Over cadeautjes inpakken en lekker eten

Oei, ik voel het al midden in de nacht. Er komt slecht weer aan en mijn spieren zitten compleet in de knoop. Ik spuit wat IcyHot op mijn schouders en nek en kan dan tenminste weer in slaap vallen.

Als Rick om zeven uur opstaat blijf ik nog een uurtje liggen. Beneden staat de koffie klaar en Rick is Orion aan het uitlaten. Het is maar sombertjes buiten en vanmiddag moet er flink wat regen komen, die het hele weekend gaat duren. Bah!

Rick vertrekt naar zijn werk en ik naar boven. Daar doe ik een uur op de elliptische machine. Rick heeft alle inpakspullen al van zolder gehaald en er liggen rollen met vrolijk kerstpapier om me heen. Dit is onze "Santa's workshop" met de cadeaus voor de kinderen.

Het uur sporten gaat snel en dan is het nog voor tienen als ik klaar ben! Het heeft wel geholpen met de pijn, maar ook mijn energie verbruikt. Ik besluit mezelf vandaag vrij te geven en naar mijn lichaam te luisteren.

Orion zorgt ervoor dat de eekhoorns niet bij het vogelvoer gaan. Dat proberen ze telkens weer tot Orion blaffend tegen het raam springt. Ik blijf het leuke diertjes vinden, alleen minder dat er nu alweer allerlei eekhoornplas op het raam zit.

Voor de lunch heb ik zin in pho. Ik neem Orion mee in de van want dat vindt hij altijd prachtig. Hij springt zodra ik de achterdeur opendoe op "zijn" stoel. Al maakt Orion me op pijndagen als deze soms gek met zijn harde geblaf, ik ben toch zo blij hem te hebben!

Bij Viet Aroma ben ik de enige klant. Dat is ongewoon, maar er komen wel allerlei mensen om eten op te halen. Ik bestel mijn favoriete pho met groentes en gegrilde kip. Die is zo lekker en meer dan genoeg eten ondanks dat ik de noedels weglaat.

Thuis pak ik met twee grote plastic zakken met de Kerstman erop Ricks grote kerstcadeau in. Op kerstavond zal ik Kai moeten vragen me te helpen de doos naar binnen te dragen. Het inpakken is tenminste gelukt zo. Ik moet er niet aan denken om het met papier te doen!

Boven pak ik de rest van Ricks cadeautjes ook in. Gelukkig hebben we ook leuke tasjes over van vorige jaren want ik vind inpakken een vreselijk werkje. Nu moeten alleen de cadeautjes voor zijn sok nog en daar zal ik wel papier voor moeten gebruiken. Ach, dat overleef ik ook wel weer.

Nu ziet een vaatdoek er waarschijnlijk energieker uit dan ik. Ik ga in mijn luie stoel liggen en Kerst kookcompetities kijken. Onvoorstelbaar wat sommige mensen zonder recept of wat ook in elkaar kunnen flansen.

Rick komt wat later thuis want hij vond iemands $6500 check en is die even naar die persoon gaan brengen. Met spitsverkeer en regen duurt dat extra lang, maar Rick heeft zijn goede daad van vandaag weer gedaan.

Voor het avondeten neemt Rick me naar Passion Fin. Hij herinnert me eraan dat ik thuis pijn kan hebben of ergens waar mijn favoriete eten voor me wordt gemaakt. We hebben ook een bon voor 15% korting voor dit restaurant. Ik bestel de sashimi en Rick heeft een heel lekker uitziend Thais gerecht.

Na afloop haalt Rick me op bij het restaurant zodat ik de regen niet hoef te trotseren. Er is weer een leuke Hallmark film op tv en binnen is het wel erg gezellig met de kerstboom en het geluid van de regen buiten. Allemaal een heel fijn weekend toegewenst!

De lichtjes zijn met de regen nog mooier

Over een bezoek aan de botanische tuin en een gezellig happy hour

Vannacht heb ik heerlijk geslapen en daardoor ben ik ook vroeger wakker dan gewoonlijk. Het belooft een mooie dag te worden en niet zo koud voor de verandering. Ik geniet van mijn kop koffie en ontbijt.

