Een weekend met de hele familie

Zaterdag

Ondanks dat ik met de twee oudsten tot laat ben blijven kletsen, ben ik toch voor achten al klaar wakker. Het vrolijke zonnetje dat de kamer binnenschijnt is daar vast mede debet aan. Als Rick ook opstaat volg ik meteen.

Rick maakt thee (hij drinkt thuis geen koffie, terwijl hij wel dol is op Starbucks, maar dat zijn lattes) en koffie voor mij. We eten samen ontbijt, terwijl alle drie de kinderen nog op een oor liggen. Ons gezelschap zijn Cosmo en de katten, met uitzondering van Flapjack, die bij Saskia slaapt.

Rick heeft een hele lijst van akkefietjes af te werken en ik wil vandaag flink sporten. Hij gaat op weg en ik ga boven op de crosstrainer lezen. Wat zou ik toch zonder mijn Kindle doen, het leest zo heerlijk weg en de tijd gaat er lekker snel door. Na een uur en een kwartier heb ik mijn 10000 stappen bij elkaar en ben ik klaar.

Intussen is Katja's vriend Wes gearriveerd. Zij kent hem van de rescue squad en hij is vanaf zijn ouders, die in Virginia Beach wonen, hierheen gereden (ongeveer 4 uur rijden). Morgen zullen ze elkaar volgen terug naar Virginia Tech (nog eens 4 uur rijden).

Wes is nog nooit in Washington geweest, dus Katja gaat hem de Mall met de monumenten en Witte Huis e.d. laten zien. Ik geef haar een route, want zijzelf is nu ook niet bepaald vaak "downtown" geweest. Ze hebben in ieder geval prachtig weer, want er is geen wolkje aan de lucht.

Met Kai en Saskia gaan we bij Panera lunchen. Saskia lijkt gelukkig weer helemaal haar oude zelf. Haar amandelen zijn weer helemaal geslonken en ze heeft duidelijk weer meer energie. Maandag gaat ze het weer op school proberen.

Het wordt een lekker rustig middagje. Ik ga met Cosmo op pad om een J te vinden voor mijn foto van de dag. Dat lukt al snel, want de haken onder aan de ouderwetse brievenbussen lenen zich daar goed voor.

Katja's 22ste verjaardag zal woensdag zijn, maar dan is ze natuurlijk niet meer hier. We gaan dus vanavond haar verjaardag vieren bij het Braziliaanse steakrestaurant Chima.

Gelukkig hebben we een reservering gemaakt, want ik hoor de hostess iemand vertellen dat de wachttijd anderhalf uur bedraagt. Wij krijgen een tafel naast het salade buffet. Wes is ook mee en hij is een leuke spraakzame jongen.

Het wordt een heel gezellige maaltijd en het eten is, zoals altijd bij dit restaurant, voortreffelijk. Als je je kaartje naar "Yes, Please" draait, komen er gaucho's met zwaarden met vlees langs (en een enkele keer met een schaal met zalm en zwaardvis), waarvan je dan een stukje krijgt. Ik neem vooral de filet mignon en de vis. Het smaakt allemaal even goed.

Het is weer zo leuk om te zien hoe de kinderen bijkletsen. Ze zijn echt geinteresseerd in elkaars leven, waar ze ondanks Facebook e.d. toch niet helemaal van op de hoogte zijn. Ook wordt er een serieuze poging gewaagd om Wes wat Nederlands te leren.

Natuurlijk is zijn nazeggen van de moeilijke woorden met g's e.d. reden tot grote hilariteit, zowel van Wes, als van ons anderen (we lachen hem zeker niet uit, maar hij heeft er zelf zoveel lol in dat we gewoon meelachen).

Rick heeft bij het reserveren doorgegeven dat het Katja's verjaardagsmaal is. Als we klaar zijn met eten komen de serveerder en nog een aantal medewerkers met een stuk tiramisu met een kaarsje voor haar en zingen "Happy birthday" in het Portugees. Erg leuk!

Hoe de anderen er nog ruimte voor hebben is me een raadsel, maar Kai en Saskia delen ook een tiramisu, Katja en Wes een chocolade lava cake en Rick wil appelstrudel. Daarvan neem ik toegegeven wel een paar hapjes en het is erg lekker.

Als we buiten op de van wachten zien we een prachtige rode Lamborghini voor de deur staan. Iedereen neemt foto's van de Lamborghini, maar de meisjes en ik staan in een "group hug", want wij hebben geen jassen mee. Gelukkig wordt de van al snel voorgereden.

Thuis gaat Kai drummen in de basement, Wes en Katja gaan daar een film kijken... Wacht, dat werkt niet samen. Kai komt dus al gauw weer naar boven. Gelukkig voor hem heeft hij morgen en maandag ook nog om te drummen.

Zondag

"Good morning, parents!", roept een vrolijke Katja onze kamer binnenlopend. Ik ben net wakker door een deur, die zij of Wes dichtsloeg. Zij hadden gisteren al gezegd dat ze om negen uur wegwilden en dat gebeurt ook.

