Lenteachtig weekend

Zaterdag

Gisteravond lukte het me niet de slaap te vatten tot na middernacht. Om negen uur schrik ik pas wakker van Orion, die ergens op knauwt.  Het is gelukkig zijn eigen botje maar ik kwam uit zo'n diepe slaap dat ik mezelf nog niet echt wakker kan krijgen. Jet lag naar het oosten toe blijft het vervelendst.

Rick neemt de honden naar beneden en ik doezel nog meer dan een uur verder.  Als ik om kwart over tien eindelijk wakker genoeg ben om op te staan zie ik de zon vrolijk naar binnen schijnen.  Rick heeft intussen ontbijt gehaald bij Starbucks.

Na het ontbijt gaat Rick even propaan voor de barbecue halen want we hopen morgenavond wat te grillen. Eigenlijk heb ik een bijna onbedwingbare zin om terug naar bed te gaan.  Als Rick terugkomt weersta ik die en zoek de elliptical boven op.  Ik heb weliswaar veel bewogen tijdens mijn reis, maar het serieuze sporten moet weer beginnen.

Op sommige dagen ben ik zo trots dat ik mijn doel bereik!

Het uur gaat vrij snel voorbij en als ik beneden kom heeft Rick de achterdeur zelfs openstaan.  Het is maar liefst twintig graden en dat op 18 februari!!! Ik maak me gauw klaar en dan gaan we lunch eten.  We kiezen Noodles & Company want die hebben een leuk terras. 

Hun menu is veranderd en een van mijn favorieten staat er niet meer op.  Gelukkig een paar anderen nog wel want de nieuwe gerechten hebben allemaal vlees waar ik niet in geinteresseerd ben. Ik bestel een Penne Rosa met extra spinazie en tomaat. 

Rick haalt intussen van Chipotle en samen eten we aan een tafeltje op het terras.  Onvoorstelbaar om midden februari gewoon zonder jas te zitten.  De honden wachten intussen in de auto en dit is een goede oefening voor Orion.  Tot mijn verbazing blaft hij maar even tegen mensen, die langslopen.  Zou onze training dan toch zijn vruchten afwerpen?

Op de terugweg rijdt Rick voor mij langs de verschillende Pokestops in Vienna.  Opvallend is dat daar voor het eerst dat ik me kan herinneren ook overal lures op zitten om extra Pokemon te vangen. Kennelijk heeft het uitkomen van de tweede generatie Pokemon de interesse in het spel weer aangewakkerd.  Ik vind het in ieder geval weer een stuk leuker.

Het is zo lekker buiten dat ik besluit voor in het zonnetje te gaan zitten. Lorraine komt even kletsen en ik krijg het zelfs te warm! Rick is in de achtertuin bezig en ik besluit lekker te gaan relaxen in mijn hangmat schommelstoel met de Nederlandse tijdschriften, die mijn vriendin Ingeborg me stuurde. 

Jammer genoeg zat er ook heerlijke boerenkaas in dat pakje, maar de buren hadden het in de garage gelegd en tegen de tijd dat Rick het vond was de kaas beschimmeld.  Ik baal ervan want had hem gezegd dat er een pakje uit Florida zou zijn dat hij meteen open moest maken en de kaas in de ijskast doen. 

Rick schreef iedere dag dat het er nog niet was maar dacht er niet aan de buren te vragen of het misschien al aan was gekomen.  Zonde van die lekkere kaas maar Rick heeft de stukken bewaard en die zijn inderdaad groen in plaats van geel. Geen beschuitjes met boerenkaas in mijn nabije toekomst dus, helaas.

We genieten op het deck voor het eerst dit seizoen van het heerlijke weer.  Durf ik te hopen dat wij geen winter meer krijgen dit jaar?  De temperaturen voor de komende dagen blijven boven normaal.  Als het zo warm blijft kan het zomaar zijn dat Bea de kersenbloesems hier gaat meemaken volgende maand.  Dat zou wel heel leuk zijn!

Tegen half vijf wordt het toch wat kil en gaan we naar binnen.  Kennelijk heeft Orion genoeg beweging en stimulering gehad want hij slaapt de hele tijd.  Waarom doet hij dat nu nooit als ik alleen thuis ben met ze? Honden zijn toch net als kinderen.

Rick en ik besluiten dat we zin in Thais eten hebben en kiezen Busara waar we alweer een jaar niet geweest zijn (er zijn hier bijna net zoveel Thaise als Chinese restaurants). Het decor hier is altijd mooi en we smullen van het eten.  Voor mij een soep vooraf en dan "wild pork", varkensvlees met verse groene peperkorrels.

Terug thuis loopt Cosmo wat mank als hij opstaat.  Denkelijk is het zijn arthrose, of althans dat hoop ik.  De taxichauffeur zei het gisteren zo goed, honden zouden net zo oud als mensen moeten kunnen worden.  Ik probeer van iedere dag met Cosmo te genieten maar ik haat het dat hij ouder wordt.  Mijn maatje voor zoveel jaren kan ik niet missen!

Het is zo schattig hoe de honden samen drinken

We kijken wat tv en de honden liggen om ons heen.  Katja was de afgelopen dagen flink ziek, maar vandaag goed genoeg om naar mogelijke huwelijksplekken te kijken.  We kregen heel wat foto's te zien. Ik vind het nog steeds moeilijk om zo van afstand een mening te vormen.

