Als Rick naar zijn werk gaat neemt hij afscheid tot morgen, want ik ben er waarschijnlijk niet als hij terugkomt om in te pakken vanmiddag. Hij heeft vergaderingen in Annapolis, Maryland, hier ruwweg een uur rijden vandaan, die vanavond met een diner beginnen. Als ik morgen geen rondleiding had zou ik mee zijn gegaan, dat is zo'n leuk plaatsje!
Zelf sta ik net na achten op. Het is een sombere dag en spettert wat als ik Cosmo uitlaat. Regenachtig weer stemt me thuis al niet blij, maar in het hotel deprimeert het me helemaal. De kamer is voor een hotelkamer vrij licht, maar met dit weer somber.
Daarom ben ik blij dat ik na mijn ontbijt naar de sportschool kan vertrekken. Na een half uur cardio komt Sharon me halen voor een uur personal training. Na afloop trillen alle spieren weer en rekt en strekt Sharon mijn benen goed.
Rick sms-te dat de Rite Aid had gebeld dat ik vandaag mijn medicijnen moest ophalen, anders zouden ze teruggezet worden. Ik haast me dus naar de apotheek daar, maar dat berichtje moet al een paar dagen oud zijn, want de medicijnen zijn al teruggezet. Gelukkig kan ik ze later vanmiddag weer ophalen.
In het hotel spring ik gauw onder de douche en neem Cosmo dan mee naar Fair Lakes Shopping Center. Toen onze kinderen werden geboren hadden we iedere keer een houten ooievaar in de tuin met hun naam, geboortedatum en gewicht van Stork News. De "luier" die de ooievaar in zijn bek had mochten we houden.
Net na de brand kwam Kai mij wat verdrietig het overblijfsel van zijn "luier" laten zien. Samen met het Steiff vosje leek dit iets wat hem echt aan het hart ging. Sindsdien probeer ik al weer zo'n luier op de kop te tikken.
Stork News bestaat nog, maar het filiaal voor ons gebied belde eerst niet terug en daarna deed het telefoonnummer het niet meer. Uiteindelijk heb ik dan maar een verder gelegen filiaal gebeld. Dat werd ook een wat wij hier "telephone tag" noemen heen en weer achterlaten van antwoordapparaatberichtjes.
Maar eindelijk lukte het dan en heb ik met Merritt, de eigenaresse, halverwege tussen ons beider locaties bij Fair Lakes afgesproken. Ik ben allang blij dat ik niet helemaal naar Manassas hoef en zij bedankt mij dat ik bereid was haar halverwege te ontmoeten. Wederzijds een gunstig iets, dus.
Zij overhandigt mij de "luier" en ik betaal de $40 contant en bedenk me te laat dat ik om een bon om aan de verzekering over te leggen had moeten vragen. Nou ja, dan is dit maar gewoon een cadeau van ons aan Kai.
De reden dat ik Fair Lakes als ontmoetingsplek koos is de Petsmart hier. Dat is ook een leuke excursie voor Cosmo, dus die gaat mee naar binnen. Alleen maakte ik de fout Cosmo niet eerst even te laten plassen. Hij drinkt op het moment heel veel door zijn steroide en kan het niet meer ophouden. Midden in de winkel plast hij een klein meer, arm beest!
Gelukkig hangt er allerlei schoonmaakmateriaal en ik dweil het allemaal weer op. Ik koop een flesje met bittere spray om op Cosmo's poot te spuiten. Dit is om likken tegen te gaan en lijkt mij een vriendelijkere oplossing dan zo'n nare kraag.
Cosmo vermaakt zich intussen prima en voor ik het weet heeft een Kong snoepje te pakken en laat dat niet meer gaan. Ik maak het dan maar voor hem open en doe de verpakking in mijn wagentje om ervoor te betalen. Het doet me aan vroeger toen de kinderen klein waren denken. We gaven ze altijd iets te knagen om ze tijdens het boodschappen doen rustig te houden en rekenden dat dan later af.
Na afgerekend te hebben breng ik Cosmo terug naar de van en ga dan bij Noodles & Company naast de Petsmart lunch halen. Na besteld te hebben neem ik op hun terrasje plaats. Ondanks het sombere weer is de temperatuur zeer aangenaam.
Mijn penne rosa wordt gebracht, maar dat ziet er als een veel grotere portie uit dan de kleine, die ik had besteld. Inderdaad is het de grotere portie. Als ik er iets van zeg biedt de serveerder een coupon voor een gratis maaltijd volgende keer aan. Nou, dat had ik niet verwacht, maar ik zeg er geen nee tegen, natuurlijk.
