Introductie van het Winterbock bier

Om de een of andere reden heb ik vannacht erg slecht geslapen.  Pas tegen de ochtend viel ik in een diepe slaap.  Ik hoorde dan ook nauwelijks dat Rick opstond of douchte en naar zijn werk vertrok.  Pas als Saskia om een uur of kwart over acht herhaalde malen mijn naam roept word ik wakker, vreemd!

Saskia is opgelucht, want ze heeft het toelatingskantoor van VCU gebeld en gevraagd over de vreemde talen, waarvan zij niet genoeg jaren gaat hebben.  Saskia hoopt naar dezelfde school als Kai te gaan volgend jaar en gelukkig hebben ze haar verteld dat die jaren vreemde taal geen vereiste zijn.

Na het ontbijt vertrekt Saskia naar school.  Ik schrijf gauw mijn blog van gisteren en neem mezelf dan mee naar boven voor een uur cardio.  Dit keer een ander programma op de elliptical, heuvels.  Nou, ik weet niet wat de mensen van Precor "heuvels" noemen, maar ik stel hem telkens hoger in, want heuvels zijn het niet met dat programma.

Onze nieuwe "stockings" met geborduurde namen werden vanochtend bezorgd

Mijn boek is spannend en de tijd gaat snel.  Ik ga maar snel meteen ook mijn douche nemen en maar goed ook, want mijn haren zijn nog nat als de schoonmaaksters komen.  Weer zo'n dag dat alles als een puzzel in elkaar past.  De dames zijn vroeg genoeg dat ze hopelijk voor Laura haar massages komt geven klaar zullen zijn.

Het is weer een heel milde dag, al is het bewolkt.  Ik kan Cosmo zonder jas uitlaten!  Daarna haal ik mijn lunch bij Manhattan Bagel, een dunne bagel met ei, kaas, asperge en champignons.  Eindelijk laten de Spaans sprekende dames daar ook een beetje merken dat ik een regelmatige klant ben door me ietwat vriendelijker te begroeten dan minder bekenden.

De schoonmaaksters zijn bijna klaar als Laura komt met haar massagetafel. We wachten even tot ze weg zijn en dan krijgt eerst Saskia haar massage.  Ze lijken haar wel te helpen, want de afgelopen paar weken heeft Saskia niet om hoofdpijn thuis hoeven blijven. 

Na mijn massage loop ik met Cosmo naar Chris' huis.  Zij komt net uit haar werk, ze is wiskundelerares bij de prive Katholieke high school in Fairfax, en is helemaal gestresst, want het verkeer was weer eens vreselijk.  Na haar golden retriever PJ aangelijnd te hebben, nemen we de honden mee voor een wandeling door de buurt.

Hornsby the red nosed reindeer

 

Het schemert al dus is leuk om de verschillende lichtjes aan te zien gaan.  Het is een beetje buurt afhankelijk hoeveel tuinen en huizen er versierd worden en Vienna is er erg goed in.  De meeste huizen hebben verlichting wat het natuurlijk allemaal zo gezellig maakt 's avonds.

Onze buren twee huizen verderop

 

Saskia gaat uit eten met haar vriendinnen en Rick haalt mij op voor weer eens een gratis maaltijd bij Gordon Biersch.  Daar wordt vanavond het Winterbock bier geintroduceerd en Rick is een belangrijk lid van de Stein Club en wordt altijd uitgenodigd als eerste te komen proeven.  Alle medewerkers van het restaurant dragen kersttruien of oorbellen of een serveerster zelfs een trui met echte kerstlichtjes.  Heel vrolijk allemaal!

Het "Kerst"plafond in de mall

Het eten dat wordt geserveerd verschilt iedere keer.  Vanavond is het allemaal Duits eten met vette worsten en dergelijke.  Rick is daar dol op, maar het is niets voor mij.  Gelukkig was er geen plaats meer in het kleine gedeelte waar het evenement plaatsvindt, dus wij zitten aan de gezellige bar.   Dan valt het minder op als ik iets anders eet.

Rick stelt voor dat ik gewoon bestel wat me lekker lijkt van het menu.  Dat laat ik me geen tweede keer zeggen, want ik weet allang wat ik graag wil.  Ik bestel de tonijn met boerenkool en quinoa pilaf, mijn absoluut favoriete gerecht ooit op hun menu.  Ook vandaag is weer ieder hapje een genot.

 

Na afloop gaan we nog even naar de Microsoft Store om een X-Box One te kopen voor Ricks neef in Japan.  Lucas zit in het leger en viert de feestdagen zonder zijn familie op het eiland Guam. 

Zijn vrouw en dochtertje logeren zolang bij mijn schoonzus en zwager en vieren daar ook Kerst en Oud en Nieuw.  De X-Box is Lucas' cadeau van de hele familie, maar in de buurt van Denver nergens meer te krijgen.  Gelukkig zijn er hier nog wel een paar voorradig.

Thuis kijken we naar de Kerstviering bij het Rockefeller Center in New York.  Daar wordt vanavond ook de kerstboom aangestoken.  Vorig jaar zag ik die boom nog live en Saskia verzucht dat ze ook graag met Kersttijd eens naar New York wil.  Wie weet volgend jaar als ze eerder Kerstvakantie krijgt.  Morgenavond is de ceremonie voor de boom bij het Witte Huis en dan schitteren alle officiele Kerstbomen.

Scotts Run en de Capitool kerstboom

Vandaag heb ik een drukke dag voor de boeg en begin na mijn ontbijt meteen aan een uur interval op de elliptical.  Na een paar minuten krijg ik een complimentje van de machine: "Congratulations, you have completed a distance of 250 miles!"  Dat is ongeveer de afstand van hier naar New York, grappig.

