Zo heet dat iedereen de mall induikt, wij ook!

Eigenlijk zou ik vandaag van mezelf naar mijn aqua klas moeten.  Maar ik word moe wakker en heb geen zin om vroeg op te staan.  Soms draag ik mezelf teveel op en na de lange hete dag gisteren mag het vandaag best iets minder.

Rick is kennelijk ook wat langzamer, want als ik om half negen opsta zit hij nog beneden zijn ontbijt te eten. Hij waarschuwt me dat het buiten al als een oven aanvoelt met 31 heel vochtige graden.  Toch kan ik het niet laten mijn gebakken eieren met kaas en tomaat op het deck te verorberen.  De zomer duurt toch al zo kort!

Toegegeven druip ik als ik weer binnenkom.  Ik vind het niet snel te warm, maar ik ben vandaag wel dankbaar voor de airconditioning!  Ik besluit een uur op de elliptical boven te gaan "rennen".  Orion komt mee en gaat braaf slapen zodra ik begin.

Christine belt tijdens haar sporten en zo sporten we toch een beetje samen.  We hebben weer heel wat bij te kletsen en voor we het weten zijn we allebei klaar.  Ik mis de tijden dat we gewoon samen naar de sportschool gingen en het saaie sporten een stuk leuker was al pratend met een vriendin.

Ondanks de hitte en mijn al zeer bezwete staat waag ik me toch aan een wandeling met Orion.  Die geniet ervan, maar lang houdt hij het niet uit en thuis zijgt hij dankbaar neer bij zijn waterbak.  Ik heb eindelijk antwoord van de dierenarts en de zesentwintigste gaan Orion en ik er weer heen.  Intussen mogen we zijn medicijn verdubbelen.

Orion en ik vinden ook dit mooi blauwe roodborst eitje

Voor de lunch wil ik mijn zwemroutine nog doen, want iets zegt me dat dat vanmiddag niet meer gaat lukken.  Als ik in het zwembad aankom zijn beide zwembanen ingenomen door lifeguards, die les geven. De regel is dat er te allen tijde een baan open moet zijn voor volwassenen om te zwemmen.

Het ergert me dan ook flink als ik een van de lifeguards vraag hoe lang ze nog in die baan zal zijn en zij duidelijk niet van plan is zich te verplaatsen.  Gelukkig is haar collega in de baan ernaast wel meteen bereid die vrij te maken.

Het is weer genieten mijn veertig baantjes te trekken.  Ik heb er nu vijfentwintig kilometer opzitten dit seizoen, volgens mij het meeste wat ik ooit gezwommen heb. Ik droog nog wat op, maar het is zo warm dat ik me al gauw klaarmaak om terug te lopen.

Als ik achter me kijk zie ik een peutertje in de volle zon met een baddoek over zich heen in slaap proberen te vallen op een ligstoel.  Zijn babysitter, een jonge tiener, let absoluut niet op hem en is druk bezig op haar telefoon.  Als dit jochie daar blijft liggen zal hij gegarandeerd oververhit raken zo geen zonnesteek krijgen.

Gauw bedenk ik hoe ik zonder het meisje boos te maken kan zorgen dat het jochie niet in de zon blijft liggen.  Ik besluit mijn stoel in de schaduw aan te bieden voor hem.  Dat neemt ze dankbaar aan en later zie ik dat ze hem inderdaad erheen overhevelt. Ik bedenk me dat het geen slecht idee zou zijn op dagen als vandaag als dit soort dingen ook gemonitord werden.

Thuis kleed ik me in gewone kleding en wacht op Saskia.  Vanmiddag gaan we, zoals het gros van de mensen in deze omgeving blijkt, naar de mall.  Saskia heeft er een aantal dingen nodig, maar we beginnen met lunch.

Saskia kiest daar Le Pain Quotidien voor.  Zij hebben in de mall een vol restaurant en een dependance, zeg maar.  Wij nemen plaats aan een tafeltje bij die laatste.  Ik zie "mini Dutch pancakes" op het menu en Saskia vertelt me dat dat poffertjes zijn.

