Over maandag

Rick gaat weer vroeg opstaan, maar ik blijf tot kwart voor acht liggen. Ik moet vasten tot half elf dus eigenlijk zou ik langer in bed willen blijven. Maar klokslag acht uur zijn de zwembanen voor volgende week te reserveren.

Vandaag mag ik er maar vijf reserveren. Wij gaan zondag op vakantie, dus dat is een van de twee, die ik kan laten gaan. Donderdag wordt de andere dag in de hoop dat ik die ochtend een baan te pakken kan krijgen. Echt jammer dat we niet tenminste een keer per dag een half uur kunnen gaan, maar alle banen zijn weer bezet dus er waren mensen, die er niet tussendoor kwamen.

Ondanks dat ik moet vasten ga ik met Rick mee naar Starbucks. Onderweg spelen we altijd ook wat Pokemon Go wat de tijd wat sneller doet gaan. Daarna doe ik thuis mijn uur hardlopen op de plaats en fris me dan op om naar de dokter te gaan.

Als ik daar aankom doe ik mijn mondkapje en face shield aan. Dan bel ik het nummer om te laten weten dat ik er ben. Ik mag meteen naar boven Het verbaast me dat de laborante enkel een stoffen mondkapje opheeft. Daar zou ik me in haar geval niet zo veilig mee voelen. Het bloed afnemen is zo gedaan en dan mag ik weer eten. 

Bij de Starbucks drive thru haal ik een nitro brew en de eiwit egg bites, die zijn heel licht, maar zo heb ik iets in mijn maag. Saskia sms-t of ik een koffie voor haar kan halen bij Caffe Amouri. Dat doe ik natuurlijk. Als ze hier nitro brew zouden hebben zou ik ook van dit plaatselijke cafe bestellen. Hun koffie is heerlijk, want die drink ik thuis. 

Op weg naar huis kan ik het niet laten om bij de mooie tuin te stoppen. Het is echt een genot er even rond te lopen. Een mini stukje natuur met blije bijtjes en vlinders. Ik bewonder de heren, die dit allemaal bijhouden. Wij zijn nu alweer onkruid aan het trekken, terwijl de tuin pas een week geleden is gedaan!

De rest van de ochtend doe ik mijn breinspelletjes. Saskia is intussen bezig aan een verfproject, ze schildert een plantenpot in de kleuren van haar kamer in Richmond. Het was moeilijk om van een vrij groot appartement naar een kamer te gaan, maar Saskia is vastbesloten het gezellig te maken. Makkelijker dan een heel appartement, dat geeft ze ook toe. 

Rick maakt weer zijn eigen lunch om aan zijn bureau te eten, maar ik wil dolgraag nog een sla wrap van Italian Goumet. Ik bestel weer The Roman met salami, prosciutto, mortadella en provolone, het smaakt net zo lekker als zaterdag.

Na het eten ga ik naar Whole Foods om wat spullen voor het avondeten en voor Saskia te halen. Zij wil ook ijs van Van Leeuwen. Natuurlijk zijn dat duidelijk afstammelingen van Nederlanders, maar ik vind er online niets over. Uiteindelijk werk ik Saskia's lijstje af, maar vergeet na dit alles uitgerekend het ijs!  

Saskia heeft gisteren een flinke zak met kersen gekocht en ik neem er een handvol van. Zo lekker! Kersen doen me altijd weer denken aan mijn Omaatje (mijn moeder's moeder). Iedere lente zorgde zij ervoor dat we heel veel kersen uit de Betuwe aten. En we mochten de pitten zo ver als we wilden in haar tuintje spugen. Zelfs Rick herinnert zich dat als een van de speciale dingen, die we met Omaatje deden.

Mijn zwembadreservering is vandaag om drie uur. Op weg erheen maak ik wat foto's van de enorme hibiscus bloemen in de tuin van de buren. Deze heten hier Summer in Paradise hibiscus. Het zijn bloemen zo groot als een bord. Ik vind het eigenlijk wel bijzonder dat wij zuidelijk genoeg wonen voor een aantal hibiscus soorten. 

Dit keer heb ik baan acht in het zwembad. Ik lees in het diepere gedeelte en wat een heerlijk ontspannend half uur is het weer! Ik hoop maar dat ik morgen ook kan of een vroegere baan kan scoren, want er wordt onweer voorspeld. 

Saskia en Rick willen naar Ben & Jerry's om veganistisch ijs te halen. Ik heb gelezen dat Ben & Jerry's ook koolhydraat en suiker arm ijs maakt, maar helaas hebben ze dat hier niet. Ik zend de eigenaars een berichtje via Facebook om te vragen of ze dat kunnen bestellen. Ze antwoorden dat ze gaan kijken of hun distributeurs die in voorraad hebben. 

Toch teleurgesteld dat ik nu geen ijs heb, besluit ik naar de Giant in Oakton te gaan. Daar zie ik het merk Enlightened met allerlei opties. De recensies online zijn goed dus ik neem een aantal smaken mee. 

Saskia eet vanavond met Laura dus Rick en ik zijn weer samen. We hebben visburgers, spinazie en tomatensalade als avondeten. Vroeger kregen wij iedere avond een "toetje". Dat was meestal fruit of vla of yoghurt en af en toe een ijsje. Ik voel me dan ook als een kind als ik een van de net gekochte ijsjes eet. Ik ben het met de recensies eens, het is heel lekker en smaakt niet veel anders dan gewoon ijs. 

Op de televisie kijken we naar hoe congresman John Lewis, een grote naam in het vechten voor burgerrechten voor de zwarte bevolking hier, in Washington wordt geeerd. Hij overleed tien dagen geleden en werd vandaag langs het Martin Luther King Jr. Memorial, het Lincoln Memorial (hij was de jongste spreker tijdens de march in 1963 toen Martin Luther King Jr. zijn "I have a dream" speech hield) en Black Lives Matter Plaza, waar hij vlak voor zijn dood nog heen ging, gereden.

Nu ligt hij buiten voor het Capitool  zodat het publiek afscheid kan nemen. Gewoonlijk is dat onder de koepel van het Capitool, maar door COVID gebeurt het dit keer buiten. Ik heb bewondering voor de mensen, die dat doen, want het voelde vandaag als 39 graden en er is daar nergens schaduw. Bovendien moet er zes voet afstand gehouden worden. John Lewis is de eerste Afrikaanse Amerikaanse politicus, die zo geeerd wordt, dus er wordt zeker geschiedenis gemaakt. 

Terwijl ik naar de cicades en af en toe een krekel luister sluit ik dit blog af met een wens voor een gezonde en goede dinsdag voor alle lezers. (PS: reacties worden nog altijd gewaardeerd)