Desperate Housewives of KW Court

Gisteren schreef ik over onze buren en hoe leuk het is, dat we het allemaal goed met elkaar kunnen vinden (en dat kunnen we echt, ondanks onze soms grote onderlinge verschillen).

Vanochtend schoot me door mijn hoofd, dat onze straat niet veel onderdoet voor Wisteria Lane, waar de populaire ABC soap "Desperate Housewives" zich afspeelt.

In ons ogenschijnlijk rustige straatje, KW Court, speelt zich heel wat af en wonen mensen van flink verschillende achtergronden. Er zijn geen romantische intrigues tussen buren (tenminste niet dat ik weet), maar ik zou er best een leuke serie van kunnen maken. Ik zou zelf de stem op de achtergrond zijn, die alles toelicht, want natuurlijk is ons gezin het allergewoonste in de straat, waar niets over te vertellen valt, dat spreekt voor zich. In de introductie van de serie hieronder, ben ik natuurlijk de "ik" persoon.

Hieronder de eventuele karakters uit onze serie(voornamen gefingeerd):

Een van de hoofdrolspeelsters is Jane, moeder van 7 kinderen, die door haar huwelijk tot de Mormoonse godsdienst bekeerd is, na (en dit is me ingefluisterd door een andere buurvrouw, die nog met haar op school heeft gezeten) op high school een "losse" reputatie gehad te hebben.

Nu is ze als een roker, die, na zijn laatste sigaret, alles wat met roken te maken heeft ten strengste afkeurt. Ze vroeg mij eens, hoe ik verwachtte mijn kinderen normen en waarden aan te leren, als we niet iedere week naar de kerk gingen.

Door haar sterke "heiliger dan gij" houding heeft ze geen echte vriendinnen in de straat. Dat maakt haar niet zoveel uit, want haar kerkgemeenschap houdt haar goed bezig. Als enige in de Court heeft ze een W04 (George Bush in '04) sticker op haar auto en is ze het in alles met de president eens.

Jane is ervan overtuigd, dat een moeder thuis hoort te blijven met haar kinderen en maakt daar geen geheim van. Hierdoor is haar relatie met housewife nummer twee, Liz, na een aanvankelijke vriendschap, sterk bekoeld.

Liz heeft een drukke baan bij een landelijk dagblad en zij en haar tweede man laten al jaren, tot afgrijzen van Jane, Liz's zoon (uit haar eerste huwelijk) alleen thuis. Zowel Liz als haar man reizen veel voor hun werk en in de weekends vertoeven ze in hun tweede huis in Maryland.

De zoon sloeg een paar jaar geleden helemaal los, gebruikte drugs, had luide feestjes in de achtertuin. Liz vertelde regelmatig over hun wanhoop met hem, ze hadden niet genoeg tijd om hem in de gaten te houden en dus ook niet om straffen tot uitvoering te brengen.

Gelukkig slaagde hij voor zijn high school examen en vertrok voor een jaar naar College. De Court slaakte een collectieve zucht van verlichting, want stel je voor, dat hun lieverdjes door zo'n nietsnut zouden worden beinvloed.

Het lukte echter niet, daar ver weg op College. Liz's zoon werd ziek, haalde zijn eerste jaar niet en woont nu weer thuis. Hoewel er nog vaak argwanend naar hem wordt gekeken lijkt het drugs en alcohol tijdperk achter hem te liggen. Hij werkt part time bij een plaatselijk restaurant en gaat naar het Community College.

Liz is duidelijk trots op hem en terecht. Hij heeft zichzelf uit een diep gat gewerkt. Helaas is hij nog steeds het gros van de tijd alleen thuis.

Door haar drukke levenstijl heeft Liz weinig tijd voor de sociale bijeenkomsten van KW Court, er komt altijd iets tussen. Ze is, mede door haar enthousiaste persoonlijkheid, wel geliefd bij de andere "housewives". Een aantal van hen kijkt echter een beetje op haar neer. Tenslotte rookt ze als enige van de straat en kon ze haar tiener niet de baas. Liz is een van mijn beste vriendinnen hier, ik bewonder haar om haar ouderschap en individualiteit.

