Vannacht word ik ieder uur wakker, want ik ben bang me te verslapen. Als Ricks wekker om half zeven gaat ben ik dan ook al helemaal in het land der levenden, maar wel doodmoe. Mijn zus is al op en na een sterke bak koffie neemt zij afscheid van Rick en gaan we op weg naar BWI.
Dat is het verste vliegveld van hier en minstens een uur rijden. Onderweg kletsen we nog honderduit, blij met de extra tijd samen. In Virginia schijnt de zon vrolijk en zal het duidelijk een warme dag worden. Zodra we Maryland binnenrijden komen we in een dichte mist terecht, meteen ziet de wereld er een stuk minder vriendelijk uit. Mijn zus vraagt zich af of ze op tijd zal vertrekken, maar we zijn erg vroeg en over twee uur zal het toch wel beter zijn.
De andere kant op zien we flinke files staan, maar wij komen zonder oponthoud aan. Mijn zus heeft haar boarding pas al en geen bagage om in te checken. Ik besluit mee naar binnen te gaan en bij haar te blijven tot ze door de veiligheidscontrole moet. Er staan toch files, dus liever nog even het leuke gezelschap van mijn zus.
De terminal van BWI is heel langgerekt en mijn zus heeft ook een Fitbit, dus we besluiten al kletsend van de ene naar de andere kant te lopen. Dat zijn ongeveer 1500 voetstappen, zien we op onze apparaatjes. We lopen drie keer op en neer door de vrijwel lege terminal, want alleen in het gedeelte van Southwest is het drukker. Dan is het negen uur en tijd om afscheid te nemen.
Na nog een Coke Zero voor de terugweg gekocht te hebben, want de caffeine kan ik wel gebruiken, zwaai ik nog een laatste keer naar mijn zus in de rij en ga dan terug naar de van. Gelukkig is de mist wat opgetrokken en ik zie af en toe zelfs een zonnestraal.
Met de grote file op de tegenhelft van I-95 nog in gedachten neem ik de Baltimore-Washington Parkway terug. De afstand is vrijwel hetzelfde, maar de Parkway is meestal rustiger. Dat is ook nu het geval, al kom ik even in langzaamrijdend verkeer. Intussen praat ik bij met Christine wat ook alweer even geleden is. Zo gaat de tijd lekker snel.
De meeste files zijn gelukkig intussen opgelost, alleen net weer in Virginia zijn er wegwerkzaamheden en file, maar geen lange. Na iets meer dan een uur ben ik weer thuis, wat alles meevalt, want ik heb er weleens meer dan twee uur over gedaan in het spitsuur.
Als ik met Christine ben uitgepraat (althans dat zijn we nooit, maar we moeten beiden door met de dag) vind ik ergens de zelfdiscipline om naar de sportschool te gaan. Ik heb Sharons core training gemist en zin in gewichten in mijn eentje heb ik niet. Ik ben ook moe, dus doe gewoon drie kwartier cardio op de crosstrainer.
Terwijl ik aan het sporten ben, hoor ik harde donder en niet veel later komt de regen met vlagen naar beneden. Het dondert en bliksemt en ik vind het zielig voor Cosmo, die nu alleen thuis is. Het onweer waait ook net zo snel weer over. Thuis tref ik inderdaad een zenuwachtig hijgende hond aan, zo zielig.
Het is inmiddels na twaalven en ik ga eens kijken of Katja klaar is om op te staan. Zij heeft bijna niet geslapen vannacht, want opeens hebben haar drie huisgenoten besloten alles wat Katja dit hele jaar tegen hun zin heeft gedaan in haar gezicht te gooien gisteravond. Via Facebook, dus lekker laf, en Katja verwachtte het helemaal niet en dacht dat zij vriendinnen waren.
De meeste "aantijgingen" kan Katja ook helemaal weerleggen, maar ze is er erg door aangeslagen. Ze snapt werkelijk niet waarom dit alles nu pas naar voren komt en een week voor graduation, alle drie de andere meiden zullen volgend jaar niet meer in dit huis wonen. Bovendien zijn er zat dingen van hen die Katja geslikt heeft.
Katja heeft Rick, Saskia en mij alles laten lezen en ik sta weer eens versteld over hoe gemeen meiden onderling kunnen zijn, vooral als het een groepje tegen een is. Ik heb dat in mijn studententijd ook mogen meemaken en dit brengt dat verschrikkelijke gevoel weer terug. We hebben allemaal enorm met Katja te doen en ik denk (hoop) dat dat haar ook helpt.