Rick en ik zijn nog verward, want we denken dat het eigenlijk tien uur is, maar Wes en Katja hebben alle klokken al op zomertijd gezet. Vandaar dat ik me afvroeg, waarom Rick en ik zo laat nog sliepen. Het was kwart voor acht voor ons, toen Katja ons wekte.

Wes bedankt ons voor de leuke dag en het avondeten gisteren en gaat dan in zijn auto op Katja's vertrek wachten. Ik vind het wel weer even moeilijk afscheid te nemen, al zal het op zijn hoogst voor een paar maanden zijn. De week met haar is werkelijk omgevlogen!

Eigenlijk is het ook wel lekker om al op te zijn, want nu voelen we het gemis van dat uur niet zo erg. Rick en ik gaan ontbijt halen bij Starbucks, voor mij weer de wrap met chicken sausage. Ik moet de barrista instructies geven over hoe ik mijn "misto" wil, want ik wil niet half koffie half melk. Eigenlijk wil ik gewoon koffie met melk, waarom dat ingewikkeld "misto" moet heten???

De crosstrainer boven wordt weer mijn sportkeuze van vandaag. Het is zo handig om dat ding te hebben! Ik doe er drie kwartier op, de rest van mijn stappen haal ik vanmiddag wel.

Het is weer schitterend weer en Kai en ik hadden gisteren al besloten om Cosmo mee naar Great Falls te nemen. Rick heeft daar ook wel oren naar en stelt voor er te picknicken. De mannen hebben weer zin in Panera, prima. Ik neem dit keer het asiago brood met rosbief.

Via mijn favoriete route, die Rick niet kent, rijden we naar de watervallen. We zijn duidelijk niet de enigen, die dit idee hebben gehad en er staat een kleine file voor de ingang. We besluiten de meegebrachte lunch dan maar in de auto op te peuzelen. Die rosbief sandwich van mij is ontzettend lekker, een aanrader!

Eenmaal in het park vinden we al gauw een parkeerplaats. Het is druk met wandelaars en veel andere honden. Kai moet Cosmo regelmatig in bedwang houden. Gelukkig wordt Cosmo al gauw moe van zijn eigen geblaf en gedraagt zich verder prima.

We lopen eerst in de richting van het adelaarsnest, waar rond deze tijd hopelijk wat actie te zien is. Ik zie op een van mijn foto's vaag iets wat op een adelaarskop kan lijken, maar verder is er niets. Later lees ik online dat er wel degelijk weer gebroed wordt. Leuk! Hopelijk lukt het me binnenkort ook naar de Maryland kant te gaan, daar kun je dichter bij het nest komen.

Natuurlijk kunnen we niet naar Great Falls gaan zonder een blik op de watervallen te werpen. Die zitten mooi vol. Het valt me op dat er nu een schema met "ranger walks" in de vitrines hangt. Ook hangt er een nieuwe waarschuwing tegen het voeren van wilde dieren met een grafische foto van iemands hand, die door een eekhoorn werd gebeten (zie mijn foto's).

We genieten allemaal van deze wandeling en ik ook erg van de eerste lentetekens. Dit is toch wel mijn favoriete seizoen met de zomer nog in aantocht. Zelfs de bluebells zijn al in opkomst, maar nog zeker een maand weg van volle bloei.

Op de terugweg stoppen we even bij Whole Foods voor een paar kleine boodschappen. Daarna verdwijnt Rick de basement in, want hij wil de basketbalwedstrijd tussen Michigan State (zijn oude school) en Ohio State zien. Het wordt spannend, maar Michigan State wint het "Big Ten" kampioenschap (tussen de tien grootste colleges in het land).

Intussen heb ik alle sneeuwmankussens en andere versieringen binnen opgeruimd. We hebben hier geen echte winter gehad en dat vind ik wel prima, want ik heb ook geen enkele erge pijndag gehad. Komende week krijgen we ons nieuwe meubilair, dus ik wacht nog even met het lentespul tevoorschijn halen en ga buiten op ons bankje in de warme zon zitten lezen.

Voor wij naar Great Falls gingen kwam Jimmy bij Saskia op bezoek. Zij vertelde gisteren al dat het minder ging tussen hen, want Jimmy werd boos op Saskia om niets en ging dan huilen. Ik was er al bang voor en Saskia bevestigt het als we thuiskomen. Ze heeft het uitgemaakt. Ik vind het zielig voor Jimmy, maar snap Saskia ook wel. Ze zijn ook pas 16, veel meer vissen in de zee, natuurlijk.

Voor het avondeten hebben we taco's, die erg lekker smaken. Rick maakt zijn eigen bedachte cocktail voor mij, de Blue Devil. Het is pepervodka met blue Curacao, een beetje olijfsap en olijven. Het smaakt nog goed ook.

Foto's van gisteravond staan hier.

Foto's van vandaag staan hier.