Onze webcam

Cul-de-sac Cam

donderdag, september 07, 2017

Dag 2 Italie: Bologna

Ondanks dat ik me niet moe voelde gisteravond viel ik toch vrij snel in slaap en word om half acht wakker.  Ik doezel nog wat tot het opeens half negen is.  Tijd om op te staan, dus!

Kai zal vanochtend komen, maar ik heb geen idee hoe laat dus ik bel hem via Whatsapp.  Hij zit in de auto naar Modena en zal van daaruit met de trein hierheen komen.  Hij schat er tussen tien en half elf te zijn.



Prima, ik maak me klaar om te gaan ontbijten.  Het ontbijt zit bij de reservering inbegrepen en is best lekker, maar ik wil met Kai en later Bea ook wel op zijn Italiaans in een "bar" ontbijten. Voor vandaag is het echter lekker, ik eet een paar voor mij onbekende warme dingen en drink daar een paar kopjes dubbele espresso bij.

Na het eten besluit ik wat rond te gaan lopen door de gezellige straatjes hier.  Het is vochtig warm en ik krijg al gauw dorst.  Gelukkig zijn er overal waterflesjes te koop. Ik loop ook door een overdekte markt met allemaal kleurrijke groente- en fruitstandjes in het midden en slagers, bakkers etc. aan de zijkanten.  Van dit soort marktjes kan ik echt genieten en kijken hoe mensen hun dagelijkse boodschappen doen.

Tegen tienen ben ik terug in het hotel en een half uurtje later belt Kai dat hij er is.  Hij moet zijn identiteitsbewijs laten copieren.  Eigenlijk willen ze een paspoort, maar dat heeft Kai niet bij zich.  Dan maar zijn Amerikaanse rijbewijs, gisteren was dat voor mij ook goed, dus ik snap de problemen niet helemaal.

Ze zijn hier wel ontzettend aardig en helemaal onder de indruk dat Kai en ik Italiaans spreken. We vertellen dat Bea morgen ook komt en dan wordt ons zomaar een kamer voor drie personen aangeboden zodat Kai en Bea niet samen in een eenpersoonsbed hoeven!  Super aardig!

Kai legt zijn spullen op de kamer en dan ga ik eerst op zoek naar een Italiaanse simkaart voor mijn telefoon.  Die vind ik bij Fastweb naast het hotel, lekker makkelijk.  Wel werkt hij niet meteen, maar volgens de medewerkster duurt het een paar uur. 

Daar heb ik nog nooit van gehoord, maar ze is er heel stellig over. Na een paar uur doet het echter nog steeds niets en ik loop een andere Fastweb winkel binnen.  Ook daar moet ik volgens de man geduld hebben.  Kai en ik vertrouwen het niet en kijken op het internet.  Er blijkt een APN nodig te zijn en voila, ik kan op het internet. Wel slecht dat die verkopers dat niet weten.

Na het kopen van de simkaart beginnen we aan het verkennen van de stad. Kai is hier al een paar keer geweest dus ik laat me door hem leiden.  We lopen eerst naar het Piazzo Magiore waar we de Basiliek van Sint Petronius ingaan.

Deze basiliek is van buiten ook interessant om te zien, want de facade is nooit afgemaaakt. Het onderste gedeelte is dus heel mooi en het bovenste gewoon baksteen.  Binnen moet je twee euro betalen voor een armbandje zodat je foto's mag maken. Natuurlijk doe ik dat braaf, maar ik zie een heel aantal mensen zonder bandje gewoon fotograferen.

Ook zie ik heel wat mensen met blote knieen en schouders al staat er bij de ingang dat er geen korte rokken of broeken en mouwloze topjes gedragen mogen worden.  Zes jaar geleden werd veertienjarige Saskia daar nog een kerk voor uitgejaagd!

Wat deze kerk ook interessant maakt is dat er een meridiaanlijn doorheen loopt.  De astronoom Cassini legde die aan in de zestiende eeuw.  Kai probeert te zien waar de zon erop schijnt, maar het is kennelijk niet het hoogtepunt van de zon als wij er zijn. Vreemd, want het is twaalf uur.

Als we weer buiten zijn beginnen we aan wandeling door de straatjes van Bologna. Onze magen beginnen te rommelen en we zoeken een leuk terrasje op.  Daar bestelt Kai een salade met kalkoen, wortels en walnoten en ik een insalata caprese met mozzarella en tomaat.  Het is licht en lekker.


Kai wil graag omhoog in de hoogste toren van Italie, maar daar blijken we elders kaartjes voor te moeten kopen.  In plaats daar leidt Kai me naar de "Sette Chiese", de kerk van San Stefano, die uit zeven kerkjes met binnenplaatsjes bestaat.

Ook deze kerkjes zijn vele eeuwen oud.  De oudste stamt uit de tiende eeuw. We lezen van alles over de geschiedenis en ik ben weer blij dat ik Italiaans begrijp. Zo interessant allemaal! We lezen op het internet dat er ergens een veertiende eeuwse haan moet staan, die de heilige Petrus symboliseert, die Jezus verloochende.

