Op en neer naar Richmond en go Caps!

Rick moest al heel vroeg weg vanochtend en ik sta om kwart over acht op. Ik had eigenlijk met Saskia afgesproken morgen naar Richmond te gaan, maar ik bedenk me dat het verkeer vandaag waarschijnlijk beter zal zijn. Morgen gaat iedereen naar de stranden.

Saskia is blij als ik vandaag kom want ze wil Pig zo snel mogelijk terug hebben dus het wordt mijn plan voor vandaag. Ik bak eerst een paar eieren en snijd een tomaat in plakjes voor mijn ontbijt. Die eet ik buiten op, maar let heel goed op Pig, die er weer op aast te ontsnappen.

Voor ik vertrek wil ik nog wat bewegen. Ik loop drie kwartier op de plaats en hoop de rest van mijn stappen gedurende de dag bij elkaar te krijgen (dat lukt). Dan douche ik en vind Pig gelukkig snel, want ook in huis kan hij zich goed verstoppen.

Met een hard miauwende en soms angstaanjagend klinkende kat rijd ik vervolgens naar Richmond. Op de heenweg kan ik de tolbanen nemen en schiet zo lekker op. De I-95 naar het zuiden is de saaiste snelweg, die ik in de VS ken. De hele weg staan er enkel bomen aan weerszijden van de weg, 170 kilometer lang!

Gelukkig heb ik satelliet radio en als het lokale nieuwsstation niet meer werkt zet ik MSNBC aan. Rick en de kinderen snappen niet dat ik naar nieuwsradio wil luisteren. Zij luisteren enkel naar muziek, maar dat houdt mijn brein niet genoeg bezig.

Zonder oponthoud kom ik om half een bij Saskia's appartement aan en vind zowaar een parkeerplek vlak voor de deur. Pig is blij uit zijn drager te mogen. Hij heeft gelukkig niet de hele weg zo gemiauwd.

Saskia en ik gaan eerst lunchen bij ons favoriete restaurant, The Daily Kitchen, in Cary Town. De hoofdstad van Virginia, Richmond, heeft heel leuke buurten en dit is er een van. We krijgen een tafel op het terras.

Ze hebben een menu met veel vegetarische en veganistische gerechten. Ik smul van de quinoa salade met kikkererwten, feta, sla, wortel en amandel. Ontzettend lekker, maar veel te veel! Saskia heeft een barbecue tofu sandwich met gegrilde spruitjes. Saskia vertelt over haar plannen deze zomer, want ze zal in Richmond blijven.

Na het eten neemt Saskia me mee naar een heel leuke winkel, Mongrel. Daar hebben ze van alles en nog wat en koos Saskia mijn leuke Moederdag cadeaus ook. Dit keer ziet zij een magnetisch woordenspel in het Nederlands. Ik koop het voor haar zodat ze haar geschreven Nederlands kan oefenen. Alle drie kunnen Nederlands lezen, maar Kai is de enige, die het ook kan schrijven.

Daarna gaan we naar Target waar Saskia een aantal dingen nodig heeft. Ik vind er ook een paar sportshirts en een sportbroekrok. Omdat ik een dierenfoto nodig heb gaan we ook nog even de Petsmart in. Daar maak ik een foto van een water draakje. Hij kijkt me zo pienter aan, soms vind ik reptielen ook erg leuk.

We brengen alles terug naar Saskia's appartement en dan neem ik weer afscheid, want hoe later ik vertrek hoe slechter het verkeer. De terugweg gaat dan ook niet zo vlot als de heenweg. Vlak voor me verandert een vrachtwagen bijna van baan terwijl daar al een auto rijdt.

Verder rijd ik altijd zo'n vijf tot tien mijl boven de snelheidslimiet (moet hier wel als je mee wilt komen in het verkeer). Toch zoeven er nog auto's langs in de rechterbaan (drie banen snelweg en ik rijd in de middenbaan). Dat is eigenlijk verboden want ook hier mag rechts inhalen niet.

Opgelucht dat ik het weer heelhuids heb volbracht rijd ik om kwart voor vijf weer Vienna binnen. Bij Whole Foods haal ik boodschappen voor het avondeten. Als ik de verse augurken pak vraagt de vrouw naast mij of ik weet hoe gezond die zijn.  Dat weet ik inderdaad, ik drink iedere dag een klein glaasje ervan.

Rick komt vroeg thuis en maait het gras voor hij het vlees gaat bereiden. Dan grilt hij de kipworstjes (voor hem chorizo en voor mij spinazie en feta) en maak ik de salade met meerkleurige tomaatjes, verse augurkplakjes en olijven. Daar hebben we ook nog zuurkool bij en eten het met smaak buiten op.

Onze buren vier deuren verderop zijn enorme Washington Capitals fans en hebben een scherm opgezet op hun oprit voor de vijfde wedstrijd tussen Washington en Las Vegas. Wij gaan daar kijken, althans, ik de eerste periode, want ik ben moe van het vele rijden. Ik ben ook niet zo'n ijshockey fan, maar het zou wel leuk zijn als Washington eens een kampioenschap zou winnen en dat kan vanavond al gebeuren.

In mijn luie stoel binnen kijk ik verder en schrijf dit blog. Na de tweede (van drie) periode staat Washington met 2-3 achter en ik besluit van zender te veranderen. Wie weet gaat het dan goed voor Washington die derde periode.

Dat gaat het en Washington wint de Stanley Cup, het eerste kampioenschap voor een professioneel team van de stad sinds 1992! De stad kleurt rood, de kleur van de Capitals! Er wordt hier zelfs vuurwerk afgeschoten.