Gsiteravond ben ik vergeten mijn medicijn in te nemen. Dat merk ik halverwege de nacht, maar dan is het te laat. Ik probeer nadat Rick opstaat nog verder te doezelen, maar om half acht heb ik mijn bed wel gezien. Ietwat geradbraakt door de slechte nacht sta ik op.
Sowieso moet ik maandag vroeger op om onze zwembanen te reserveren. Dat blijft wat wij noemen een oefening in geduld. Mijn hemel wat een ergernis, iedere keer als ik een baan probeer te krijgen heeft iemand anders die al.
Die "signup genius" is absoluut geen genieuze website. Na bijna een half uur is het me gelukt iedere dag een baan te reserveren. Iedere keer moet je ook helemaal terug scrollen. Nu mogen we ook maar acht halve uren per week gebruiken. Geen probleem voor ons, maar mensen als Chris, die echt zwemmers zijn, balen daar enorm van.
Mijn ontbijt is de tweede helft van de Spanish scramble van gisteren. Dan vergezel ik Rick weer naar Starbucks. Dit keer gaan we naar de dichtstbijzijnde Starbucks. Rick moet vroeg(er) aan het werk en ik wil mijn cardio doen voor ik naar Sharon ga.
Om kwart over tien rijd ik bij haar voor. Sharon heeft weer een intens half uur in elkaar gezet. Ik waardeer het nu extra na al die weken zelf mijn ding te moeten doen. Het waren weliswaar workouts van Sharon, maar het is veel makkelijker als zij mij voordoet wat te doen.
Op de terugweg stop ik bij de prachtige bloementuin op de hoek van de straat achter ons. Die mannen hebben zo'n prachtige tuin! Dat vergt veel werk en zeker in deze hitte (het is om kwart voor elf al 33 graden). Ik maak er een aantal mooie foto's.
Over tuinieren gesproken, de mulch wordt vandaag in onze tuin gelegd. Ze zijn aan de achtertuin bezig en ik moet Orion stilhouden. Rick heeft allerlei conference calls. Gelukkig luistert Orion steeds beter en kan ik hem goed afleiden met een bully stick.
Zo wordt het al snel lunchtijd. We maken salades en eten de overgebleven vleeswaren van gisteren. Ik ben dol op mini paprikaatjes en de rijpe tomaten van de markt maken voor een kleurrijke salade.
Met de fan op me ga ik op het deck zitten lezen. Iedereen klaagt over de hitte, het voelt als meer dan veertig graden, en ik ben blij dat ik niet door de stad hoef te lopen, maar ik kan er verder heel goed tegen. Voor ik het weet is het tijd voor mijn zwembadreservering.
Vandaag heb ik baan een, mijn favoriet. Ik zoek het diepere gedeelte op en ga in mijn boek lezen. Ik heb mijn "Black Lives Matter" zonnehoed op en krijg daar complimenten over van de twee lifeguards.
Toevallig zwemt een van de weinige zwarte families een paar banen verderop. De vader is er met zijn zoontjes. Hij bedankt mij voor het ondersteunen van de Black Lives Matter beweging. Ik weet niet goed wat te zeggen, want deze hele beweging zou niet nodig moeten zijn. Dat zeg ik dus en daar is hij het mee eens.
Lorraine is er ook en we lopen samen terug naar huis. Zij vertelt dat men eerst het aantal halve uren tot vijf per week terug wilde brengen. Daar stak Chuck een stokje voor en terecht. We hebben heel wat betaald voor ons lidmaatschap en tenminste een keer per dag naar het zwembad kunnen is een minimum.
Terwijl we naar huis lopen horen we de eerste donder. Hadden wij even geluk! Het knalt er om ons heen op los, maar wij krijgen niet veel regen. Ik had dat wel gehoopt, zodat ik de planten geen water hoef te geven. De zon schijnt terwijl het regent dus ik hoop op een regenboog.
Die zie ik niet, maar wel mijn mooie tijgerlelies en een interesssante lucht. Ik heb te doen met de mensen, die na vier uur zwembanen gereserveerd hebben. Iedere keer dat er donder gehoord wordt is het zwembad drie kwartier gesloten.
Ons avondeten bestaat uit krab cakes, een kerstomaatjes, olijven en augurk salade en de bloemkool tots. Intussen praat Rick regelmatig met de makelaar voor Dads huis. Wij krijgen het gevoel dat de potentiele kopers het huis als huurhuis gaan gebruiken. Dat mag eigenlijk niet, maar daar hebben wij niets mee te maken.
Het dondert nog steeds flink, echt warmte onweren zijn dit. Ik ga tv kijken en op tijd naar bed. Hopelijk slaap ik vannacht beter.
4 reacties:
Gelukkig dat je nog hebt kunnen afkoelen in het zwembad voordat het ging donderen. Voor degenen daarna inderdaad pech nu er maar beperkt gebruik gemaakt kan worden van het zwembad.
Hopelijk komen jullie er uit met de potentiële kopers van het huis. En zo niet, dan komt er wel weer een andere koper. Willen deze kopers het verhuren voor de lange termijn of meer als vakantiewoning?
Wat lekker toch dat jullie kunnen afkoelen in het zwembad, gelukkig ging het pas onweren nadat je er al uit was.
Wat een goed idee om een ventilator buiten te zetten, ik denk dat ik dat ook eens ga proberen.
Wat zal jullie tuin er netjes uit zien met die mulch.
Fijne dinsdag!
Oh ik ben ook dol op mini paprikaatjes. Ja de ventilator gebruikte wij ook buiten op het dek in Reston, tegen de muggen en tegen de hitte. Hier hebben we deze nu niet nodig. De zomer is wisselvallig, we hebben warme, zonnige dagen maar ook sombere dagen met motregen. Voor het eerst in jaren vieren wij vakantie in Nederland, we missen de tropische warmte. Maar we genieten zeker van de mooie dagen op de camping. .
@Petra - Rick denkt dat ze het een seizoenshuis willen maken. Hun tweede huis dus, want ze hebben dus de nog aanwezige meubelen erbij gekocht.
@Anja - De tuin ziet er keurig uit, nu nog zo houden.
@Anja - Leuk hoor, dat jullie kunnen gaan kamperen!
Een reactie posten