Over een zwembaddagje

We staan uitgerust om kwart over zeven op. Ik kook mijn ontbijt en schenk een mok koffie met een schep cacaopoeder in. Ik geniet er buiten van, want het is schitterend weer. Vijfentwintig graden en het is lang niet zo vochtig als de afgelopen week. 

Na het eten doe ik wat cardio en dan gaan Rick en ik naar het centrum. Daar haal ik eerst mijn jurk van Saskia's bruiloft op. Zo te zien zijn de vlekken er vrijwel helemaal uit dus daar ben ik zeer tevreden over. 

Met onze koffies van Starbucks gaan we huiswaarts. Ik maak mijn cardio af en rijd dan naar Sharon voor personal training. Ik heb daar niet altijd evenveel zin in, maar Sharon heeft leuke oefeningen en natuurlijk praten we gezellig. 

Na afloop ga ik door naar Whole Foods. Daar fotografeer ik wat bijtjes op de planten in het tuintje naast de supermarkt. Op weg naar binnen zie ik een leuk nummerbord "LEGOGVY" (Legoguy was zeker al geclaimd). Ik vind vooral de rand met "Lego" eromheen grappig. 

In de winkel zoek ik naar een mogelijkheid om Faeloria, het draakje, te fotograferen. Ze verstopt zich tussen de papaya's en ananassen. Ik vind de draakjes leuk, omdat ze zo flexibel zijn. Met een pakje Indonesische gamba's vertrek ik weer. 

Thuis maak ik me klaar voor het zwembad en ben daar net na elven. De zwembanen zijn bezet, maar die heb ik toch pas na de lunch nodig. Ik leg mijn handdoek op een stoel onder een parasol en bezet een tweede stoel voor Rick. 

De muziek staat weer eens veel te hard, maar ik zeg er niets van want ik blijf niet lang. Net na twaalven loop ik terug naar huis om samen met Rick lunch te eten. Daarna gaat hij mee om een duik in het zwembad te nemen voor zijn volgende vergadering zich aankondigt. 

Dit keer vraag ik ze wel de muziek zachter te zetten. Dat is nauwelijks te horen, maar het is tenminste geen Country meer. Als Rick terug naar huis gaat begin ik aan mijn baantjes en veertig minuten later zit kilometer nummer twaalf erop.

Op mijn ligstoel lees ik het Rick Steves boek over IJsland. Van alle reisgidsen vind ik die van hem altijd het fijnst. Langzamerhand begin ik een beeld te krijgen van wat we zoal willen zien. 

Chuck en Lorraine komen en ik zwem nog eens twintig heel rustige baantjes met Lorraine. Zij heeft net bestralingen moeten ondergaan en voelt zich eindelijk weer energiek genoeg om wat te zwemmen. 

Na zijn vergaderingen komt Rick ook terug. Hij krijgt voor hij het water ingaat een telefoontje van de hoofd vice president van Microsoft aan de oostkust van de VS. Zij biedt haar excuses aan voor de kleine ramp, die HR heeft aangericht. Het blijkt om veel meer mensen dan alleen Rick en zijn collega's te gaan. 

Nu moeten ze de brieven om het "ontslag" terug te draaien voor 8 juli gestuurd en ondertekend hebben. Anders worden al die mensen automatisch uit het systeem gehaald. Nu schijnen er problemen met het sturen van die brief te zijn. De VP wil Ricks email adres e.d. hebben voor het geval dat de brieven niet op tijd zijn. Pfff!

Tegen vijven lopen we terug naar huis en we dachten beiden dat we vanavond happy hour met Christine en Chuck zouden hebben. Die komen echter niet opdagen dus misschien is vandaag de dag dat ze terugkomen uit Nederland en niet gisteren. 

Wij vinden dat wel prima, want we zijn beiden moe. We bestellen avondeten van Taco Bamba en Genki, natuurlijk de yakitori. En nu is ons lange weekend begonnen, want morgen is het Onafhankelijkheidsdag (of 4th of July zoals iedereen het hier noemt). 

Hier nog een kolibriefilmpje. YouTube doet dat rare donkere gedeelte