Over een museumbezoek en een rustige laatste dag

Hoezeer ik ook probeer langer te blijven liggen omdat ik vandaag geen plannen heb, om kwart voor acht lukt het me niet meer te doezelen. Ik maak me dus maar klaar om te gaan ontbijten.

Het is maar goed dat ik mijn hoodie aanheb, want het is maar zestien graden buiten. Het is ook bewolkt en er valt een miezerige regen. Wat ben ik blij dat ik de snorkeltour, die ik voor vandaag geboekt had, heb geannuleerd!

In het restaurant krijg ik weer een tafeltje bij het raam. Ik bestel de twee gepocheerde eieren met gegrilde tomaat. Dat smaakt goed met de lekkere sterke koffie, die ze schenken.

Als ik terugloop naar de kamer zie ik een stel op worden gehaald door dezelfde mensen, die mijn boottocht op zaterdag zouden doen. Ik ben benieuwd of ze vandaag wel gaan.

Voor het raam in mijn kamer ga ik op de plaats hardlopen en vermaak me met het komen en gaan op het dok. Het stel zit er zeker een uur zonder dat er andere mensen bijkomen. Net als ik denk dat ze net als ik niet zullen gaan, worden ze een miniem bootje in geleid.

Ze dragen intussen regenponcho's want de miezer is in een gestage regen overgegaan. Niet alleen zou het mij te koud zijn geweest, met dit weer is het zicht onder water ook helemaal niet goed. Toch jammer dat het op de schitterende dag, die zaterdag was, niet doorging, maar goed.

Als ik mijn stappen bijeen heb zoek ik een droog plekje buiten om te lezen en woordspelletjes te spelen. Dat vind ik op het balkon van de Baymens Tavern. Mijn plan om naar het toeristendorpje te lopen voor de lunch laat ik met deze regen varen.

Tegen twaalven bestel ik opnieuw de ceviche voor mijn lunch. Dit keer een mengsel van garnaal, conch schelp en witte vis. Ik laat het me weer prima smaken. Dit ga ik thuis wel missen, zo lekker en vers!

Deze twee azen op mijn tortilla chips

Om toch iets buiten het hotel te doen vandaag besluit ik het Museum of Belize een bezoekje te brengen. Dat is zo'n tien minuten lopen en ik heb er goede dingen over gelezen. Ik betaal de 10 Belizean dollars ($5 VS) en loop dan als eerste de tentoonstelling over slavernij in Belize in.

Die is uitgebreid en interessant. Belize werd eerst door de Spanjaarden bezet en later door de Engelsen. Het was voor de onafhankelijkheid in 1981 dan ook Brits Honduras. Tijdens de koloniale tijd waren de slaven het grootste deel van de bevolking.

Belize was vooral bekend om zijn mahonie hout dat werd omgehakt en via de rivieren naar Belize City gestuurd. Van daaruit werd het naar Engeland gezonden om er meubelen mee te maken.

De volgende tentoonstelling is een kamer met lokale kunst. Er hangen erg leuke schilderijen bij. Dan loop ik naar boven voor de tentoonstelling over de Maya.

Hier zijn veel jade voorwerpen te zien. Zoals ik in Altun Ha al leerde was jade heel belangrijk voor de Maya. Men geloofde dat de goden in het hiernamaals ermee betaald moesten worden. Er hangen kettingen en amuletten.

Hoe ze met jade begraven werden

Ook wordt er geschreven over het grote jade hoofd wat in Altun Ha werd gevonden. Jade is keihard dus het is heel bewonderenswaardig dat men erin kon snijden met de primitieve middelen die men had.

Verder gaat de tentoonstelling over de migratie van de Maya en hun ontwikkeling van prehistorische Indianen tot de gevorderde civilisatie, die het uiteindelijk werd. Erg interessant allemaal en de moeite waard om een paar uur voor uit te trekken.

Als ik terugloop zie ik opklaringen naderen. Eenmaal terug bij het hotel schijnt de zon weer en is het lekker warm. Ik ga weer in de schommelbank genieten van het uitzicht en de zon. Als het helemaal zonnig is zoek ik een ligstoel in de schaduw bij het zwembad op. Verbranden lijkt me niet zo'n goed idee.

