Inpakken en wegwezen

Het is weer werken geblazen voor Rick dus zijn wekker gaat om kwart over zeven.  Ik blijf nog liggen tot Rick en Orion weer bovenkomen voor Ricks douche. Vannacht zal ik geen echt bed hebben dus hopelijk ben ik goed genoeg uitgerust om met weinig slaap te kunnen doen.

Rick vertrekt naar zijn werk.  Ik besmeer een paar crackers met geitenkaas en geniet daar op het deck van met een bak koffie en een glas wortel-mango sap.  Vreemd gevoel dat ik morgenochtend in Frankfurt zal ontbijten.  Of althans, tegen de tijd dat ik daar land zal het lunchtijd in Duitsland zijn.

Mijn vlucht vertrekt vanavond laat dus ik vertrek naar Anytime Fitness waar ik een uur op de elliptical doe. Dan komt Sharon me halen voor een intensief half uur personal training. Daar zullen mijn spieren een tijdje op moeten teren, want ik zie mezelf in Italie geen gewichten doen.

Thuis lijn ik Orion aan voor een korte wandeling.  Het is erg warm en drukkend en hij heeft er volgens mij niet zo'n zin in.  Geeft niet, ik heb zo mijn tienduizend stappen bijeen.

Langzaamaan pak ik in wat altijd lekker snel gaat voor een persoon. Zolang ik mijn paspoorten en medicijnen maar mee heb is het goed, de rest kan ik ook in Italie krijgen.  Maar ik heb intussen zo vaak ingepakt dat ik hopelijk niets vergeten ben.

Voor de lunch heb ik zin om op een terrasje te eten.  Dat doe ik als voorproefje voor alle pasta, die ik de komende week zal eten, bij Noodles & Company.  Ik bestel hun Mediterraanse kipsalade, die erg lekker is op zo'n warme dag.

Dan loop ik naar Walgreens en zoek me daar rot naar de contactlensvloeistoffen.  Blijkt dat er ik wel vijf keer langs ben gelopen! Ook koop ik een tubetje Benadryl zalf. Gisteren heeft een insekt me op mijn pols gebeten en daar zit nu een venijnige en ietwat pijnlijke rode plek.  De Benadryl helpt daar hopelijk tegen.

De schappen liggen alweer vol Halloweenspullen

Als laatste neem ik een groot bot mee voor Orion. Thuis gaat hij heel gedwee "play dead" liggen, zo schattig.  Hij doet van alles voor dat bot! Hij is er dan ook de hele middag zoet mee.

Op het deck geniet ik van het warme weer, maar heb wel veel pijn.  Een blik op de radar laat zien dat er onweer aankomt.  Mijn lichaam speelt weer eens barometer!

Net voor het onweer komt Rick thuis.  Omdat ik business class vlieg vanavond en daar altijd lekker eten wordt geserveerd besluiten we een lichte maaltijd bij Sushi Yoshi te gaan eten.  Een bord sashimi gaat er bij mij altijd wel in!

Onderweg naar het restaurant kletsen we wat en maakt Rick een opmerking, die me doet realiseren dat ik mijn cabinebagage thuis heb laten staan! Goddank merken we dat nu en niet pas bij het vliegveld.  Daarin zitten mijn paspoorten en medicijnen dus ik zou zonder niet kunnen vertrekken!

Als we bij het restaurant komen is het al uren dreigende onweer in volle sterkte gearriveerd.  Zal je altijd zien!  We hebben wel paraplu's maar die helpen niet afdoende en met een natte broek loop ik het restaurant in.  Gelukkig is hij van dunne stof en zal wel snel drogen.

Het eten bij Sushi Yoshi is zoals altijd weer voortreffelijk en mijn sashimi ziet er als een kunstwerkje uit.  De zeeegel is vers dus daar neem ik nog een tweede van als ik het hoor.  Het is een lekker licht maaltje, ik ga straks nog genoeg trek hebben in het vliegtuig eten.

Tegen half acht zijn we klaar en brengt Rick me naar het vliegveld.  Daar aangekomen is het gelukkig droog.  Met mijn business class reservering ben ik zo ingecheckt en neem dan afscheid van Rick.

Toch altijd even slikken als hij niet meekomt, vooral omdat ik zondag voor het eerst sinds we elkaar kennen mijn verjaardag zonder hem zal vieren.  Maar ach, we zullen het bij mijn thuiskomt toch nog even vieren.

Ook de TSA Pre gaat heel snel en voor ik weet zit ik in de trein naar de C gates.  Vlakbij mijn gate ligt een wijnbar waar ik het uur voor ik aan boord kan doorbreng en dit blog afschrijf.  Hopelijk kan ik in het vliegtuig wat slapen, want morgen wordt nog een lange reisdag.