Over een stormachtige donderdag

Om kwart voor zeven ben ik klaar met slapen. Zo voelt dat soms echt, ik heb niet eens meer zin om te doezelen. Rick wordt een aantal minuten later ook wakker en zo beginnen we vroeg aan de dag. 

Het is weer warm en vochtig, maar ik eet mijn ontbijt buiten. Dan trap ik drie kwartier op de elliptische machine en daarmee is mijn cardio al gedaan voor we op pad gaan. 

Na de koffies van Starbucks opgehaald te hebben gaan we langs Greenheart. Hier koop ik zes flessen groentensap. Die moet ik voor de vervaldatum van 12 augustus opdrinken. Hopelijk lukt me dat, ik zal er dit weekend ook een paar meenemen.

Voor ik naar Sharon ga maak ik mijn lunchsalade vast klaar. Dan heeft Sharon weer een half uur heel andere oefeningen voor me dan dinsdag. Ik blijf het knap vinden dat het nooit hetzelfde is en saai wordt. 

Het is vandaag de laatste dag van de maand en dus ook de laatste themafoto met de Faeloria's. Ik ga even het centrum in om die laatste foto te vinden. Het was een heel gedoe die twee draakjes mee te sjouwen, maar ik zal ze toch missen. Na slechts een korte wandeling kom ik al helemaal bezweet terug bij de auto.

Platform 9 3/4, kennelijk zijn er hier Harry Potter fans

Aangezien ik het weerbericht niet vertrouw zorg ik ervoor om klokslag elf uur het zwembad binnen te lopen. De dameskleedkamer zit zelfs nog op slot en ik ga als eerste in het water. Drie kwartier later als ik mijn veertig baantjes heb getrokken is het al een stuk drukker.

Alles sluit precies aan elkaar aan, want als Judith om twaalf uur belt heb ik alweer droge kleding aan. We lunchen gezellig samen en het uur gaat weer erg snel. Dan nemen we afscheid voor bijna twee weken. Sommige weken lukt het niet, ik kan volgende dinsdag niet en Judith donderdag niet.

Voor de verandering besluit ik mijn avondeten van Genki nu alvast te gaan halen. Dat bespaart Rick vanavond een rit. Terwijl ik op mijn bestelling wacht zie ik dat het regent en als ik naar buiten loop schrik ik me lam van een donderslag vlakbij.

Ben ik even blij dat ik vanochtend gezwommen heb! De ene onweersbui volgt de andere op. Pas na vieren krijgen wij een fikse bui over ons heen, maar vanaf die eerste blijft het in de verte rommelen en bij iedere donder sluit het zwembad voor dertig minuten.

Tussen de buien door maak ik een paar korte wandelingen, want binnen zitten vind ik niets. Maar ver van huis wil ik niet gaan met het dreigende gerommel. Helaas voor Rick is het gras nu te nat om te maaien en zijn zwembad bezoek wordt hem ook door de neus geboord.

In plaats daarvan gaan we alvast iets van ons lijstje voor morgen doen. We rijden naar Fairfax en bezoeken eerst Trader Joe's en dan Total Wine & More. De zon schijnt even, maar in de verte pakken zich alweer donkere wolken samen.

Precies op tijd voor ons happy hour met Christine en Chuck zijn we weer terug. Terwijl we met hen praten komt de regen weer in bakken naar beneden. De hittegolf hier is voorbij, maar daar in Austin, Texas is het iedere dag tegen de veertig graden. Chuck vertelt dat hij en zijn broer bijna smolten toen ze dinsdag golf speelden.

Mijn sushi en yakitori zijn dus al hier en dat bevalt me wel. Ik ga een show kijken, die Jocelyn en Joe aanraadden: Somebody Feed Phil. Er is er een die in IJsland speelt en ook een in Amsterdam en Washington, ik ben benieuwd!