Dag 2 Aruba: Zwembad- en stranddagje

Rick is verkouden en wekte mij daardoor een paar keer vannacht.  Ik kon niet meer in slaap komen en baalde enorm.  Tot ik me herinnerde dat ik in Nederland een app met het geluid van een fan op mijn laptop heb gezet.  Ik zette de "fan" aan en daarna heb ik heerlijk geslapen!

Zo lekker zelfs dat mijn streeftijd van om acht uur opstaan ver verlopen was tegen de tijd dat ik wakker word.  Het is al na negenen!  Maar ja, we zijn op vakantie en hebben vandaag niets behalve luieren op het programma staan, dus dit is al een goed begin.

Stilletjes maak ik koffie en besmeer een meergranen beschuit met filet Americain en eentje met komijnenkaas.  Intussen is Saskia ook op en maakt haar ontbijt.  We gaan het samen op het balkon opeten.  Er staat een enorme wind, maar de bewolking van gisteren is weg en het ziet er als een heerlijke dag om lekker van zon, zee en zwembad te genieten.

Maar eerst moet er gesport worden!  Kai en Saskia gaan met me mee naar de sportruimte van het hotel. Rick gaat intussen hardlopen op het strand en Katja ligt nog in diepe rust, moe van de kampweken.

Hier is het niet zoals in zoveel hotels een kamer met wat apparaten, maar een flinke ruimte met loopbanden, crosstrainers, fietsen, gewichten, zowel machines als losse en een nieuwe (voor ons althans) ruimte om buikoefeningen te doen of te strekken. 

Op mijn programma staan twee Max Capacity trainingen achter elkaar met gewichten.  Mijn plan is om die drie keer per week te gaan doen.  We zullen zien of ik er de discipline voor heb.  Vandaag in ieder geval wel en het wordt een intens half uur.  Mijn spieren trillen na afloop, altijd een goed teken. 

Saskia gaat verder op het strand wandelen en Kai is klaar.  Ik doe nog 35 minuten cardio en houd het dan ook voor gezien.  Het mooie uitzicht op de palmbomen en het zwembad zou ik ook bij onze sportschool wel willen hebben.

Tijdens het sporten bedacht ik me dat ik mijn zwembril vergeten ben mee te nemen.  Met mijn contactlenzen vind ik het vervelend om zonder bril te zwemmen, dus ik koop een nieuwe bij de winkel van het hotel.  Ik koop ook een tandenbortel voor Saskia, die die vergeten is, en wat medicijn voor Rick voor vannacht.

Dan ga ik de rest van de familie zoeken en vind hen al gauw in het zwembad.  Rick heeft zelfs al een stoel voor mij klaargemaakt.  Ik ga eerst even een duik in de zee nemen, die zoals altijd heerlijk aanvoelt en die prachtige turquoise kleur heeft. 

Het waait wel heel erg hard en ik moet uitkijken voor zand onder mijn contactlenzen.  Lang blijf ik dus niet, want het zand is hier zo fijn dat het op de lenzen blijft plakken en dat is geen fijn gevoel.

We lezen nog een uurtje aan het zwembad en dan is het alweer lunchtijd.  Bugaloe blijft onze favoriete lunchplek aan het strand.  Lekker aan het water en hun menu is zo uitgebreid dat we er iedere dag zouden kunnen lunchen zonder hetzelfde te bestellen.  Voor mij wordt het vandaag een broodje gezond.

Na de lunch gaat Rick naar boven om er zeker van te zijn dat de duiktas ook inderdaad aan is gekomen.  Niet veel later komt hij naar beneden met de mededeling dat die tas volgens United gisteren al moet zijn gekomen en meer informatie hebben ze niet.  Rick gaat dus naar het vliegveld om uit te vinden wat er aan de hand is.  Hopelijk heeft iemand anders die tas niet per ongeluk meegenomen!

De kinderen en ik gaan weer bij het zwembad zitten.  Om twee uur wordt er Bingo gespeeld en Kai en ik hebben daar wel zin in.  Onder het genot van een Diet Coke missen we telkens net het winnende nummer.  Als er na een tijdje betaald moet worden voor een kaart haken we af.  We vonden het toch wel leuk om weer eens te spelen.  Ik kan me niet herinneren wanneer de laatste keer was.

We wisselen tussen zee en zwembad en ik lees een Libelle en mijn boek.  Na een uur of twee komt een heel opgeluchte Rick terug.  Het had allerlei voeten in de aarde, maar hij heeft de duiktas terug.  Die bleek inderdaad al gisteren hier te zijn, waarom hij niet op de lopende band kwam zal altijd een raadsel blijven.  Nu kunnen ze tenminste wel hun duiken gaan bespreken morgen.

Terwijl de anderen in het zwembad met een bal spelen, ga ik mijn 10000 stappen volmaken.  Ik loop over het pad naar de Holiday Inn en zie dat er sinds vorig jaar niet heel veel veranderd is.  Opvallend is wel dat, voor het eerst sinds wij hier komen, schildpadden nesten hebben gemaakt hier op Palm Beach.  Het zou echt super zijn als een daarvan uitkwam, terwijl wij hier zijn!

Voor het avondeten hebben we een reservering bij Pincho's.  Dit restaurant ligt op een pier en heeft mooi uitzicht op de zonsondergang.  Met deze harde wind leek het ons beter niet op het strand te gaan eten.  Dat blijkt een goed besluit, want van alles waait weg, waaronder Ricks katoenen servet! 

De zonsondergang is vanavond niet veel soeps, maar het eten hier maakt alles goed.  Katja en ik delen coconut shrimp als voorafje.  Lekker, maar wel heel erg duur met drie garnalen voor $13.  De salsa salade (voor de anderen) en mijn komkommersalade zijn een stuk goedkoper en verschrikkelijk lekker. 

Als hoofdgerecht heb ik manga margarita garnalen en Katja de zalm.  Wij delen onze gerechten en het is heerlijk.  Kai heeft varkenshaas, die hem eigenlijk te veel is, maar ook erg lekker.  Saskia heeft hetzelfde gerecht als ik en Rick twee voorafjes, de coconut shrimp en viscakejes.  Ik geef hem mijn aardappelpuree, want anders gaat hij na afloop nog trek hebben.  Het is allemaal even lekker bereid en zo buiten aan het water is ook genieten.

Katja en Saskia, vooral de laatste, zijn vandaag nogal verbrand, ondanks de bewolking en regelmatig insmeren.  We kopen dus wat aloe, die hier in Aruba wordt vervaardigd, voor hun in de winkel beneden.  Nu is het weer Olympische Spelen kijken en ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat de lichten vroeg uit zullen gaan!

Foto's van vandaag staan hier.