Chauffeur spelen

Rick en ik staan vanochtend op tijd op, want de Sienna moet voor half negen bij Farrish afgegeven worden om gerepareerd te worden. Daarna rijden we naar Enterprise om de huurvan op te halen. Omdat Rick daar ook in wil rijden moet hij mee, anders had Enterprise mij opgehaald bij Farrish.

Onze reservering bij Enterprise is al door onze verzekeringsmaatschappij USAA gemaakt. Het gaat allemaal zo makkelijk, altijd, heel goed geregeld! Onze rijbewijzen worden gecopieerd en we moeten tekenen, dat wij alleen de van zullen besturen. Een witte Dodge Caravan (die ik erg hoekig vind) staat al klaar op de parkeerplaats (deze stripmall is maar een paar kilometer van ons huis). We lopen er even omheen om de al bestaande beschadigingen te noteren en dan kan ik weg.

Thuis krijgt Rick een telefoontje van de Volkswagen dealer (Scott, hier staan Volkswagens toch echt als goed bekend, maar jij klinkt als iemand, die er weet van heeft, en hebt in dit geval zeker gelijk!). De Jiffy Lube monteur wist er duidelijk ook veel van, want zijn diagnose van een stukke waterpomp was helemaal correct. Daardoor werd de motor oververhit en ging de airco uit.

Er zijn nog andere dingen loos, die niet genegeerd kunnen worden, en het gaat ons heel wat dollars kosten. Maar ja, Katja rijdt er zoveel mee, je kunt natuurlijk geen prijs zetten op veiligheid! Gelukkig kunnen ze de auto wel vandaag al klaar hebben, want Rick had al nachtmerries, dat Katja de komende paar dagen in zijn auto zou moeten rijden (wij gaan er weer eens vandoor).

Voor Rick naar zijn werk gaat, bellen we nog met Starwood. We willen toch wel erg graag de kamers met vol uitzicht op zee en de zonsondergang in Aruba. Tot mijn verbazing kosten die maar $3 (!) per nacht meer, dan de kamers, die ik eerder had geboekt! Het is bijna te mooi om waar te zijn, maar met onze AAA korting zijn de kamers $70 per nacht minder, dan vorig jaar. Dat scheelt een flinke slok op een borrel met 11 nachten!

Rick vertrekt en ik doe twee routines van een half uur op de Wii Sports Active. Het is vandaag een bewolkte dag, voor het eerst in lange tijd. Eigenlijk hebben we ook echt regen nodig (er is nog geen centimeter gevallen deze maand). Die komt echter niet, het is gewoon warm, vochtig en bewolkt.

Met Katja samen ga ik naar Whole Foods. Daar halen we avondeten (hun heerlijke zalm en meergranenbrood met gegrilde asperges) en vers fruit, dat we op het moment als snoep eten. Wat is de zomer wat dat betreft toch lekker! Al die bessen, perziken, abrikozen, vijgen, kersen, ze zijn allemaal even zoet en makkelijk te eten.

Bij Noodles & Company halen we lunch. Onderwijl vertelt Katja mij, dat ze de komende twee weekenden niet thuis zal zijn. Daarmee overvalt mij toch een lichte paniek. Ze past gedurende de week iedere dag op en is ieder weekend weg. Wanneer zullen we dan tijd hebben ons voor te bereiden op haar verhuizing naar haar apartement in Blacksburg?

We hebben slechts een dag na onze terugkomst uit Aruba om alles bij elkaar te rapen. De week voor Aruba moet Rick op zakenreis, dus kunnen we dan ook niet veel doen. De tijd vliegt gewoon en met de bezoeken aan colleges en familiebezoeken de komende paar weken is er geen tijd over.

Katja en ik hebben eenzelfde temperament en ik zie het al in een ruzie ontaarden. Dat heeft natuurlijk geen zin. Ik vraag haar het een half uurtje te laten betijen en daar geeft ze gelukkig gehoor aan. Ik heb altijd even tijd nodig om een oplossing te zoeken, dat lukt me niet stante pede.

