De Iden van maart

Om half drie vannacht wist ik het al, dit wordt een pijndag.  Ik werd wakker en voelde me alsof er twintig messen in mijn rug en nek staken. Ik heb er Icy Hot op gespoten, ibuprofen ingenomen, maar niets hielp.  Slapen lukte dus ook helemaal niet meer.

Met heel veel moeite hijs ik me dan ook tegen negenen uit bed.  De verleiding om te blijven liggen is groot, maar ik weet dat dat de pijn alleen maar verergert.  Rick heeft koffie klaarstaan en is er gelukkig nog om mij te troosten als ik van wanhoop toch in tranen uitbarst.  Ik baal zo, want vorige week voelde ik me nog zoveel beter!

Eigenlijk had Lifetime Fitness op mijn programma staan, maar ik kan de energie om daarheen te rijden niet opbrengen.  Gelukkig heb ik de elliptical boven en daar speel ik het wonder boven wonder klaar om mijn tienduizend stappen en vijf mijl (acht kilometer) bijeen te krijgen.  Het helpt ook altijd weer te bewegen, al haalt het de pijn allerminst weg.

Langzaamaan zie ik wat zon door de bewolking komen en hoop toch mijn plan om naar Great Falls te gaan door te zetten.  Eerst haal ik lunch, een linzen quinoa bowl met kip, van Panera.  Thuis eet ik het in gezelschap van Cosmo en onze eekhoorn buiten op.

Dan zet ik Cosmo in zijn autoharnas en rijd naar Great Falls.  Ik weet gewoon dat het op dagen als vandaag het beste is zoveel mogelijk te bewegen, want mijn neiging is om terug naar bed te gaan.  Eenmaal in het park geniet ik echter weer van de natuur en zie al wat wilde bloemen en de bluebells zijn nog helemaal in de knop, maar duidelijk ook weer prachtig over een paar weken.

De watervallen zitten vol en zijn erg mooi.  Ik loop naar alle drie de uitkijkpunten en geniet van de rust hier.  Het park is heel stil, Cosmo ontmoet maar een andere hond.  Denkelijk gaat dat volgende week veranderen, want dan beginnen de Paasvakanties en het Kersenbloesemfestival.

Op de terugweg haal ik wat eten voor de komende dagen bij Whole Foods.  Bij Rite Aid haal ik wat medicijnen en dan is mijn laatste stop Pie Gourmet.  Gisteren was het PI dag en Amerikanen spreken dat als "paai" uit, oftewel "pie", taart/vlaai.  Ik zag dus de hele dag lekkere vlaaien en quiches voorbij komen op Facebook.

Dat bracht me op het idee om vanavond een heerlijke verse spinazie en kip quiche te eten van de Pie Gourmet.  Ik moet me ervan weerhouden niet ook een van hun superlekkere kersenvlaaien mee te nemen, maar Rick en ik kunnen die extra calorieen niet gebruiken.

Na Cosmo thuis eten gegeven te hebben ga ik nog een tijdje voor het huis in het zonnetje zitten.  Het is achttien graden en de vogels zingen hun lied.  Vooral de cardinaaltjes, die hebben zo'n makkelijk te onderscheiden deuntje, hoewel de individuele vogeltjes ook weer anders klinken. 

De magnolia bloemen zijn ook heel mooi van binnen

De magnolia is zo mooi in bloei nu en een cardinaaltje zingt me toe.  Jammer dat ik mijn telelens niet buiten bij me heb om hem te fotograferen!  De lente is hier echt begonnen, al komen er nog wel koelere temperaturen aan. 

Rick komt thuis en we warmen de quiche op met een groene salade.,  Het smaakt prima.  De pijn heft me de hele dag niet verlaten en gelukkig doet Rick Icy Hot op mijn rug.  Ik hoop toch echt minder last te hebben morgen!