Omdat ik dit hele bord niet opkan (of althans niet op wil is beter, het is te veel) vraag ik om een doosje om de helft mee terug te nemen. Kai wil dat vast wel voor zijn lunch morgen. Zo krijg ik een lunch voor Kai en een gratis maaltijd door een foutje van de caissiere!
Cosmo gaat terug naar het hotel en ik ga nog wat ham kopen voor zijn medicijnen bij Mom's Organic Market. Als ik terugloop grapt een vrouw dat ik maar een ding kocht. Tja, veel meer past er niet in de kleine hotelkoelkastjes.
Dat gaat hopelijk binnenkort anders worden, want er wordt van alles aan het huis gedaan en de opzichter heeft Rick vanochtend gezegd dat zij hoogstwaarschijnlijk volgende week vrijdag klaar zullen zijn! Dat brengt onze hoop in de week van 22 september terug te kunnen weer terug!
In Vienna ga ik naar Whole Foods en koop er wat kleinigheden. Ze hebben hier alweer allerlei pompoenen en courgettes. Ik heb zo het gevoel dat me een zomer is ontnomen. Het seizoen waarin ik me altijd het best voel en nu gaan we weer de pijntijd in. Dat gevoel probeer ik gauw weg te stoppen. Ik zal volgende zomer des te meer genieten van ons deck en het zwembad.
Bij de Rite Aid haal ik mijn medicijn op en ga dan naar Lofty Salon. Eerst had ik een afspraak voor morgenmiddag, maar ik heb geen zin om me uit Washington terug te haasten. Gelukkig kan Taylor mijn haar ook vandaag kleuren en mijn pony bijknippen.
Intussen heb ik een intensieve sms sessie met Katja, die zich heel ongelukkig voelt. Het liefst zou ze morgen terug naar huis verhuizen zo erg vindt zij het in Roanoke. Ze huilt de hele tijd, er komt niets uit haar handen, duidelijk een roep om hulp. Ik bel haar dan ook en steek haar een hart onder de riem.
Niet veel later sms-t ze dat haar huisgenote waarschijnlijk wat mensen kent, die Katja's kamer zouden willen huren. Haar plan is nu om in november weer tijdelijk bij ons te komen wonen. Ons huis staat natuurlijk altijd open voor de kinderen en, in dit geval, hun huisdieren.
Daar ben ik eerder mee klaar dan gedacht en besluit even langs ons huis te rijden. Daar zie ik tot mijn blijheid dat Kai's nieuwe raam is geinstalleerd. Eindelijk geen plank meer aan de voorkant van ons huis. Boven het raam moet het nog worden schoongemaakt en daarna zal het niet meer te zien zijn dat er brand was.
Lorraine stuurde me een schattige foto van Snickers en hun Deense dog Apollo, die grote vriendjes zijn. Snickers maakt Apollo's oren schoon, zo schattig! Ik ga even bij Lorraine en Chuck buurten en Flapjack komt sociaal zijn.
Lorraine en Chuck zijn ook blij voor ons dat het nu zo snel gaat met het huis, maar ik krijg het gevoel dat ze onze katten zullen missen. We zijn hun zeer zeker een heel lekker etentje verschuldigd!
Terug in het hotel overhandig ik Kai de "luier" en ik zie zowaar nattigheid in de ogen van mijn gewoonlijk vrij stoicijnse zoon. Duidelijk is dit iets wat hij niet had verwacht en ik vind het super dat ik het heb kunnen regelen.
Cosmo vraagt nooit iemand anders om eten, maar zodra ik de kamer binnenloop komt hij zeuren. Ik geef hem eten en medicijnen en dan gaan Kai en ik bij Le Pain Quotidien eten. Het kan niet makkelijker, het restaurant ligt vlak naast het hotel.
Kai bestelt een tartine met kalkoenborst en ik een kop gazpacho en hun "crispy" quinoa cake met hummus en groentes. Dat "crispy" is me echter wat te als de onderkant van mijn cake zwartgeblakerd is. Ik stuur het terug en de volgende is een stuk smakelijker.
Voor ik tv ga kijken op het bed neem ik Cosmo nog even mee naar buiten. Maar goed ook, want hij moet alweer zo enorm plassen dat hij maar nauwelijks kan wachten tot we buiten zijn. Wat zou dit allemaal makkelijker zijn als we gewoon thuis zouden zijn! Weer eens een geval van kon Cosmo maar praten.
En zo eindigt hopelijk een van de laatste maandagen hier in het hotel. Wel heel fijn dat we nu eindelijk kunnen gaan aftellen, hoewel ik nog graag een definitieve datum zou horen.