We staan in een binnenplaatsje, maar er is geen haan te bekennen (wel kippen in de vorm van mensen).  Na veel zoeken kom ik op het lumineuze idee dat hij weleens op het andere binnenplaatsje zou kunnen staan.  Daar vinden we hem inderdaad meteen.

Het is drie uur en we besluiten toch kaartjes voor de Assinelli toren te gaan kopen.  Die kunnen we bij de toeristeninformatie op het Piazza Maggiore krijgen en we zijn al snel aan de beurt.  Tot onze verrassing kunnen we om half vier al naar boven.

We wachten op het pleintje tussen de torens in en precies om half vier gaan de deuren open.  We nemen de 498 treden naar boven en zijn dan op bijna honderd meter aangeland. Hier staat een lekker koel briesje wat zeer aangenaam is, want we zijn allemaal flink bezweet!

Kai en ik fotograferen van alle kanten en vragen een man een foto van ons te maken. Die wordt erg leuk. Dan gaan we terug naar beneden wat ik bijna moeilijker vind dan naar boven met al die uitgesleten houten treden.  Het is wel een indrukwekkende trap!

We willen nog een kerk bekijken voor we wat gaan eten en drinken. Dat is de San Pietro kathedraal. Ook daar is weer van alles te lezen over de geschiedenis en de mooie zestiende eeuwse terra cotta beelden van Lombardi. 

Als we naar buiten lopen regent het opeens en niet zo'n beetje ook.  We proberen de bui wat af te wachten door bij de kerkdeur te schuilen, maar het gaat alleen maar harder regenen.  Gelukkig zijn aan de overkant de beroemde portico's van Bologna, die overdekt zijn.  We besluiten naar het hotel te gaan om onze paraplu's op te halen.

Daar komen we nog redelijk droog aan.  We bespreken met de receptionist dat zij morgen onze bagage van de huidige kamer naar de nieuwe kamer zullen verhuizen.  Wij gaan naar Verona en als we terugkomen krijgen we dan de sleutel van de nieuwe kamer.  Helemaal goed.

Intussen wil ik weleens een Italiaanse "aperitivo" meemaken.  We lopen terug naar een van de leuke straatjes aan de Piazza Maggiore en nemen plaats bij een ervan.  We bestellen beiden een Aperol Spritz en nemen een plankje, of liever gezegd plank als hij wordt bezorgd, met verschillende soorten kaas en vleeswaren.

 

We genieten ervan op de typische ronde dunne broodjes, tigele.  Het smaakt allemaal enorm goed!  Het is ook heel leuk om mensen te kijken, Italianen en toeristen, waaronder ook veel Nederlanders. Het valt me zoals altijd op hoeveel meer er gerookt wordt dan in onze omgeving.

Als we klaar zijn lopen we wat verder, maar ik begin moe  te worden.  We hebben niet heel veel trek meer en besluiten bij een pizzeria een groente pizza te delen.  Heel vreemd vinden we het dat daar ook aardappel op zit! Het smaakt goed, maar we krijgen zelfs die helft geen van beiden op.

We lopen nog een stukje om het eten wat te laten zakken en gaan dan ontspannen in de hotelkamer.  Ik wil vanavond vroeger gaan slapen, zodat ik hopelijk morgenochtend ook vroeger op kan staan.  We gaan morgen naar Verona namelijk.

PS: Ik kan niet garanderen dat ik iedere dag zoveel foto's in het blog zet.  Het opladen gaat tergend langzaam.  Liever "gooi" ik ze in een keer op Facebook dus als je mij wilt bevrienden om ze te zien ben je welkom.

7 reacties:

ricke zei

What a day, you really did a lot. Glad the SIM card purchase finally worked.

Tineke zei

Een leuke foto met Kai.
wat een klim , dat is hoger als de domtoren in Utrecht en dat vond ik al een hele klim.
Wij zijn opeens in de herfst aan beland, wel fijn voor de tuin. Gisteren nog vanalles verpoot en in de tuin aan het reorganiseren geweest; krijgt nu lekker regen.

Sonja zei

Jullie hebben heel veel gezien op een dag. Oh die treden, geen knieklachten gekregen Veel plezier in Verona!

Marion2 zei

Wat leuk om over Bologna te lezen. Ik was hier in juni voor één dag, dus herkenbaar.
De toren was toen dicht, dus helaas konden we die niet beklimmen. Jullie hebben al
veel gedaan in de gauwigheid.

Wat heerlijk dat het daar zo warm is. Hier is het herfst in optima forma.

Anja L. zei

Heeft het niet met de zomertijd te maken dat de zon noet om twaalf uur op de lijn schijnt?
Bologna lijkt me een mooie stad.
Veel plezier verder.

Irene zei

Super leuke foto van jullie tweetjes!
Ik zie dat jij ook een kerk fanaat bent, heel herkenbaar!
Brand je ook altijd een kaarsje?

Sandrah zei

Leuk om weer mee te kunnen lezen. En jullie hebben al een hoop gezien en gedaan in een dag.

Ook ik moest direct aan de zomertijd denken als de zon niet op om 12 uur op de lijn schijnt. Maar ik heb geen idee of Italië aan zomer en wintertijd doet.

Wat een leuke foto van jou en Kai.

Sandra