Jammer genoeg heb ik geen trek in iets zoets anders zou ik ze proberen.  Saskia bestelt de heel lekker uitziende avocado tartine en ik neem een kop gazpacho en de zalm tartine.  Het smaakt allemaal zeer goed en is gezellig nog even zo met mijn jongste. 

Ze vertelt dat ze een Brits meisje heeft gevonden, die hetzelfde programma gaat doen en dezelfde vlucht naar Perth vanaf Abu Dhabi zal nemen.  Dat vind ik ook een prettig gevoel. Het enige waar we nog steeds niet zeker over zijn, zijn haar medicijnen, maar ik neem maar aan dat dat ook wel goed komt.

Saskia heeft wat zomerkleding nodig en vindt werkelijk heel goedkope, maar goed uitziende, dingen bij Uniqlo. Ik vind het wat saaie kleding, maar wat Saskia koopt vind ik ook leuk.  PacSun heeft niets van haar gading en verder zijn er geen kledingzaken waarin ze geinteresseerd is in dit deel van de mall.

We lopen Macy's in en gaan naar de derde verdieping waar ze koffers en tassen verkopen.  Ze hebben een goede uitverkoop (al denk ik dat die permanent is) en Saskia vindt een grote, maar lichte, Samsonite koffer met bijbehorend cabine koffertje. Ze hebben ook nog eens een leuke felblauwe kleur.

De verkoper ziet zijn kans schoon en biedt mij 35% korting aan als ik een Macy's kaart neem.  Daar kan ik natuurlijk geen nee tegen zeggen.  Dat niet alleen, maar ik besluit dan ook meteen een nieuwe duffel voor mezelf te kopen.  Er is er maar een die werkt met mijn gigantische kussen en die is ook goed afgeprijsd.

Met de koffers achter ons aan lopen Saskia en ik door de mall.  Voor we vertrekken wil ze toch nog eens bij Urban Outfitters kijken.  Natuurlijk slaagt ze daar weer goed.  Wel duurder, maar het staat Saskia wel erg leuk.

Op de terugweg stoppen we bij Bed, Bath & Beyond.  Daar kopen we baddoeken en wasdoekjes voor Saskia en zakken waar ze de lucht uit kan zuigen met een stofzuiger zodat spullen minder plaats innemen in haar koffer.  Voor onszelf koop ik nieuwe afwasborstels, heel spannend.

De laatste stop is Whole Foods en we zijn beiden eigenlijk wel uitgeput nu.  Al dat staan in de mall en de hitte, ik kan niet wachten mijn voeten omhoog te doen! We doen snel onze boodschappen en gaan dan huiswaarts.

Daar is Orion natuurlijk dolblij ons te zien.  Hij glipt naar buiten en steelt een karton voor eieren uit onze recycling bak.  Hij rent de tuin in en ziet daar ook Delia met Frosty.  Tot mijn verbazing blaft Orion helemaal niet! 

Delia laat Frosty, een poedeltje, van de lijn en de twee rennen even rond.  Ik ben best bang dat Orion opeens uit zal halen, maar Orion speelt gewoon en er komt geen blaf of grauw uit hem!  Als Frosty er genoeg van heeft roep ik Orion terug en hij komt zomaar terug.  Wauw! Er is dus zeker verbetering!

Gewoonlijk zou ik nu buiten op het deck gaan zitten, maar zelfs voor mij is het nu te warm en vochtig.  Ik ben ook moe dus doe mijn voeten omhoog op mijn stoel.

Rick komt wat laat uit zijn werk en we bestellen eens eten van een voor ons nieuw Thais restaurant, Bangkok Street.  Dat blijkt een heel goede keuze te zijn!  Het is vlakbij, maar we gaan er om de een of andere reden nooit heen.  Vanaf nu zullen we er zeker vaker bestellen!

Saskia heeft een nieuwe vriendin hier en daar blaft Orion dan weer wel eindeloos tegen.  Leer mij die hond begrijpen!  Vanmiddag zag ik wel opeens met Frosty hoe ik graag zou willen dat Orion altijd was. Hij hoeft het niet fijn te vinden geaaid te worden, maar dat felle geblaf moet als wij hebben gezegd dat het goed is, afgelopen zijn.