Dag 4 Las Vegas: Lui verwendagje maar wel bijna 25000 stappen

Rick kwam gisteren na middernacht terug, maar zijn wekker gaat toch weer om kwart over zes af. Hij heeft gisteren  na zijn etentje met zijn team nog even black jack gespeeld en $75 gewonnen. Ik sliep allang voor hij binnenkwam.

Het verbaast me dat Rick na maar iets meer dan vijf uur slaap wel gewoon opstaat. Ik ben ook weer veel wakkerder dan ik ooit om half zeven zou zijn. Misschien is dat nog steeds jet lag, maar ik vind het wel fijn. Zo kan ik net als gisteren alles uit de dag halen.

Net als gisteren halen we koffies van Starbucks en Rick ziet allerlei bekenden, sommigen daarvan heb ik ook vaker ontmoet. Als we de koffies hebben nemen we afscheid tot vanavond. Ik loop weer naar buiten op weg naar Mon Ami Gabi.

Het is een heerlijke temperatuur en ik geniet van de wandeling. Op het terras krijg ik dit keer een tafel aan de andere kant van het terras, ook leuk. De vriendelijke serveerster noemt me "honey" en "dear". Gewoonlijk erger ik me daar aan, maar zij lijkt oprecht vriendelijk.

Na het bestuderen van het menu, nu voor de derde keer, maar toch, besluit ik het omelet met champignons en brie te bestellen. Omeletten kunnen ze hier maken! Het is zo lekker en niet te groot, al denk ik veel meer calorieen dan ik gewoonlijk als ontbijt eet. Ik ben benieuwd naar mijn gewicht als ik terugkom, al houd ik me zoveel mogelijk aan het low carb dieet.

Met een volle maag loop ik terug en doe boven op de kamer mijn sportschoenen aan. In het fitness center volmaak ik mijn tienduizend stappen en dan verkleed ik me terug in de kamer in bikini en neem mijn kindle mee in een tas.

Bij de Grand Spa koop ik een dag pas voor $30 en word rondgeleid om te laten zien waar alles is. Er is een jacuzzi, een sauna en een stoomkamer. Als je tussendoor wilt ontspannen zijn er allerlei ligstoelen. Er is citrus water, koffie, thee en appels. Ik drink alleen het eerste.

Dit gedeelte is alleen voor vrouwen dus zwemkleding is optioneel. Ik voel me nooit op mijn gemak in mijn blootje, maar als er niemand anders blijkt te zijn ga ik toch wel au naturelle de jacuzzi in. Een half uurtje later zijn er wel andere dames dus dan voel ik me fijner in bikini.

Mijn boek (The Midwife's Revolt van Jodi Daynard) heeft me in zijn greep en ik lees in de jacuzzi, dan op een ligstoel, in de sauna en zo roteer ik, onderwijl veel water drinkend. Ik voel de spanningen gewoon van me afglijden. Sowieso heb ik hier in Las Vegas zoveel minder pijn, het is onvoorstelbaar.

Voor ik het weet loopt het tegen twaalven en mijn maag begint te knorren. Met wat moeite onttrek ik mezelf uit deze zen omgeving en kleed me op de kamer in gewone kleding. Dan ga ik naar beneden om een Uber te roepen. Daarvoor moet ik helemaal naar beneden, de "Underground", waar vroeger leeuwen te bewonderen waren.

Dan weer naar boven en ik kom in het Uber gedeelte aan. Mijn chauffeur Vladimir uit Cuba staat er al, net als taxi's boven. Hij is heel vriendelijk en spraakzaam. Keurig zet hij mij bij de voordeur van het Aria hotel af.

Daar vind ik al gauw Julian Serrano's restaurant. Dat is tegenover de receptie. Ik neem plaats aan de bar en bekijk hun tapas menu. Als je zoals ik al best vaak in Las Vegas bent geweest zijn er restaurants, die je weer wilt bezoeken. Dit is er een van.

Het menu is zo lekker dat ik veel moeite heb te kiezen uit de heerlijke tapas. Uiteindelijk valt mijn keuze op de kreeft gazpacho en de gevulde piquillo pepers (met gekruide geitenkaas en een champignon duxelle en tomatensaus). Het zijn perfecte keuzes en precies genoeg voor de lunch.

De terugweg naar het hotel leg ik te voet af. Zo zie ik ook het nieuwe Park MGM van binnen en weet nu dat daar niets aan is. Ik kijk nog even of de restaurants met terras buiten New York New York ontbijt hebben, maar dat is niet het geval. Het blijft voor mij Mon Ami Gabi weer morgen.

Tijd voor het zwembad, ik haal de enorme band op van de kamer en vind wonder boven wonder een stoel in de schaduw vlak aan de lazy river. Het water is vandaag een heel stuk koeler dan gisteren, toen voelde het als badwater. Het is zeer verfrissend!

Eenmaal weer op mijn stoel is het met de wind zelfs wat koel en dat bij een temperatuur van 37 graden! De droogte maakt de gevoelstemperatuur heel anders. Ik lees verder in mijn boek en ga een paar keer de luie rivier rond met mijn zwemband.

Tegen vijven sms-t Rick wat ik aan het doen ben. Ik schrijf terug dat ik net van plan ben terug naar de kamer te gaan. We treffen elkaar daar en dan gaan we naar Wolfgang Puck's bar. Daar bestel ik hun super lekkere bloody Mary.

Rick en ik praten gezellig bij en we hopen dat zijn zus hier morgen hierheen zal komen, maar dat is nu minder zeker dan gisteravond. Ricks zwager is moe van zijn vele reizen voor hun eigen bedrijf, dus misschien komen ze, waarschijnlijk niet.

Om half zeven heb ik een reservering voor de sushi bar van Morimoto. Dit keer ben ik van plan enkel sashimi te bestellen. Het is erg leuk om de sushi chefs hier bezig te zien. Ik bestel het kleinste bord en dat is erg lekker. Het ziet er ook weer als een kunstwerk uit.

Tot nu toe vond ik de airconditioning in het hotel wel te doen, maar hier zit ik te rillen. Ik bestel een miso soep om op te warmen. Dat werkt goed en het is ook de beste (en waarschijnlijk duurste) miso soep, die ik ooit heb gehad.

Als laatste kan ik het niet laten om de pittige kuit van kabeljauw te proberen. Die zie je gewoonlijk niet op het menu van Japanse restaurants. Het is super lekker en ik zou er veel meer van willen, maar voor $8 per stuk laat ik dat maar achterwege.

Voor ik terug naar de kamer ga speel ik nog even een rondje elektronische black jack aan een bar. Dat geeft me een gratis glas wijn, fijn want ik speelde voor $10 en de wijn kost hier $12 plus tax en fooi. Die fooi geef ik de vriendelijke bartender wel,

Mijn energie is op en ik heb dan ook bijna 25000 stappen gelopen vandaag. Ik ga op bed dit blog schrijven. Hopelijk komt Rick vanavond voor middernacht terug, maar ik ga zeker niet zo lang opblijven!!