Volgens mij is het voornamelijk een van de meisjes, die haar huisgenoten erbij sleept en dat wordt vanochtend bevestigd door de reacties op Katja's heel lieve en verontschuldigende brief van gisteravond. De andere twee reageerden aardig, alleen die ene dame vond het nog nodig om verder te gaan met wat Katja allemaal verkeerd had gedaan. Zo iemand die vindt dat zij zelf de perfecte huisgenote is, terwijl zij Katja regelmatig tot diep in de nacht wakker hield met lawaai, als Katja om zes uur op haar plek moest zijn voor de rescue squad. Ik kan me er echt razend om maken!
Ondanks haar vermoeidheid staat Katja toch maar op. Ik geef haar de keuze van waar te lunchen en het wordt Panera. We bestellen beiden soep en de sandwich met tonijnsalade. We eten in het restaurant en dat geeft Katja de gelegenheid mij als klankbord te gebruiken. Ik ben blij te zien dat zij van helemaal verdrietig en zichzelf neerhalend langzaamaan verontwaardigd wordt.
Als we thuiskomen staat er nog een auto op de oprit, die van Kai! Dit weekend zijn we compleet als gezin en mijn moederhart is blij. Saskia komt thuis met Philip, geen vriendje, want daar heeft ze geen zin in, maar gewoon een leuke jongen. Helemaal goed. Het doet me goed te zien dat de kinderen ook telkens blij zijn elkaar weer te zien.
Het is warm en vochtig buiten, maar ik ga met Kai toch buiten zitten. We kijken naar een cardinalenpaartje dat duidelijk bezig is met het hof maken. Wat zijn het toch mooie vogeltjes! Ze zijn moeilijk te fotograferen, maar ik heb een poging gedaan.
Als ik om vier uur naar het Massage Center rijd, zie ik weer donkere wolken. Roger vraagt hoe het gaat en ik heb eigenlijk alleen nog erge last van mijn nek en schouders. Het is een beetje een verademing om een heel goede en effectieve massage te krijgen zonder het hele uur bijna te moeten huilen van de pijn. Er zijn momenten, maar ik weet dat dat nodig is. Na afloop voel ik me ook echt goed.
Inmiddels is Rick ook thuis. De oudsten willen graag bij Chevy's gaan eten. Daar zitten de terrasjes helaas vol, dus we wijken uit naar Uno's ernaast. Daar is nog ruimschoots plek op het terras, al vult het al gauw op. Om het nog een beetje Mexicaans te houden bestellen we nacho's, die binnen de kortste keren op zijn. Als hoofdgerecht heb ik Garnalen Tikka Masala en die zijn heerlijk!
Laat wordt het vanavond niet, want Rick en ik gaan morgen naar een Bar Mitzvah. Voor ons allebei de eerste keer. Ik ben heel benieuwd!
Cardinalenfoto's staan hier.
21 reacties:
Wat ontzettend gemeen van Katja's huisgenootjes om zoiets via facebook te doen. Maar fijn dat ze naar huis is gekomen. Geniet van dit weekend met het hele gezin. Groetjes Karin L.
Dacht dat Facebook-bullying alleen bij tieners plaatsvond, maar blijkbaar dus ook onder studenten. Wat verschrikkelijk flauw en kinderachtig!
Geukkig hoeft Katja dus niet meer met deze dames samen te wonen volgend jaar. Hopen dat ze dan wat leukere huisgenoten krijgt.
Op google heb ik even "Bar Mitzvah" opgezocht en zie dat het een joods feest is voor een jongen van 13 jaar (gelijk bij ons een plechtige communie of vormsel).
Voor een meisje is dat "Bat Mitswa".
Ik wens jullie een aangenaam feest. Wonen er trouwens veel joden in jullie buurt?
Ik vind het ook zeer laf van Katja haar huisgenoten om schriftelijk hun ongenoegen te uiten wat toch betekent dat ze nog niet volwassen genoeg zijn om hun ongenoegen uit te spreken rechtstreeks tegen Katja.
Nog een fijn weekend en tot schrijfs.
Hilde uit B.
Wat een akelige ervaring voor Katja, geen wonder dat ze van slag is. Denk dat dat typisch iets is voor 'meiden' om op die manier hun onvrede te uiten, dat zie ik jongens niet zou snel doen.