Na het uur haast ik me onder de douche want om half twaalf komt Anja hierheen.  Precies als de deurbel gaat leg ik de laatste hand aan mijn make up, perfecte timing.  Met Cosmo achterin rijden we eerst naar de Tysons Galleria om bij bakkerij Paul te gaan lunchen.

Dit keer moet ik van mezelf iets anders dan het sesamzaadbroodje met gerookte zalm kiezen.  Het wordt een olijfbroodje met tomaat en mozzarella.  Nu zie ik gewoonlijk het brood als ondergeschikt aan het beleg en eet er vaak maar de helft van, maar dit brood is zo ontzettend lekker!  Hapje voor klein hapje peuzelen we onze broodjes op, Anja heeft een broodje rosbief wat er ook heerlijk uitziet.

Inmiddels is de bewolking van vanochtend helemaal weggetrokken en is er weer een staalblauwe lucht.  Ook de temperatuur is zeer aangenaam met een graad of vijftien.  Prima weer dus voor een lekkere wandeling in de natuur met Cosmo.

Vandaag hebben we daarvoor Scotts Run uitgekozen.  Hier is Anja nog niet eerder geweest.  Het is een mooie wandeling langs het riviertje en dan over een flinke heuvel naar de waterval.  We komen onderweg maar een enkeling tegen.  Het is een oase van rust en zo lekker buiten dat de jassen zelfs uit kunnen!

Op de terugweg laat ik Anja een aantal van de mooi versierde huizen in onze buurt zien.  Ook rijd ik langs de verschillende huizen waar Rick en ik sinds ons huwelijk hebben gewoond.  Die liggen allemaal in een straal van een paar kilometer.  Het huis van Ricks ouders herken ik bijna niet want de eigenaren hebben het helemaal donkergrijs met witte kozijnen geverfd.

Na dat ritje neemt Anja afscheid en ik maak me klaar om naar Fairfax Radiology in Vienna te gaan.  Daar heb ik een afspraak voor een mammogram.  Ik zorg ervoor een half uur voor mijn afspraak daar te zijn, hopend dat ik vroeger aan de beurt kan zijn.  Ik wil namelijk graag voor vijf uur in Washington zijn en dat zal alleen lukken als alles hier heel snel gaat.

Mijn plannetje lukt en vijf minuten voor mijn afspraak word ik naar binnen geroepen.  De technicien is ontzettend aardig en bekwaam en nog geen tien minuten later ben ik klaar!  Voor een mammogram mag je geen deodorant of parfum o.i.d. gebruiken en ik ben blij als ze mij na afloop deodorantdoekjes aanreikt.

Gauw kleed ik me weer aan en haast me naar huis waar Saskia al klaarstaat om me naar de metro te brengen.  Het is vijf voor vier dus het gaat erom spannen of ik op tijd in DC ga zijn. 
Eerst denk ik een taxi te nemen, maar het verkeer op deze tijd van de dag is zeer onvoorspelbaar.  Beter is de metro, die me binnen het halve uur naar McPherson Square brengt.

Rick had vergaderingen in de stad dichtbij dat metrostation en wacht me bij de uitgang al op.   We vinden ook meteen een taxi, die ons tot aan de achterkant van het Capitool brengt.  Het is nota bene pas kwart voor vijf!  Ik sta er zelf versteld van dat het me toch gelukt is op tijd hier te zijn!

Wij gaan op zoek naar Ricks collega's en hun vrouwen, die we al gauw vinden.  De rijen om door de veiligheidspoortjes te gaan zijn echter erg lang dus we besluiten bij het hek net erbuiten te blijven kijken.  Hier kunnen we alles goed horen, maar de sprekers niet zo goed zien. 

Eerst speelt de Mariniersband en zingt er een kinderkoor een paar Kerstliedjes.  Dan is de beurt aan de Speaker of the House, John Boehner, die een korte toespraak houdt en dan met hulp van een zesjarig jongetje uit de staat Washington (waar de boom dit jaar vandaan komt) de indrukwekkende Kerstboom aansteekt. 

Groot applaus volgt, want het is een schitterende boom.  De band speelt nog even "Oh, denneboom" en dan is de plechtigheid voorbij.  Volgens een van Ricks collega's is dit de kortste speech, die hij ooit heeft gehoord en sprak Nancy Pelosi, de vorige speaker of the house, zelfs langer dan een uur.  Geef mij maar zo'n korte toespraak, dan!

Na de nodige foto's met de boom en de koepel van het Capitool erop lopen we Capitol Hill op.  Ricks collega Walt, die in deze buurt woont, heeft bij Sonoma een tafel gereserveerd voor ons tienen.  Het wordt een gezellige en zeer smakelijke maaltijd.

Vooraf delen we met zijn allen grote borden met allerlei soorten kaas, pate en worst erop.  Als hoofdgerecht neem ik de zoete aardappel gnocchi met boerenkool, butternut squash en knapperige prosciutto.  Die is ontzettend lekker! 

Tegen achten nemen we afscheid en stappen Rick en ik in een taxi terug naar het W hotel.  Daar haalt de valet Ricks auto op en rijden we zonder oponthoud naar huis.  Ik ben superblij dat het me gelukt is te gaan vanavond, want ik had er eerder op de dag een hard hoofd in!

Meer Capitoolfoto's staan hier.

Church Street Stroll

Na zo'n leuk weekend is het altijd weer even moeilijk aan de gewone week te beginnen.  Dat vindt Rick kennelijk ook, want hij vertrekt een stuk later dan gewoonlijk naar zijn werk.  Saskia gaat tegelijkertijd met hem naar school en dan blijven Kai en ik nog even samen achter.