De enige andere KW Court "housewife", die een baan buitenshuis heeft, is Amy. Amy werkt, net als haar man, voor de CIA. Hierdoor komt er ieder jaar een streng uitziend persoon langs iedere deur aan KW Court om informatie in te winnen over de integriteit van Amy en haar man. Ieder jaar moet hun "security clearance" namelijk hernieuwd worden.

Amy heeft twee kinderen. De oudste, een stille, maar heel aardige jongen (die de ik persoon hier best als schoonzoon zou willen, later, shhhh!) gaat naar Virginia Tech, een heel goede universiteit in het zuidwesten van de staat. Hij speelt daar in de band, die voor allerlei sportwedstrijden speelt. Recentelijk reisde hij daarvoor naar New Orleans.

Zijn zus, in haar eerste jaar van high school, doet het bijzonder goed in basketbal. Amy en haar man besteden veel van hun vrije tijd aan deze sport. De vage hoop bestaat, dat dochterlief een beurs bij een goede universiteit zal kunnen krijgen vanwege haar prestaties in deze sport.

Jane heeft, hoewel ze buitenshuis werken afkeurt, een gezond respect voor Amy en haar man. Tenslotte hebben hun kinderen, ondanks werkende ouders, van alles bereikt. Haar eigen kinderen lijken tot nu toe in niets uit te blinken, hoewel ze stuk voor stuk leuke kinderen zijn.

De "moeder" van KW Court is Maya. Maya, die oorspronkelijk uit Californie komt en van Mexikaanse afkomst is, heeft geen gemeen botje in haar lichaam.

Toen zij en haar man hun huis betrokken was dat met 5 kinderen. Niet alleen hun eigen twee dochters, maar ook de twee zonen en een dochter van Maya's drugs verslaafde zus.

Na heel veel problemen, vooral met haar oudste neef, liet ze twee jaar later de jongens met tegenzin teruggaan naar hun moeder. Ook haar nichtje volgde om in de laatste maanden van haar moeders leven voor haar te zorgen.

De moeder overleed afgelopen september en het nichtje woont weer bij Maya in huis. Helaas zijn de jongens zo compleet ontspoord, dat Maya's man ze niet meer wil opvangen.

Maya denkt letterlijk aan iedereen en is eigenlijk geen goed karakter voor een soap als deze. Haar dochters zijn schatten. De oudste zwemt zo goed, dat ze voor de Junior Olympics gaat dit jaar.

De jongste is echt schattig en heeft een "hug" voor iedereen en heeft zichzelf voor altijd in mijn hart gesloten, door eens te zeggen "You're not my Mommy, but I love you very much". Maar iedere soap moet toch ook een door en door goede persoonlijkheid hebben? Om de rest van ons zondebokken uit te balanceren.

Naast Maya woont Elsie. Elsie is opgegroeid in upstate New York in een streng Katholiek Italiaans gezin met 7 kinderen. Door deze opvoeding heeft Elsie erge moeite met de moderne openheid omtrent bijvoorbeeld seksualiteit.

Ze heeft twee heel nieuwsgierige zoontjes, die te pas en te onpas "poep", "penis" en "plas" zeggen, natuurlijk allemaal buiten Elsie's gehoor. Elsie zelf kan het woord "penis" niet zeggen, dus heet dat bij hun thuis een "weenie".

Elsie's man is vaker op reis dan thuis en als hij thuis is, komt hij pas na tienen terug van zijn werk. Ze dacht niet, dat ze ooit zou willen trouwen of kinderen krijgen, maar nu zijn beiden een realiteit. En ze is al 45, met kinderen van 10 en 8. Ze staat overal alleen voor en dat gaat haar meer en meer opbreken.

Gelukkig zijn er de buren, die ook reizende mannen (en dus begrip) hebben en haar de kinderen regelmatig uit handen nemen. Helaas zijn die buren veel losser met betrekking tot seksualiteit (met betrekking tot computer games en films, niet in den lijve!), dan haar lief is en soms shockeert haar dat. Maar niet genoeg om ze terug te fluiten, even een paar uur rust is toch wel veel waard!

