Onze webcam

Cul-de-sac Cam

woensdag, september 19, 2018

Naar de dierenarts met onze oude man Snickers

Het is prachtig weer opeens en dat maakt het opstaan ook makkelijker. Terwijl ik mijn koffie drink en ontbijt maak gaat Rick naar de basement om de katten uit hun kamer te laten. Hij komt boven met de mededeling dat er weer veel diarree op de grond lag.

We zijn er vrijwel zeker van dat het Snickers is want Zorro heeft er geen aanleiding voor. Het is nu toch echt wel tijd om Snickers naar de dierenarts te nemen en ik maak meteen een afspraak. We kunnen om zes uur vanavond komen.

Rick en ik vertrekken weer tegelijkertijd, hij naar zijn werk en ik naar de sportschool. Daar doe ik mijn uur cardio en dan komt Sharon me halen voor personal training. Het is iedere keer weer anders en daardoor vind ik het zo fijn. Ik kan voor mezelf maar een routine bedenken.


Thuis laat ik Orion uit en die heeft nu van Kai geleerd gewoon te wandelen. Voorheen bleef hij de hele tijd wachten op snoepjes, nu zet hij goed de pas erin. Ik heb wel snoepjes mee voor het geval we mensen tegenkomen, maar heb ze niet nodig.
Het is vlindertijd, overal prachtige exemplaren

Voor de lunch ga ik naar Noodles & Company en bestel hun Med salade met kip maar zonder pasta. Dit keer zit hun terras bijna vol, maar ik vind nog een tafel naast een hele groep tieners. De scholen zijn vandaag om de een of andere reden drie uur vervroegd uit en kennelijk is Noodles de keuze van de high school studenten.

De schoonmaaksters zijn inmiddels aangekomen en ik heb Orion op het deck gelaten. Ik ga naar het Vienna Centennial Park bij de locomotief. Daar vind ik een bankje in de schaduw.

Tijd om Christine weer eens te bellen. Zij is net terug uit Nederland en Duitsland en we hebben heel wat bij te praten. Ook over het hebben van jong volwassen kinderen want dat is ook nog best een uitdaging. We moeten er smakelijk om lachen dat onze ervaringen zo op elkaar lijken.

Het is dan ook al meer dan een uur later als we weer afscheid nemen. Zoals altijd vinden we het zo vervelend dat we zo ver uit elkaar wonen nu.

Vroeger hadden we zulke gesprekken tijdens een lange wandeling ergens in de mooie natuur. Ik heb wel het betere lot want Christine en Chuck hebben nooit kunnen aarden in Alabama en kunnen niet wachten naar Austin, Texas te verhuizen.

De schoonmaaksters zijn intussen klaar en op het deck lees ik in gezelschap van Orion mijn boek uit. Gelukkig zijn er nog twee in de serie, want wat was dit leuk en spannend en romantisch. Ik kan Jodi Daynards boeken aanraden.


Monarchs op onze vlinderstruik, zoek de drie in de onderste foto

Dan ga ik op zoek naar Snickers en vind hem slapend bij de voordeur. Ik doe hem in zijn drager en rijd naar de dierenarts. Ik ben wat vroeg, maar ik mag meteen een kamer in. Snickers is zijn lieve zelf, maar weigert op alle manieren getemperatuurd te worden.

De dierenarts komt binnen en is blij dat ik ook wat "bewijs" mee heb genomen. Snickers heeft ook in een half jaar twee pond aan gewicht verloren en dat is veel, want hij weegt nog maar zeven pond. Hij heeft nierziekte die we met druppels verlichten.

Volgens de dierenarts zijn er twee mogelijkheden (of eigenlijk drie). Snickers kan een te snel werkende schildklier hebben (wat zijn gewichtsverlies zou kunnen uitleggen) of hij heeft een parasiet. De derde mogelijkheid is dat het gewoon zijn ouderdom is.

Rick is er inmiddels ook en we wachten tot Snickers teruggebracht wordt. Het plan was hem vocht te geven en zijn bloed af te nemen. Maar net als met het temperaturen moest Snickers daar niets van hebben. We moeten hem morgen een verdovende pil geven en hem dan terugbrengen.

Met antibiotica en probiotica voor onze kater gaan we huiswaarts. Daar zetten we Snickers af en halen een heel vieze Orion naar binnen, die heeft duidelijk met de honden van de buren in de modder gerend. Gelukkig kunnen we hem meteen met zijn avondeten in zijn bench doen om op te drogen.

Wij gaan naar Artie's om te eten, maar daar is het idioot druk! In plaats daarvan rijden we eens naar het centrum van Fairfax, een gezellig oud plaatsje. We kiezen de Bollywood Bistro waar ze een gezellig terrasje hebben.

Met ons dieet hebben we nog niet Indiaas geprobeerd en zonder de rijst of naan is vrijwel alles prima. We delen een voorgerecht van knapperige spinazie. Dan heb ik de tandoori kip met raita met olijven (yoghurtsaus) en die is zo lekker! Rick heeft ook een tandoori gerecht, maar dan lamsvlees. We gaan hier zeker terug!

Thuis kijken we de resultaten van America's Got Talent. De goochelaar wint heel terecht, hoewel de acrobatische groep op de tweede plek ook heel erg goed was. Zij krijgen vast ook een show. De goochelaar was zeker zo goed als Mat Franco, die wij in Las Vegas zagen. Ik ben benieuwd in welk hotel hij een show gaat krijgen.


4 reacties:

Nel zei

jammer dat onze Glennes niet heeft gewonnen. . publiek denkt dus anders dan de jury..

Petr@ zei

Arme Snickers. Hopelijk kan er iets aan gedaan worden en gaat hij nog een poosje mee.

Lijkt me heel vervelend als je weg moet uit je vertrouwde omgeving en dan niet kunnen aarden op de nieuwe plek. Gaan Christine en Chuck al snel naar Austin of duurt dat nog wat jaren?

Anja L. zei

Arme Snickers, onze Dixie veranderd ook in een furie bij de dierenarts. Ik hoop dat het meevalt.

Petra zei

@Nel - Het verbaasde mij niet. Zangers komen er bij AGT niet vaak als eerste uit en ik vond de nummer een en twee inderdaad de beste acts.

@Petra - Ze zijn wel actief plannen aan het maken, maar hebben nog geen datum

@Anja - Ik vind het moeilijk, want het is duidelijk dat hij niet heel lang meer zal leven. Zijn nierziekte neemt langzaam over en de diarrhea helpt natuurlijk niet. Hopelijk kunnen we dat tenminste oplossen.