We eten ontbijt en kletsen nog over het een en ander.  Dan moet Kai ook weer op weg terug naar Richmond waar hij om twaalf uur moet zijn.  Ik ga naar de sportschool, zodat ik mijn halve uur cardio voor het uur personal training met Sharon kan doen.

De klokkenwinkel naast de sportschool telt af tot Kerst

Katja sms-t me intussen enthousiast.  Zij werkt vandaag op de afdeling verloskunde van het ziekenhuis en drie vrouwen staan op het punt om te baren.  Katja heeft al eerder een geboorte meegemaakt, maar het blijft natuurlijk iets heel bijzonders. 

Sharon heeft weer een arsenaal aan oefeningen voor mij en het uur gewichten gaat zo snel voorbij.  Ik vind het wel lekker om de cardio al achter de rug te hebben en na afloop klaar te zijn met sporten. Zo heb ik ook meer van mijn dag om andere dingen te doen.

Zodra ik de deur thuis binnenloop gaat de telefoon.  Het is mijn zus, op weg terug van Salem, het stadje waar de beroemde heksenprocessen plaatsvonden.  Ironisch genoeg was mijn zus daar, omdat ze werd opgeroepen voor "jury duty".

Dat betekent dat ze de kans had uitgekozen te worden om in de jury van een proces te zitten.  Als je opgeroepen wordt daarvoor moet je daar gehoor aan geven.  Zelden wordt je al van tevoren geexcuseerd, tenminste moet je de eerste dag opdagen als jouw nummer bij de eerste ronde zit.

Gelukkig voor mijn zus was de jury al gekozen toen de groep waarin haar nummer zat werd geroepen.  Zij kon dus gewoon weer naar huis en wachten op de volgende oproep.  Gek genoeg hebben Rick en mijn zus beiden al een aantal oproepen gehad, terwijl mijn zwager en ik nog nooit opgeroepen zijn.  Het lijkt mij weleens spannend om mee te maken, eerlijk gezegd.

Na een snelle boterham met pindakaas en sambal als lunch, rijd ik naar Tysons Corner.   Net als vorig jaar ontbreekt de Angel Tree van de Salvation Army daar, maar ik heb besloten weer mee te doen aan Toys for Tots.  Ook een heel goede organisatie van het Corps Mariniers en zo kan ik voor meerdere kinderen winkelen.   

Als eerste loop ik echter de Barnes and Noble in.  In dit seizoen luister ik graag naar kerstmuziek in de auto, maar het ene radiostation dat die constant speelt heeft maar een beperkt repertoire en de helft daarvan vind ik verschrikkelijk.  Ik koop twee cd's van mijn favoriete Trans-Siberian Orchestra en de soundtrack van de Polar Express.  Dat wordt genieten al rondrijdend deze maand!

Deze maand komt het Kerstgala van Ricks werk er ook weer aan en ik wil graag een nieuwe lange jurk.  Bij Lord & Taylor blijkt alle avondkleding op deze "cyber monday" 25% afgeprijsd te zijn.  Ik vind zowaar een aantal jurken waarvan ik denk dat ze me misschien zullen staan. 

In drie ervan zou ik mezelf wel zien lopen, maar eentje is te groot en niet meer in mijn maat.  De tweede staat interessant, maar vind ik niet afkleden.  De derde zit echter als gegoten en is ook een goed model voor mijn figuur.  Ik stuur Rick een foto ervan in de spiegel genomen en hij vindt hem ook goed staan.  Ik bedenk me dat ik voortaan echt een vriendin mee wil voor zulke uitjes, zelf kan ik geen beslissingen nemen.

 

Om zo min mogelijk lijnen van panties e.d. te hebben onder de jurk ga ik eens kijken wat de Spanx winkel te bieden heeft.  Dat spul moet je maten dunner doen lijken en ze doen het duidelijk goed, gezien er nu een hele winkel van is.  Ik probeer een paar dingen aan, maar vind ze vooral heel oncomfortabel en weinig verschil met "gewoon".  Ik besluit een van hun hoge panties te kopen, zodat er verder geen lijnen te zien zullen zijn.

Tijd om leuke dingen voor de Tiny Tots uit te zoeken.  Dat ga ik bij de Disney winkel doen.  Ik wil een paar dingen voor een jongen en een paar dingen voor een meisje meenemen.  Het worden een pratende Buzz Lightyear en een Belle pop, een doos met kleine figuurtjes van Minnie, Mickey en hun compagnons en een doos met figuurtjes van de film "Planes".

In de auto luister ik naar de nieuwe cd's en rijd naar de Coldwell Banker in Vienna.  Meteen aan de ingang daar staat al een berg met speelgoed, duidelijk waar ik het mijne kan achterlaten.  Hopelijk krijgen weer heel wat kinderen door dit programma een fijne Kerst dit jaar.

Saskia gaat met vriendinnen naar de Church Street Stroll en zodra Rick thuis is uit zijn werk gaan wij ook.  Dit is altijd een leuke Kersttraditie, vind ik.  Het doet een beetje dorps aan, want de "Kerstboom" van Vienna is een hulstboom, die door de burgemeester wordt aangestoken.  De Kerstman zit voor het Freeman House en er staat een korte rij voor.

De Kerstboom, die van ons is mooier

Verder zijn er "carolers", mannen en vrouwen groepjes, die kerstliedjes zingen, een kinderboerderij, hete chocolade om te drinken en kan je marshmallows roosteren.  Zoals ieder jaar komen we ook een aantal bekenden tegen, waaronder Niall en zijn zoon Kieran.  Vroeger vond Kieran het hier prachtig, maar nu had hij het al gauw gezien, tja, hij is intussen ook al elf. 

Als Rick en ik de straat af hebben gelopen bedenken we dat we ook wel ergens een hapje kunnen gaan eten.  De keuze valt op Pho 'n More, een Aziatisch restaurant vlakbij.  Tot onze verrassing hebben zij kroepoek met sambal op het menu staan.  Daarvan bestellen we natuurlijk een portie!