Tegen vijven roepen de bar tenders dat het happy hour is. Nou, daar heb ik wel zin in en bestel een bloody Mary van Janelle. Ik overweeg nog even om ook ceviche te nemen, maar dat doe ik toch maar niet.

Dan ga ik terug naar de kamer om mijn haar te wassen. Ik heb de hele week met een pet of een haarband op gelopen dus het is tijd zodat ik morgen mijn haar gewoon los kan hebben. Als ik klaar ben zie ik de laatste zonsondergang deze vakantie in Belize.

Voor het avondeten ga ik weer naar het Stone Grill restaurant. Intussen heb ik toch besloten de ceviche als gerecht te nemen. Dat is meer dan genoeg al staat het in het menu als een voorafje. Ik vraag Janelle om tegen de chef te zeggen het niet pittig te maken.

Die luisterde daar duidelijk niet naar want de ceviche, die ik krijg, doet mijn mond in brand staan! Ik kan dat niet hebben met een dag vliegen voor de boeg. Ik leg uit dat mijn ingewanden er niet tegen kunnen en Janelle begrijpt dat volkomen. Gelukkig is de manager er ook net en die zorgt ervoor dat ik een nieuwe portie zonder jalapeno's krijg.

Die smaakt wel voortreffelijk. Het is gezellig druk in het restaurant en er is een live zanger, die het goed doet. Ik blijf dan ook een paar uur en als afscheid cocktail bestel een Belizeaanse rum met diet Coke. Het smaakt heel goed! Ik ga op het vliegveld kijken of ik er een fles van voor Rick mee kan nemen.

Nu is het dan toch echt tijd om afscheid te nemen. Janelle komt me nog speciaal een hug geven, zo lief! Ik ben hier deze week bekend als Miss Petra en iedereen is super aardig geweest! Ik bedank Janelle dan ook dat ze mijn vakantie extra leuk maakte.

Gek is dat ik op weg naar de kamer best even moet slikken. Ik heb deze week weer zulke speciale mensen ontmoet! Net als in St. Kitts vorig jaar heb ik er Facebook contacten aan overgehouden. Deze week is voorbij gevlogen en ik heb genoten. Het was wel lang genoeg want ik verlang naar Rick en Orion en de rest.

Bedankt voor het reageren op mijn verslagen en op Facebook. Dat maakt het alleen reizen extra leuk. Ik bedacht me dat ik waarschijnlijk zonder internet zulk soort reizen niet zou maken. Alleen al contact houden met Rick is me te belangrijk.

Over een stadsrondleiding en de zoo

Als ik om half acht opsta zie ik dat het inderdaad maar zestien graden is. Tijd voor een jasje dus, blij dat ik er een mee heb genomen. Het schijnt erg ongewoon te zijn dat het 's nachts zo "koud" wordt en ik hoor allerlei mensen klagen. Ze hebben geen verwarming en zelfs geen dekens in huis.

Voor mijn ontbijt neem ik maar weer eens de gepocheerde eieren met gegrilde tomaat. Hun koffie is erg lekker en wordt regelmatig bijgeschonken. Ik ben daarna klaar om de stadsrondleiding te gaan doen.

Chris komt me ophalen en in zijn van rijden we door de stad. Ik had me hier al niet veel van voorgesteld en dat is maar goed ook. Veel heb ik al gezien, vooral van het rijkere gedeelte waar huizen staan waar je u tegen zegt.

Daarna neemt Chris me mee naar het zuidelijke gedeelte van de stad. Die twee delen worden door de Belize rivier van elkaar gescheiden. Hier zie ik pas de echte armoede. Hutjes zonder water en elektriciteit vaak slechts van houten planken of ijzeren platen gemaakt. Chris vertelt dat hier veelal illegale immigranten uit El Salvador en Guatemala wonen.