Op het moment is Katja's kamer een grote bende, de garage staat nog vol met spul, dat ze nog niet heeft uitgezocht en haar auto bevat ook nog allerlei dingen, die uitgezocht moeten worden. Ik stel haar een ultimatum: heb alles klaar op 30 juli, zodat we alleen maar de U-Haul hoeven in te laden en ze mag het weekend van 1 augustus naar Justin. Zo niet, dan blijft ze thuis om alles in orde te brengen. Daar stemt ze mee in. Ik ben benieuwd.

Na de lunch begint mijn taak als chauffeuse vandaag. Katja heeft geen auto, maar moet wel op Cammy (6) passen. Katja mag niet in de huurvan rijden, dus ben ik de "klos". We halen Cammy op van haar RecPac kamp bij de basisschool. Het is werkelijk een erg leuk meisje en kletst honderduit over haar dag.

We zijn nog veel te vroeg voor haar turnles, dus we gaan eerst even naar Staples. Daar vinden we vrijwel meteen een leuk bureau en een goede stoel voor Katja's kamer. Bij elkaar zouden ze $160 kosten, wat ik al heel redelijk vind. Bij de kassa blijken ze flink afgeprijsd te zijn! Bij elkaar betalen we $110 met belasting erbij! Zo mag ik het zien.

Als Cammy begonnen is aan haar turnles, gaan Katja en ik naar Bed, Bath and Beyond. Op Katja's lijstje staan een koffiezetapparaat, mixer (voor ons thuis, want die is stuk, teveel smoothies), plankenkastje en beddengoed. Gelukkig is dat, behalve een bed, het gros van wat ze nodig zal hebben (we hebben vorig jaar ook al heel wat besteed voor haar dormkamer).

Terwijl we aan het winkelen zijn, realiseren we ons, dat we de kortingsbon vergeten zijn! Volgens Katja is die 20% waard (ik heb hem niet gezien). Dat is toch wel de moeite waard om terug naar huis te rijden en hem op te halen. Groot is mijn teleurstelling, als het een coupon van slechts $5 betreft! Die heb ik er in benzine al afgereden. Bij de kassa vergeet ik hem zelfs nog bijna, gelukkig ziet het meisje erachter hem uit mijn tas steken!

Iets te vroeg zijn we terug om Cammy (Cameron is haar volle naam) op te halen. We zien de meisjes bezig en het brengt me een tiental jaren terug. Katja en Kai en later Saskia hadden hier ook les. Vele uren heb ik er doorgebracht op de oncomfortabele houten bankjes voor de ouders (niets is veranderd). En opeens was het voorbij. Tot mijn schande kan ik me niet eens meer herinneren, waarom elk van de kinderen geen turnen meer wilde doen. Het is vreemd hier opeens weer terug te zijn.

Na Katja en Cammy bij Cammy's huis te hebben afgezet, ga ik huiswaarts. Ik heb net een half uurtje om even bij te komen. Dan breng ik Kai naar zijn gitaarles bij de School of Rock.

Laura komt om me een massage te "geven". De laatste keer was voor we naar Michigan gingen en het is nu weer hard nodig. Vooral mijn rechterkant zit goed vast. Het is weer even ontzien, maar voelt ook tegelijkertijd weer goed. Laura is zo dol op onze dieren, ze ziet er alweer naar uit volgende maand voor de katten te zorgen.

Moe van de dag hangen we allemaal rond de tv vanavond. The great American Road Tripblijkt een show te zijn, die Kai en Saskia leuk vinden. Daarna kijken we gewoon een paar sitcoms. Rick heeft mij hulu.com laten zien, de Amerikaanse "uitzendinggemist.nl". Soms is het leuk om afleveringen, die al geweest zijn, te zien.