Oh, wat vervelend zeg voor Katja! Ze heeft wel pech met haar kamergenoten zeg, vorig jaar had ze ook slechte ervaringen, nietwaar? Heel veel sterkte!
Wat sneu voor Katja. Ik hoop voor jullie dat ze volgend jaar meer geluk heeft met haar huisgenoten.
Katja treft het ook niet met huisgenoten! Vorig jaar was er een soortgelijke situatie (3 tegen 1), als ik het me goed herinner. Erg flauw om iemand pas aan het eind van een jaar te laten weten wat zij 'fout' heeft gedaan en dan ook nog op zo'n manier. Hopelijk treft ze volgend jaar leukere huisgenoten.
Kai ook thuis, wat fijn! Je hele gezin compleet.
Veel plezier op de Bar Mitswah.
Wat gezellig dat je zus er even was. Leuk ook dat je gezin weer even compleet is dit weekend.Maar wat een domper voor Katja. Je zou toch verwachten dat meisjes van deze leeftijd niet meer zo reageren en dan op zo'n openbare manier. Want dat is facebook toch wel. Erg laf van deze huisgenoten.
Ik heb eens een Bar Mitzvah meegemaakt in Jeruzalem, daar gaat iederen naar de klaagmuur. En een kabaal daar. Wel interessant hoor.
Fijn weekend en sterkte voor Katja.
groeten Wil
Getver, wat misselijk, en helemaal om zoiets via Facebook te doen! Je zou toch op z´n minst verwachten dat ze volwassen genoeg zijn om iets met elkaar uit te praten. Erg naar voor Katja, kan me voorstellen dat dat er erg in hakt. Terwijl ze zich eigenlijk op haar examens wilde concentreren. Sterkte voor haar!
Was de Bar Mitsvah leuk?
Wat gezellig dat je zus er was, en ja Saskia is heel vele veranderd deze 2 jaren. Van een meisje naar een prachtig vrouwtje.
Jammer voor Katja dat zoiets niet meer uitgesproken wordt in de huiskamer maar dat de hele wereld kan "mee genieten". Hopelijk heeft ze volgend jaar wat meer volwassen meiden.
Fijn weekend, Bea
Hallo
Arme Katja dit is het geen wat je juist niet kan gebruiken als je moet studeren. En zo flauw via FB. Gelukkig nog maar 1 week school en dat moet uit te houden zijn. Het is vast wat jij zegt dat 1 de rest opstookt. Fijn dat ze nu lekker bij jullie thuis is. kan je echt haar klankbord zijn en lekker knuffelen.
En Kai al weer thuis, wat leuk zo met zijn allen dit weekend. Geniet ervan. Moet Kai ook nog maar kort naar school?
Vast ook voor jouw fijn om hier je hart uit te kunnen storten. Zijn wij jouw klankbord.
Groetjes Naomi
Wat gemeen van die meiden. Erg onvolwassen ook.Praat het uit als er een probleem is. Aan de ene kant maar goed dat ze volgend jaar toch niet meer met ze in een huis woont, aan de andere kant geeft dit natuurlijk wel een kater. Als je zelf niet zo bent, verwacht je nooit dat mensen je zo kunnen laten vallen. Het zegt wel veel voor over hun. Ik hoop dat ze dit gauw achter zich zal kunnen laten.
Ik geloof dat ik iets gemist heb: heeft Saskia geen vriendje meer?
Prachtige foto's heb je gemaakt van het kardinaaltje. Wat een mooie vogels zijn dat, zeg.
Leuk dat je zus er even was. Leuk om even in het echt te kunnen praten.
Niet leuk bij Katja. Hopelijk leren ze er allemaal wat van, en namelijk dingen meteen uitpraten als er iets dwars zit. Vorig jaar was er ook zoiets, maandelijkse "huishoud" meetings zijn dan goed, en duidelijke afspraken. Niet gemakkelijk, samen leven, maar goede oefening voor eventueel toekomstig huwelijk :) OK niet precies hetzelfde maar ook iets waar de petit riens op het eind oplaaien :)
Wat verschrikkelijk gemeen van Katja haar huisgenootjes. En helemaal om ziets te doen via Facebook!
Heerlijk dat je het hele gezin weer even compleet hebt voor het weekend.
