Rit van Denver naar Moab

Gelukkig heb ik vannacht een heel stuk beter geslapen.  Ik heb Rick zelfs niet terug horen komen.  Hij en de kinderen zijn tot middernacht bij het feest gebleven.  Ik ben blij dat ik met mijn schoonvader terug ben gegaan, want dat was veel te laat voor mij geweest.

Natuurlijk ben ik dan ook als eerste wakker en blijf tot half negen stil.  Dan merk ik dat Rick ook wakker begint te worden en vraag hem wanneer hij op wil staan.  Dat is een kwartiertje later en we wekken de kinderen ook.

We pakken alles in en checken uit het hotel.  Bij de Starbucks drive thru halen we ontbijt.  De gewoonlijke ijs-Americano voor mij met een kalkoenbacon sandwich.  We stellen de GPS in op ons hotel in Moab en gaan op weg.

Eerst nemen we de I-470, die naar de I-70 leidt.  Die nemen we een paar honderd mijl naar het westen.  We komen langs interessante dingen, zoals oude goudmijnen en verlaten plaatsjes.  Voor we het weten zitten we in de Rocky Mountains boven de sneeuwgrens.

Intussen luisteren we op mijn telefoon via TuneIn op ESPN radio naar de wedstrijd Nederland-Mexico.  Ik ben vergeten mijn oranje t-shirt wat ik expres mee heb genomen aan te doen en ben na het doelpunt van Mexico even bang dat dat een slecht voorteken was.  Rick vindt dat onzin en krijgt gelijk als Nederland toch wint.

Prachtige uitzichten hebben we, dit moet wel een van de meest pittoreske interstates in het land zijn.  Na zo'n anderhalf uur rijden we langs Vail.  We vinden het jammer dat het nog geen lunchtijd is.  Het zou leuk zijn om te lunchen in deze plaats waar de "rich and famous" komen skien.

Wij rijden door en het landschap blijft prachtig en wordt steeds woestijnachtiger.  We stoppen voor de lunch in Glenwood Springs.  Dit is een leuk stadje met 's werelds grootste zwembad van een warme mineraalbron.  Dat zien we ook vanaf de weg liggen, ziet er erg lekker uit, maar tijd om te zwemmen hebben we natuurlijk niet.

We eten Mexicaans als lunch op het terras van Qdoba.  Ik heb hun ontzettend lekkere mango mojo salade en Rick ook.  Ook Saskia en Kai smullen van hun keuzes.  Ik vind Qdoba lekkerder dan Chipotle en Saskia is het daarmee eens.  We grappen ook dat we de Mexicanen voor lunch aten, ha ha.

Na het eten rijden we verder naar Grand Junction waar we benzine tanken.  We zijn namelijk gewaarschuwd dat er eenmaal in Utah geen tankstations meer gaan zijn.  Daarmee is niets teveel gezegd en we zijn blij de SUV volgegooid te hebben.

Alleen vergat ik helemaal de insektenlijkjes van de voorruit te schrapen.  Net als ik dat tegen Rick zeg springt er een steentje tegen de voorruit en zit er een klein sterretje precies in mijn uitzicht, grrr!!!  We stoppen toch nog even om de ramen schoon te maken, want de rest van de rit schijnt erg mooi te zijn.

Bij het "Welcome to Utah" bord stoppen we even om foto's te maken.  Een Facebook vriendin, die in Denver woont, schrijft dat dit wel wat anders is dan Virginia.  Nou, zeg dat wel! 

Van alle kanten is ons aangeraden route 128 te rijden, in plaats van de snellere route, die de GPS aangeeft.  Daar zijn we blij mee, want daar stoppen we heel regelmatig om foto's te nemen van de adembenemende landschappen.  Ook lopen we even naar de rivier waar de mannen wat stenen gooien en ik foto's neem van de mooie wilde bloemen.

 

We nemen onze tijd en rijden daarom pas om vijf uur Moab binnen.  Ook hier logeren we in de Hampton Inn, maar dit keer krijgen we een suite waar Saskia en Kai ook in zullen verblijven.  Daartoe hebben we behalve ons king bed een uitklap sofabed en een extra bed.  Ook hebben we een ijskastje, fijn voor koele drankjes.

Na even ontspannen op de kamer kiezen we de Moab Brewery voor ons avondeten.  Saskia heeft niet veel honger, dus we beloven een hummus met groentes gerecht voor haar mee terug te nemen.  Het is een gezellig restaurant en mijn pasta met groentes, feta en garnalen is smakelijk.

Het is buiten ver over de dertig graden en de komende dagen willen we wandelingen in de parken gaan maken.  We gaan dus water en andere drankjes kopen bij de supermarkt naast het restaurant.

Na die op de kamer gebracht te hebben gaan Kai en Rick er nog op uit om wat te verkennen.  Saskia en ik blijven lekker op de koele kamer.  Hopelijk gaat iedereen vanavond tijdig slapen, zodat we morgen op tijd aan het bekijken van al het natuurschoon hier kunnen beginnen.

Foto's van vandaag staan hier.