Liefde, een film en schoolperikelen

Achttien jaar geleden kletste ik zomaar uren aan de telefoon met een Amerikaan, die ik nog nooit ontmoet had. Ik had zijn foto wel gezien en een video van hem gezien, want hij was lid van de video dating service, waarvoor ik me ook had laten strikken.

Hoe, dat is een lang verhaal, maar het kwam er uiteindelijk op neer, dat ik voor een heel zacht prijsje een jaar lidmaatschap kreeg, omdat ze een tekort aan vrouwen hadden. Mannen daarentegen betaalden een flinke hap, Rick incluis.

Ik was enorm skeptisch over dating services, maar vond het toch wel spannend en interessant er gebruik van te kunnen maken. En natuurlijk werkt zoiets alleen voor diegenen, die er helemaal niet in geloven.

Hoewel ik aanvankelijk dacht, dat er wel alleen "losers" lid zouden zijn, bleek niets minder waar. De meeste mannen hadden succesvolle carrieres, doktoren, advocaten en politici. Door hun drukke banen hadden ze geen tijd om uit te gaan en zo iemand te ontmoeten en dus werden ze lid van deze nog steeds heel succesvolle dating service.

Maar goed, Rick werd het dus, twee dagen na dat telefoontje gingen we voor het eerst samen uit en nu zijn we al weer 16 jaar gelukkig getrouwd! Vanavond gaan we gezellig samen eten om deze mijlpaal te vieren.

Gisteravond zat Saskia om 22 uur nog huiswerk te maken en toen ze een dollarbiljet moest tekenen, barstte ze opeens in tranen uit. Ze vond zichzelf dom en al haar vriendinnetjes zouden veel slimmer zijn.

Natuurlijk was ze moe, maar het is ook al een paar weken zo, dat ze niet graag naar school gaat en klaagt, dat het "saai" is.

Op haar school worden kinderen, die hoger scoren op bepaalde toetsen, de klas uitgehaald voor wat een "GT" (Gifted and Talented) programma wordt genoemd. Saskia is erg competitie gericht en veel van haar vriendinnetjes volgen dit programma en zij niet. En dat zit niet lekker, vooral niet omdat een meisje haar laatst vertelde, dat Saskia er niet bij zat, omdat de andere kinderen "net ietsje slimmer" zijn, dan zij.

Nu wil het geval, dat het me in second grade al was opgevallen, dat de uitslagen van Saskia's toetsen veel lager lagen, dan verwacht, als we keken naar hoe ze het op school deed. Ik heb vandaag dus maar eens de Guidance Counselor van de school, die ik gelukkig goed ken, opgebeld en de situatie voorgelegd. Morgenmiddag heb ik met haar een, naar ik hoop, verhelderend gesprek, want ik wil, dat Saskia weer met graagte naar school gaat.

Voor het eerst in mijn leven ben ik midden op de dag, terwijl de kinderen op school zaten, naar de film geweest. Kirsten had me uitgenodigd met haar en twee Deense vriendinnen naar "Sideways" te gaan.


Het theater

Dit is een film, die ik zelf niet zou hebben gekozen, afgaand op de recensies, maar die heel onderhoudend bleek te zijn. Het is het verhaal van twee mannen, die het er de week voor het huwelijk van de ene nog even samen van gaan nemen. Ze gaan op wijntocht door Napa Valley in Californie en leren elkaar dan wel heel goed kennen opeens. Ik kreeg wel zin in een glas wijn van al hun geproef!

Er waren, behalve ons drieen, enkel nog drie oudere mannen in het theater. Het is nu niet bepaald een "blockbuster", die film! Maar de stoelen zaten heerlijk en het was even lekker ontspannen.

Eenmaal weer buiten kwam ik gelijk terug in de realiteit, want Katja belde me op mijn mobieltje. Ik hoorde meteen, dat ze huilde en dat is zo ongewoon voor haar, dat ik even in paniek raakte.

Het bleek, dat ze na school had moeten blijven van haar "Tech" (computerklas) lerares. Maar daarom huilde ze niet. Ze had per ongeluk de "sticky keys" op haar computer aangezet en de lerares was daar zo kwaad over geworden, dat ze Katja in het bijzijn van de hele klas uitschold! Ze noemde haar een "dumb blonde" en toen Katja iets zei, bouwde ze haar na en zei haar, dat ze niet altijd zo moest zeuren! Dat is voor een 14-jarige natuurlijk een enorme afgang tegenover haar leeftijdgenoten.

Natuurlijk moest ik me inhouden om niet ter plekke de school binnen te gaan en de lerares te confronteren! Ik heb bij thuiskomst de school opgebeld en naar haar superieur gevraagd. Die was al naar huis, dus hopelijk hoor ik daar morgenvroeg van. Niet alleen zal ik een excuus aan Katja eisen, voor de klas, maar ook om een andere lerares vragen, want dit is niet de eerste keer, dat ze iemand in die klas zo voor schut zet.

Een dagje vol schoolperikelen dus, vandaag! Maar ik moet zeggen, dat ik tot nu toe zeer tevreden ben over hoe de scholen zorgen en klachten van ouders serieus nemen en behandelen. Hopelijk zal dat morgen weer waar blijken te zijn.