Genieten van een zomerse dag

Het is zoveel makkelijker opstaan met mooi zonnig en warm weer.  Het is gewoon bijna te warm in de zon als ik mijn Crispix (favoriete cereal, maar eet het niet vaak, want er zit niet veel in) en koffie nuttig op het deck.

Langzaamaan zie ik al de eerste tekens van de herfst, helaas.  De dogwoods zijn een van de eerste bomen in de lente, die bloeien, maar ze verkleuren daardoor ook als eerste.  Ze houden hun bladeren daarna nog een paar maanden, maar het geeft toch al een beetje een herfstgevoel.

Op mijn sportprogramma staat vandaag een uur intervals op de elliptical boven.  Halverwege wek ik Saskia, want zij moet naar de kinderarts voor haar laatste HPV vaccinatie.  We rijden erheen en ik moet, zoals ieder jaar, een formulier invullen met al onze informatie. 

Het is vreemd dat nu maar voor een kind te doen.  Katja en Kai zijn nu ouder dan 21 en geen patienten meer hier.  We komen al meer dan 23 jaar naar deze praktijk en hij is enorm gegroeid in die tijd.  Drie van de doktoren van toen zijn er nog steeds. 

De prik is daarna gauw gegeven en Saskia vraagt of we naar Mom's Market kunnen voor wat boodschappen voor haar.  Dit soort uitjes samen vind ik op het moment erg fijn, want die komen maar bar weinig voor.  Zo krijg ik ook de kans eens over wat anders te praten dan haar Duits en de staat van Saskia's kamer.

Met een tas vol veganistische spullen gaan we huiswaarts.  Saskia vertrekt naar Barnes and Noble om met Kaylee aan haar Duits te gaan werken.  Ik krijg nu tenminste het gevoel dat ze het ook echt serieus aan het nemen is.  Ze moet anderhalf jaar Duits afkrijgen voor haar graduation in juni. 

Alweer kan ik mijn David Baldacci boek niet wegleggen (Zero Day).  Dit keer verbaas ik mezelf erover want ik zou nooit naar een film gaan met een soortgelijk verhaal.  Maar ik lees en lees en verwaarloos al mijn andere taken.

Maar ja, de was vouwt zichzelf niet op en de afwas moet ook gedaan, dus ik dwing mezelf ook wat aan het huishouden te doen.  Ik eet de overblijfselen van mijn avondeten gisteren als lunch en maak me dan klaar voor het zwembad.  Nog minder dan twee weken en dan gaat dat weer dicht, dus ik wil er zo vaak mogelijk heen nu.

Het is er rustig en voor de verandering heb ik geen enkele moeite een stoel onder een parasol te vinden.  Het is een graad of 31, maar er staat een lekker briesje, dus het is in de zon ook best uit te houden.  Ik ga een paar keer het water in om af te koelen, maar het is mij nog te koud om echt in te zwemmen.  Morgen misschien, want vannacht zal het niet veel afkoelen.

Katja heeft vanmiddag nog een sollicitatiegesprek voor een medische positie.  Eerder vandaag vertelde ze dat ze denkt een van de banen te hebben, nog afhankelijk van haar diploma dat volgende week moet komen.  Dat zou echt fantastisch zijn, want dat is een volle tijds baan, die ook goed zal staan bij haar aanmelden voor medical schools.

Mijn boek is bijna uit als Rick mij sms-t dat hij thuis is.  Hij gaat het gras maaien en dan ook op de elliptical om wat cardio te doen.  Ik heb dus nog precies genoeg tijd om mijn boek uit te lezen op mijn luie stoel. 

Dan loop ik terug naar huis, ik wil er nog even niet aan denken dat we straks weer maandenlang niet even naar de overkant kunnen om te zwemmen, maar ik bedenk me ook dat we er deze zomer een stuk minder heen zijn gegaan dan gewoonlijk.  Gedeeltelijk door drukte, maar ook omdat dit een veel koelere zomer was dan bijvoorbeeld vorig jaar.  Het is een onverwarmd zwembad en voor mij moet het water meer dan 27 graden zijn om erin te gaan.

Rick stelt voor de nieuwe Ierse pub Finnegans te gaan uitproberen.  Daar is het gezellig en er is live muziek.  We delen een portie calamari, eigenlijk al te gefrituurd voor mij, maar ik heb trek.  De rest van het menu spreekt me niet aan, te zwaar. 

Rick stelt voor dat ik dan sushi haal op de terugweg.  Perfect!  Hij neemt een bison burger en als ik die zie ben ik blij met mijn keuze. Dit is meer een bar dan een restaurant is mijn indruk.  Mijn sushi staat al klaar als ik het bij Yama ophaal.  Het is een drukte van jewelste bij dit restaurant vanavond.  De sushi is er dan ook echt heel goed en goedkoop.

Op de terugweg bellen we met Kai.  Hij is vandaag weer begonnen met colleges.  Het is allemaal goed gegaan en hij lijkt zijn huisgenoten ook aardig te vinden, al laat zijn kamergenoot nu al drie ochtenden zijn wekker maar afgaan, terwijl hij blijft slapen.  Als dat morgen weer gebeurt gaat Kai er wat van zeggen.  Ik ben toch wel blij dat ik in mijn studentenhuizen mijn eigen kamer had!

En zo eindigt weer een zomerdag.  Cosmo rent nog even lekker in de voortuin met Apollo, de Deense dog van de buren.  Alleen is Apollo drie keer zo zwaar als Cosmo en dat maakt toch wel verschil.  Nu lekker tv staren, want Four Weddings is nieuw vandaag.  Niet Ricks ding, natuurlijk, maar hij heeft zijn eigen shows.