Onze webcam

Cul-de-sac Cam

dinsdag, maart 05, 2019

Over de reis naar San Diego

We staan bijtijds op want ik heb personal training. Na mijn ontbijt van tomaat en ei vertrek ik dan ook naar Anytime Fitness. Saskia is intussen op weg naar huis en Rick heeft vandaag vrij genomen.

Het uur op de ARC trainer gaat snel en dan komt Sharon me halen. Dit halve uur personal training wordt het laatste tot over twee weken. Eerst ga ik op reis en dan Sharon. We zullen zien of ik de zelf discipline kan opbrengen om zelf wat gewichten te doen.

Thuis is iedereen intussen beneden. Saskia draait nog een was en Katja en Kevin pakken hun koffers en Django's spullen weer in. Rick en ik leggen de laatste hand aan onze koffers en zetten dan alles bij de voordeur.

Inmiddels is het al na twaalven en verzamelt Rick de bestellingen voor de lunch. De meesten van ons bestellen van Panera en Saskia van Cava. Als Rick bij Panera aankomt kan hij zijn bestelling niet vinden. Na enig onderzoek van de manager blijkt iemand er met onze lunches vandoor te zijn gegaan!

Het wordt opnieuw gemaakt, maar nu begint de tijd te dringen. We eten snel en zien dan de taxi al op de oprit staan. Katja en Kevin doen hun spullen en huisdieren in de auto en we nemen afscheid van hen.

Dan doen we de bagage in de taxi, checken nog even of we alles wel hebben en vertrekken dan naar Dulles Airport. Daar gaat het bij het inchecken mis met de labels voor onze koffers. Die worden niet afgedrukt. Het vergt het opnieuw starten van het hele systeem om het probleem op te lossen.


Saskia en ik hebben allebei TSA Pre, maar Rick niet. Hij moet dus in een andere rij waar hij wel zijn laptop en vloeistoffen apart moet doen en zijn schoenen uit. Gelukkig heeft Dulles daar een rij voor naast TSA Pre. Saskia en ik zijn zo door de controle en Ricks rij is ook niet lang.

We nemen de trein naar de C gates en Rick en ik halen nog een snack van Starbucks. Ik neem de egg white egg bites want mijn salade voor mijn lunch was heel erg licht. Saskia ziet op het menu van United dat ze ook veganistische dingen hebben, mocht ze trek krijgen.

Het boarden begint wat later dan gepland omdat het arriverende vliegtuig ietsje vertraagd was. Toch zitten we ruim op tijd in onze stoelen. Maar dan roept de piloot om dat er een mankement is en het maken daarvan zal zeker een uur duren. Iedereen moet dus weer van boord.

Net als we daaraan beginnen wordt er gelukkig omgeroepen dat het euvel verholpen is en we toch op pad kunnen. Weliswaar nog steeds met een half uur vertraging, maar we gaan tenminste.

Er is meer dan genoeg vertier aan boord. Ik koop internet met mijlen en vanwege de vertraging is de televisie gratis. Verder heb ik mijn kleur app en een leuk boek dus ik kom de 5, 5 uur wel door. Saskia en Rick zitten drie rijen achter mij met minder beenruimte. Ik ben dolblij met die ruimte want de persoon voor mij gooide meteen zijn rugleuning naar achteren.

Omdat we voor ons gevoel pas om half tien 's avonds zullen landen koop ik toch maar een tapas doos met wat snacks. Rick wil na landing nog eten, maar dat is me te lang wachten. Ook heeft United een heel lekkere "premium" witte wijn. Dat leerde ik ooit van een medepassagier. Een fles met twee glazen erin en veel beter dan de gewone chardonnay.
 
Wat plaatjes uit de lucht, bijna de hele vlucht vlogen we over besneeuwd landschap

Een half uur later dan het schema landen we in Los Angeles. Dan gaat alles heel vlot! Mijn tas komt zelfs als eerste op de band en die van Rick en Saskia niet veel later. De bus van Avis komt net aan en vijf minuten later lopen we naar N18 waar de Volkswagen Atlas, die Rick gehuurd heeft, al klaar staat.

Binnen het halve uur na landing rijden we het vliegveld al af. We moeten naar La Jolla bij San Diego en dat is bijna 200 kilometer rijden. Het verkeer begint heel druk, maar op de car pool strook kunnen wij lekker doorkarren.

Saskia heeft ook tapas gegeten aan boord, maar Rick niets sinds we instapten. Hij heeft dus flinke trek en Saskia en ik hebben ook wel zin in een hapje. Het is inmiddels elf uur 's avonds voor ons gevoel, acht uur hier aan de westkust.

Bij San Juan Capistrano gaan we de snelweg af en komen in het gezellige centrum daar terecht. De keuze valt op een Japans restaurantje. Ik neem de sashimi, die lekker vers is. Saskia heeft edamame en avocado rolls en Rick een paar sushi rollen. Het is allemaal precies genoeg.

We zetten onze tocht voort en een uurtje later komen we bij de Residence Inn La Jolla aan. Die ligt op de campus van University of California San Diego waar we morgenochtend een rondleiding hebben.

Rick krijgt een upgrade, een appartementje met een loft waar Saskia's bed staat. Het heeft een keuken met alles erop en eraan en een woonkamer. Het zal hier de komende paar nachten goed toeven zijn.




2 reacties:

Anja L. zei

Wat een fijne upgrade hebben jullie gehad.

Petra zei

Ja, dat is inderdaad een heel gerieflijke kamer!