Het is al eerder gezegd, maar wat ontzettend kinderachtig van die huisgenoten van Katja, zeg. Helemaal zo vlak voor de finals week - alsof ze allemaal niet heel veel andere dingen aan hun hoofd (zouden moeten) hebben. Ik sta er altijd versteld van hoe meisjes zo gemeen, maar ook achterbaks kunnen zijn. Net als jij heb ik iets soortgelijks in mijn studentenhuis meegemaakt, en ik kan me er dus enorm over opwinden. Als ik achteraf terugkijk, dan bedenk ik me wel dat er met mij, ondanks wat ik toen dacht, echt niks mis was. Ik hoop dat Katja dit niet van invloed laat zijn op haar studeren! Sterkte!
Arme Katja! Ze mogen dan wel bijna afstuderen, maar kennelijk zijn ze nog niet volwassen geworden, die huisgenoten van haar. Geen wonder dat Katja liever thuis kwam om voor haar finals te studeren. Blij dat ze jullie steun even heeft.
@Karin - Ja, he, echt zo laf!
@Bente - De dames hebben inmiddels toch wat gas teruggenomen, gelukkig. Maar Katja weet nu wel wat ze aan ze heeft.
@Hilde - Inderdaad, na de bar mitzvah zijn de kinderen "volwassen" volgens het Joodse geloof. Er wonen hier heel veel Joden, maar om de een of andere reden was dit onze eerste bar mitzvah ooit. We zijn wel naar Joodse bruiloften geweest.
@Ineke - Nou, Kai heeft door zijn band ook via Facebook te horen gekregen dat hij niet meer mee hoefde te doen.
@Marie - Ja, samenwonen is nog niet makkelijk is weer gebleken.
@Hester - Dat hopen wij ook. Ze heeft haar huisgenootjes van volgend jaar al laten weten dat ze het meteen wil horen als er een probleem is.
@Petra - Het is zo raar, want Katja kan moeilijk de klok terugdraaien. Maar goed, het lijkt allemaal weer een beetje bijgelegd.
@Wil - Zo'n ceremonie in Israel zelf lijkt me helemaal bijzonder!
@Marianne - Inderdaad niet bepaald bevorderlijk voor goed studeren voor Katja. Daar kan ik me ook razend om maken.
@Bea - Het geval is ook dat Katja zelf vrij makkelijk is. Ze slikt van alles van die meiden. Het zijn natuurlijk zelf ook geen perfecte huisgenoten.
@Naomi - Inderdaad, nu je het schrijft, het helpt mij ook, want het zat me goed dwars.
@Marion - Saskia heeft het al een tijdje geleden uitgemaakt met Jimmy. Hij begon van alles van haar te verwachten, waar ze geen zin in had en terecht.
@Annemiek - Ha ha, ja, het is zeker een leerweg dat samenwonen met mensen die niet je eigen ouders en broers/zussen zijn.
@Becs - Dat is het laffe eraan. Zeg het dan gewoon face to face.
@Dixie - Ik hoop dat het haar finals ook niet gaat beinvloeden. Het lijkt een beetje bijgelegd te zijn, dus hopelijk voelt het straks niet zo "awkward" als Katja terug is.
@Pascale - De graad van onvolwassenheid verbaast me wel vaker.
Bah, lekker die 'vriendinnen' van Katja, je zou toch verwachten dat ze op deze leeftijd wat volwassener met elkaar om kunnen gaan.
Ben na een vakantie in Parijs even bij aan het lezen. Afschuwelijk dat gedoe met Katja, wat zal dat pijn doen!
En dan op zo'n manier en vorig jaar ook al zoiets. Gelukkig dat het jaar bijna afgelopen is en ze dan weggaan. Even een vakantie waardoor ze dingen kan vergeten en dan met een nieuwe groep.
Had ze niets gemerkt of misschien ergens gevoeld? Kwam ze niet misschien eerder naar huis ook om te studeren en omdat ze ergens een gevoel had?
Hopenlijk kan ze zich nu weer concentreren op studeren en goeie tentamens maken. Gelukkig dat ze jullie allemaal heeft om het bij kwijt te kunnen!
@Marion - Nee, ze had er geen idee van, was helemaal lamgeslagen erdoor. Ze kwam thuis studeren omdat haar huisgenoten zo lawaaierig waren (hielden dus ook niet bepaald rekening met haar).
Een reactie posten