Ons hoofdgerecht is hetzelfde en heel pittig!!  Het zijn paprika, boontjes en verse basilicum in een pittige saus en Rick neemt het met biefstuk, ik met garnalen.  We hebben er hun versie van bami bij, die absoluut niet lijkt op de bami, die wij uit Nederland kennen, maar toch lekker is.

Thuis gaat de tv aan en de voeten omhoog.  Voor een maandag was het een heel drukke dag, maar ik ben heel blij die jurk te hebben en leuke dingen voor de Toys for Tots te hebben gevonden.  Met een voldaan gevoel sluit ik deze dag dus af.

Kerst en Sinterklaas in een weekend

Zaterdag

Het blijft maar koud en daarom vind ik het 's ochtends moeilijker op te staan. Rick stelt echter een heel lekker ontbijtje van gepocheerde eieren op beschuit voor.  Dat maakt het uit de warme veren komen toch net wat makkelijker.

Met een lekkere bak koffie voor mij en een bak Pickwick (de enige thee, die meneer wenst te drinken) thee voor Rick smullen we van ons Nederlandse ontbijtje.  De kinderen liggen alle drie nog op een oor.  Het voelt zo net als vroeger, toen iedereen nog gewoon thuiswoonde. 

Na het ontbijt sta ik even met mijzelf in tweestrijd: cardio of gewichten vandaag?  In beiden heb ik geen zin.  Natuurlijk wint cardio het weer en ik stel de elliptical in op een zware interval training van een half uur.  Al lezend is het gauw voorbij.

Rick en Kai zijn intussen bezig de versieringen voor de voortuin en het deck van zolder te halen.  Saskia is vertrokken naar de mall, want daar moet je als tiener zijn tijdens Thanksgiving weekend, kennelijk.  Katja geniet van haar paar vrije dagen.

Bij Whole Foods haal ik benodigdheden voor het avondeten van vanavond.  Traditioneel eten we op Sinterklaasavond broodjes worst met tomatensoep en we gaan vanavond Sinterklaas vieren.  Ik haal soep en worst voor de dames in het gezin. 

Voor Katja en mij kies ik  kippenworstjes van Lou's, spinazie feta, Buffalo met blauwe kaas, appel.  Ze hebben allemaal verschillende smaken.   Voor Saskia neem ik twee verschillende smaken Tofurky worstjes mee. De lekkerste tomatensoep (behalve zelfgemaakte) vind ik Imagine's creamy tomato soup.  Amerikanen houden van zoete tomatensoep en deze is dat niet.

Intussen heeft Kai thuis al beslag gemaakt voor poffertjes (van een Koopmans mix, hoor).  Dat stelde hij opeens gisteren voor om te maken voor de lunch en daar waren Rick, Katja en ik natuurlijk meteen voor te vinden.  Het is erg lekker met Nederlandse poedersuiker en de Devon double cream nog over van Thanksgiving.  Kai is duidelijk een meester in het bakken, want de poffertjes zijn perfect!

Na het eten gaan Rick en ik bezig aan de Kerstversiering in de voortuin.  Rick doet vooral de verlichting aan de rand van het dak en de grotere sneeuwmanfiguren.  Ik zorg weer voor "Santa's landingsbaan" met blauwe lichtjes en de rest van de verlichting. 

Zoals ieder jaar zijn er lichtjes, die niet meer werken en strikken, die uit elkaar vallen.  Ik rijd dus even snel naar Michaels voor wat aanvullingen.  Daar zie ik nog allerlei leuks en moet mezelf wegrukken met enkel de benodigdheden.

Rick heeft Kerstmuziek aan en bijna alle andere buren zijn ook bezig met versieringen.  We kletsen dus fijn bij met een aantal en de honden spelen met elkaar.  Vroeger waren dat de kinderen, grappig. Net voor zonsondergang hangen alle netten, twinkelen de "ijspegels" aan het dak (en ben ik blij dat Rick er niet vanaf is gevallen), gloeien de sneeuwpoppen in de tuin en ziet het er allemaal weer erg gezellig uit

Rick op het dak

Bijna klaar

Tijd om aan de Sinterklaasgedichten te gaan werken.  Ik heb voor het derde jaar achtereen Katja getrokken!  Zoals ieder jaar maak ik weer een half Engels-half Nederlands gedicht voor haar.  Ook de anderen zijn hard aan het werk.
 
Intussen kijken we naar de jaarlijkse footballwedstrijd tussen Virginia Tech en University of Virginia.  Virginia Tech wint gelukkig, Katja blijft een "Hokie" en wij zullen ons ook altijd aan die school verbonden voelen, net als aan Kai's college VCU en Ricks "Alma Mater" Michigan State (die het ook heel goed doet in football dit jaar). 
 
Kai heeft vanmiddag voor Rick en hem worsten gehaald bij de Duitse winkel.  Hij werpt zichzelf op tot worsten griller.  Het wordt een makkelijke, maar smakelijke maaltijd.  Ik vind vooral de Buffalo blauwe kaas worstjes heerlijk. 
 
Na het eten geef ik iederen zijn of haar chocolade letter, drie van ons wilden puur en de twee K's melk.  Ook heb ik voor Katja en Kai een zak met pepernoten en een zak met chocolade pepernoten om mee terug te nemen.  Ik wist toen ik het bestelde niet of we vanavond met zijn allen zouden kunnen vieren.
 
Rick klopt keihard op de garagedeur en komt binnen met de zak van Sinterklaas.  Saskia wordt aangewezen om de cadeautjes uit te delen en we gaan van oudste naar jongste.  Rick is dus als eerste aan de beurt.
 
