Senior foto's

Na de stortregens van gisteravond, die denkelijk de hele droogte van juli in een keer hebben uitgewist, is er vanochtend weer stralende zonneschijn. Ik hoop, dat het zo blijft voor mijn zus, die hier volgende week met haar kinderen komt. Zij hebben in Massachusetts een ontzettend natte zomer. Om moedeloos van te worden, vertelt ze. Dat zou ik ook, want in de zomer wil je zon zien!

Katja is er vanochtend al heel vroeg vandoor. Ze moet al om half acht babysitten. Heel moeilijk voor een nachtuil, als zij! Ook Rick heeft een vroege vergadering. Saskia is weer eens uit logeren en Kai slaapt lekker uit. Mijn voornemen om Sharons klas te gaan doen laat ik toch weer varen. Degenen daar, die ik leuk vind, zijn allemaal op vakantie en ik ben volgens mij echt verslaafd aan Sports Active!

Daarvan doe ik twee keer een half uur van hun "30 Day Challenge" routines. Het is inderdaad een uitdaging, vooral als je een minuut lang moet "squatten" (doe ik staand op de bosu, zodat ik ook mijn balans moet bewaren). De benen komen ruim aan bod en de schouder, rug en armspieren ook. Het enige, wat in deze routines mist, zijn borst- en buikspieroefeningen (al gebruik je je buikspieren al veel met core trainingen). Die doe ik dus netjes naderhand nog even.

Inmiddels heeft Katja de twee meisjes (zeven en negen), waar ze op past, mee naar huis genomen. Onze huisdieren zijn altijd een grote trekpleister voor de kinderen en Cosmo wordt ook prompt weer "getraind". Tot ons grote vermaak komt Snickers ook meedoen. Die kat lijkt soms echt meer op een hond!

Het oudste meisje slaat mijn gezweet voor de Wii gaande en zegt tegen Katja, dat haar moeder dat nooit zou doen. Op Katja's vraag waarom niet, komt het antwoord, dat haar moeder dik is. Diplomatiek zegt Katja, dat dat niet zo is en niet aardig is om te zeggen. Oh, zegt het meisje, mijn moeder weet, dat ze dik is, hoor. De meisjes zijn zelf sprietjes, dus ik vraag me af, hoe de moeder eruit ziet!

Bij het laatste high school jaar horen ook de "senior foto's". Kai heeft daarvoor om kwart over twaalf een zitting op school. Katja reed er zelf heen, maar aangezien Kai zijn rijbewijs nog niet heeft, rijd ik met hem mee (hij bestuurt de van wel). Ik denk hem op school af te zetten en intussen wat boodschappen te gaan doen, maar de foto's zullen maar twintig minuten duren.

Het is wel leuk om dit eens mee te maken. Ieder jaar krijgen we schoolportretten van de kinderen en ik heb nooit gezien, hoe ze die nemen. Er staan drie mini studio's opgesteld met drie fotografen. Als eerste wordt de "gewone" foto van Kai genomen in zijn groene t-shirt. Ik hoor de fotograaf hem regelmatig aansporen tot "cheese!". Dat vind ik vaak van die geforceerde glimlachen. Als ik portretten fotografeer, wat natuurlijk (nog) niet professioneel is, vind ik het leuker, als ze "gewoon" glimlachen.

Tot mijn verbazing schieten de fotografen uit de vrije hand, zonder statief. Deze fotograaf vraagt, of ik ook op de foto wil. Ik weiger beleefd, want ik zie er eerlijk gezegd niet uit.

"Doet dit je niet aan vroeger denken?", vraagt hij. Nee, want wij hadden geen jaarboeken op de middelbare school en na de lagere school ook geen schoolfoto's meer. Dat vindt hij wel heel vreemd. Het is ook, als ik erover nadenk, best jammer. Bij Ricks vader keken we nog door de jaarboeken van zijn ouders. Het was ook leuk voor zijn vader om die vergane tijd weer in foto's te herleven.

Kai wordt in een "tuxedo" gekleed en wacht op de volgende fotograaf. Hij ziet er echt erg knap uit, zo in het zwart-wit. Daar moet ik een foto van maken, want vaak zie ik hem niet keurig gekleed.


In tuxedo



Als laatste moet Kai een halve "gown" aan, zoals de graduation gowns en een cap op. Op de foto's met cap moet hij zijn haar eronder doen. Daardoor vind ik die niet zo leuk. We krijgen meteen de proeffoto's mee en Kai moet uit de tuxedo foto's eentje voor in het jaarboek kiezen.

De studenten kiezen voornamelijk zelf de foto, want ik ben de enige moeder, die mee is. Ik leid Kai een beetje in de keuze, want de foto, die hij eerst kiest, vind ik maar matig. Hij wil echter per se geen "cheese" foto, al is een daarvan erg leuk. Op de gekozen foto glimlacht hij wel, maar zonder tanden.

Bij Whole Foods halen we ingredienten voor de smoothies, waar de kinderen deze zomer aan verslaafd zijn. Mij hoor je niet klagen, want ze krijgen een flinke portie fruit en zuivel binnen op die manier.

Mijn haar ziet er weer niet uit en Saskia wil het hare ook geknipt. Delaney is nog niet opgehaald, dus die gaat ook mee. Bij Lofty Salon zien we Liz en Shannon Finney (Shannon is een vriendin van Saskia). Dat wordt een gezellige kapbeurt!

Liz en ik kletsen, terwijl ons haar wordt geverfd en Saskia en Shannon krijgen een nieuw kapsel. Shannon, die voorheen nogal vormeloos lang haar had, ziet er na afloop stukken leuker uit! Dan zie je, hoe belangrijk een kapsel is.


Mona knipt mijn haar weer ietsje anders, zodat het meer volume heeft. Het ziet er leuk uit en lijkt makkelijk te onderhouden. Belangrijk voor als we straks in Aruba zijn. Dan wil ik het liefst een "wassen en drogen" kapsel hebben zonder verder gedoe om het in vorm te krijgen. Mijn kinderen hebben gelukkig mijn dunne, heel steile haar niet geerfd!

Met net gekapte haren gaan we weer huiswaarts. Als Rick en Katja (die naar een boksklas is geweest) thuis zijn, eten we met zijn allen Thais van Born buiten op het deck. Het garnalen met mango gerecht, dat ik besteld heb, is heel erg lekker!

De rest van de avond zitten Katja en ik samen buiten te computeren. De krekels zijn volop aanwezig. Christine en ik kletsen bij en proberen alvast onze ontmoeting in november voor te bereiden. We gaan een lang weekend halverwege tussen ons beider woonplaatsen doorbrengen. Altijd leuk om na de zomer nog een reisje te hebben om naar uit te kijken!