Om 9:15 uur vanochtend stond onze financieel adviseur van Merrill Lynch voor de deur. Geoff is een heel aardige man, heeft zelf een jong gezin en is vrij conservatief in zijn advies. Goed, want Rick heeft nogal de neiging onnodige risico's te nemen.

Altijd als Geoff komt weten we, dat we een paar uur kwijt zijn, want hij is ook nog eens een enorme kletskous. Maar goed, met een lekkere Starbucks (er is er hier een om de hoek, zeg maar) latte voor onze neus was dat goed te doen.

Toen hij om 11 uur wegging vertrok Rick als de bliksem naar zijn werk, want hij moet morgenochten op reis en had daar nog heel wat voor te bereiden.

Ik besloot het huishouden maar eens onder handen te nemen. Ik moet toegeven, dat ik heel wat minder poets, dan mijn moeder vroeger. Ik heb er dan ook een grote hekel aan en kan me altijd heel wat belangrijkere dingen bedenken om te doen.

Gelukkig belde Christine om te vragen of ik mee ging een eind lopen en daar was het excuus dan om de poetsdoeken weer even weg te stoppen!

Omdat Katja zich nu schaamt voor haar benen wilde ze graag na school naar Sports Authority om wat joggingbroeken voor gym te kopen. Ik bracht Saskia naar een vriendinnetje en reed naar de winkel.

Onderweg vond Katja uit, dat ik toch niet zo'n "coole" moeder ben als ze dacht. Ze vertelde me namelijk, dat een jongen haar net op haar mobieltje had gezegd "you can still chill". Nu betekent dat in mijn vocabulaire, dat iemand, die heel opgewonden is, rustig moet worden. Dus ik keek Katja heel verbaasd aan, want ik had niets opgewondens aan haar gemerkt. Nu blijkt in teenspeak "chill" te betekenen, dat ze samen dingen gaan doen. Tja, dat wist ik dus niet en ik was de rest van de middag het onderwerp van grote hilariteit (hoewel Rick me later bekende, dat hij dat ook niet had geweten).

Omdat Rick morgen vertrekt, besloten we met zijn allen bij de Japanner te gaan eten. We nodigden ook Katja's vriendinnetje Leah uit, want haar ouders waren in het ziekenhuis, omdat haar moeder een knobbeltje uit haar borst moest laten verwijderen. Het is allemaal wat angstig, want ze had 10 jaar geleden al borstkanker. We hebben maar geprobeerd zo positief mogelijk te blijven voor Leah, hopelijk blijkt dit niet weer kanker te zijn!

Rick en ik zijn laat opgebleven met een wijntje, ook al moet hij morgenvroeg om 6 uur weg. Ik vind het al nooit leuk als hij reist, maar als hij in het weekend weg is baal ik helemaal. Maar ja, we mogen niet klagen, hij is de afgelopen maanden veel minder weggeweest, dan gewoonlijk.