Alle kinderen weer even thuis

Al vroeg neemt Rick afscheid.  Hij moet eerst naar Maryland voor een presentatie en dan door naar het ijskoude Chicago om daar morgen te presenteren.  Met de 45-55 km/u wind daar morgen zal het er voelen als -11.  Gelukkig heeft Rick al zijn warme spullen kunnen vinden en inpakken, niet dat het hier zo warm is, maar een heel stuk minder koud dan daar!

Katja is ook al weg als ik opsta.  Ze sms-t dat Django vannacht diarrhee had (in haar kamer, maar ze heeft het allemaal op kunnen ruimen zonder vlekken in het tapijt) en of ik hem in de gaten kan houden. 

De themaletter van vandaag is Q.  Ik heb quinoa gekozen, maar ook quack quack voor mijn eendenverzameling, die ik als achtjarige begon (en soms nog aanvul)

Dan laat ik de honden als eerste maar snel uit, ondanks de plenzende ijskoude regen.  Geen van beiden doen iets, kennelijk zijn ze al uit geweest wat Katja bevestigt. Grrr, niet mijn ding om nog voor ik koffie en ontbijt heb de kou en regen in te gaan!

Die koffie staat wel al klaar dankzij Rick.  Ik drink een paar koppen en eet ontbijt.  Ik ben maar blij dat ik een personal training afspraak heb, want het is verschrikkelijk weer buiten en ik zou anders zo terug naar bed zijn gegaan.  Als het hier regent plenst het ook meteen!

Sharon wacht me al op bij de sportschool.  Gelukkig kon ik van onze garage naar de garage onder de sportschool rijden, dus bleef helemaal droog.  Mijn spieren zijn minder blij met dit weer en Sharon past de routine wel wat aan, maar het wordt toch een intensief uur en na afloop rekt en strekt Sharon mij goed.

Nog wat herfstkleuren over, de regen maakt ze nog dieper

Als ik thuiskom komt Saskia ook net aan.  Zij heeft een gynecoloogafspraak vanmiddag.  Saskia en Kai eten samen lunch, want ik heb met Lea Ann afgesproken na vele maanden weer eens tijdens de lunch bij te kletsen.

Het restaurant van onze keuze is perfekt voor het koude miserabele weer vandaag, Pho n More.  Lea Ann zit al aan een tafeltje als ik rillend binnenkom.  We bestellen beiden pho, die erg lekker smaakt, al vind ik Pho Thang Long, mijn gewoonlijke pho restaurant, beter en goedkoper. 

Na elkaar zoveel maanden niet gezien te hebben, al hebben we regelmatig contact op Facebook, hebben we natuurlijk heel wat bij te praten.  De soep is dan ook allang op als we na bijna twee uur weer afscheid nemen.  Veel toeristen, die ik spreek, denken dat je in Amerika niet lekker in een restaurant kunt blijven voor een aantal uren, omdat je meteen de rekening krijgt, maar dat is echt wel het geval. 

Als ik thuis kom is Saskia al naar haar doktersafspraak.  Zodra zij terugkomt gaan we naar Whole Foods waar Saskia het karretje vollaadt met voor bananen.  Mijn hemel, dat kind eet stapels daarvan.  Het is ook goed om haar even een op een te hebben en te polsen hoe alles gaat.  Ze lijkt erg op haar plaats bij VCU en echt klaar met L.  Ze klinkt het meest zelfverzekerd dat ik haar in lange tijd heb gehoord.

Inmiddels is het droog en ik neem de hondjes even mee voor een kleine wandeling.  Vandaag ga ik mijn tienduizend stappen absoluut niet halen, maar dat is soms ook okay.  Django lijkt weer helemaal beter, gelukkig, hij heeft energie voor tien.

Als Katja uit haar werk komt ga ik met de drie kinderen uit eten.  De meisjes hebben, natuurlijk, sushi gekozen en ook Kai vindt dat steeds lekkerder.  We gaan naar Sushi Yoshi en het wordt een heel leuke maaltijd.   We praten over van alles en nog wat en ik bedenk me hoe leuk het is om deze drie volwassenen bij me te hebben, terwijl Rick op reis is.

Na het eten vertrekt Saskia weer naar Richmond en Kai en Katja werken op hun computers.  Ik ga naar 90 Day Fiancee kijken, een programma over buitenlandse verloofdes, die 90 dagen hebben om te trouwen.  Erg interessant en ik ben blij nooit in die positie te zijn geweest.  Zo werd een koude en veel pijn maandag toch een leuke dag.