Het deck weer zomerklaar maken

Zaterdag

Volgens mijn Fitbit heb ik 8,5 uur geslapen, maar zo voelde het voor mij niet. Mijn heupen/rug deden veel pijn en het was moeilijk een pijnloze positie te vinden. Als het zo doorgaat ga ik op zoek naar een fysiotherapeut.

Rick is al op als ik beneden kom en we gaan samen ontbijt halen. Eerst doen we wat boodschappen bij Safeway. In de tussentijd staat onze Starbucks bestelling, die Rick via de app heeft gedaan, al klaar. Heel fijn, want er staat een flinke rij.

Thuis eten we buiten in het zonnetje. De egg bites zijn lekker, maar ook zo op. Het doet geen pijn als ik loop dus ik besluit op de plaats te gaan hardlopen op het deck met dit lekkere weer. Rick gaat aan het werk in de tuin.

Als ik 9000 stappen bijeen heb na een uur ga ik douchen en kleed me in zomerkleding, heerlijk! Rick volgt en dan nemen we Orion mee in de van naar Home Depot. Daar is de helft van de parkeerplaatsen ingenomen door geraniums, goudsbloemen en allerlei andere vrolijke zomerplanten.

Rick en ik kiezen als eerste twaalf bakjes met geraniums met drie verschillende kleuren voor de plantenbakken op het deck. Dan zoeken we naar de kokosnoot ondergrond voor die planten. Die zijn helaas uitverkocht. Hopelijk hebben ze die dan bij een andere Home Depot want die zijn wel nodig.

Voor de plantenbakken op de stoep voor het huis koop ik bakken met twee verschillend gekleurde geraniums. Die zijn de enige planten, die het in de zomer in de hete zon hier uithouden. Rick kiest zijn jalapeno en habanero peper plantjes uit en ik kan het niet laten een grote bak goudsbloemen mee te nemen. Muggen houden daar niet van, maar ze houden ook niet van geraniums en die hebben ze nooit geweerd.

Intussen is het lunchtijd en we rijden naar Dunn Loring. Daar haalt Rick een paar taco's van District Taco en ik een "salmon lover" sushi van Hibachi. We eten het aan een tafeltje buiten in de zon op en het smaakt prima.

Orion heeft weer lief op ons gewacht en nu gaan we naar onze laatste stop, de Home Depot in Fairfax. Gelukkig hebben die de ondergrond voor de plantenbakken. Orion en ik hebben in de van gewacht.

Thuis laden we de planten uit en zet ik de grote geraniums in de bakken voor het huis. Dom genoeg buig ik gewoon voorover en ja hoor, mijn rug- en heupspieren verkrampen weer. Het doet zoveel pijn dat ik er misselijk en duizelig van word. Zelfs lopen lukt niet.

Met behulp van Rick lukt het me naar binnen te komen. Hij geeft me gauw wat ibuprofen en ik wacht in mijn hangmatstoel buiten tot die gaat werken. Ik kan dit echt niet hebben! Ik heb de komende weken een aantal rondleidingen.

Gelukkig helpt de ibuprofen goed en intussen zet Rick de geraniums in de plantenbakken en de goudsbloemen op tafel. Het is 24 graden dus goed toeven op het deck. Het ziet er gelijk ook weer een stuk gezelliger uit. Ik lees intussen mijn zoveelste boek van Melinda Leigh uit, spannend zoals altijd.

 

 

 

De lucht betrekt en het begint wat te spetteren. We gaan naar binnen en bedenken waar we willen gaan eten. Rick stelt voor naar Panjshir te gaan, het beste Afghaanse restaurant in de omgeving. Vroeger hadden ze altijd alleen lamsvlees dus at ik maar vegetarisch, maar online zie ik nu dat ze ook kip en rundvlees hebben.

We rijden naar het restaurant, parkeren en merken al op dat het er vreselijk uitziet. Bij de ingang zien we een donker restaurant en er hangt een papier om naar hun nieuwe locatie te gaan. Natuurlijk doen we dat en zijn zeer benieuwd.

Het is een groter restaurant met een mooie atmosfeer. Kennelijk is hun keuken ook groter, zodat ze nu kip en rundvlees kunnen bieden met de lam. Ik vind het daardoor nog lekkerder, want ik ben geen lamsvlees fan (Rick wel).

We delen het Muntoo voorafje, drie gestoomde dumplings met yoghurt en vlees. Het is een lekker licht hapje vooraf. Terwijl we eten staat er opeens een Afrikaans Amerikaans jongetje naast onze tafel, die ons wat cereal wil verkopen. Hij vertelt dat het voor een (onverstaanbaar) goed doel is. Rick zegt dat hij die dingen niet hoeft, maar dat hij een dollar zal geven voor het "goede doel".

