Een panda geboorte (ok, enkel via webcam, maar toch mooi)

Geen zon te bekennen als ik opsta, na wel wat uitgeslapen te hebben.  Het weerbericht was voor prachtig weer, maar dat is duidelijk niet het geval.  Nadat ik Cosmo heb uitgelaten begint het zelfs serieus te regenen, bah! 

Saskia logeerde vannacht bij Kaylee en Rick is al weg naar zijn werk, dus ik heb alleen het gezelschap van de huisdieren.  Na mijn ontbijt staat er een dubbele Max Capacity training op mijn programma.  Daar moet ik even de discipline voor bij elkaar rapen, dus begin pas om een uur of elf.  De laptop biedt teveel afleiding!

Na het halve uur Max Capacity doe ik nog een half uur elliptical boven.  Als Saskia's school weer begint neem ik me voor weer vaker naar de sportschool te gaan.  Hier thuis sporten is prima zo in de zomer, maar bij de sportschool heb ik ook aanspraak, die ik hier thuis natuurlijk mis.

Het regent nog steeds als ik klaar ben en Saskia is nog steeds niet thuis.  Ik sms haar en zij is met Kaylee lunch eten.  Ik probeer me niet te druk te maken over de uren Duits, die ze zou kunnen doen.  Maar ik heb het aan Rick overgelaten daar met Saskia over te communiceren, zodat ik niet constant de boosdoener ben, dus ik laat het maar gaan.

De sportkleren, die ik vandaag en gisteren aanhad, vertonen allemaal allerlei tekenen van oudheid. Mijn broek vandaag had zelfs een paar gaatjes.  Deze kleding draag ik soms wel de halve dag en ook naar winkels e.d., dus gaten kunnen echt niet.

Tijd om naar iets nieuws op zoek te gaan, dus.  Target heeft altijd een goede keuze en ik besluit daarheen te gaan.  Maar eerst is het lunchtijd en de regen buiten maakt ook dat ik pijn heb.  Thuis blijven hangen maakt me dan juist gedeprimeerd (heeft met de vroege dagen van mijn fibromyalgie te maken), dus ik besluit eerst gezellig met mezelf te gaan lunchen bij Le Pain Quotidien.

In dit restaurant waan ik me altijd een beetje in Europa.  Al aan de deur hangt een keramiek plaatje met "trekken, pull, tirer".  Daarna mag ik zelf uitzoeken waar ik wil zitten.  Hier in de VS word je bij de meeste restaurants naar je tafel geleid.  Dan mag je wel zeggen dat je liever ergens anders zit, hoor, maar echt eigen keuze is er niet.

De serveerster is ook duidelijk Europees, maar niet Belgisch.  Dat zou misschien wat teveel gevraagd zijn.  Ik weet al wat ik wil op deze regenachtige dag, hun lekkere kip pot au feu.  Dat is een kippesoep met heel veel groentes en erbij quinoa en harissa (een pittige saus).  Het smaakt me opperbest!

Na de lunch regent het nog een beetje, maar ik heb mijn paraplu mee en loop naar Target.  Saskia heeft me intussen ook gevraagd een juicer voor haar mee te nemen.  Dat vind ik ook wel wat, dus dat is mijn eerste aankoop. 

Met drie sportshirts en twee driekwart broeken ben ik ook al snel klaar met mijn doel om hier te zijn.  Natuurlijk kan ik niet naar een Target gaan zonder een paar zakken witte chocolade M&M's te kopen!  Alles is hier zo goedkoop, een vriendin schreef al dat je voor een fles shampoo komt en dan met $100 aan spullen vertrekt.  Ik dwing me ertoe niet verder rond te kijken en ga gauw afrekenen.

Het is intussen droog en de zon komt zelfs een beetje door.  Thuis wachten Saskia, Kaylee en Laura met smart op de juicer.  Ze maken eerst puur boerenkoolsap, want dat zou zo gezond zijn.  Met veel lachen wordt dat niet gewaardeerd en verschrikkelijk gevonden. 

Had ik ze zo wel kunnen vertellen.  Maar de mix boerenkool, appel, sinaasappel en mango is wel erg lekker en daar krijg ik ook glas van.  Mijn vitamines zijn zo ook weer binnen.  De dames vertrekken naar Chipotle voor hun avondeten.  De keuken is zeker niet opgeruimd, ondanks verzekeringen dat dat wel zo was, zucht!  Enfin, maar denken dat ik dat volgend jaar zal missen.

Op de Facebook pagina van de National Zoo zie ik dat Mei Xiang, de vrouwtjespanda, weeen heeft en ik ga op de webcam kijken.  Het ziet er echt als een vrouw met weeen uit.  Ze speelt met een grote  bal, houdt haar achterpoten tegen de muur.  Zo lief allemaal!  Opeens, net na half zes, zie ik een heel klein beestje naar buiten komen. 


Het beweegt gelukkig en Mei Xiang pakt het meteen op.  Het babietje was misschien maar zo groot als een pakje boter!  Onvoorstelbaar en zo mooi om zo live gezien te hebben.  Het baby pandaatje maakte geluid (de webcam is natuurlijk zonder) dus dat is goed nieuws.  Washington is dus weer helemaal in de ban van de baby panda.  Helaas stierf de vorige na iets meer dan een week, hopelijk blijft deze in leven!

Rick komt thuis en we gaan naar Pazzo Pomodoro.  Lekker authentiek Italiaans eten na deze grijze dag.   We vinden meteen een tafeltje in de bar en Jonna, de barkeepster, herkent ons meteen.  Ook komt een van de eigenaren even kletsen en zeggen hoe leuk het is ons weer te zien.  Wauw, dat helpt toch ook wel erg ons hier thuis te voelen.

We bestellen drie verschillende soorten prosciutto met verse mozzarella als voorafje.  Ontzettend lekker!!!  Hun pizza's zijn zo ontzettend lekker dat we niet kunnen laten daar een van te bestellen, hoe heerlijk de andere gerechten ook klinken.  Volgende keer bestel ik een pasta, heb ik me voorgenomen, maar deze pizza is alsof we in Italie zitten te eten.

Zo lekker, die prosciutto!

Dit weer maakt mij wel heel erg moe, ook door de pijn, dus thuis wordt het bankhangen en dan gauw naar bed.  Er wordt een prachtig weekend voorspeld.  Fijn voor de mensen, die de gaan herdenken dat Martin Luther King Jr. op 28 augustus 1963 bij het Lincoln Memorial zijn "I Have A Dream" speech hield.  Ik zou daar wel heen willen, maar Rick heeft er geen interesse in en ik ook weer niet zoveel.  We gaan gewoon een lekker rustig weekend tegemoet.