Een weekendje alleen thuis, orchideeen, lente in huis en een etentje

Zaterdag

Gisteravond keek ik voor het naar bed gelukkig nog even in mijn e-mail. Daar was een mailtje van J. dat ze toch van de rondleiding vandaag af wilden zien. Ze hadden al heel wat door de stad gelopen en hadden andere plannen.

Wat mij betreft prima, want ik hoor de wind nog steeds om het huis huilen. Het is niet meer zo extreem, maar wel berenkoud! Midden in de nacht werd ik echter wakker van de hitte in de kamer. Door de stroomuitval was de tijd op de thermostaat verkeerd en dacht die dat het douche tijd was. Iets te enthousiast, blijkt later, schoof ik het raam open. 

Een ander voordeel van geen rondleiding, bedacht ik me, is lekker kunnen blijven liggen zonder wekker. Orion heeft daar echter andere ideeen over. Om half acht begint hij te zeuren om naar buiten te kunnen. Als Rick thuis is slaapt die hond met gemak tot negen uur, maar nu, ho maar!

Na hem in de tuin gelaten te hebben probeer ik het nog even in bed uit te houden, want het is maar vijftien graden in de kamer. Ik ben te wakker en ga dan toch maar naar beneden. Daar zet ik de verwarming aan en laat Orion toch nog even gauw uit.

Sinds gisteren heb ik Pig niet meer gezien. Hij kwam niet op het eten af en ik maak me zorgen. Orion maakt hem bang. Hetzelfde met Zorro en Flapjack, maar die zijn groot en Orion is eigenlijk bang van hen. Grappig genoeg zijn Orion and Snickers goede vriendjes tegenwoordig. Gelukkig vind ik Pig onder de bank (later vindt hij eindelijk Saskia's kamer waar hij veilig is).

Tijd voor mijn Starbucks ontbijt, ik bestel een grote ijskoffie met de eiwit egg bites. Het is nog steeds guur en de wind gaat door merg en been. Ik ben blij dat ik niet de hele dag in de stad hoef te lopen, maar ik smeed wel een plannetje om toch iets leuks in de stad te gaan doen vanmiddag.

Maar eerst moet er bewogen worden en dat doe ik op de elliptische machine. Ik stel hem wat zwaarder in en zwoeg door een uur "hardlopen". Soms is het echt afzien, maar dan heb ik ook 9000 stappen bijeen, de andere 1000 krijg ik vandaag wel bij elkaar. Ik las dat de American Heart Association 10000 stappen per dag adviseert om hartziekte tegen te gaan. Mijn hart is dus hopelijk zeer fit want ik haal dat bijna dagelijks. 

De zon schijnt ondanks de koude wind en ik neem Orion mee de achtertuin in. Ik zie nu dat Mia ook naar haar achterdeur komt als ze Orion buiten hoort. Haar vrouwtjes zijn heel aardig en begroeten mij. We lachen om de rennende honden. Mr. Grouch, zoals we de man daar noemen, heb ik alweer een tijd niet gezien gelukkig.

Met een flink hijgende hond ga ik weer naar binnen. Helemaal goed, zo krijgt hij zijn beweging ook. Ik geef Orion een knietje om in zijn bench te knagen en maak me dan klaar om naar de stad te gaan. Het voelt vreemd om in Ricks autootje te rijden, erg wennen dat die zoveel kleiner is dan de van!

Bij de metro is het $2 parkeren op zaterdag en meer dan genoeg plaats in de garage. Ik parkeer dan ook vlakbij de ingang. De trein komt al snel en veertig minuten later stap ik vlakbij het American Indian museum uit.

Daar is het veel drukker dan ik had verwacht in begin maart. Ik zie ook al een aantal bussen, het toeristenseizoen begint steeds vroeger. Ik bestel een kop vissensoep bij het Zuid-Amerikaanse gedeelte en die smaakt me zeer goed! Het is hier duur, maar ook heel erg lekker!

Na het eten loop ik naar de U.S. Botanic Garden aan de overkant. Het is schitterend weer en ik kan het niet laten ook wat foto's van het prachtige Capitool te maken. Ik mag het dan niet eens zijn met het meeste wat daar binnen gebeurt, het gebouw blijft imposant. 

 

 

Bij de Botanische Tuin is de jaarlijkse orchideententoonstelling vorige week begonnen. Die is duidelijk populair op het weekend! Ik ben er nog nooit op zaterdag of zondag geweest en heb het dan ook nog nooit zo druk gezien.