Rick maakt zich klaar om naar zijn werk te gaan en dan zien we ons cardinaaltje op het deck. Zo'n mooi rood vogeltje, het maakt onze dag goed. Deze vogeltjes zijn de staatsvogel van Virginia en ik las laatst een verhaal van een Nederlandse, nu in de VS wonend, die er als kind een als huisdier had in Nederland. Het beestje maakte het niet lang.

Als Rick vertrokken is zet ik de Christmas Cookie Challenge op en al kijkend krijg ik 9000 stappen bijeen. Dit duurt altijd wat langer dan op de elliptische machine, maar het is beweging en die hoeft niet altijd super intensief te zijn.

De eekhoorns hebben flink geplast op onze keukendeur en -ramen terwijl ze bij het vogelvoer proberen te komen. Ik maak de ramen schoon en vul de vogelvoeder en zet een nieuwe maiskolf neer voor de eekhoorns. Ik ben nog niet binnen of een eekhoorn zit weer in de horrendeur en plast op het raam. Zucht! Orion jaagt hem meteen weg.

Na mijn douche maak ik mijn lunch. Ik heb een Indiaas gerecht van Whole Foods, een minuut in de magnetron. Het smaakt me zeer goed! Dat wordt vaker herhaald.

Om half twee rijd ik naar Mary Ellen's huis. Zij staat al klaar en we rijden naar het metrostation. Daar is het even zoeken naar een parkeerplaats want het is druk! Pas op de derde verdieping vind ik er een. Geen probleem en de trein staat al klaar als we op het perron komen.

Bijna drie kwartier later stappen we bij Federal Center SW uit. De Botanische Tuin is maar een paar blokken verderop dichtbij het Capitool. Op dat gebouw hangen de vlaggen boven de Senaat en het Huis van Afgevaardigden uit. Beiden zijn dus in sessie.

De Botanische Tuin is, zoals zoveel dingen in DC, gratis. We zijn meteen enorm onder de indruk van de prachtige kerststerren overal en de van houten dingen gemaakte bekende gebouwen en monumenten.

 

 

 

Er is ook een zaal met speeltreinen, die langs allerlei treinstations van over het hele land rijden, ook weer allemaal van hout en natuurlijke producten gemaakt. Het is werkelijk indrukwekkend!

 

 

Mary Ellen is in dit gebied opgegroeid en is hier misschien voor de tweede keer in haar leven! We lopen dus ook door de rest van de tuinen. Er is een tropisch gedeelte, een zaal met medicinale planten, een orchideeenkamer en meer. Allemaal even mooi.

 

 

  

Telkens zien we weer nieuwe dingen en missen bijna het Afrikaans Amerikaanse museum op onze weg naar buiten. Werkelijk bijzonder al die gebouwen met enkel natuurlijke dingen. Lincoln en Jefferson zelfs in hun monumenten zijn van eikels en andere dingen gemaakt.

 

Links Lincoln en rechts Jefferson in hun monumenten

We zijn het erover eens dat het zeer de moeite waard was. Op de terugweg kletsen we nog verder en voor we het weten zijn we terug in Vienna. Ik zet Mary Ellen weer thuis af en we spreken af zoiets vaker te doen. 

Thuis laat ik Orion uit en maak me dan klaar om naar happy hour te gaan bij Bazin's. Ik neem er een Uber naartoe en vind gelukkig nog drie stoelen aan de vrij kleine bar. Een echtpaar verhuist heel aardig zodat die drie stoelen vrijkomen.

Niet lang daarna komen Sara en haar vriendin uit Californie, Caroline, binnenlopen. Caroline is ook een Pokémon Go speelster en we worden vrienden. Jammer genoeg is het bereik in dit restaurant niet goed dus we kunnen geen Pokémon uitwisselen.

Caroline vertrekt om zes uur naar een dinertje. Sara en ik delen eerst pistache noten en dan bestel ik de pepers met chorizo en de bloemkool in Buffalo saus met blauwe kaas. Die laatste is flink pittig! Sara heeft ricotta en gefrituurde broccoli, dat ziet er ook goed uit.

We hebben heel wat bij te praten en de tijd gaat snel. Julie Bazin, de eigenaresse, komt nog even kletsen want ik ken haar van Anytime Fitness en we zijn Facebook vriendinnen. Ze maakt nog een opmerking dat ze Katja's bruiloft zo mooi vond.

