Over Onafhankelijkheidsdag

Het is vandaag een vrije dag voor Rick vanwege Onafhankelijkheidsdag. We staan om kwart over zeven op, maken en eten ontbijt en gaan dan naar Starbucks voor onze koffies. 

Onze "traditie" is op 4 juli even de stad in te gaan om de sfeer te proeven. Het is tenslotte de hoofdstad van de VS en mensen komen van heinde en ver om hier de parade te bekijken en het vuurwerk te zien. 

Wij doen geen van beiden, de parade hebben we een paar jaar geleden gezien. Het vuurwerk is spectaculair, maar daar gaan we slechts af en toe heen. We hebben lang niet altijd zin om de menigte te trotseren. 

Hebben we nog wel iets te vieren met het huidige regime aan de macht? Ja, want dit land is niet alleen de regering. We zijn een prachtig land met een bevolking van 430+ miljoen mensen met ver uiteenlopende achtergronden. Er is heel veel om wel van te houden en deze 249ste verjaardag van het land te vieren.

We parkeren de auto op Pennsylvania Avenue niet ver van het Witte Huis. Er staan overal hekken voor extra beveiliging. Meer dan gewoonlijk vanwege de vrees voor een terreuraanval na de bombardementen in Iran. 

Het Old Executive Building

We lopen naar de National Mall waar heel wat mensen met vlaggetjes en in rood-wit-blauwe kleding al dan niet met een vlaggenpatroon lopen. Er wordt regelmatig "Happy 4th of July!" gewenst en er heerst een sfeer van saamhorigheid. 

Een prachtige blue jay

In dit gedeelte zijn de wegen afgezet en het is heel ongewoon om zonder verkeer op straat te lopen. Ook de mooie Memorial Bridge is afgesloten. Rick en ik lopen er overheen richting Arlington National Cemetery. Deze gelegenheid krijgen we niet vaak. 

Intussen is mijn blaas propvol en met alle afsluitingen zijn de gewoonlijke toiletten niet bereikbaar. Ik ben al van plan naar het Iwo Jima Memorial te lopen, maar dan ziet Rick opeens een chemisch toilet. Opluchting, want ik had het niet lang meer volgehouden. Rick neemt met mijn telefoon een foto van het ding, dus hier is die. 

Een stuk lichter lopen we terug de stad in. Het wordt al druk, want de parade begint om elf uur. Wij lopen door de straten terug naar de auto. 

Onderweg komen we langs het hoofdkantoor van de Wereldbank. Ik ben hier gekomen omdat mijn vader voor de Wereldbank ging werken. Natuurlijk kom ik nu nooit meer in het gebouw, vroeger wel. Het geeft me een nostalgisch gevoel hier te lopen. 

Thuis gaat Rick het gras voor het huis maaien en ik neem een verfrissende douche. Daarna gaan we eerst naar de Fresh Market waar we wat spullen voor onze barbecue vanavond kopen. Vervolgens halen we mijn poke bowl op en de Cava salade van Rick. Als laatste gaan we Whole Foods binnen waar we de laatste dingen voor ons avondmaal kopen. 

We eten thuis op het deck en mijn kolibrie camera neemt een foto waarop je het snelle bewegen van de vleugeltjes kunt zien. Ook opvallend is dat de vogeltjes achteruit wegvliegen. Zij zijn de enige vogelsoort die dat kan doen. 

Het is heerlijk weer. Tweeendertig graden zonder luchtvochtigheid, dat is ongewoon voor deze tijd van het jaar. We lopen dan ook naar het zwembad waar we wonder boven wonder een paar stoelen onder een parasol vinden.

We gaan het water in en het is lekker koel. Ik zwem twintig baantjes en vind dat genoeg voor vandaag. We praten wat met onze overbuurman en een andere man, die nog niet zo lang in Vienna woont. Dan zie ik mijn vriendin Mary Ellen en we praten elkaar bij over onze kinderen en onze reizen.

Zo is het al gauw kwart voor vijf en tijd om terug naar huis te lopen. We willen aan onze voorafjes beginnen (sashimi voor mij en reuzegarnalen voor Rick), maar we kunnen Ricks garnalen nergens vinden. 

We zoeken overal, maar geen garnalen. Dan gaan we maar terug naar Whole Foods om nieuwe te kopen. Die kosten $1 per garnaal en ze zijn groot. Voor de grap kijken we eens wat garnalencocktails bij restaurants in de buurt kosten. Dat is tussen de $18 en $23!

Om 4 juli te vieren drinken we een glaasje prosecco bij het voorafje. Dan gaat Rick grillen. Zijn Porterhouse biefstuk heeft veel meer tijd nodig dan mijn garnalenspiesjes en zalmburger. Daarbij hebben we spiesjes met groentes en paddenstoelen en rood, wit en blauwe chips. 

We eten buiten op het deck en het smaakt allemaal bijzonder goed. We willen vaker zo'n barbecue doen waarbij we ieder kiezen wat we lekker vinden. We hebben zelfs dessert. Rick smult van Ben & Jerry's ijs en ik van een klein fruittaartje van Whole Foods. 

Na het eten maakt Rick het vuurwerk klaar en om negen uur gaan we naar buiten om te kijken wat Chuck en hij gaan afschieten. De jongens van de overburen doen ook mee. 

Het vuurwerk duurt meer dan een half uur en is heel mooi. Ik probeer er wat artistiekere foto's van te maken, maar dat is niet makkelijk. Om ons heen wordt er ook flink geknald. Naar mijn idee meer dan andere jaren. En zo is deze Onafhankelijkheidsdag ook weer voorbij. Allemaal een heel fijn weekend gewenst!