Omdat ik tot het laatste moment niet wist welk museum ik wilde bezoeken heb ik mijn DSLR camera niet mee. Het blijkt dat mijn Samsung S8 ook mooie foto's maakt. Na een rondje in de prachtige hoofdzaal met tientallen soorten orchideeen sluit ik me aan bij een rondleiding door een vrijwilligster.

Het is erg interessant. Iedere zaal hier is een klimaat. De grootste is de tropen met hele palmbomen. De woestijn heeft natuurlijk veel cactussen, het Middellandse zeeklimaat o.a. bougainville en olijfboom.

Er is een gedeelte met medicinale planten en een permanente zaal met orchideeen. Daar krijgen we een uitleg over hoe orchideeen zich voortplanten, ook heel interessant. Als laatste zien we het gedeelte met bedreigde planten. Die blijken door de douane ingenomen te zijn en hierheen gestuurd om verder te groeien. Een soort kennel voor bedreigde planten is het hier. 

Nu heb ik zin in meer rondleidingen van de US Botanic Garden, die er regelmatige zijn in hun grote kas waar alles gekweekt wordt. Een kennis gaat volgende week naar het gedeelte waar ze orchideeen kweken. Ik heb zelf een hekel aan tuinieren, maar kan genieten van mooie planten en bloemen (net zoals ik koken niets vind, maar wel een foodie ben). 

Het is al bijna half vier als ik terug naar de metro loop. Daar help ik een aantal mensen van buiten de stad, want het kan verwarrend zijn hoe het betaalsysteem hier werkt. Een van de machines "eet" een $5 biljet van een paar Japanse meisjes en met moeite leg ik uit dat ze daarvoor naar de station manager moeten. 

Gelukkig heb ik hierdoor geen trein gemist want op het weekend komen die minder regelmatig.  Ik hoef maar een paar minuten te wachten en ben dan opeens (nou ja, na veertig minuten) weer in Vienna. Het blijft altijd zo'n andere wereld, die stad. 

Orion heeft geluk want Mia is net ook weer buiten. De honden rennen nog een keer en "kletsen" met elkaar. Ik ben weer eens heel blij met onze grote tuin, want een lange wandeling vind ik in dit weer niets. Gelukkig gaat na morgen die wind eindelijk liggen!

Voor het avondeten heb ik besloten mezelf op California Shabu Shabu te trakteren. Ik ben daar dol op en de anderen in mijn leven niet. Ik bestel zoals altijd de flinterdunne biefstuk en heel dunne zalm. Daarbij komen heel veel groentes en ik kies de tomatensoep, die werkelijk heerlijk is. 

 

Als de zalm en biefstuk op zijn gaat de rest in de soep en heb ik nog een bak Aziatische tomatensoep om van te genieten. Het lijkt heel veel, maar is zo licht en lekker! Ik moet zeggen dat ik de rijst er niet bij eet, want die is me teveel. De noedels in de soep zijn genoeg. 

Zoals altijd ga ik zeer voldaan terug naar huis. Dit was weer een leuke dag met mij, mijzelf en ik. Het neemt even voor ik de katten klaar heb voor de nacht en nu ligt Orion lief aan mijn voeten op zijn botje te knagen. Hopelijk slaapt hij morgen wat langer door!

Zondag

Dat doorslapen lukt vanochtend zeker goed. Ik word om negen uur gewekt door een geluid op mijn telefoon. Van Orion geen piep tot ik opsta. Ik had de lamellen ook helemaal naar beneden dus de kamer is donker en niet aan licht te zien hoe laat het is. 

Na Orion zijn korte wandeling te hebben gegeven ga ik ontbijt halen bij de drive thru van Peet's Coffee. Ik vind hun koffie net zo lekker als van Starbucks en ik heb ook iets met de naam. Hun maple chicken sausage broodje is ook heel smakelijk.

Dat laatste deel ik met Orion. Hij weet dat al als hij het broodje ruikt. Ik geniet ervan en doe dan weer een uur op de elliptische machine boven. In Saskia's kamer zie ik haar beide katten, veilig weg van Orion, boven op Saskia's bureau.

Als ik klaar ben met sporten neem ik Orion de tuin in. Jammer genoeg voor hem zijn zijn hondenvriendjes er niet vandaag. We spelen wat "voetbal" met de lekke bal, wat Orion prachtig vindt. Na een half uurtje heeft hij er genoeg van en gaan we naar binnen.

Voor de lunch heb ik besloten naar Paul in Tysons Corner te gaan. Gisteren stond ik in tweestrijd of ik bij Paul of Mitsitam wilde eten. Het werd de laatste want ik bedacht me dat ik Paul ook vlakbij ons kan eten. Ik vergeet telkens dat dat restaurant er is.