In het centrum laat Chris me nog een paar belangrijke gebouwen en de oudste kerk in het Caribisch gebied zien. Dan ben ik na bijna anderhalf uur terug bij mijn hotel. Het is geen grote stad en er is helemaal geen hoogbouw. Het doet mij een beetje aan West Afrika denken, gek genoeg.

 

Het is bewolkt, maar inmiddels een aangename temperatuur. Ik ga op de schommelbank zitten en vermaak me daar een tijdje met het uitzicht en woordspelletjes spelen op mijn telefoon. De ruisende palmbomen alleen al zijn zo rustgevend. 

Tegen twaalven bestel ik lunch op het terras van de Baymen's Tavern. Dat wordt weer de ceviche van conch en garnalen. Het is en blijft een van mijn favoriete gerechten.

Keurig om een uur rijdt Mingy voor. Vanmiddag gaan we naar de Belize Zoo. Daar heb ik goede dingen over gehoord want er zijn alleen inheemse dieren en allemaal gewond gevonden of om een andere reden niet meer in staat in de natuur te leven.

Het duurt een uur voor we er zijn en de rit gaat door ander landschap, droger met minder vegetatie. Mingy wijst me de Sleeping Giant heuvelformatie waarvan men denkt dat de Mayas het die vorm hebben gegeven.

Het lijkt inderdaad op een slapende reus

Bij de zoo betaal ik de $15 entree en zie eerst de tapirs. Die kan ik zelfs aaien. Bij de aapjes is er een baby, zo schattig! Ik blijf hier een tijdje kijken en loop dan naar de toekans.

Baby aapje

Wat een prachtige vogels zijn dat! Ik zou ze graag in het wild gezien hebben, maar dan moet je dieper het regenwoud in. Een van de verzorgers komt net langs met banaan voor de vogels en ik mag helpen voeren. Zo leuk, ze pakken het heel voorzichtig aan met die enorme snavels.

Er zijn hier ook allerlei aap- en andere diersoorten waar ik nog nooit van gehoord heb en ze ook nog nooit heb gezien.  Wat denk je van agouti, paca, margay of tayra. Het is allemaal heel interessant en de borden zijn ook zo leuk. In rijm staat er wat over de dieren, die ik zie.

De vogel is een soort ooievaar

Het absolute hoogtepunt zijn echter de jaguars. Chiqui, een kitten, speelt schattig met de grote band in haar verblijf. Junior Buddy is heel nieuwsgierig naar ons. De jaguars zijn zeer intelligente dieren en worden met trainingen bezig gehouden.

Als ik alles gezien heb kijk ik nog wat rond in het winkeltje en neem een paar flessen Belizeaanse rum mee. Dan loop ik weer naar Mingy's auto. Zij grapt dat ze dacht dat ik verdwaald was. Ik bleef dan ook meer dan twee uur in de vrij kleine dierentuin.

Heel lief overhandigt Mingy mij een sleutelhanger, die ze als souvenir voor me heeft gekocht. Dan stelt ze voor iets te gaan drinken bij een restaurant van een bekende van haar. Mingy houdt het bij een fles water en ik bestel een Belikin biertje. Het is lekker bier, niet te bitter.

Op de terugweg naar het hotel stopt Mingy nog even zodat ik de enorme begraafplaats, die aan alle kanten langs de weg ligt, van dichtbij kan bekijken. De meeste graven hebben een open boek erop met de naam en geboorte- en sterfdatum van de overledene. Dat heb ik nog nergens zo gezien.

Bij de Brodie's wacht Mingy even terwijl ik een fles wijn koop en dan nemen we bij het hotel afscheid. We zijn Facebook vrienden dus zullen zo contact houden. Het is een schat van een mens en ik prijs me gelukkig dat ik haar vrijdag ontmoette zodat ik gisteren en vandaag deze leuke excursies kon doen.

Op de kamer rust ik wat uit en ga dan naar de Hot Stone Grill waar ik weer plaatsneem aan de bar.  Dit keer is Gilbert de bar tender. Hij is net zo aardig als Janice en Janelle, maar minder spraakzaam. Ik bestel weer een bloody Mary, die hij heerlijk maakt. Ik moet toch eens om het recept vragen. Ik weet dat er tomatensap en Worcestershire saus inzit, maar er is meer.