Dat vind ik wel erg leuk hier in Vienna, ons kent ons. Meestal is er wel een bekende om even hallo te zeggen.  Ik snap ook wel dat men bang is dat kwijt te raken nu er veel grotere gebouwen zullen worden gebouwd. Maar ja, dat is vooruitgang en niet tegen te houden.

Voor we het weten is het zeven uur en Sara en ik maken een afspraak in februari voor onze volgende happy hour. We doen het weer hier bij Bazin's want het was erg lekker en gezellig. Mijn chauffeur Rick is er al en we nemen voor een paar maanden afscheid.

Moe van de drukke dag doe ik thuis mijn luie stoel omhoog zodat ik erin kan liggen. Ik heb echt genoten van de Botanical Garden en met een vriendin is het nog gezelliger. Mary Ellen en ik hadden het er nog over dat we niet heel veel sociale interactie nodig hebben, maar een aantal keren per week is wel erg leuk.

Daarom alleen al zou ik niet graag wegverhuizen uit onze buurt. Iedereen vindt dat ik naar Florida moet verkassen in de winter maar wat ga ik daar dan in mijn eentje doen? Misschien voel ik me daar lichamelijk beter, maar mentaal is ook belangrijk. En die mentale vervulling vind ik zeker in dit gebied!

Over een rustige woensdag, die toch heel vol was

Een grapje dat op Facebook en Twitter rondgaat: "Me: I really can't stay! My bed: Baby, it's cold outside". Er is op het moment allerlei gedoe over dat klassieke kerstlied waarvan de tekst inderdaad niet meer in deze tijd past. Maar dit grapje is zo op mij van toepassing!

Als Rick om kwart over zeven opstaat ben ik ook altijd al wakker. Eigenlijk zou ik dan ook op moeten staan, maar mijn bed houdt me tegen. Het is zo lekker warm en in de kamer zo koud. Het is dat ik weet dat ik op moet staan anders zou ik een dag in bed heerlijk vinden!

Rick komt net boven met Orion als ik naar beneden ga. Ik schenk de koffie, die Rick heeft gezet, in en maak een bordje met gerookte zalm en opgesneden tomaat als ontbijt. Rick en ik vertrekken daarna tegelijkertijd.

Rick natuurlijk naar zijn werk waar hij vanmiddag nog een lelijke kersttrui feestje heeft. Dit keer zonder prijs voor de beste, maar zo wordt de trui, die Rick anders nooit zal dragen, toch gebruikt.

Sharon gaat vanavond naar Kentucky om haar dochter op te halen van school dus we hebben de personal training vandaag. Ik doe eerst weer een uur op de ARC trainer en dan volgt het halve uur met gewichten. Ons fotografiethema deze maand is "Happiness is" en ik ben altijd heel blij als mijn dagelijkse sporten gedaan is!

Thuis maak ik me gauw klaar en neem Orion dan mee in de van. Ik heb enorme zin in een poke bowl opeens en Lei'd maakt de beste in de omgeving. Ik neem shoyu tonijn en zeezout zalm met bladsalade, zeewiersalade en komkommersalade. Het is werkelijk heerlijk!

Intussen zijn de schoonmaaksters er en ga ik die uren buitenshuis doorbrengen. Als eerste ga ik naar de bank om mijn eerste Ebates check op onze rekening te zetten. Voor degenen, die in de VS wonen, lid worden van Ebates.com loont echt! De check is maar $13, maar dat is voor een week. Iedere keer dat je iets online koopt krijg je geld terug (behalve helaas van Amazon.com waar ik het meest bestel).

Dan heeft het DRAAKJE weer dorst en wil ik eerst tanken bij het Shell station naast de bank. Daar zie ik echter dat een gallon 6 cent meer kost dan de Shell vlakbij ons. Zonde natuurlijk dus ik rijd naar mijn gewoonlijke Shell station.

Bij de Starbucks verderop bestel ik een grote nitro brew. Intussen lees ik van alles online. Het zijn roerige politieke tijden, niet alleen hier maar ook in het Verenigd Koninkrijk. Ik lees Twitter graag want daar zitten mensen met een enorm gevoel voor humor dus dan moet je wel lachen om het idiote wat hier gaande is.

Als ik op de web cam zie dat de schoonmaaksters bijna klaar zijn ga ik naar Safeway. Daar koop ik kip voor vanavond. Dan ga ik huiswaarts en vind het op het moment zo gezellig tegen schemering vanuit onze garage ons plein te zien. Zoveel vrolijke lichtjes zijn er bij ieder huis.

