De diepvries in

Katja en ik hebben gisteravond Zorro en Flapjack los door het huis laten lopen.  Waar ik op hoopte gebeurde inderdaad en halverwege de nacht werd ik wakker met een lekker warme Flapjack tegen me aan.  Daardoor stel ik mijn opstaan ook een half uurtje uit, want Flapjack is helemaal in een knuffelbui.

Buiten huilt de wind om het huis en laat de thermometer -5 zien.  De gevoelstemperatuur is echter -11, brrr!!! Dit is de vroegste zware kou in november sinds 1976.  Ten noorden van ons valt ook nog eens bergen sneeuw, hier is het gelukkig wel mooi zonnig.

Gauw maak ik warme koffie en rooster een paar wafels.  Dan is het tijd voor mijn afspraak met de elliptical.  Ook hierbij houdt Flapjack me gezelschap.  Hij geeft de machine kopjes en ik moet oppassen hem geen pijn te doen. 

Nog steeds wil hij geknuffeld worden en gaat op een gegeven moment zelfs op zijn rug liggen, duidelijk vragend om op zijn buik gekrabd te worden.  Dat is te schattig, dus dat doe ik dan maar even.

Na mijn tienduizend stappen bij elkaar gesport te hebben kleed ik me warm aan en ga op weg.  Ik ga naar het Mosaic District waar we de hele zomer woonden.  Ik denk nog steeds meteen aan die weken daar. 

Een van mijn favoriete lunches daar is een salade van Sweet Green.  Die haal ik dus vandaag ook weer en kies weer de "spicy sabzi" met wat veranderingen.  Het is altijd zo'n lekkere bak met gezonde dingen!

Dan loop ik naar Target.  Daar vind ik nog een laatste flanellen lakenset.  Kennelijk zijn wij niet de enigen, die het koud hebben.  Ook kies ik een verjaarskaart voor Rick en wat andere boodschappen.  Vervolgens rijd ik naar Pro Nails 3 waar Ti mijn nagels weer netjes maakt.  Dit keer kies ik een mooie lichtblauwe nagellak.  Nu zijn mijn handen in ieder geval netjes voor ons feest vrijdag.

De meeste blaadjes liggen na de wind van vandaag op het gras

Katja komt thuis uit haar werk en zij en Kai gaan op zoek naar een verjaarscadeautje voor Rick.  Het mijne heb ik al een tijdje binnen en is een verrassing voor hem.  Ik hoop dat hij het leuk gaat vinden.

Om zes uur brengt Kai me naar Karins huis en met haar rijd ik mee naar Monique voor ons maandelijkse Nederlandse etentje.  Ik heb dit keer het voorafje en dat is brie en Uniekaas Robusto kaas in blokjes met een perzik chutney en crackers.

Monique heeft een heerlijke hachee gemaakt en daarbij hebben we rode kool met appel (voor het eerst ooit dat ik gekookte rode kool lekker vind, kudo's naar chef Martine), witlofsalade en aardappel- en zoete aardappelpurees.  Allemaal even smakelijk is het.

Het is erg gezellig, maar naarmate ik er zit voel ik mijn pijnen en dan vooral hoofdpijn toenemen.  Ik ben dan ook blij dat ik Kai gevraagd heb me om half negen op te halen.  De komende drie avonden zullen laat worden en ik hoop van harte dat ik dan minder pijn heb!

Het vriest alweer 6 graden als Kai me ophaalt.  Gelukkig doet hij de verwarming in de auto keihard aan.  Ik zie een pakketje op de stoep liggen en het komt uit Nederland.  Er zit allerlei Sint snoep in en een cadeautje voor  mij.  Ook een lang gedicht dat ik besluit pas op pakjesavond helemaal te lezen.  Superlief van Naomi!

Rick sms-t dat hij inmiddels ook geland is na het nog koudere Chicago.  Ik hoop dat dit geen voorbode voor een heel strenge winter is!