Jaarlijks endocrinoloog bezoek en weer veel bloemenfotografie

Vanochtend is het op tijd uit de veren geblazen, want ik heb een doktersafspraak om kwart voor negen.  Rick heeft mijn koffie al klaarstaan en ik rooster snel een paar wafels, die ik met maple siroop en verse aardbeien en bramen eet.

Ruim op tijd vertrek ik naar de endocrinoloog, die gewoonlijk maar een kwartiertje rijden weg is.  Alleen doet het stoplicht aan het einde van onze buurt raar.  We moeten drie keer de andere richtingen voor laten gaan voor het onze eindelijk op groen springt.

Dat maakt me al laat en dan kan ik hun nieuwe gebouw niet vinden.  Ik baal enorm en probeer Waze, maar die stuurt me ook in rondjes.  Uiteindelijk bel ik het nummer van de praktijk en luister naar hun aanwijzingen.  Dat had ik natuurlijk meteen moeten doen, want nu vind ik het meteen.

Gelukkig kijkt in dit gebied niemand op van problemen in het verkeer en ik kan gewoon nog de dokter zien.  Met al die stress verwacht ik dat mijn bloeddruk wel hoog zal zijn, maar die blijkt normaal, helemaal goed.

De dokter komt binnen en stelt vragen om te kijken of alles met mijn schildklier nog goed gaat.  Voor zover ik kan voelen wel.  Hij doet wat testen, die goed zijn, en dan "mag" ik bloed gaan laten prikken.  Over een paar dagen heb ik daarvan de uitslag en hopelijk dezelfde dosis medicijn voor het komende jaar.  Ik denk het wel, want in november waren de waardes ook goed.

Van deze praktijk naar Lifetime Fitness is alsmaar rechtdoor.  Daar ga ik dus mijn cardio vandaag doen.  Ik doe de laterale machine, een of andere stepmachine en een interval hardlopen op de loopband.  Als ik tienduizend stappen bijeen heb is het tijd voor de beloning voor mijn spieren.

In de kleedkamer trek ik mijn bikini aan en loop het zwembadgedeelte in.  Het is altijd even heel heet om de hot tub in te gaan.  Nu ik al een tijdje geen massages heb gehad zet ik de stralen op mijn heupen en rug, die veel pijn doen.  Helaas lukt het niet zo diep te gaan liggen dat mijn schouders en nek er ook baat bij hebben.

Daarna is de sauna aan de beurt.  Daar houd ik het nooit zo lang uit, maar het voelt wel heel goed.  Ik wissel de twee nog een paar keer af en zoek dan de douches op.  Deze club is zo schoon vergeleken bij Anytime Fitness.  Als Sharon daar niet personal trainer was zou ik dat lidmaatschap opzeggen.

Op weg naar huis haal ik mijn favoriete Mirassou sauvignon blanc van Total Wine and More.  Na mijn spullen thuisgebracht te hebben en mijn fototoestel opgehaald te hebben ga ik eerst lunchen bij Noodles & Company.  Het is weer lekker genoeg om buiten te eten en ik probeer eens hun Japanese pan buff bowl, die ook heerlijk is.

Na het eten sta ik even in tweestrijd met mezelf.  Andere jaren ging ik altijd naar het Netherlands Carillon om daar de tulpen te fotograferen met de monumenten op de achtergrond.  Echter staat de koepel van het Capitool in de steigers en heb ik al zoveel van die foto's.

Het tulpenveldje vlakbij in het centrum van Vienna wint het.  Op de achtergrond ligt dan het historische kerkje aan Church Street.  Iemand zei me laatst dat dit klimaat zich niet leent voor tulpen en dat lijkt me waar. Ze blijven maar heel even en deze zijn ook al aan het uitbloeien.  Toch krijg ik er een paar mooie foto's.

Dan rijd ik door naar Meadowlark Gardens.  Ik betaal de entreeprijs en geniet weer van de prachtige natuur daar.  Er staan rijen bomen in bloei, ik zie schildpadden, een slang en vechtende ganzen.  Echt een oase van mooiheid hier.

Op de terugweg stop ik bij Whole Foods om avondeten te halen.  Mijn grote probleem is groentes, want de heren zijn zeer kieskeurig wat dat betreft.  Ik wil ook niet alleen spinazie, asperges of worteltjes eten iedere keer!  Ik neem eens een kikkererwtensalade mee en voor de zekerheid ook maar een ouderwetse "coleslaw".

Ik kan het niet laten een paar macarons mee te nemen!

Thuis werp ik me op de puzzel, die nog ligt te wachten om afgemaakt te worden.  Als Rick thuiskomt ben ik ver gevorderd, maar het lukt me niet hem vanavond klaar te krijgen.  Morgen dan maar misschien, het is de laatste puzzel, die ik dit seizoen ga doen.

De mannen hebben kipfilet en ik zalm als diner.  Daarbij ovengebakken zoete aardappelfrietjes en bovengenoemde salades.  Rick probeert de garbanzo salade, maar Kai waagt zich er niet eens aan.  Maar goed dat ik ook koolsla meenam!

Rick belt zijn vader om hun reis naar Marokko in de herfst te bespreken.  Wel bijzonder dat Rick nu eindelijk zijn wens om ook eens alleen met zijn vader op reis te gaan in vervulling kan laten gaan.  Natuurlijk beraad ik me intussen op waar ik dan heen wil gaan.  Ik wil dolgraag naar Wenen en Budapest.  Als iemand zin heeft om mee te gaan hoor ik het wel.

Foto's van vandaag staan hier.