zes weken winter voorspelde.  Het is 2/2 en Groundhog Day. Zo'n grappige traditie is dit, het goede nieuws is dat de winter voor de helft voorbij is en tot nu toe hier althans niet bepaald koud.

Als ik weer beneden kom wil Orion alweer naar binnen, maar Cosmo blijft buiten.  Ik zet koffie en maak mijn beschuitjes met kaas en tomaat.  Orion kijkt ieder hapje uit mijn mond, maar komt niet dichterbij want hij ziet de waterspuit naast mij.  Langzaam merk ik dat hij weer beter gaat luisteren.

Steeds meer komt zijn karaktertje naar buiten en hij is een pistooltje met een lief hart. Arme Cosmo is eigenlijk veel te meegaand voor Orion en ik moet regelmatig ingrijpen als hij Cosmo maar niet met rust laat. Hij wil gewoon spelen, maar Cosmo is er meestal niet van gediend.

Gelukkig komt Mia van de achterburen naar buiten en kan Orion lekker met haar wedstrijdje langs het hek rennen.  Buiten adem komen de honden weer binnen en met hun bevroren gevulde Kong zijn ze weer even bezig.  Orion vindt zijn bench gelukkig helemaal niet erg op die manier.

Bij Anytime Fitness doe ik twintig minuten cardio al "kletsend" met de meisjes op Facebook. Saskia heeft heel goed nieuws.  Ze heeft de Dean's List gehaald voor vorig semester.  Dat halen alleen studenten, die boven een bepaald percentage hebben gescoord. Terugkijkend naar de afgelopen paar moeilijke jaren is dit een enorme prestatie voor haar.

Katja vindt dit semester moeilijker dan het vorige tot nu toe.  Ze heeft wel heel interessante psychiatrische kliniek praktijkuren waar ze ons over vertelt. Wat kan het brein toch een gecompliceerd iets zijn.  Mentale ziektes krijgen veel te weinig aandacht terwijl ze meer invloed op iemands leven kunnen hebben dan andere ziektes.

Sharon komt me halen en met het Simply Fit board doen we weer allerlei gewichtenoefeningen. Het halve uur gaat snel.  Dan doe ik nog cardio tot ik mijn stappen bijeen heb en zeg de sportschool dan weer gedag.

Onderweg speel ik wat Pokemon Go en haal eindelijk level 26.  Thuis neem ik de honden weer naar buiten en Orion vindt een gigantische tak die hij met zich ronddraagt.  We doen een "volg" spelletje en als de honden gaan liggen neem ik ze terug naar binnen.

Daar gaan we door onze gehoorzaamheidsroutine.  De honden weten nooit welk bevel ik ga geven en ik merk aan beiden dat ze het leuk vinden.  Minder leuk vindt vooral Orion de voordeurtraining maar ook daar wordt hij steeds beter in.  Nu nog zien hoe hij is als er ook daadwerkelijk mensen zijn.

Aangezien Orion het leuk vindt op onze hot tub te springen (en er weer vanaf), iets wat we niet willen aanmoedigen overigens, bedacht ik dat hij het misschien leuk zal vinden obstakels te doen. Ik bedenk me dat we nog een IKEA "tunnel" van vroeger voor de kinderen hebben.

Die haal ik naar boven en Orion vindt het meteen prachtig.  Cosmo wil er niet in wat ik ook probeer. Het blijkt later dat Orion al vanaf baby af aan zo'n ding had.  Geen wonder dat hij weet wat het is.

Voor de lunch ga ik weer naar District Dumplings en bestel daar de soep dumplings.  Mijn hemel, wat zijn die lekker!  Ik ben zo dol op dumplings en super blij nu zo'n restaurant dichtbij te hebben!

Bij de vlakbij gelegen Mint Lounge maakt Thu mijn nagels weer keurig. Ik kies dit keer een kleur die me aan de zee doet denken, want de komende weken bezoek ik drie plaatsen aan zee. Het is wel koud met teenslippers aan om mijn teennagels goed te laten drogen.  Ik ga dus toch maar niet naar Target, het is toch niet urgent.

Toch trotseer ik de kou in de achtertuin want Orion gaat gewoon niet naar beneden als ik niet meekom.  Ergens heel schattig, want hij blijft ook gehoorzaam boven aan de trap wachten tot ik beneden ben.  Alles om vrouwtje maar mee te krijgen, net een kind.

Gelukkig komt Mia ook weer naar buiten. Volgens mij vinden haar eigenaren het ook wel handig dat ze zo haar beweging krijgt met Orion.  Ik vind het in ieder geval een enorme uitkomst!

En dan hebben de heren honger

Vanavond heb ik weer met een paar vriendinnen afgesproken voor het avondeten. Chris komt me ophalen en Tara ontmoet ons bij Turmeric, het Indiase restaurant in Vienna. Het wordt weer erg gezellig en ik bestel eens een ander gerecht.

Het heet chilli chicken en is pittige kip in tomatensaus met paprika en ui. Ik bestel er het uienbrood, kulcha, bij.  Chris neemt een ander pittig kipgerecht dat mij ook erg lekker lijkt en Tara heeft kip tikka massala. Het smaakt ons allemaal prima.

Het gesprek vloeit ook vlot.  Chris is recentelijk in Cuba geweest en dat is voor ons Amerikanen natuurlijk helemaal exotisch.  Ik vind het zeer interessant te horen hoe ze het ervaren heeft. Tara's zoon fietst professioneel in Belgie maar is nu een tijdje thuis tot het volgende seizoen.

Het is zo grappig dat iedereen mij altijd bedankt voor het organiseren van de etentjes of happy hours.  Net of het niet bij hen opkomt, maar als iemand anders het doet is er veel enthousiasme.  Ik vind het wel heel leuk dat we in zo'n buurt waar "iedereen" iedereen kent wonen (natuurlijk lang niet, maar toch, meer Europees dan elders in de VS).

Chris geeft me een lift terug naar huis waar Orion ondanks alles nog vol energie zit.  Hopelijk betekent dat dat hij vannacht weer lekker lang zal slapen.  Op het moment is het telkens Cosmo die als eerste wakker wordt.

Als ik Snickers naar "bed" breng heeft die geen interesse in zijn eten.  Dat is heel ongewoon en maakt me zeker bezorgd.  Gisteravond was het net zo, maar vanochtend was het eten op.  Hopelijk is dat morgenochtend weer het geval.  Snickers is bijna zestien, maar lijkt nog zo vief.  Ik hoop van harte dat er niets aan de hand is!

PS: Periodieke check of mensen dit blog nog leuk vinden om te volgen.  Wie leest mee en waar om je vandaan?