Dag 3 Californie: Over een prachtige rit van Los Angeles naar San Francisco

Om zeven uur staan Rick en ik tegelijkertijd op terwijl we niet eens een wekker hebben gezet. We wekken Saskia en douchen. Dan gaan we beneden van het gratis ontbijt in het hotel gebruik maken. We bestellen beiden een omelet met verschillende groentes.

Echte Chihuly kunst in de lobby van het hotel

Als we boven komen is Saskia ook klaar en doen we de bagage in de auto. Rick gaat uitchecken en intussen zoekt Saskia een café waar ze een veganistisch ontbijt kan vinden. Door het prachtige Beverly Hills rijden we erheen, ons vergapend aan de mooie huizen.

Bij het Aharon Café haalt Saskia avocado toast en hazelnoot latte. Die laatste laat ze ook aan ons proeven. Ze maken daar hun eigen siropen en deze smaakt echt of je een hazelnoot eet. Rick heeft inmiddels onze koffies gehaald bij Starbucks dus we kunnen op pad.

We willen voor een deel de schilderachtige Highway 1 nemen en Rick stelt Waze in naar Santa Monica. Van daaruit rijden we langs het water tot Malibu. Daar slaan we af richting de 101. De weg daarheen loopt door Malibu Canyon en is werkelijk schitterend! Met alle regen deze winter zijn de bergen prachtig groen.

In Santa Barbara gaan we op zoek naar de Campus van University of California Santa Barbara. Die is gauw gevonden en ligt prachtig aan zee. We vinden een parkeerplaats en lopen het informatiebureau binnen. Daar krijgt Saskia een kaart van de campus.

We lopen eerst naar het scheikunde gebouw maar de administratie blijkt in een ander gebouwtje te liggen. Daar vraagt Saskia of ze informatie hebben over hun graduate programma's. Rick wil per se dat ze dat bij iedere universiteit vraagt al heeft Saskia hem al gezegd dat het antwoord "Kijk op onze website" zal zijn. Daar kreeg ze tot nu toe gelijk in en zo ook hier. We bekijken de mooie campus nog wat verder en Saskia is er zeer over te spreken.

Nu stellen we de GPS in op San Simeon waar we zeeolifanten willen gaan bekijken. Bij San Luis Obispo gaan we de 101 af en dan is het ook ruim lunchtijd. Het blijkt een heel leuk oud plaatsje met een Spaanse missie te zijn.

Aan de hoofdstraat liggen allerlei restaurants. Saskia gaat naar het Bliss Café en kiest daar een veganistische sandwich. Rick en ik vinden hier niets van onze gading en gaan naar de overkant. Mother's Tavern heeft een lekker menu en ik bestel de burger met blauwe kaas in sla gewikkeld in plaats van het broodje. Die optie vind ik zo ideaal.

Met volle magen zetten we onze tocht voort. We gaan Highway 1 weer op en de rit is werkelijk adembenemend. Alles is zo enorm groen! We wanen ons bijna in Nieuw Zeeland waar de heuvels een soortgelijk felgroen zijn.

Net voorbij San Simeon volgen we de borden voor de uitkijkpunten voor het strand met de zeeolifanten. Daar liggen er inderdaad heel wat. Vrijwilligers hebben allerlei informatie.

De meeste dieren die hier liggen zijn moeders en kinderen met een aantal vaders erbij. Het gros van de zeeolifanten hier is minder dan drie maanden oud. Als ze vier maanden zijn gaan ze de zee in en leiden van een voornamelijk solitair leven tot ze gaan paren.

De meesten liggen te slapen om energie op te doen voor het in zee gaan. We maken er heel wat foto's en zijn het erover eens dat dit de moeite waard was om voor om te rijden. Deze dieren zie je niet overal in het wild of zelfs in een dierentuin.

Voor we vertrokken wisten we het al maar hier worden we weer gewaarschuwd: tien mijl verderop is Highway 1 afgesloten. Er zit een enorme scheur in de weg, die volgens de vrijwilliger waarschijnlijk lang zal nemen om te maken. Wij waren toch al niet van plan die weg verder naar San Francisco te nemen. Dat zou veel te lang duren.

Ook de rit terug naar de 101 is schitterend. De mooiste uitzichtpunten komen voorbij en bij de laatste stoppen we even om panoramafoto's te maken. Een kennis die in Los Angeles woont schrijft dat ze het nog nooit zo groen gezien heeft, terwijl ze de rit meerdere malen heeft gemaakt.

Net voor we de 101 opgaan komen we door het wijngebied van Paso Robles. We rijden door heuvels met aan weerszijden wijnranken zover we kunnen kijken. We passeren de ene na de ander wijngaard waar wijnproeverijen worden geadverteerd. Jammer dat we nu echt door willen anders had ik graag wat geproefd.

Ook het landschap langs de 101 is een en al felgroene heuvels. Jammer genoeg wordt dat landschap regelmatig verpest met olievelden. Het weer is wisselvallig vandaag, veel zon maar ook af en toe een flinke bui. In ieder geval stukken beter dan gisteren.

De rit naar San Francisco vanaf de zeeolifanten duurt nog eens 4 uur dus pas tegen achten rijden we de stad binnen. Het was een volle dag rijden maar we hebben veel moois gezien. We logeren de komende drie nachten in het Marriott Fisherman's Wharf.

We checken in en de bagage wordt naar de kamer gebracht. Dit keer delen we met zijn drieen een kamer. Rick en ik hebben een queen bed en Saskia haar eigen queen.

Rick vindt het Capurro's restaurant vlakbij wat een apart veganistisch menu heeft. Het is een van de oude Italiaanse restaurants bij het water. We worden vriendelijk onthaald door Flavia, een Italiaanse. De sfeer is heel gezellig en het eten heel goed. Ik neem de cioppino want die moet ik in San Francisco minstens een keer eten. Er zit heel veel Dungeness krab in en het is heerlijk!

Het miezert wat als we teruglopen maar het weerbericht voor morgen laat geen regen zien. Hopelijk wordt dat bewaarheid. Ik moet zeggen dat ik genoten heb vandaag. Wat een prachtige staat is dit toch!

PS: Sommige foto's hebben een grijze band onderaan, ik had problemen met het internet hier