Voor hem heeft Kai een lang gedicht in perfect Nederlands geschreven.  Het is wat moeilijk voor Rick om te lezen, maar het lukt hem goed.  Zijn cadeau is een reisbatterij voor zijn Nokia Lumia 1020 telefoon.  Die vind ik er ook wel interessant uitzien, maar hij is groter dan de extra batterij, die ik nu heb.

 
Voor mij heeft Saskia een goed gedicht geschreven en ik krijg van haar drie paren Kerstoorbellen, erg leuk.   Toen ik Katja's naam trok dacht ik al dat dat vaker voor is gekomen en inderdaad de afgelopen twee jaar had ik haar ook!  Ik heb een stand voor haar Surface tablet, zodat ze die ook op haar schoot met twee handen kan bedienen.  Mijn gedicht is weer half Engels-half Nederlands.
 
Kai is blij met de cadeaubon van Barnes and Noble en Katja's gedicht, waarin ze wat Nederlands probeerde.  Dat is zeker geen makkelijke taal om te schrijven!  Als laatste is Saskia aan de beurt en zij krijgt een olifant broche van Rick.  Zijn gedicht is voor een groot gedeelte in het Nederlands.  Gebroken, dat wel, maar Rick doet het toch maar!
 
Intussen genieten we van de lekkernijen en luisteren naar de (verschrikkelijke, sorry, ik kan het maar beperkt aanhoren) Sinterklaasmuziek.  Het is jammer dat de open haard niet werkt om het nog gezelliger te maken.  We hebben alles geprobeerd, zelfs gisteren met een expert, maar hij moet gerepareerd en daar wachten we maar tot januari mee. 
 
Rick en Katja gaan beneden een film kijken.  Saskia verdwijnt naar Laura's huis en Kai en ik werken verder aan Duolingo. Intussen kijk ik naar Kerstfilms op het Hallmark kanaal.  Het weekend vliegt zo weer voorbij, maar ieder jaar is het weer de vraag of we nog Sinterklaas zullen vieren, dus het is super dat het weer gelukt is.  De gedichten zal ik onderaan dit blog plaatsen.
 
Zondag
 
Voor Katja terug naar Roanoke gaat heeft ze gevraagd om nog met zijn allen bij Le Pain Quotidien te gaan brunchen.  Dat wordt een heel gezellige en lekkere maaltijd.  Katja en ik nemen beiden hun gerookte zalmontbijt met een zachtgekookt ei en superlekker brood. 

Dan is het alweer tijd voor Katja om in te pakken.  Ze neemt de bench van Cosmo mee voor Django, want die moet zich na de behandeling voor hartworm rustig houden en wij gebruiken hem toch niet voor Cosmo. 

Na nog een korte wandeling met de honden nemen we afscheid.  Katja zal met Kerst heel kort thuiskomen, dus voor lang is het gelukkig niet.  Helaas komt Katja op de I-81 in verschrikkelijk verkeer terecht en doet er vele malen langer over om terug in Roanoke te komen, dan gewoonlijk.  Iedereen reist natuurlijk de zondag na Thanksgiving terug, maar als ze gisteren was gegaan hadden we geen Sinterklaas kunnen vieren, dus maar even doorbijten voor haar.

Gisteren zijn we er niet aan toe gekomen het deck te versieren.  Het is vandaag een stuk milder buiten en ik breng zelfs zonder jas de versieringen aan.  Behalve de echte boom, die we waarschijnlijk volgend weekend gaan halen is alles weer klaar voor de Kerstfestiviteiten.

Op Facebook schreef ik dat ik de Nederlandse Donald Ducks zo leuk vind.  Ruud las dat en vertelde alle Donalds vanaf 1952 digitaal te hebben.  Hij deelde een paar jaargangen met mij en zo zit ik zomaar een paar uur nostalgisch te genieten van dezelfde Donald Ducks, die we vroeger bij mijn opa en oma in de kelder mochten lezen.  Mijn grootouders hadden elke aflevering vanaf het begin tot groot plezier van ons kleinkinderen!

Wolfje uit 1952

Zo gaat de lekker rustige zondagmiddag snel voorbij en voor we het weten gaan de gezellige Kerstlichtjes weer aan.  Er hangt meteen zo'n warme sfeer in huis en ook buiten hebben de meeste buren hun tuinen nu versierd.  Ik zal zodra onze buren, die nu op vakantie zijn, het hebben gedaan weer een filmpje maken.

 

Voor het avondeten doen we een restjesavond.   Rick natuurlijk met zijn allergeliefde kalkoen, Kai en ik met de overgebleven worstjes en tomatensoep.  Het was een heel gezellig weekend wat weer veel te snel voorbij ging!

De sneeuwpoppen staan er weer

 
De gedichten (om de een of andere reden weigert Blogger de fonten te veranderen):
 
Van Rick voor Saskia:

Lieve Saskia

Het is weer Sint en Pietentijd,

Dertig november is een dag vol jolijt,

Sint komt weer met zijn boot naar Nederland,

Met Piet als rechterhand,

Heel veel snoepgoed voor elk kind,

Dit krijg je allemaal van de goede Sint,

Even kijken waar Saskia op zou hopen.

Op het lijstje stonden alleen chocola en snoep,

Je bent nooit te oud om plezier te beleven,

Plezier waar je je helemaal in uit kunt leven,

Sint heeft gehoord dat je dol op van olifanten bent 

And that helped him chose what he has sent,
Now on those days that you dress really pretty,

This will help you stand out in the city,

Kijk nu maar gauw, mijn lieve kind.                              

Hij hoopt dat je het wat vindt,

De hartelijke groeten van de Sint.

 

Van mij voor Katja:

When Sint saw the name he drew this year he did a double take,

 

Want voor het derde jaar achtereen was het dezelfde persoon, zo bleek.