Zoveel aardappelvervangers in de vrieskast bij Safeway

Vanavond hebben we een Indiaas diner. Ik heb gisteren twee blikjes met "saag" gekocht bij Whole Foods. Dat is een combinatie van spinazie en mosterdbladeren met allerlei kruiden. We hebben er dus kip en bloemkool en broccoli rijst bij. Zo ontzettend lekker!!! Dat gaan we vaker eten.

Gek genoeg ben ik doodmoe en ga in mijn luie stoel met de voeten omhoog. Wat vind ik het altijd fijn om bijna in deze stoel te kunnen liggen. Vooral nu mijn fibromyalgie opspeelt. 's Avonds kan ik de pijnen minder aan dan overdag.  Je raadt al wat ik kijk, een Hallmark film natuurlijk.

Over Saskia's verjaardag en een kalender

Net als andere ochtenden moet ik me even vermannen om mijn bed te verlaten. Het is altijd van de behaaglijke warmte in de kou. We hadden vannacht het raam open en het vroor vijf graden dus het is echt koud!

Saskia is vandaag 23 en we feliciteren haar op allerlei manieren online. Jammer genoeg moet ze een deel van de dag een tentamen maken en kunnen wij het niet met haar vieren. We hebben haar wel een paar leuke dingen gestuurd, hopelijk komen die aan met de sneeuw die ze nog steeds hebben. Later horen we dat alles goed is aangekomen.

Gauw doe ik mijn sportkleding aan en beneden heeft Rick de koffie al aan het pruttelen. Ik maak een ontbijt van gerookte zalm en tomaat en als Rick naar zijn werk vertrekt ga ik naar het "mijne". De elliptische machine wacht me geduldig op.

Orion eet zijn gewoonlijke krokodil Whimzee niet op. Hij lijkt een stuk kalmer dan gewoonlijk en gaat zonder zijn Whimzee te eten voor de elliptische machine liggen slapen. Dat maakt me wat bezorgd dus halverwege het uur ga ik kijken of Orion wel wil eten. Dat is wel het geval, maar de krokodil bewaart hij kennelijk voor later.

Als mijn uur gedaan is ga ik werken aan de jaarlijkse fotokalender. Ik kies de foto's van Facebook, de bruiloft (de fotografe heeft eindelijk een aantal foto's vrijgegeven), onze cruise en anderen door het jaar heen uit. Het is nog een heel werk en voor ik het weet is het ruim lunchtijd geweest.

Een drietal ervan

Orion heeft inmiddels gelukkig wel zijn krokodil op en is weer zijn normale vrolijk hijgende hond. Ik maak me gauw klaar en dan neem ik hem mee in de van. Hij wacht geduldig terwijl ik lunch eet bij Noodles & Company. Natuurlijk weer mijn favoriete salade met de pittige yoghurt dressing.

Bij Walgreens liggen medicijnen voor Orion klaar en ik bedenk me dat ik ook net zo goed de cadeaubonnen voor Sharon, mijn kapsters en Lisa, mijn masseuse, kan kopen. Dan is dat ook maar gedaan. Bij Suntrust, onze bank, haal ik ook gelijk het kerstgeld voor onze schoonmaaksters en nu kan ik die allemaal in de speciale kaarten, die ik ervoor heb gekocht, steken.

Zondag ben ik uitgenodigd bij Chris' jaarlijkse kerstbrunch (de 23ste alweer en ik ben er elke keer bij geweest). Ik vind het dan altijd leuk om een hostess cadeautje mee te brengen en bedacht dit jaar een blikje stroopwafels met Delfts blauwe kerstboomversieringen.

Die laatsten heb ik gisteravond op Amazon.com gevonden en het blikje hoop ik bij Trader Joe's te vinden. Die ligt wat uit de richting, maar dat geeft niet. Tot ik er achter kom dat ze ze dit jaar niet hebben. Verder zijn Saskia's geliefde gewoonlijk veganistische chocolade "sinaasappels" opeens niet meer veganistisch. Bah humbug!

Met lege handen en teleurgesteld verlaat ik de winkel. Ik weet dat Bed, Bath & Beyond doosjes stroopwafels heeft. Dat moet het dan maar worden. Daar wacht me een verrassing want ze hebben ook een heel leuk blikje met stroopwafels! Helemaal blij neem ik het mee.