Daar hebben kennelijk heel wat mensen geen last van, want er staat hier altijd een rij!  Tot mijn ongenoegen zie ik de gerookte zalm baguette niet in de vitrine liggen. Bij navraag hebben ze die vandaag niet (hopelijk niet permanent!). Mijn tweede keuze heb ik al gemaakt (en die blijkt net zo lekker), de prosciutto en mozzarella baguette. 

Er is nog net een tafeltje vrij en ik peuzel klein hapje voor hapje het heerlijke broodje op. Er gaat voor mij niets boven vers Frans brood. Het brengt herinneringen terug van fijne tijden in Dakar, Senegal.  Als je mij vraagt welk land het lekkerste brood heeft is het antwoord Frankrijk.

Op de terugweg wil ik naar Bed, Bath & Beyond. Daar hadden ze vrijdag geen stroom, maar dat moet nu toch terug zijn lijkt me. Maar nee, alweer is de zaak donker en kunnen ze zelfs geen cadeaubonnen verkopen. Volgens de medewerker moet alles morgen weer aan zijn, maar hij raadt wel aan eerst te bellen. 

Thuis neem ik Orion mee de voortuin in en breng de sneeuwpoppen voor het huis naar binnen. Ook vervang ik de sneeuwpopvlaggetjes met vrolijke lentevlaggetjes. En in Fairyville is de winter ook voorbij.  Pasen komt ook daar dichterbij.

Binnen ruim ik de sneeuwpoppen en ander winterspul ook op. Ik haal de lentedecoraties van zolder en sleep het grote sneeuw echtpaar die nauwe trap op. Nu maar hopen dat de winter zich niet nog even laat zien en de knoppen dood vriest, zoals vorig jaar. 

Ik ben nog steeds verliefd op deze loper!

Dan neem ik even pauze en kijk weer een hilarische aflevering van de Luizenmoeder. Ook vind ik "Echt niet OK", want een grappige programma's zijn er toch op de Nederlandse tv. Volgens mij zou zo'n programma met veel humor het hier ook goed doen.

Tegen zessen geef ik Orion zijn avondeten in zijn bench en roep ik een Uber om me naar Kirstens huis te brengen. Zij heeft ieder jaar een Oscars feestje en vooraf een dinertje. Ik ga voor het dinertje want de Oscars worden veel te laat voor mij en ik ken mezelf. Als ik te laat blijf kan ik niet slapen en heb dan meer pijn.

Het wordt erg gezellig! Marielle is er ook en een paar moeders van klasgenoten van Saskia, die ik al jaren niet heb gezien. Kirsten heeft een super lekkere pasta salade met spinazie en andere lekkernijen erin en slow cookers met kalkoen chili en een vegetarische korma. Ik ben niet zo'n chili fan maar de korma is heerlijk. 

Er zijn ook desserts, maar taarten en daar heb ik niets mee. Ik kijk nog even mee naar hoe Jimmy Kimmel zijn openingsspeech houdt. Erg grappig maar ook wel echt met zijn tijd mee en de Me Too, Time's Up en Never Again groepen noemend. Gelukkig ben ik hier met een heel liberaal gezelschap dus iedereen is daar voor. 

Dan roep ik een Uber en die zou zogenaamd vijf minuten weg zijn. Ik wacht en wacht en probeer de chauffeur te bellen, maar die antwoordt niet. Uiteindelijk annuleer ik die rit maar. Meestal kost dat $5, maar kennelijk wist de app dat het niet klopte en kost het dit keer niets. 

David haalt me een paar minuten later op en brengt me bekwaam thuis. Hij is ontzettend aardig en vertelt wat van hoe het hele Uber gebeuren werkt. Hij is ook zeker kritisch over de app. Over het algemeen werkt het prima, maar soms is er nog steeds menselijke inbreng nodig. 

Thuis voel ik me een cowgirl maar dan met katten. Ik probeer ze allemaal in de kamer in de basement met eten en kattenbakken te krijgen. Vanavond lukt dat uiteindelijk met Snickers, Flapjack en Pig. Zorro daarentegen blaast tegen zijn "vriendjes" en ook tegen mij. Ik laat zijn eten dus maar buiten de kamer staan. 

De rest van de avond kijk ik naar de Oscars. Of ik het tot de laatste haal valt nog te bezien. Ik heb hoofdpijn en eigenlijk zou ik nu al in bed moeten liggen. Maar nog even kijken en dan val ik hopelijk met gemak in slaap.