 

This however did not make him upset, Want voor Katja winkelen is altijd grote pret!

Katja has had a very busy and interesting year,

Dus Sint is blij dat zij zijn verjaardag komt vieren vandaag hier.

At first there was her graduation from Virginia Tech,

Opeens niet meer naar school te hoeven voelde vast heel gek.

After the summer Katja started a new life in Roanoke,

En kreeg al snel niet een, maar twee nieuwe banen ook!

Sint worries Katja has too little time to relax at home,

Daarom haastte hij zich naar Target zonder schroom.

Finding an appropriate gift didn’t take at all long,

Sint kocht het zelfs op stel en sprong!

Now lie back and watch True Blood or Rango,

Met aan je voeten die lieve Zorro en Django! 

Van Katja voor Kai:

~Liefe Kai~

One, two, three

All these countries Kai will see

Clearly he’ll be looking for information

About each and every country and nation

Waarom hep ik eits voor boeken?

Zo dat Kai mag en boekje zelf zoeken

He can find himself an atlas, map, or anything he needs in his travel frenzy

Of quality that will make Christopher Columbus’s mouth gape in envy

 

Van Kai voor Rick:

Sint komt dit jaar vroeg

 
Maar niet vroeg genoeg

Want Ricks telefoon

Is niet meer gewoon

 
Je gebruikt het heel vaak

Het is ook jouw taak

Maar soms vergeet jij

Dat zijn batterij

Niet heel lang kan duren

Alleen een paar uren

Je wilt het graag laden

Sint kan aan je raden

Om dit apparaat

Dat overal gaat

Of in je tas

Of zelfs in je jas

Nu te gaan stoppen

Dat kan alleen kloppen

Dan kan je op reizen

Naar paradijzen

Mensen opbellen

En aan ze vertellen

Er is genoeg tijd

Voordat we afscheid

Van elkaar moeten nemen

 
Er zijn geen problemen

Van Saskia voor mij:

Petra,

It’s that time of year that me and Piet

Come down from Spain and act discreet.

Sint and Piet gave lots of thought

About what you would like

and I think that you will like what we  brought.

We saw some festive shimmering things

That correspond with necklaces and rings.

So we thought to ourselves, wow what a treat

Petra will surely find these cadeautjes neat.

These gifts were difficult to bring here,

But they will spread some holiday cheer.

-Sinterklaas

 

 

 

Kerstparade

Oh, het was koud vannacht, ik wil bijna mijn warme bedje niet uit!  Veel kouder dan gewoonlijk eind november, ik hoop niet dat dit een voorbode van een heel koude winter is.  Om half negen gaat de deurbel en Rick gaat naar beneden om te kijken wie het is.  Ik blijf nog liggen en doezel wat verder, maar een kwartiertje later hoor ik lawaai op het dak.

Dat kunnen geen eekhoorns zijn en ik ga Rick vragen wat er aan de hand is.  Ik was dus straal vergeten dat ze vandaag het dak dicht gaan maken, zodat er geen eekhoorns meer in kunnen komen.  Ze installeren wel vallen waardoor eventuele dieren, die al op onze zolder verkeren, naar buiten kunnen, maar geen beestjes kunnen meer naar binnen.

Saskia gaat met haar vriendin Laura naar de mall voor Black Friday.  De rest van ons eet gauw ontbijt en dan gaan we naar Reston.  We parkeren bij Ricks kantoor en lopen vervolgens naar Market Street waar de Holiday Parade langs zal komen.  Wonder boven wonder vinden we nog een plekje aan de rand van de stoep.

Een paar minuten later begint de parade.  Het is kleurig en leuk, al zit er een vrouw naast ons, die de hele tijd "Happy Holidays!!!" schreeuwt.  Volgens Rick en mij heeft ze na deze parade geen stem meer over.  Enthousiast zijn is leuk, maar dit is van het niveau als het mijn vrouw was zou ik gauw ergens anders gaan staan en haar niet kennen!

 

Er staat een fikse wind en het is tegen het vriespunt, dus berekoud om stil te staan.  Rick en ik gaan een paar keer het hotel naast ons binnen om op te warmen.  Katja en Kai hebben echter de honden ook mee.  Cosmo heeft een dik genoege vacht, maar Django rilt.  Katja en Kai gaan met de dieren een plaatsje in de zon zoeken, maar daar staat iedereen hutje mutje en ik wil goed zicht voor mijn foto's.

Rick en ik houden het dus in de kou uit.  Ik ben er ook echt wel helemaal op gekleed en behalve mijn gezicht heb ik er verder weinig last van.  Het waait zo hard dat de meeste ballonnen op houten rijdende plateaus zijn bevestigd.  Alleen de laatste ballon vliegt laag over.

Deze (enige losse) ballon kwam in de boom tegenover ons vast te zitten

 

Na een uurtje komen Santa en Mrs. Claus langs en is de parade afgelopen.  Ik betwijfel dat ik de anderen volgend jaar weer mee zal krijgen, maar ik vind het een leuke "Black Friday" traditie.

Bij Cosi halen we lunch.  Het is er zo druk dat we het mee naar huis nemen. Hun brood is een dun knapperig deeg en daartussen heb ik tandoori kip.  Heel jammer, dat we hier in Vienna geen Cosi hebben, anders was ik daar vaak te vinden.

Thuis gaan de drie kinderen met zijn allen naar de mall voor Sinterklaas inkopen.  Rick en ik zijn daar al klaar mee.  Wij storten ons op het huis binnen voor Kerst te versieren.  Lees: Rick draagt alles naar beneden van de zolder en ik versier de Kerstboom voor en de rest van de kamers en trap.  Alles bij elkaar neemt dat toch weer een paar uurtjes in beslag.