Dan ziet een serveerster het jong en weet niet hoe gauw ze hem naar buiten moet loodsen. Duizend verontschuldigingen aan ons, maar wij vonden het doorzettingsvermogen van het jochie wel grappig.  Rick geeft hem die dollar dan ook nog voor hij naar buiten wordt gebracht.

Als hoofdgerecht bestelt Rick een lamsgerecht met appel, rozijnen en walnoten (die hij eruit vist, want hij houdt niet van noten in zijn eten). Ik kies de Zardak Palow, wortels, pruimen en walnoten in tomatensaus met kip in tomatensaus en spinazierijst, zo lekker!

Het lijkt ook wel een stuk drukker dan op hun oude locatie en ik denk dat dat ook te maken heeft met de keuze aan vleessoorten. Veel mensen houden niet van lam en dan was voorheen vegetarisch de enige optie. Hun kip was ook heel lekker dus hier gaan we weer vaker heen.

Thuis ontspannen we met een aantal achterstallige sitcoms. Rick heeft boodschappen besteld via Peapod voor de nieuwe ijskast, die om half tien worden bezorgd. Gelukkig voor de bezorger zijn wij zijn laatste stop!

Zondag

Het is weer prachtig zonnig buiten maar als we op weg gaan voor ons ontbijt rennen we het huis weer in om een jas te halen. Het is opeens maar elf graden en er staat een koude wind. Rick neemt dan ook een warme koffie bij Starbucks, maar ik ben verslaafd aan de nitro brew!

We willen vandaag een nieuw crepe restaurant uitproberen, Crepes and Karak. We bekijken het menu en dan zegt Rick in het Nederlands tegen mij dat hij er niets op ziet waar hij zin in heeft. Hij gaat liever naar Crepe Amour, ons gewoonlijke crepes restaurant.

In de keuken zien we ook dat ze hier niet de echte crepes maken. Bovendien negeert de verkoopster ons helemaal. We lopen dus weer naar buiten en rijden Vienna in naar Crepe Amour. Daar is het heel druk, maar er gaat net een gezin weg dus we hebben een tafeltje.

Rick neemt een crepe met kip en ei en ik mijn favoriet met gerookte zalm, rucola en mascarpone. Dit is hoe crepes gemaakt moeten worden, flinterdun en zo lekker! Ooit neem ik ook eens een Nutella crepe, maar iedere keer wordt het toch weer de gerookte zalm.

Thuis skypen we met Kai, die vandaag zesentwintig wordt. Hij heeft het heel druk met zijn vertalen voor zijn baas in de VS, zijn schoolwerk en de nieuwe muziekgroep waar hij lid van is geworden. Zijn verjaarscadeau is dat ook online basgitaarlessen.

We zouden zo graag daar zijn om het gezellig met hem te vieren. Dat zou Kai ook wel willen want hij voelt zich op zo'n speciale dag toch wel alleen. Hij doet dan ook verder niets speciaals. Rick en ik zouden willen dat we hem een taart konden sturen of zo, maar we hebben geen idee hoe dat van hieruit in Duitsland te laten doen.

Na het skypen gaat Rick de achtertuin maaien en ik loop tot ik 5000 stappen bijeen heb. Dat is weer genoeg voor vandaag. Ik wil mijn heupen en rug ook wel ontzien. Gelukkig voelt het vandaag allemaal wat minder pijnlijk en stijf aan.

Bij de boodschappen van Peapod gisteren zat ook onze lunch van vandaag. Rick heeft brood met kip en kaas en ik verse Italian wedding soep. Na de crepe van vanochtend is die soep lekker licht en meer dan genoeg.

Terwijl ik alweer helemaal in mijn volgende Melinda Leigh boek verdiept ben, belt Rick met wat ooms en tantes. In zijn familie is heel wat kanker en zijn lievelingstante heeft leukemie. Het is wel een soort waar ze nog lang mee kan leven en die zelfs geen behandeling nodig heeft. Met Ricks vader gaat het trouwens voorlopig ook naar omstandigheden goed.

Tegen drieen rijden we naar de mall. We hebben kaartjes voor The Avengers: Infinity War. Dat is een heel populaire film en we konden alleen nog de derde rij krijgen, maar wel in het Dolby theater met de stoelen, die je in ligstand kunt zetten.

Wat een spannende film is dit met een duidelijk open einde. De 2,5 uur zijn zo voorbij en dan wachten we nog helemaal tot alle namen voorbij zijn gekomen voor een klein voorafje voor de volgende film. Ik ben benieuwd hoe ze dit op gaan lossen!

Het is inmiddels etenstijd en we hadden al besloten bij Coastal Flats te gaan eten. We bestellen allebei hun kreeftbroodje met een tomaat, komkommer en mais salade. Het smaakt heel goed en we krijgen heel wat kreeft in dat broodje.

We sluiten het weekend af met meer grappige sitcoms. Mom, Alex Inc., The Goldbergs, allemaal zijn het leuke shows. Iedereen een fijne week gewenst!