10 reacties:
Triestig is het dat Katja zich voor het moment zo ongelukkig voelt. Voor haar is het een goed vooruitzicht dat ze in november terug even bij jullie thuis kan komen wonen in een vernieuwd huis.
Eindelijk kunnen jullie terug naar jullie 'thuis'.
Een mooi verjaardagscadeau voor jou, Petra.
Groeten,
Hilde uit B.
De deense dog is super, snickers zal wel helemaal in zijn oren vrrdwijnen ;-)
Is het door het werk dat katia zich niet goed voelt of de afstand of ... ?
Petra,
Kun je niet alsnog vragen of ze de factuur van "de luier" digitaal of per post kunnen opsturen?
Ruud
Wat een narigheid voor Katja, hopelijk kan ze snel werk bij jullie in de buurt vinden zodat ze dicht bij kan wonen.
Wat leuk dat je de luier hebt kunnen vinden voor Kai.
De foto's van de poezen en de hond zijn helemaal leuk. Ik zie het helemaal voor me dat Snickers die oren uitlikt. Lekker hoor!
Groet, Bea
Wat een goed nieuws van het huis en wat een prachtig cadeau voor Kai! Maar wat zielig voor Katja....
Wat een goeie service ook weer van het restaurant, daar kunnen ze hier in NL nog heel veel van leren.
Grappig van Cosmo met zijn volle blaas, 1 van mijn honden presteerde het een keer om midden in de lobby van Hotels van Oranje in Noordwijk een grote boodschap te doen, lobby stond vol dus tamelijk genant was het wel....
Groetjes en op naar de 22e!
Evelyn
Het likken van voorpoten bij honden wijst vaak op een graan allergie in hun voedsel. Honden kunnen jaren gewoon een dieet van brokjes met granen eten en toch opeens allergisch worden. Net alsof hun systeem opeens verzadigd is.. Het probleem is dat honden geen granen nodig hebben. Honden voedsel fabrikanten gebruiken granen als goedkope vulling in het voedsel om het op te bulken. Als je zoekt op hotspot grain allergy and dogs, krijg waarschijnlijk genoeg hits. Er zijn genoeg brokjes te koop zonder die granen wat een stuk gezonder is.
Als je toch voor Cosmo een kraag moet, er zijn tegenwoordig, ook bij de petsmart, kragen te koop die heel effectief zijn. Ze lijken op rubber zwembandjes en even een hond meer vrijheid. Het problem is dat zo'n kraag niets oplost. Hij word alleen maar gek van de jeuk waar hij niet bij kan. Zo gauw als de wond dicht is gaan ze were bijten en likken.
De steroids zijn ook maar een tijdelijke oplossing. Als je stopt komt het weer terug. Tenzij het niet door een allergie komt maar door stress.
Wat leuk dat je Anapolis een leuk plaatsje noemt, want daar ga ik namelijk misschien heen.
Gezellig dat Katja tijdelijk terugkomt. Dan komt het vast allemaal weer helemaal goed met haar.
Ik had had laatst ook zo'n groene kleur op mijn nagels gedaan. Mooi, maar ik dacht de hele tijd dat er vlekken op zaten, haha.
Net als jij heb ik door omstandigheden geen zomer gehad. Ik begrijp heel goed wat je bedoelt!
Wat naar voor Katja, fijn dat ze in November naar huis komt!
Eindelijk een nieuw raam voor Kai, ziet er heel anders uit zonder die plank.
@Hilde - Nou, we weten nog niet wanneer we terugkunnen, maar het ziet er goed uit.
@Ann - Ze voelt zich er erg eenzaam en heeft ook geen reden er te blijven wonen. Het zal een combinatie van beiden zijn.
@Ruud - Goed idee, ga ik doen.
@Bea - Ze komt gewoon weer thuis wonen voorlopig. Ik kan niet wachten om alle dieren weer bij elkaar te hebben
@Evelyn - Hopelijk wordt het die week, maar we hebben nog geen datum.
@Tink - Dank voor de informatie. Als hij het blijft doen zal ik zijn voeding veranderen
@Marion - Hi hi, ik heb al een tijdje "funky" kleuren op mijn nagels
@Anja - Ja, die plank was telkens ook deprimerend, gelukkig is die weg
Wat geweldig dat je de luier hebt kunnen vinden en kopen voor Kai. Vooral omdat hij er zelf ook zo verdrietig van was. Hopelijk voelt Katja zich weer snel de oude als ze weer bij jullie thuis is. Lijkt me verschrikkelijk om je kind, hoe oud dan ook, zo verdrietig te zien.
Een reactie posten