Elsie kan Jane niet goed zetten. Jane's zeer conservatieve, Republikeinse denkbeelden druisen sterk in tegen haar sociale en Democratische overtuigingen. En toch hebben ze beiden de vele overeenkomsten van een religieus keurslijf, al lijken ze complete tegenpolen.

Elsie kan goed opschieten met Jenny twee deuren verderop. Helaas botert het tussen hun zoontjes van dezelfde leeftijd niet zo goed. Jenny heeft vier kinderen (8, 6 en een tweeling van 5), allemaal met gezondheidsproblemen.

In de winter bevindt Jenny zich meer bij de kinderarts, dan thuis. Ze houdt haar huis dan ook angstvallig schoon en nodigt niemand van de buurt ooit uit, uit angst ziektekiemen binnen te halen. Bij wijze van uitzondering mag een kind binnenspelen, maar nooit meer dan een.

Jenny's man is van Griekse afkomst. Hierdoor is het gezin Grieks Orthodox. Dit is een interessante godsdienst, die buitenstaanders verwelkomt. Regelmatig nodigt Jenny's gezin de buurt uit voor evenementen bij hun kerk. Degenen, die wij bijgewoond hebben waren altijd interessant, met lekker eten en erg hartelijke mensen. Mijn broer is ook Grieks Orthodox (via zijn Grieks Canadese vrouw), dus ik herken veel ervan in hun levenstijl.

Jenny's vroegere buren waren een Argentijnse familie, waarmee ze nogal eens overhoop lag. Gelukkig voor haar verhuisden zij vorig jaar en verhuurden hun huis aan een Chileens gezin met vier kinderen. Vooral leuk voor Jenny's dochter van 6, want er was daar ook een zes jarig meisje.

Over een jaar vertrekt dit gezin weer naar Chili, maar intussen maken ze deel uit van KW Court, al is het langs de kant. Gisteren maakte Javiera haar eerste Amerikaanse baby shower mee. Ze werd meteen 100% in de groep opgenomen, niemand zal zich in KW Court buitenstaander voelen!

De hekkensluitende karakters in onze soap zijn de twee jongste families in de straat. Het gezin van Kathleen loopt eindelijk helemaal gesmeerd. Ze heeft drie kinderen, waarvan de jongsten een tweeling zijn. Zij zijn ook nog eens de jongsten van de drie tweelingen, die in KW Court wonen. De grap in de Court is, dat het in het drinkwater moet zitten.

Kathleen en haar man zijn van 100% Ierse afkomst. Allemaal hebben ze ook het stereotype rode haar en de sproeten. Er is iets "all-American" aan dit Ierse gezin, misschien zegt dat wat over de afkomst van de "all-American"?

Nu haar oudste 4 is en de tweelingen 2 heeft ze een perfecte au pair uit Zuid-Amerika gevonden. De kinderen spelen vaak op het pleintje, maar Kathleen zelf zien we nauwelijks. We weten, dat haar oudste gevaarlijk allergisch is voor pinda's, nadat er een maand of wat geleden een ambulance voor hun huis stond. Maar over het algemeen is het gezin vriendelijk, maar afstandelijk.

Tegenover hen wonen Ashley en haar man. Zij hebben een bijna twee-jarig zoontje, die door alle kinderen in de buurt geadoreerd wordt. Ze verwachten hun tweede volgende week. Er is vast in de toekomst nog een veel grotere rol in deze soap voor hen weggelegd.

Wat denken jullie? Hollywood materiaal? Jullie kennen ons gezin al en weten, dat wij onze rollen wel zullen spelen.

Er is vandaag weinig tot niets voorgevallen, dus hoop ik, dat deze "soap" ook onderhoudend was. En ik draag zeker al mijn buurvrouwen en hun gezinnen een warm hart toe. Ieder heeft zijn of haar moeilijkheden en gaat daarmee om zoals het hen het beste lijkt. Live and let live. En dat is nu precies wat me zo aantrekt aan het leven hier. Morgen loop ik zo in mijn ochtendjas naar buiten (oh nee, toch maar niet, er is daar een webcam!).