Over woensdag

Als ik opsta staat de koffie al klaar en ik maak meteen ontbijt. Ik moet om negen uur bij Quest Labs zijn om een bloedtest voor mijn schildklier te laten doen. Eigenlijk baal ik enomr, want ik moet ook mijn glucose en cholesterol laten checken en had gehoopt dat tegelijkertijd te doen. 

Dinsdag en donderdag belde ik Vienna Family Medicine daarvoor, maar ik word maar niet teruggebeld. Ze doen nog steeds virtuele afspraken en duidelijk wordt het bericht niet doorgegeven. Ik moet mijn schildklier voor het einde van de maand laten checken dus doe dat vandaag maar. Morgen zal ik de dokterspraktijk weer eens bellen. 

Denkend dat ik ruim de tijd heb om er te komen vertrek ik om tien over half negen. Waze geeft aan dat het tien minuten rijden is dus meer dan genoeg tijd zou je denken. Ware het niet dat ieder stoplicht op rood staat en als ik er eenmaal ben kan ik nergens een parkeerplaats vinden! Toch lukt het me om om twee minuten over negen voor de deur te staan.

Daar komt een van de verpleegkundigen me begroeten. Ze neemt mijn temperatuur en dan kan ik meteen naar achter. Ik draag een mondkapje en een face shield en Belinda, die mijn bloed afneemt, ook. Na afloop krijg ik hand sanitizer op mijn handen en leidt Belinda mij naar buiten. Ik heb me geen moment onveilig gevoeld daar.

Aangezien ik mijn bijna dagelijkse ritje met Rick naar Starbucks heb gemist, besluit ik mezelf op een tall nitro brew te trakteren. Ik ga voor de verandering naar de Starbucks het dichtst bij ons huis en daar word ik als een lang verloren vriendin begroet. Ik zeg tegen Rick dat we hier ook maar af en toe langs moeten gaan. 

Als de koffie op is is het tijd voor mijn uur stappen op de plaats. Terwijl ik daaraan bezig ben komt Rick vertellen dat Microsoft Federal een grote reorganisatie ondergaat. Gelukkig blijft alles in Ricks werkwereld voor de verandering eens hetzelfde.

Rick heeft om twaalf uur een conference call dus we gaan al om half twaalf op weg om lunch te halen. Rick bestelt die van hem bij Cava, maar ik vind Subway echt het lekkerst (en het goedkoopst). Dit keer heb ik de Italiaanse combo. Een bak vol groente met heel veel smaak door de salami en pepperoni is het.

De vlinderstruiken staan ook in bloei. Nu de vlinders nog want daar zijn er nog maar weinig van.

Als ik naar Orion kijk zie ik allemaal grijze plukken uit zijn vacht komen. Ik besluit hem te gaan borstelen en dat vindt hij nog lekker ook. Hij gaat liggen en ik kam zijn rechter zij uit. Op de foto dus alleen haar van die kant. Orion ligt altijd op zijn linker zij dus hoe ik die te pakken kan nemen weet ik nog niet. Weet iemand raad?

Mijn zwemtijd is vanmiddag vrij vroeg, om twee uur. Ik zie er twee bekenden en we praten even op gepaste afstand. Dan gaan zij fanatiek zwemmen en ik, luilak die ik ben, ga verder lezen in mijn boek. Ik heb baan drie en aan weerszijden zwemmen mensen, die hard op het water slaan, waardoor ik regelmatig flink nat wordt gespetterd. Nog een reden waarom ik liever baan een of acht heb. 

Het is lekker weer een half uurtje af te koelen, want het is warm! En het zal de komende dagen alleen maar warmer worden. Ik voel me daar beter bij qua pijnen, maar zo'n half uurtje in het water is welkom. 

Gisteren en vandaag is er een ploeg bezig met de bomen langs de straat achter ons van de elektriciteitsdraden weg te zagen. Ze zijn nu bij ons hek aangekomen en ik zie dat er heel wat takken in onze tuin vallen. Ik ga dus vragen of ze die ook op gaan ruimen. Dat is het geval dus ik houd Orion uit de achtertuin weg.

Op mijn hangmatstoel ga ik verder lezen in "Hello Summer" van Mary Kay Andrews. Ik ben er meteen weer helemaal in en mag niet klagen over mijn deckplekje. Orion wil de hele tijd bij me zijn, maar eigenlijk ook binnen in de koelte liggen. Hij wil daardoor de horrendeur telkens open, maar dan vliegen muggen en vliegen ook naar binnen. Ik zie hem dus telkens zoals op onderstaande foto als ik de horrendeur sluit. 

Ons avondeten vanavond is gegrilde chorizo en Toscaanse worstjes met zuurkool, tomatensla en bloemkoolpuree. We hebben op het moment wel acht soorten mosterd en ieder hapje smaakt daardoor anders. Mijn favorieten zijn de Maille grove mosterd en de Zaanse mosterd.

De cicade concerten zijn weer begonnen. Dit jaar is het nog niet de grote zeventienjaarse plaag, die komt volgend jaar, maar ze zijn al luid genoeg. De cicades en de vuurvliegjes doen me altijd aan Frankrijk denken. Allemaal een fijne donderdag gewenst!