Intussen zoek ik me rot naar Toblerone. Rick wil de witte chocolade versie in zijn sok, maar ik vind zelfs de melkchocolade reep nergens. Gewoonlijk is die in iedere supermarkt te krijgen. Ik probeer het bij de Fresh Market nog eens zonder succes.

Hier koop ik dan maar de groentes voor vanavond. Giant heeft geen Toblerone en bij CVS vind ik een leuke kerstkaart voor Rick, maar de vriendelijke medewerkers zoeken hoog en laag en geen Toblerone! Ik heb er genoeg van en bestel een (veel duurder dan gewoonlijke) reep via Amazon.com. Het is Ricks enige snoepwens vanwege zijn dieet en die wil ik wel vervullen.

Terwijl ik naar Whole Foods rijd belt Christine. Op de parkeerplaats van Whole Foods praten we bij. Christine heeft zorgen om haar dochter en gaat er morgen heen. Hoe oud onze kinderen ook zijn, de zorgen blijven. Na mijn boodschappen bij Whole Foods loopt het al tegen vieren! Wat gaat zo'n middag snel!

Het andere huis met opblaasfiguren

Thuis ga ik verder met de fotokalender. Als Rick thuiskomt ben ik bijna klaar met maanden invullen en ik vind dat hij leuk gaat worden. Dit keer niet alleen met foto's van ons zessen (Kevin hoort er nu bij), maar ook andere familieleden.

Net als ik denk klaar te zijn gaat er iets mis en gaat Shutterfly terug naar de hoofdpagina. Van mijn kalender is niets meer te bekennen! Ik zal mijn scheldwoorden hier niet herhalen. Het kostte toch bijna drie uur om hem in elkaar te zetten.

Maar ja, niets aan te doen. Rick heeft inmiddels de worstjes gebraden en de spinazie opgewarmd. We hebben er een salade van opgesneden mini komkommertjes bij, die ik eerder maakte. Het smaakt allemaal heel goed, maar ik baal van die kalender!

Als ik terug naar Shutterfly ga en opnieuw denk te moeten beginnen zie ik opeens dat ik toch kans heb dat de kalender opgeslagen is. Na wat graven is hij er inderdaad! Hallelujah, hoera, hoera, opluchting! Gauw bestel ik er drie van, voor Rick (ons), Katja en Kevin en mijn zus en familie.

Nu ben ik echt moe van de drukke dag. Ik doe mijn voeten omhoog en ga kijken naar The Great Christmas Light Fight. De huizen die voorbij komen zijn onvoorstelbaar versierd. Ik vind de mensen met alles Disney (natuurlijk!) het leukst. Het is zo leuk wat zij hebben verzameld en smaakvol ook. Ik vind onze versieringen al genoeg werk, moet er niet aan denken maanden ermee bezig te zijn!

Over een affidavit ondertekenen en een onverwachte ontmoeting met een Nederlander

De bloemen staan op Ricks auto als hij naar buiten gaat om Orion uit te laten. Dan horen we op de televisie dat Richmond gisteren meer dan 25 centimeter sneeuw heeft gekregen. Gauw bellen we Saskia en die is inderdaad ingesneeuwd.

Ze moest gisteren eigenlijk boodschappen doen en kon dat natuurlijk niet. Het sneeuwt vrijwel nooit zoveel in het zuiden van Virginia dus er is nauwelijks budget om sneeuw te ruimen. Gelukkig had Saskia nog wel wat eten in huis want alles was dicht. Ze zegt ook dat de wegen er vreselijk slecht uitzien en wij drukken haar op het hart niet te gaan rijden. Gelukkig woont ze midden in de stad.

Wij hebben alleen maar onechte sneeuwpoppen

Rick vertrekt in zijn "lelijke" kersttrui naar zijn werk. Hij heeft de pasties, die we gisteren ophaalden mee. Er is ook wedstrijd wie de lelijkste trui heeft en die wint Ricks collega en vriend Cliff. Die heeft zijn trui helemaal zelf gemaakt en er zelfs een computer tablet in verwerkt.

Voor mij is het na mijn ontbijt weer tijd om Anytime Fitness te gaan bezoeken. Een uur op de ARC trainer bezorgt me slapende tenen en bijna 10000 stappen. Het halve uur personal training gaat weer snel. Ik ben blij dat Sharon weer wat zwaardere gewichten geeft. Sterke spieren zijn belangrijk naarmate we ouder worden.

