Insekten

De lucht, die momenteel boven ons hangt, komt uit het noorden, waardoor de temperaturen minder heet en de lucht minder vochtig (lees: gortdroog) is. Daardoor koelt het 's nachts genoeg af, om de airconditioning uit te laten en de ramen open te gooien. Heerlijk toch, die frisse lucht, die de kamer binnenstroomt?

Althans, dat is, wat ik Rick gisteravond voor het slapengaan vroeg, toen hij protesteerde, dat het te lawaaierig zou zijn. Midden in de nacht word ik wakker van een vreemd gegons. We hebben een fan boven ons bed, die een rustig achtergrondgeluid levert. Maar daarbovenuit hoor ik nog iets raars.

Als ik Rick vraag, of hij het ook hoort, gromt hij, dat het de insekten buiten zijn. Precies de reden, waarom hij de ramen gesloten wilde houden. I get it. Het is echter wel lekker koel in de kamer, dus ik slaap weer in.

Het krekel- en cicadeconcert zwelt tegen het ochtendgloren nog meer aan, vergezeld door het geklik van de cardinaal en een vreemd "tsjk tsjk tsjk" van een ander insekt. Rick staat voor zijn wekker afgaat op en ik ben ook veel vroeger klaarwakker, dan de afgelopen dagen.

Op zich is het insektenconcert, waar ik bij dit schrijven ook weer naar luister, best mooi en rustgevend. Niet voor niets worden er meditatie apparaten verkocht met "witte geluiden", die onder anderen een opname van zo'n concert hebben. Saskia heeft er zo eentje als wekker (sic!). Op een gegeven moment zou ik echter wel een volumeknop willen hebben in de natuur, zoals die ook op zo'n apparaat zit. In deze tijd van het jaar is het nooit helemaal stil.

Alweer is het werkelijk schitterend weer. Wel iets te koel naar mijn smaak, vooral, omdat ik graag zou gaan zwemmen. Het is het soort weer, dat je geen minuut binnen wil doorbrengen. Gauw doe ik dus een uur Sports Active en wandel dan met Cosmo en kam hem op het deck (iets, waar hij dol op is).

Kai is deze week mijn avondetenadviseur en hij heeft zin in taco's. Bij Giant ga ik daarvoor de benodigdheden halen. De maaltijd vanavond wordt extra gezond, want de tortilla's, die ik koop, hebben per stuk net zoveel calcium, als een glas melk. Ik zie andere klanten de hand held scanner gebruiken, die wil ik binnenkort ook eens uitproberen.

Bij het inpakken van mijn spullen (ik gebruik de self checkout), tref ik een kletsgrage medewerker, Darius. Ik doe hem denken aan zijn nicht, zegt hij, en dan moet hij erg lachen om de herinnering aan een anecdote met die nicht. Hoe ik op haar lijk, weet ik niet precies, want hij is Afrikaans-Amerikaans en ik neem aan zijn nicht ook. Maar hij heeft zo'n lol in zijn verhaal, dat het aanstekelijk is.

Het is wel zo'n "you had to be there" herinnering. De nicht had een verspringwedstrijd gewonnen en zijn tante belde haar zus (zijn moeder) trots op. "X. heeft 4 voet 11 inches gesprongen!", riep ze enthousiast door de telefoon. Waarop de moeder van Darius vroeg: "Waarom? Wat is er met haar gebeurd?" Dubbel ligt hij over mijn boodschappen! Heerlijk toch? Ik lach hartelijk mee, niet zozeer om de "grap", maar om zijn vrolijkheid!

Dit vind ik zulke leuke interacties! Eigenlijk zijn veel Amerikanen van nature zo "sociaal". Ze vertellen je gerust hun hele leven, wachtend op de bus, bij wijze van spreken. Ik mag dat wel.

Na de lunch komt Pat mij ophalen. We moeten natuurlijk van dit mooie weer gebruik maken en gaan naar Meadowlark Gardens. Daar kopen we een jaarpas, die toegang biedt aan de houder en een gast. Aangezien we telkens samen hierheen gaan, betalen we ieder $12,50 en hebben de kosten er zo na vandaag en nog anderhalf bezoek al uit.


Het is een idyllisch park





Een vissende blauwe reiger

Omdat het midden op de dag is, is het licht wel wat fel voor landschapsfoto's. We concentreren ons dus op de insekten. Want daarvan zijn er genoeg. Grote hommels hangen aan de bloemen en bijen gonzen van de ene naar de andere. Vervelend zijn de "gnats" kleine insektjes, die het op je gezicht begrepen hebben. Ik loop ze constant van me af te slaan.

Onze aandacht gaat echter naar de vlinders in de speciaal aangelegde vlindertuin. Daar vliegen de ook in onze tuin ruim aanwezige Eastern Tiger Swallowtails, maar ook tenminste een Monarch en een soort vlinder, die ik nog niet eerder hier in het wild heb gezien.


Deze planten trekken kennelijk ook mooi gekleurde vogeltjes aan, want ik zie felgele Amerikaanse goudvinkjes en felblauwe blue birds. Helaas zijn die te schuw om er een goede foto van te maken. Dichter bij de vijvers zijn de libelles wel weer heel actief en poseren op bloemen en bladeren. Ook dit park verveelt nooit!


De uren vliegen en al gauw is het tijd om Pats dochter Katie en haar vriendinnen op te halen van Tysons Corner.
Katie moet naar cheerleading training, dus halen we haar pompoms bij hun thuis op.

Dat cheerleading is zoiets Amerikaans. Het is een sport op zichzelf, maar na al die jaren hier snap ik er nog weinig van. Nu ik iemand in het team persoonlijk ken, wil ik dit jaar naar een Varsity footballwedstrijd om haar in actie te zien. Pat neemt de mooiste foto's tijdens de verschillende cheerleading competities (er komt nog veel meer bij kijken, dan de optredens tijdens de wedstrijden).

Na het eten vertrekt Kai naar de high school om zijn rooster op te halen. Kai's vakken dit laatste high school jaar zijn AP (Advance Placement) Environmental Science, AP Government, Precal with Trig Honors, Computer Graphics 3 portfolio prep, Combating Intolerance (hier ben ik heel benieuwd naar!), English 12 en German 2. Hij is blij met zijn rooster en heeft drie vakken samen met een van zijn beste vrienden, Michael.

Saskia zal pas de eerste schooldag haar rooster krijgen. Rick en zij gaan vanavond op weg om haar schoolspullen te kopen. Rick stond erop dit samen met zijn jongste te doen. Volgens hem is dat hun traditie. Saskia komt helemaal blij terug, want ze heeft de roze grafische rekenmachine! De dag eindigt weer helemaal goed!