Als avondeten neem ik nog eens de steengril met de drie verschillende soorten vis. Misschien doe ik dat morgen weer want het smaakt voortreffelijk. Er komen ook zoveel groentes bij dat ik het zelfs niet op kan! Ik was bang deze week niet koolhydraatarm te kunnen eten, maar het tegendeel was het geval.

Het ontbijt is natuurlijk altijd makkelijk met ei en tomaat of omelet of zo. Maar de ceviche lunches zijn ook prima, zolang ik de tortilla chips niet eet. En deze steengril maaltijden zijn ook alleen vis en groentes. Lekker gezond ook allemaal, ik kan over het eten deze week zeker niet klagen.

Tegen achten ga ik naar boven en ben best moe van de dag vol indrukken. Morgen is alweer mijn laatste dag hier. Wat gaat zo'n week toch snel! Ik mis mijn mannen wel dus het is precies lang genoeg.

P.S. Als je meeleest vind ik een reactie altijd erg leuk.

Over een andere Maya stad, zo'n fascinerende cultuur!

Vanochtend hoef ik er niet zo vroeg uit dus ik mag van mezelf tot acht uur blijven liggen. Alleen ben ik om kwart voor zeven al klaar wakker. Waarschijnlijk heeft dat te maken met de zon, die vrolijk de kamer binnen schijnt. Ik houd het nog een uurtje uit in bed maar om kwart voor acht heb ik er genoeg van.

Beneden in het restaurant krijg ik weer een tafeltje met zicht op zee. Wel jammer dat we het ontbijt niet buiten kunnen eten. Ik bestel dit keer het buffet en neem roerei, bacon en roergebakken groentemix. Het smaakt goed en ik kan er weer tegenaan.

Gisteren bedacht ik dat ik liever mijn stappen bijeen krijg met zicht op zee dan in de saaie sportkamer van het hotel. Ik doe mijn raam open en loop een uur hard op de plaats. Alweer zie ik dolfijnen voorbij zwemmen, zo leuk!

Na mijn douche zoek ik de schommelbank buiten weer op en speel wat woordspelletjes terwijl ik van het uitzicht geniet. Dan is het alweer lunchtijd en dit keer ga ik op het balkon van de bar boven zitten. Daar bestel ik weer de ceviche, die opperbest smaakt.

Op de kamer haal ik een flesje water en doe mijn wandelschoenen aan. Om een uur komt Mingy me ophalen voor een excursie naar Altun Ha, een van de vele Maya steden in Belize. Ik ben benieuwd hoe anders die is dan Lamanai.

De weg erheen duurt iets meer dan een uur. De natuur is prachtig en Mingy een gezellige klets dus voor we het weten zijn we er. Mingy parkeert de auto en stelt mij voor aan mijn gids, Ann Marie.
De opgravingen in Belize zijn de enige, die niet gerestaureerd of bijgebouwd zijn, vertelt zij. Dat geeft het allemaal een meer authentiek gevoel. 

Ann Marie neemt me eerst mee het museumpje in en vertelt super interessant over Altun Ha en de Maya gebruiken en religie. Altun Ha was een religieuze nederzetting waar priesters, zowel mannelijk als vrouwelijk, heersten. Dit in tegenstelling tot Lamanai en andere steden waar de koningen het voor het zeggen hadden.

Hier leer ik ook dat van alle Maya nederzettingen, die uitgegraven zijn, er maar een zijn oorspronkelijke Maya naam heeft. Dat is Lamanai. De andere namen zijn wel Maya taal, maar niet de naam, die ze hadden toen ze in gebruik waren. Altun Ha betekent bijvoorbeeld Vijver vol met Stenen.

Altun Ha was een van de rijkste en belangrijkste steden want er is hier een heel harde keisteen, die voor wapens en gereedschappen werd gebruikt. Dit was de enige plek in het Maya rijk waar die steen gevonden werd en die was kostbaar als goud voor de Maya. Ze ruilden deze steen voor o.a. jade uit Guatemala.