Als alles er weer lekker kerstachtig uitziet gaan we naar Tysons Corner om Frozen te kijken.  Saskia gaat niet mee, zij heeft plannen vanavond.  Dat vinden we natuurlijk allemaal jammer, maar laten het verder onze pret niet bederven. 

Op Black Friday, zoals vandaag wordt genoemd hier in de VS met allerlei koopjes overal, is de mall een gekkenhuis.  Wij omzeilen die drukte echter als echte Northern Virginians.  We nemen eerst de expres tolbanen van de I-495 en geven daarna de auto af aan de valet.  Dat kost wel een paar dollars meer, maar hebben het ervoor over om de stress van de file, die de parkeergarage inloopt, te vermijden.

Gelukkig zijn we vroeg, want de bioscoopzaal zit vol.  En terecht, Frozen is een echte Disney klassieke musical film.  Alleen vind ik de liedjes niet halen bij de andere films van dit caliber, dat is wel jammer. Verder vind ik hem fantastisch en na afloop breekt er een spontaan applaus uit.  Al doen wij daar niet aan mee, we hebben toch weer van deze film genoten. 

Inmiddels is het ruim etenstijd en Katja verzuchtte dat ze zin in een biefstuk had.  Wildfire heeft die en ondanks de drukte lukt het er een tafel te reserveren.  Het is niet vaak dat ik zin heb in biefstuk, maar vandaag is dat wel het geval. 

Mijn filet mignon bestel ik met een korst van blauwe kaas, gegrilde spruitjes (met hazelnoten, ontzettend lekker!) en gegrilde champignons.  De spruitjes en champignons zijn voldoende om met de anderen te delen en Katja en Rick genieten ook van de champignons.  De spruitjes zijn echter voor mij alleen, niemand krijg ik daar warm voor, terwijl ze echt ontzettend lekker zijn!

De rest van de avond besteden we gezellig met zijn allen, kletsend, tv kijkend en wenslijstjes makend.  Voor we het weten is het na middernacht en gaan we gauw naar bed!

Django voelt zich al helemaal thuis

Foto's van de parade staan hier

Thanksgiving

Een van de koudste Thanksgiving dagen, die ik me kan herinneren, daagt.  Wel zijn regen, sneeuw en wind verjaagd en een knalblauwe lucht en stralende zon lachen me toe als ik mijn ogen opendoe.  Rick is al op, bezig met zijn grote diner van vanavond voor te bereiden.

Met wat moeite verlaat ik mijn warme bed.  Gelukkig wacht beneden een lekkere pot koffie en we eten als ontbijt de overheerlijke brioche met cranberries.  Ik doe er Devon double cream op, zo ontzettend lekker!

Intussen kijken we naar de Macy's Thanksgiving parade.  Ieder jaar weer traditie op Thanksgiving en zoals ieder jaar verzuchten we weer dat we die eens live willen meemaken.  Eens moet dat ervan komen.

Op mijn sportschema vandaag staat een dubbele Max Capacity training.  Het gaat snel zo naar de kleurrijke ballonnen in New York kijkend. Daarna doe ik boven nog een half uur op de elliptical en dan is het weer genoeg voor vandaag.

Katja belt dat zij onderweg is.  Ik dek de tafel feestelijk en in de keuken zijn Saskia en Rick hard bezig met koken.  Saskia maakt onder anderen een veganistische chocolade pie, broodjes en soep.  Het zal ons eten niet ontbreken vanavond!

Kai en ik vertalen nog wat Duolingo, terwijl de footballwedstrijden aanstaan.  Dat hoort er volgens Rick ook bij, al spelen de Washington Redskins, het enige team waar ik een beetje in geinteresseerd ben, niet. 

Tegen vieren komt Katja met Zorro en haar nieuwe hond Django.  Django heeft Katja uit het asiel gehaald.  Hij was bijna geeuthaniseerd omdat hij hartworm heeft.  Katja heeft hem dan ook letterlijk van de dood gered.  Django krijgt nu medicijnen en moet als het goed is helemaal genezen.

Cosmo en Django kunnen het meteen heel goed vinden.  Django begint meteen aan een botje van Cosmo en voor we het weten hebben we twee tevreden knauwende honden.  Na afloop wordt er lekker geragd.  De katten worden door Django genegeerd, maar kijken zelf voorzichtig de kat uit de boom.

Zorro heeft de rit dit keer zonder zijn staart open te bijten overleefd.  Inderdaad is ongeveer de helft van zijn staart weg, maar het valt me mee hoeveel ervan over is.  Hij voelt zich duidelijk ook meteen thuis, want Katja zegt dat hij hier socialer is dan in haar appartement.

Met vereende krachten maken we de rest van het maal.  Ik ben afwaster, zodat Rick, Kai en Saskia plaats hebben om te koken.  Mijn bijdrage aan de maaltijd is het kloppen van de slagroom voor de pumpkin pie en daar ben ik erg goed in, al zeg ik het zelf, ha ha.

Wij willen ook wel wat kalkoen!

Rond zeven uur zou de kalkoen klaar moeten zijn, maar Ricks thermometer wijst nog te koud aan.  Tijd om de hulplijn van Butterball te bellen, dus.  Ja, je leest het goed, er is een hulplijn om een perfecte Butterball kalkoen te braden. 

Dit jaar zijn er voor het eerst ook mannen daar om hulp te bieden.  Ik lach me rot!  Het blijkt dat Rick de oven op een te lage temperatuur heeft gezet en krijgt het heel logische advies die te verhogen en te wachten tot de interne temperatuur 165 graden Fahrenheit bedraagt, dus het is nog even wachten voor we kunnen eten.

