Eindelijk weer eens zwemmen!

Het blijft lekker zonnig zomerweer en we staan bijtijds op om ervan te genieten. Vanochtend eten Kai en ik een paar gebakken eieren als ontbijt. Rick heeft de cereal, die bij zijn dieet hoort en dat ziet er een stuk minder lekker uit.

Rick vertrekt naar zijn werk en ik probeer op het deck hard te lopen. Daar is het echter te warm en vochtig voor en het schiet niet op. Dan toch maar naar boven en de tienduizend stappen lopen op de elliptische machine.

Na afloop loop ik nog tien keer de trap op en af en dan mag ik van mezelf even rusten. Kai neemt Orion mee voor een heel lange wandeling en laat zien hoe Orion de fontein in het centrum van Vienna heerlijk vindt. Daar moet ik hem ook maar eens heen nemen.

Intussen maakt Zorro gebruik van Orions afwezigheid en ontspant zich aan mijn voeten op het deck

Kai zegt dat Orion alleen tegen mensen blaft als ze te dichtbij komen. Ik neem me voor, zeker als het koeler wordt, ook zulke wandelingen met hem maken. Het is goed voor hond en mens, tenslotte.

Mijn broer Erik en zijn gezin zijn nog tot vrijdag in dit gebied en we probeerden nog een gaatje te vinden in onze drukke programma's om elkaar te zien. Zij komen met de metro om een uur of twaalf en op het deck drinken we gezellig een bakje koffie.

Zij hebben een lunch afspraak dus een uurtje later zet ik ze weer af bij de metro. Erg leuk dat er nog even tijd was voor elkaar. Ik begin nu ook weer zin te hebben om naar Nederland te gaan. Misschien lukt het volgend jaar.

Vanmiddag komen de schoonmaaksters dus Kai en ik nemen onze zwemspullen mee en gaan bij Noodles & Company lunchen. Daar bestel ik de Med salade met kip, maar zonder pasta. Kai neem de Koreaanse biefstuk noedels. We genieten er op hun terrasje van.

We rijden naar de Vienna Aquatic Club en vinden daar een paar ligstoelen onder een parasol. Ik besluit vandaag een kilometer te gaan zwemmen (25 km totaal nu), anders is het zo saai voor Kai. We spelen na mijn baantjes een tijdje met een bal heen en weer gooien. Dan gaat Kai met Raquel appen en ik lees verder in mijn boek.

Tegen vijven gaan we huiswaarts. De schoonmaaksters zijn bijna klaar en ik verkleed me gauw. Dan brengt Kai me naar het Mosaic District. Daar wacht Sara me al op bij Alta Strada voor ons twee maandelijkse happy hour.

Italiaans eten is het moeilijkst voor een low carb dieet dus ik houd het bij een bloody Mary. Sara bestelt een margherita pizza. We hebben natuurlijk heel veel te bepraten en voor we het weten is het zeven uur.

Er is een enorme yoga klas gaan als we naar buiten lopen`

Sara neemt afscheid en ik vraag een tafel bij Matchbox twee deuren verderop. Er is een wachttijd van twintig minuten en ik bestel intussen een wijntje van David, de bartender, die we al sinds ons verblijf in het hotel hier kennen.

Rick en Kai volgen niet veel later en we krijgen een fijne prive tafel. We bestellen het voorafje van twee crabcakes en twee mini burgers om met zijn drieen te delen. Dat wordt geserveerd met een berg gefrituurde uitjes, waar Kai zich over ontfermt. Het is een lekker hapje.

Als hoofdgerecht bestel ik de tonijnsalade zonder sinaasappel. Rick neemt een halve kip met groentes en Kai een vegetarische burger. Hij eet vaak vegetarisch en is, ook vanwege zijn vriendin, bezig met zo bewust mogelijk leven en zo min mogelijk vuilnis creeren. Het smaakt allemaal heel lekker en ik heb niets over dus geen vuilnis van mijn kant.

Thuis kijken we Master Chef en Gordon Ramsey's programma waarin hij een restaurant in 24 uur verbetert. Het is een leuk programma, maar ik hoop dat het de restaurants ook op de lange duur helpt. 24 Uur is niet lang om een nieuw ritme en menu aan te nemen!