Nog een heel zomerse dag

Rick vertrekt weer naar zijn werk, maar ik lig nog zo lekker en sluit mijn ogen nog even. Althans, dat dacht ik, want pas om negen uur doe ik ze weer open!  Gauw kleed ik me aan en neem de trap naar de eetzaal zodat de keurig geklede receptioniste mijn pas wakkere hoofd tenminste niet te zien krijgen.

Een van de medewerksters in het restaurant is ontzettend vriendelijk en biedt aan mijn favoriete eiwitomelet te maken.  Ze weet precies hoe ik het graag heb.  Laat wel zien hoe vaak ik er al een besteld heb.  Ze brengt zelfs mijn favoriete hete saus mee.

Het smaakt zeker goed en intussen lees ik de Wall Street Journal.  Natuurlijk allemaal naar nieuws tot ik een artikel op de voorpagina zie staan dat me hardop doet lachen.  De Fransen schijnen een nationale ramp tegemoet te gaan, hun favoriete kikkerbilletjes zullen niet meer voorradig zijn!

Als ik klaar ben neem ik de trap weer terug naar boven.  Daar haal ik mijn spullen om te gaan sporten.  Ik heb besloten mijn sportroutine wat om te gooien en intensievere cardio te doen.  Daarvoor stel de elliptical op een zwaarder niveau in en doe het aerobics programma.  Aan mijn hartslag te zien span ik me goed in.

Rick heeft intussen ge-sms-t dat de vloerbedekkingman een stukje tapijt in ons huis heeft gelegd dat volgens hem hetzelfde is als wat wij in onze family room hebben liggen.  Of ik even wil gaan kijken of dat inderdaad zo is.

Nog steeds denkend dat Cosmo zo aan zijn poot likt omdat hij zich verveelt neem ik hem ook mee naar het huis.  Vandaag wordt er weinig gedaan aan het huis, hoewel er wel een man met een truck zonder naam erop aanwezig is.  

Onze groene buurt

Het stuk tapijt vergelijk ik met dat in de family room en op de trap en het is gelukkig hetzelfde.  Dan neem ik Cosmo mee voor een lange wandeling door de buurt en Southside Park.  Hij geniet duidelijk met volle teugen en ik ook!  Onderweg komen we een paar bekenden tegen, die vragen of we al terug zijn in het huis, maar helaas.

Omdat het zo warm is durf ik Cosmo niet in de auto te laten terwijl ik lunch haal.  Ik breng hem dus eerst terug naar het hotel en ga dan weer een salade eten bij Sweet Green.  Vandaag probeer ik eens een "eigen" concoctie met garnalen, die ook heerlijk is.

Mijn foto van de dag: appartementen in het Mosaic District

Daarna trek ik mijn bikini aan en neem mijn zwemspullen mee.  Karins zwembad wacht me weer op.  Het is weer een zeer warme dag en het water lekker koel.  Mary belt om te vragen hoe het is en of we nu nog steeds niet weer thuis wonen.  Vandaag is de brand elf weken geleden en de schatting dat we zes tot tien weken ontheemd zouden zijn loopt duidelijk uit.

Ook mijn zus belt om te kijken hoe alles ervoor staat en ons schoonmaakbedrijf ook.  Ik druk hen op het hart dat we ze zodra we weer thuis wonen weer nodig zullen hebben.   Hopelijk zal dat in minder dan een maand zijn, maar ik kan ze nog steeds geen definitieve datum geven.

Als wij geen zwembad tegenover ons zouden hebben zou ik ook een eigen bad willen

Tussen de gesprekken door koel ik lekker af in het water.  Karin komt er ook bij en we zwemmen en kletsen een uurtje.  Dan neem ik afscheid.  Karin heeft vanavond haar laatste Back to School Night voor hun jongste en wij zijn uitgenodigd bij Kirsten voor het avondeten.

Bij Target haal ik een paar toiletspullen en drankjes, die ik nodig heb.  En bij Swirl & Sip kies ik een lekkere fles bruisende rose om voor Kirsten mee te nemen.

Rick en ik rijden naar haar huis en er staan lekkere hapjes en chips als voorafje klaar.  Als voorafje krijgen we dan perzik komkommer gazpacho, ontzettend lekker!  Het hoofdgerecht is Mexicaans, garnalen met pittige groentes in een tortilla.  Een mini key lime pie eindigt het maal als dessert.

Alles is even lekker en onderwijl hebben we van alles te bekletsen.  We kennen Kirsten ook alweer zeker dertien jaar en Saskia en haar dochter zijn vriendinnen.  Na negenen voel ik mezelf moe worden en we nemen afscheid en bedanken Kirsten heel hartelijk voor een superlekkere en gezellige maaltijd.