Dag 12 Aruba: Paddle boarding

Rick en ik willen het meeste uit de laatste volle dag van de vakantie halen en staan om kwart voor acht op.  Ik vertrek meteen (na mijn kop koffie, dat wel) naar beneden voor een half uur cardio in de fitnessruimte. 

Het is druk zo vroeg in de morgen en de crosstrainers zijn bezet.  Er zit dus niets anders op dan de loopband te nemen.  Voor het eerst in lange tijd probeer ik weer eens hard te lopen en dat gaat wonderwel goed.   Het enige nadeel is dat ik niet kan lezen of Wordfeuden, dus ik kijk maar naar de tv op het apparaat. 

Heerlijk is het om zo vroeg al klaar te zijn!  Ik tref Rick in het zwembad en samen lopen we naar de Kadushi Juice Bar van het Hyatt hotel.  Hier bestel ik mijn ontbijt, dit keer een “Bugs Bunny Special”, wortelsap, banaan en vanille yoghurt.  Ook weer heel erg lekker!

We lezen rustig een uurtje aan het zwembad en gaan dan naar Oranjestad om mijn sieraden op te halen bij Gemani.  Rick neemt de cadeautjes voor onze huwelijksverjaardagen in ontvangst.  Max (het lijkt wel of iedereen hier zo heet, beide gidsen bij Rancho Notorious gisteren ook al) heeft ook mijn trouwringen en andere ring en gouden armband schoon laten maken.  Vooral mijn trouwringen zien er weer als nieuw uit!  Ik besluit ze pas weer aan te doen als we vertrekken, want al die zonnebrandspray is funest.

In het hotel halen we de kinderen op en lopen naar Bugaloe om te lunchen.  Ik neem eens de gegrilde grouper sandwich en die is erg smakelijk.  Op zee zien we een paar mensen op paddle boards en dat hebben we als laatste activiteit van deze vakantie gepland.

Na eerst nog in het zwembad Bingo gespeeld te hebben, alweer zonder geluk, lopen we naar het Aruba Watersports Center.  Daar helpt Marjolein ons aan vier boards, die we voor drie kwartier huren.  Rick en ik gaan er een delen.  Marjolein helpt ons erop en ik ga eerst, terwijl Rick foto’s neemt.

Het gaat best goed, maar er staat een heel sterke wind, waardoor Saskia een heel stuk de zee op drijft en moet terugzwemmen.  Ook ik heb er moeite meer mijn board binnen de zwemlijnen te houden.  Katja valt er nogal eens af, maar doet het verder prima.  Kai blijkt een geboren paddle boarder te zijn.  Schijnbaar moeiteloos vaart hij van links naar rechts en terug. 

Helaas krijg ik al gauw last van mijn nek en schouders, dus peddel op mijn knieen terug naar Rick.  Ik denk dat dit een stuk makkelijker zou zijn op een meer of rivier met weinig wind en golven.  Maar het was erg leuk om eens te doen. 

Nadat ik mijn fototoestel heb gehaald, houd ik de plank voor Rick vast, zodat hij zijn evenwicht kan vinden.  Rick vindt het duidelijk niet zo makkelijk, maar na een tijdje vergaat het hem ook steeds beter.  Voor we het weten zijn de drie kwartier voorbij, maar voor een eerste keer was dat lang genoeg, want Saskia en Katja zeiden net dat ze moe waren.  Dit paddle boarden is wat ons vijven betreft zeker voor herhaling vatbaar!

De rest van de middag besteden we met afwisselend in zee en in het zwembad zwemmen en lekker lui in de ligstoelen lezen.  Rond vijf uur komt er een live zanger, die op een gegeven moment ook “Een beetje verliefd” van Andre Hazes begint te zingen.  Dan zie je meteen wie de Nederlanders in het zwembad zijn, echt heel vermakelijk.  Met zijn allen zingen we luidkeels mee tot hilariteit van de Amerikanen en andere nationaliteiten om ons heen.

Helemaal vrolijk van het gezang, maar toch een beetje weemoedig dat onze laatste middag hier alweer voorbij is, gaan we naar boven.  We pakken alvast een aantal dingen in en gaan dan op weg naar het restaurant voor dit laatste avondmaal.

Hiervoor hebben we Passions gekozen.  Dit restaurant ligt op het strand en maar vijf minuten rijden van ons hotel.  We krijgen een tafel met mooi zicht op de zonsondergang en de bediening is vriendelijk en goed.

Ook het eten is voortreffelijk.  Ik kan wel zeggen dat dit een van de beste maaltijden van de vakantie is voor mij en dat zegt wat met alle goede restaurants, die we hebben bezocht!  Katja en ik bestellen, zoals wel vaker, hetzelfde.  

Als voorafje hebben zelfs vier van ons de watermeloen met feta salade.  Alleen Rick, die niet van feta houdt,  bestelt de garnalen appetizer.  De watermeloensalade is heerlijk, er zit een pittige chilidressing overheen, net genoeg om een heel lekkere combinatie te zijn.

Katja en mijn hoofdgerecht is de tonijnbiefstuk met een tropische salsa.  De tonijn is een van de beste, die ik ooit heb gegeten.  Zo zacht dat hij met een vork te snijden is en precies zoals ik het lekker vind bereid (lees: bijna rauw).  Het is allemaal wel zoveel eten dat we geen van allen meer plaats hebben voor dessert.

Terug in het hotel gaan Kai en Saskia naar boven om in te pakken.  Rick, Katja en ik gaan nog een laatste gokje wagen in het casino.  Dat duurt niet lang, want de dealers hebben vanavond wel heel veel geluk.  Ook de anderen aan onze tafel verliezen constant.  Ach, het was leuk om te spelen en we houden het altijd bij vrij kleine bedragen.

Nu zit er dus niets anders op dan in te pakken.  Gelukkig ben ik daar al snel mee klaar.  We gaan ook op tijd slapen, zodat we morgen weer vroeg op kunnen staan. 

Foto's van vandaag staan hier.