Thuis zendt Kirsten mij het affidavit wat ik vanmiddag moet ondertekenen. Ze wil zich ervan verzekeren dat ik het eens ben met de punten en de taal. Dat ben ik en we spreken af elkaar om half drie bij haar advocaat te ontmoeten.

Intussen is het lunchtijd en heb ik een boodschappenlijstje af te werken in het centrum. Als eerste ga ik naar Walgreens. Daar koop ik een puff spons (die naam vond ik online, ik hoop dat het het goede woord ervoor is) en haal ik een stel medicijnen op.

Aan de overkant bij Whole Foods haal ik ingredienten voor het avondeten. Ook neem ik mijn lunch, een blikje sardientjes en een bak van de salad bar mee. Thuis smul ik daarvan en doe Orion dan in zijn bench om naar Fairfax te gaan.

De opblaasfiguren tuin 

De Santa valt van het dak tuin

Waze heeft een nieuwe stem voor Kerst, Santa Claus. Die stel ik in om me naar het advocatenkantoor te leiden. Dat wordt hardop lachen want het begint al met "have a holly jolly drive". Dan veel ho ho ho en Comet als rendier dat de richting aanhoudt. Met behulp van Santa en Comet kom ik vijf minuten voor de afspraak aan.

Na de van geparkeerd te hebben neem ik de lift naar boven. Het is half drie dus ik verwacht dat Kirsten er al zal zijn. Dat is niet het geval en ik word een conferentiekamer in geloodst. Niet veel later komt Josh, een van de advocaten hier, binnen.

Hij zegt dat ik de affidavit nog eens moet doorlezen en dan ondertekenen. Dat doe ik en dan ondertekent Josh in zijn capaciteit als notaris mijn verklaring.  Op dat moment kom Kirsten binnen. Ook zij moet haar affidavit ondertekenen.

Kirsten heeft nog een aantal vragen en dan nemen we afscheid van Josh. Kirsten en hij zijn zo dankbaar dat ik dit wilde doen, maar het is toch werkelijk niets! Ik ben heel opgelucht voor Kirsten dat zij geen rechtszaak mee hoeft te maken.

Kirsten nodigt me uit een kop koffie te gaan drinken bij Starbucks. Ik bestel een kop koffie en ga daar melk indoen. Dan zie ik de visitekaartjes van de manager hier en die heet Valentijn. Dat kan toch niet anders dan een Nederlandse of Vlaamse naam zijn.

De barista beaamt dat hij Nederlands is en gaat hem even halen. Valentijn blijkt hier gekomen te zijn voor de liefde en al dertien jaar in de VS te wonen. Hij vindt het duidelijk erg leuk dat ik contact maakte en nodigt me uit als ik terugkom een kop koffie met hem te drinken.

Kirsten en ik praten nog een uurtje bij. Ze is opgelucht dat de scheiding morgen wordt uitgesproken. Haar ex heeft NPD en dat bleek heel goed tijdens de afgelopen maanden. Ik herken het gedrag helemaal en stel Kirsten gerust dat haar herinneringen de juiste zijn.

Tegen vieren ga ik huiswaarts en haal daar de spons, die ik bij Walgreens heb gekocht, tevoorschijn. Ik doe er snoepjes in voor Orion en hij vindt het prachtig! Zo snuffelt hij een half uurtje lang snoepjes uit het ding. Perfect want dat maakt hem rustig en dan gaat hij lief op zijn botje knauwen.

Orion heeft nu ook zijn eigen kerstversiering. Ik vind het erg op hem lijken . Ik schrijf er Orion op en hang het in de boom.

Als Rick thuiskomt bakt hij de bloemkool hapjes in de oven. Verder heb ik onze favoriete meerkleurige kerstomaatjes, olijven en augurkplakjes salade gemaakt. Daar hebben we ieder een moot zalm van Whole Foods bij en het is weer een heel smakelijk maal.

Natuurlijk gaat dan Hallmark weer aan met een paar leuke kerstfilms. Grappig is dat Rick ze ook stiekem kijkt. En zo is de eerste dag van de week weer voorbij (hier in de VS wordt zondag als eerste dag van de week gezien, maar Rick en ik vinden het maandag. Wat denken jullie?)