We zullen voor haar bruiloft e.d. ook echt op haar toekomstige schoonfamilie moeten leunen.  Wij hebben tenslotte geen idee waar het allemaal leuk is daar. Ik had zo gehoopt dat ze in dit gebied wilde trouwen maar ook begrijpelijk dat het strand wel erg trekt.

Saskia werkt hard voor haar school maar heeft het in haar prive leven moeilijk.  We kunnen enkel een klankbord zijn en ik mis mijn "baby" erg.  Kai en Bea zijn klaar met hun semester en komen over iets meer dan twee weken alweer deze kant op!

Nu lekker relaxen en tv kijken en dan hopelijk wat vroeger moe dan gisteravond en eerder op morgen.

Zondag

Het lukt me om drie kwartier eerder op te staan dan gisteren.  Alweer is het ongewoon warm weer en de honden spelen al in de tuin. Ik hoop echt dat winter niet weer terugkeert!

Rick en ik gaan naar Starbucks in Vienna en daar hebben ze geen egg bites, die ik zo lekker vond.  Starbucks had er niet op gerekend dat die zo populair zouden zijn en nu moeten ze opnieuw ingeslagen worden en is er over het hele land een tekort aan.  Toch grappig!

In plaats daarvan neem ik dan maar Bantam bagels.  Onderweg naar huis gaan we langs de Rite Aid waar ik weer eens wat pillen ophaal. Ik ga toch eens met mijn dokter praten en vragen of ik niet drie maanden tegelijk kan krijgen in plaats van maar een maand.

Thuis neemt Rick Orion mee voor een heel lange wandeling door de buurt.  Cosmo gaat met mij mee naar boven terwijl ik mijn uur elliptical doe.  Soms is het goed om de honden apart te nemen en dat doen wij eigenlijk bijna de hele dag vandaag.

We maken ons klaar om erop uit te gaan en doen Orion in zijn bench.  Cosmo mag met ons mee en dat vindt Orion duidelijk niets.  Helaas is het in de bossen te druk om hem mee te nemen.  Hij zou constant blaffen tegen de mensen en honden.

We halen lunch in Vienna, voor Rick een wrap bij Jersey Mike's Subs en ik haal een dunne bagel met zalm en cream cheese bij Manhattan Bagel. In de auto eten we het op en banen ons door het verkeer een weg naar Washington. 

Zoals we al verwachtten zijn we bepaald niet de enigen, die van dit ongewoon warme weer (het is 22 graden!) genieten. Langs de George Washington Memorial Parkway is het druk met fietsers en wandelaars.

Wij willen op Theodore Roosevelt Island gaan wandelen.  Die parkeerplaats staat ook vrijwel vol, maar er vertrekken regelmatig mensen.  Grappig genoeg valt niemand de dichtstbijzijnde plek op en die nemen wij dan ook graag in.

Tot mijn verbazing en genoegen blijkt dit een leuke Pokemon Go plek te zijn.  Ieder bordje in het park is een Pokestop en er zijn allerlei Pokemon die ik nog niet eerder zoveel heb gevangen.  Daaronder de Magikarp waar ik eindelijk genoeg punten voor krijgen om hem te evolueren.  We leren dankzij het spel ook dat Captain John Smith (denk Pocahontas) hier in het begin van de zeventiende eeuw als eerste Europeaan kwam met zijn boot.

Het is druk en doet me aan de Treek bij Amersfoort denken toen we daar vroeger met zijn allen gingen wandelen.  Eigenlijk is het te druk voor mij want het natuur gevoel gaat wat verloren met al die mensen en honden.  Rick en ik zijn blij dat we Orion niet mee hebben genomen!

Toch is het een leuke wandeling.  We lopen onder een van de grote bruggen naar de stad en zien een heel aantal eenden. En ik vang me een ongeluk aan Pokemon.  Hier moet ik vaker heen om te spelen! Dit is het leuke van het spel, spelen terwijl je ook beweging krijgt.

Cosmo is doodop als we terug bij de auto zijn dus we hebben geen hond meer aan hem.  Op de terugweg stoppen we bij Whole Foods voor wat boodschappen en avondeten.  Het is vooral druk bij de slager, kennelijk zijn er meer mensen die net als wij gaan grillen.

De narcissen zijn bijna uit!

Thuis heb ik nog een uurtje om lekker buiten in het zonnetje te zitten.  Ik lees Twitter en moet regelmatig hardop lachen ondanks de recentelijke tragedies, waar onze president ons op attent maakte, die nooit plaatsvonden. De humor in 140 karakters van sommige mensen vind ik geniaal, een woord dat ik nooit voor nummer 45 zal gebruiken.

Rick en Chuck willen het erop wagen Deense dog Phil en Orion met elkaar in contact te brengen.  Aan het geblaf te horen weet ik al dat het experiment mislukt is. Phil is drie keer zo zwaar als Orion dus ik ben opgelucht als die ongedeerd weer binnen komt lopen.

 Voor het avondeten gaat Rick biefstuk en worteltjes grillen en ik maak komkommersalade met Franse vinaigrette.  Zo'n lekker zomers maal en dat in midden februari!  Dit is een lang weekend voor ons dus morgen nog een gezellige dag samen. De honden zijn na vandaag uitgeteld, dit moeten we vaker doen!