En weer naar huis

De wekkers gaan om half zeven en iets voor zevenen zijn we uitgecheckt en probeert Rick een Uber te roepen. Die is echter zeven minuten weg en een taxi komt net voorrijden. Die nemen we dan maar, we hoeven er toch niet zelf voor te betalen.

Dat blijkt maar goed ook, want we komen op de 101 in heel langzaam rijdend verkeer terecht. Mijn Waze app geeft een alternatieve route want kennelijk is er een flink ongeluk gebeurt. Ik vraag de taxichauffeur die route te nemen en die weigert dat!

Het gevolg is dat we veel tijd verliezen. Gelukkig hebben we zoals altijd ruim de tijd genomen en komen alsnog meer dan anderhalf uur voor vertrek op het vliegveld aan. De taxirit is door het oponthoud ook veel duurder dan die had moeten zijn. Misschien deed de chauffeur het daarom wel.

We slepen onze bagage naar binnen en bij de Premier check in geven we onze grote tassen af. De rij voor TSA Pre is ook kort en ook daar zijn we zo doorheen. Dat geeft ons tijd om ergens te ontbijten.

We kiezen de Mission Bar and Grill en bestellen roerei met verschillende ingredienten. Ik heb de Mediterrane met feta, olijven, tomaat en spinazie. Het is werkelijk lekker en zeker beter dan wat we aan boord zouden kunnen krijgen.

De eeuwige aardappeltjes komen ook weer bij dit ontbijt. Rick is er ook geen fan van.

We kopen nog een paar flesjes water en sluiten dan in de rij voor groep 2 aan. Die is altijd het langst, zeker hier in San Francisco waar heel veel United klanten zoals wij zijn. Ik heb weer een Economy Plus stoel en Rick een gewone stoel achter in het vliegtuig. Verschil moet er wezen, ha ha (de vlucht was vol anders had ik hem ook Economy Plus kunnen geven).

Naast mij zitten een paar grote mannen en ik voel me in een hoekje gedrukt. Gelukkig heeft de raamplaats net iets meer plek. Ik heb een spannend boek van Melinda Leigh, de tweede in de Morgan Dane serie. Ik lees en lees en net voor we landen heb ik het uit, perfect!

Vliegend over gebergte, de VS heeft alle klimaten

Ondanks dat we wat later vertrokken komen we voor op schema aan. Het is wel heel fijn dat het nog licht is als we landen. De tassen zijn al op de band en er staat geen rij voor een taxi dus we zijn al heel gauw op weg naar huis.

Daar krijgen we natuurlijk een heel hartelijke begroeting van Orion. Zelfs Zorro en Snickers geven enige blijk dat ze toch wel blij zijn ons weer te zien. Het is ook fijn weer thuis te zijn want hier is mijn plek, hoe leuk ik andere steden ook vind.

Voor het avondeten halen we Libanees van Al Nakheel. Hun rundvlees shawarma is heerlijk, die had ik nog niet eerder op. Ik moet toegeven dat ik dol op vis en schaaldieren ben, maar na de afgelopen week is het wel lekker iets heel anders te eten.

Vanavond ontspannen we ons verder zoveel mogelijk en hopelijk kunnen we op tijd de slaap vatten aangezien het drie uur vroeger aanvoelt.

Een paar dagen geleden schreef ik al dat we naar nieuws uit de buurt kregen. Dat heb ik de afgelopen dagen zoveel mogelijk opzij geschoven al was het eigenlijk nooit uit mijn gedachten.

Toen wij op maandagavond landden hadden we een berichtje van Saskia dat R., die zij al vanaf group 3 kende, was overleden. Wij kennen zijn ouders goed en we waren natuurlijk allemaal heel erg geschokt. Hij was maar 22 jaar oud en een heel verantwoordelijke en veelbelovende jongeman.

De volgende dag vertelde Saskia dat hij zichzelf een zoutwateroplossing infuus had willen geven, omdat hij een kater had. Dat schijnt iets te zijn wat medische studenten en EMTs vrij routine doen. Het werd R. fataal, zo tragisch! Katja denkt dat hij de buizen niet goed gecheckt had en er misschien nog lucht in zat. Zo erg!

Het houdt me eigenlijk constant bezig. Ik weet niet hoe zijn ouders en broers doorgaan. Morgenochtend is zijn begrafenis en Rick en ik gaan erheen. Saskia is erg verdrietig over zijn dood want vroeger was hij in haar vriendenkring en ze kende hem al zo lang.

Zij kan er niet zijn voor de begrafenis maar met wat andere vriendinnen stuurt ze bloemen. Dit laat weer zien dat het leven zo fragiel is. Opeens kan het voorbij zijn. Ik ga mijn motto "Carpe Diem" weer heel actief volgen!