Dag 3 Italie: Verona

Om iets te zien moet je ook vroeg op dus ondanks mijn jet lag staan we om zeven uur naast ons bed. Ik heb ook slecht geslapen, voor mijn gevoel zelfs bijna niet, maar toch voel ik me redelijk uitgerust.

Gelukkig weet Kai waar het station is en leidt mij er naartoe.  Onderweg stoppen we bij een "bar" waar allerlei broodjes en koffies worden verkocht.  Ik bestel een klein broodje met prosciutto en een "caffe".  Ik krijg een espresso, die natuurlijk in een seconde op is, niet mijn idee van een koffie (denk aan de venti Starbucks, ha ha)! Enfin, het is een stoot broodnodige caffeine.

De machine waar Kai kaartjes probeert te kopen doet moeilijk dus kopen we ze ouderwets bij het loket.  De trein naar Verona staat al klaar op het eerste perron. Die stopt regelmatig bij onbekende plaatsjes en het landschap is ook niet heel interessant met uitzondering van de enkele wijngaard.   Anderhalf uur later stappen we daar uit.

Het station ligt niet zo dicht bij het centrum dus kopen we kaartjes voor de bus.  Zo reis ik ook eens in een Italiaanse bus.  De 12 rijdt net weg, maar lijn 51 zet ons keurig bij de Arena af.  Dat is een soort amphitheater zoals het Colisseum in Rome.  Het ziet er ook net zo oud uit, maar er zijn nog steeds voorstellingen hier!

Kai is hier net een week geleden geweest met Bea.  Hij leidt me als eerste naar het huis van Juliet uit Romeo en Juliet van Shakespeare. Hier kun je een kaartje kopen om op haar balkon te staan.  Natuurlijk wil ik dat doen en Kai neemt foto's terwijl ik daar sta.

Lang duurt het niet en als ik klaar ben zie ik dat ik de rij net voor ben geweest.  We lopen verder naar een leuk plein met een marktje.  Ook hier is er weer een toren te beklimmen, natuurlijk.

Wij kijken rond op het marktje op zoek naar een witte pompom voor Bea.  De witte pompoms, die ze hebben zijn niet groot of zacht.  Andere kleuren wel, maar uiteindelijk wil Bea die toch niet.

Via het mooie Piazza dei Signori en een standbeeld van Dante lopen we naar de rivier.  Onderweg zien we nog het huis waar Romeo gewoond zou hebben.

Na een blik op de Adige geworpen te hebben treffen we een paar oude kerken. Echter heb ik geen zin om iedere keer weer een paar euro te betalen om een blik naar binnen te werpen.  De basiliek Santa Anastasia slaan we dus over.

Daarnaast ligt een kleine veertiende eeuwse kerk, die ik veel interessant vind met zijn fresco's, die al zo oud zijn.  Daarvoor hoeven we niet te betalen. Die middeleeuwse kerken fascineren mij altijd, want ik probeer me het leven eromheen voor te stellen.

Inmiddels is het lunchtijd en we strijken neer bij een broodjeszaak.  Ze hebben een gezellig terrasje en Kai bestelt een baguette met prosciutto en mozzarella en ik een meergranen broodje met paarden filet Americain, pijnnoten, rucola en meer.  Amerikanen eten geen paardenvlees dus ik kreeg een geschokte reactie op Facebook, maar het smaakt allemaal erg goed en vers!

Na de lunch lopen we de Adige rivier over via de mooie brug. Daar steken we over en klimmen naar boven naar het "kasteel".  Dat is niet te bezoeken, maar de uitzichten zijn hier prachtig! Verona is zeker de moeite van een bezoek waard!

We hebben intussen dorst gekregen en drinken op het plein met het marktje een drankje.  Dan neemt Kai mij mee naar de gelateria, Amorino, waar hij en Bea een heerlijk ijsje hebben genoten.  Nou, ik kan beamen dat het lekker is!  Ik heb limoen met basilicum, pistache en caramel gelato en ongewoon voor mij eet ik het allemaal op en vind het jammer als het laatste druppeltje is weggelikt!

Helaas is het dan alweer tijd om de bus terug naar het station te nemen.  We zien dat de trein naar Bologna vertraging heeft, maar van perron 12 zal vertrekken.  We wachten en wachten, maar geen trein en opeens zegt het bord dat de trein naar Rome van hier zal vertrekken.

Wat er met die trein naar Bologna is gebeurd zullen we nooit weten! We hebben dan geen keuze en gaan wachten op de volgende trein.  Gelukkig komt die nog steeds aan voor Bea uit Modena zal komen.

Terwijl we op Bea's aankomst wachten kopen we vast kaartjes voor morgen naar Venetie zodat we dat niet morgen in alle vroegte hoeven te doen. Bea komt ongeveer precies daarna aan! Mijn voeten doen pijn en we nemen een taxi terug naar het hotel.

Daar hebben we een nieuwe kamer met drie bedden.  Echt keurig geregeld is het hier! Ik moet daarover bij thuiskomst een goede recensie schrijven. Ze hebben maar twee sterren, maar tot nu toe vind ik het althans op alle fronten drie sterren waard.

Als we ons opgefrist hebben lopen we naar Zanarina, een restaurant dat Kai en Bea al kennen en wat een heerlijke aperitivo heeft.  We genieten van lekkere drankjes en hapjes, ze hebben hier een klein buffetje. Gewoon lekkere hapjes, ik zou dat zomaar voor happy hour willen thuis!

Voor onze maaltijd gaan we naar Osteria Dei Grifone.  Daar is het druk, maar ze hebben nog een klein tafeltje.  De chef is duidelijk zeer gepassioneerd, maar intussen ben ik het einde nabij.  Wij willen vooral snel eten en hij tovert de lekkerste tagliatelle met viseitjes, basilicum en wat kruiden op onze tafel.

Alle drie kunnen we niet ophouden met eten, zo lekker is het!! Ik heb nog nooit zulke pasta gegeten. Ik kan het niet eens beschrijven behalve dat dit supervers gemaakte pasta met de lekkerste smaken is. We eten dan ook veel te veel en strompelen met overvolle magen terug naar het hotel.

Daar ontspannen we even, maar morgen gaat wekker nog vroeger dus het is zaak te gaan slapen.  Gelukkig lukt dat mij dit keer beter dan gisternacht!