Die jade was (en is) ook heel kostbaar en de hoge priesters werden ermee begraven. In de tempel van de Zonnegod werd zelfs een jade "hoofd" zo groot als een mensenhoofd gevonden. Jammer genoeg ligt dat in een kluis in Belize City, maar we kunnen er hier wel een kleinere versie van zien.

Ann Marie vertelt dat de Maya negen onderwereld goden hadden en dertien hemels. Na de dertiende hemel kom je weer terug op aarde en dan wil je het liefst terugkomen als een jaguar, het heilige dier.

Een ander interessant iets is dat de priesters scheel moesten kijken. Als die niet zo geboren werden zorgden de moeders er door een rode kraal voor de neus van baby te hangen voor dat de baby scheel leerde kijken.

Scheel kijken werd mooi gevonden, maar het was ook zodat de priesters in beide werelden konden kijken. De huidige wereld die volgens de Maya de midden wereld was en het hiernamaals met zijn dertien hemels.

Ook het jade hoofd heeft schele ogen (niet zo goed zichtbaar op de foto)

Als we het museum bekeken hebben lopen we naar de ingang. Daar betaal ik 10 Belize dollars (5 VS) en dan komt er een groep Amerikanen uit Indiana ook voor Ann Marie. Met die groep ga ik dus mee. Erg aardige mensen, die mij er ook bij betrekken en veel vragen over Virginia en Washington DC.

Ann Marie vertelt ongeveer dezelfde dingen, die ik al gehoord heb, maar dat is prima. Zo onthoud ik alles beter. Ze wijst ook allerlei verschillende bomen aan, waaronder de Ceiba, de levensboom van de Maya. Heel toevallig heeft deze boom namelijk negen wortels, net zoveel als er onderwereldgoden zijn, en dertien takken, net zoveel als er hemels zijn.

Links de Ceiba en rechts een palmboom met een vijgenboom er omheen

Hier leren we ook dat de tempels verschillende kleuren hadden afhankelijk van voor welke god ze waren. Zo was de zonnetempel rood en de maantempel zwart. Nu is daarvan natuurlijk niets meer te zien.

Al die heuveltjes zijn graven, daar bovenop stonden de houten huisjes van de bewoners

Iets anders wat Altun Ha onderscheidt van de andere steden is dat hier geen mensenoffers werden gebracht. De priesters deden wel aan aderlaten door middel van het snijden in de tong en genetalia. Dat werd dan verbrand in de hoop dat het de zonnegod zou bereiken.

We klimmen twee tempels op waaronder de zonnetempel. Van daaruit hebben we mooi uitzicht op het complex, maar ook op het oerwoud. Ik maak nog een foto van de groep uit Indiana en dan zijn we klaar met de rondleiding.

 

Voor het aderlaten moest men een kruiden bad nemen

De Zonnetempel was vroeger rood geschilderd

Deze schattige puppy volgde ons overal, ik had haar wel mee willen nemen!

Tot nu toe vond ik deze de interessantste rondleiding van de vijf Maya steden waar ik geweest ben. Iedere keer leer ik weer meer over deze fascinerende cultuur. Waar we niet bij stilstaan is dat deze cultuur nog steeds bestaat (ook Altun Ha is van rond 1500 voor Christus), alleen wonen de Maya nu tussen de Creolen, Mestiezen en andere culturen.

Na Ann Marie een heel ruime fooi gegeven te hebben zoek ik Mingy weer op. Op de terugweg laat zij mij het coloniale gedeelte van Belize City zien. Het is wat vervallen, maar heeft zeker charme.

Voor mijn avondeten besluit ik dit keer weer een steengrilmaaltijd te nemen. Deze smaakt nog beter dan de vorige keer. Janelle is ook zo aardig en zorgt ervoor dat "Miss Petra" niets tekort komt. Ik vind de mensen hier zo ontzettend vriendelijk!

Nu hoop ik wakker te kunnen blijven om de maansverduistering te zien. Die is hier tussen kwart voor en kwart over elf dus heel redelijke tijden. Ik zag de maan mooi opkomen en het is helder.