Tegen achten kunnen we eindelijk aan tafel.  Het moet gezegd, al is het niet mijn favoriete eten, de kalkoen is erg lekker mals.  We hebben er twee soorten stuffing bij, aardappelpuree, zoete aardappelen met marshmallows, mais, haricots verts, geroosterde worteltjes, cranberrysaus en meer. 

We smullen, al zijn Saskia en ik het erover eens dat we het deze ene avond in het jaar lekker vinden.  Het is ook erg gezellig want iedereen heeft elkaar veel te vertellen na zo lang niet als compleet gezin samen te zijn geweest (de laatste keer was in San Francisco). 

 

De kinderen en ik doen de afwas, al doen zij het merendeel want ik heb enorme hoofdpijn.  Ik baal dat ik gisteren geen massage heb kunnen krijgen.  Rick snijdt de rest van de kalkoen en doet ze in zakjes in de vriezer.  Hij zal nog wekenlang kalkoen met mosterd en boter sandwiches meenemen als lunch.  Zo mogelijk vindt hij die nog lekkerder dan het maal vanavond.

 

Nu zitten we gezellig bij de tv uit te buiken.  Straks nog een (heel klein voor mij!) stukje pumpkin pie met slagroom en dan hebben we weer volop van deze Thanksgiving genoten.  Heerlijk nog twee dagen met iedereen thuis in het vooruitzicht.  Ik zie Saskia ook helemaal opleven en zij heeft ook een paar erg smakelijke veganistische gerechten gemaakt.

 

Het spreekt vanzelf dat ik enorm dankbaar ben, vooral dit jaar na vorige week met Saskia in het ziekenhuis, dat we met zijn allen gezond om de tafel zaten.  Ook dat de kinderen het onderling zo goed met elkaar kunnen vinden, al heb ik dat met mijn broers en zus ook, het is toch niet altijd een vanzelfsprekend iets. 

Zo schattig die twee honden samen!

 

Sneeuwbuien

Vannacht kon Saskia niet slapen en daardoor heb ik ook slecht geslapen.  Pas na enen viel ik in slaap en Saskia ook.  Zij moet vanochtend weer om zes uur op en ik was natuurlijk bang dat ze zich zou verslapen.  Ieder uur heb ik de klok beneden horen slaan tot het dan eindelijk zes uur was.  Inderdaad ging Saskia's licht niet aan en zij was mij dankbaar voor het wekken.

Nu kan ik dus eindelijk even goed slapen tot Rick opstaat en zich klaar maar voor zijn werk.  Zowel Rick als Saskia hebben vandaag een halve dag vanwege de Thanksgiving feestdag morgen.  Kai en ik eten samen ontbijt, ook weer erg gezellig.

Het duurt dan ook even voor ik mezelf ertoe kan zetten om te gaan sporten.  Het is weer ijskoud weer met regen en af en toe wat sneeuwvlokken.  Christine belt en we hebben elkaar zoveel te vertellen dat ik mijn tienduizend stappen allang heb tegen de tijd dat we elkaar een fijne Thanksgiving wensen en ophangen.

Inmiddels loopt het al tegen lunchtijd.  Kai en ik gaan vandaag bij de vrij nieuwe (althans in Tysons Corner) bakkerij Paul lunchen.  Ik waan me weer even in Parijs hier!  Als mijn lunch kan ik het niet laten hun sesambroodje met gerookte zalm te bestellen.  Kai neemt er een met salami en cornichons.  Ook neem ik een groot brioche brood met cranberries mee voor ons ontbijt morgen.

Het is een heel gezellig restaurant

Intussen is de regen overgegaan in natte sneeuw.  Wat ziet dat er dan meteen anders uit.  Het verkeer vandaag is verschrikkelijk dus het is maar goed dat het niet blijft liggen.  Met de harde wind is het wel ijskoud!  Een van de koudste Thanksgiving weken, die ik me kan herinneren.  De ski resorts in de omgeving gaan zelfs voor het eerst in 13 jaar in november al open.

Omdat Ricks traditionele Thanksgiving maal niet bepaald veganistisch is, heeft Saskia ook een aantal gerechten uitgekozen om te maken morgen.  Daar halen we de ingredienten en nog wat andere laatste spullen voor bij Whole Foods.  Daar is het een drukte van jewelste, maar er zijn meer dan genoeg kassa's open, dus uiteindelijk gaat het toch snel.

Bijna tien centimeter regen viel er voordat het sneeuw werd

Laura zou vanmiddag komen om Saskia en mij een massage te geven, maar zij belde vanochtend af vanwege een ernstige migraine.  Het is alsof mijn lichaam het weet (maar ik denk dat het met het weer en de slechte nacht te maken heeft) en ik heb steeds meer pijn.

Thuis besluit ik dan ook gewoon bij het warme vuur te blijven en alvast online wat Kerstinkopen te doen.  Ik kijk naar de finale van America's Next Top Model en via Uitzendinggemist naar Tussen Kunst en Kitsch.

Als avondeten laten we van Curry Mantra 3 bezorgen.  Heerlijk weer een Indiaas restaurant dat bezorgt in de buurt te hebben.  Het waait zo hard dat de stroom een paar keer uitvalt, maar gelukkig komt die ook vrijwel meteen weer aan.  Het is anders met de gashaard.  Die gaat plotseling helemaal uit en is met geen mogelijkheid weer aan te krijgen.

Zoals ieder jaar bakt Rick vanavond zijn "pumpkin pie"s.  Morgen komt Katja ook thuis en zullen we voor het eerst in maanden weer als gezin compleet zijn.  We zullen er ook tijdelijk twee dieren bijkrijgen, want behalve Zorro heeft Katja sinds een paar dagen ook Django, een hond, die zij tijdelijk heeft, maar wat ik zo hoor van haar zal dat gauw permanent worden.