Over het eerste lenteweekend

Zaterdag

Rick en ik zijn beiden om half acht al klaarwakker. Ongewoon voor in het weekend, maar de zon schijnt en waarom niet lekker vroeg aan de dag beginnen? We laten samen Orion uit en gaan dan ons weekend ontbijt halen bij Starbucks.

Het is nog koud, maar onkruid bloeit al in de tuin

Daarheen rijdend zien we dat de hele parkeerplaats van het zwembad vol staat met zakken met mulch. Daarvan heeft Rick er ook 69 besteld. Die wil hij allemaal zelf op de bloembedden in de tuin gaan legen! Eigenwijzer kan het niet want intussen krijgt Rick binnenkort een MRI om te zien wat er mis is met zijn schouders.

Terwijl we wachten op de bezorging van de mulch doe ik mijn uur op de plaats hardlopen. Rick maakt intussen de tuin nog meer klaar voor de beloofde mulch. De storm van gisteren heeft weer flinke takken de tuin in gewaaid.

Als de padvinders er om elf uur nog niet zijn met hun mulch pakt Rick een krijtje en tekent op de oprit waar hij de zakken wil hebben. Dan gaan we Vienna in om wat Pokémon Go te spelen. Het blijft veel leuker met zijn tweeen en we winnen drie raids (nu hoef ik er nog maar een).

Dan gaan we naar de Giant waar we een klein lijstje aan boodschappen afwerken. Intussen kijken we ook naar ideeen voor ons avondeten. Ik was zo blij met de vondst van de spruitjes, maar Rick kreeg donderdag van zijn dietiste te horen dat die voor groentes ook veel koolhydraten hebben. Zucht!

Zo door de supermarkt lopend krijgen we flinke trek. We besluiten bij Maggio's & Skorpio's een salade te gaan bestellen. Dit is een Grieks-Italiaans restaurant en ze hebben goede keuze in salades. Dat ga ik onthouden.

Voor mij is het meteen duidelijk, ik neem de salade met verschillende groentes, feta en olijven. Rick neemt een kip gyro salade. We moeten best lang wachten op het eten en natuurlijk komen de padvinders nu net met de mulch.

Sinds Kerst hebben we een deurbel, die ons opbelt als iemand hem indrukt. Rick spreekt dus via de telefoon met de bezorgers en het gaat allemaal precies zoals hij wil. Als we eindelijk onze salades krijgen liggen de 69 zakken al op onze oprit.

Thuis ziet Rick tot zijn ongenoegen dat er feta op zijn salade is gestrooid. Dat stond niet op het menu en Rick vindt feta vreselijk. Gelukkig kan hij het meeste eraf vegen. Ik vind het wel lekker en smul van mijn salade. Er zitten ook smakelijke kruiden op en een dressing is daardoor niet nodig.

Rick kan vanwege de vele regen van de afgelopen dagen nog geen mulch in de achtertuin leggen, maar wel in de voortuin. Daar schudt hij zestien zakken leeg en ik kan dus volgende week Fairyville weer opzetten. Gelukkig want ik mis dat feeentuintje best, gek genoeg.

Vorig weekend waren we er te druk voor, maar vanmiddag gaat het er eindelijk van komen. We hebben kaartjes voor Captain Marvel. Ik heb veel recensies gelezen en die waren allemaal prijzend dus we verwachten er veel van.

Er staat een enorme file op de snelweg maar gelukkig kunnen we de express banen nemen. Dan is het even zoeken naar een parkeerplek en Rick gaat de kaartjes halen. Eenmaal binnen bij de AMC bioscoop scheiden onze wegen zich even.

Rick gaat soda en water (voor mij) halen en ik loop naar de bar. Daar bestel ik een bloody Mary, maar de mix is er niet. Dan probeer een dirty martini, maar de barman weet niet hoe hij die moet maken. Ik maak het dan maar makkelijk voor hem en bestel gewoon een glas Pinot Grigio.

In het theater zwaait Rick me naar waar ik moet zijn. We hebben de zitplaatsen achter waar rolstoelen geplaatst kunnen worden. Daardoor hebben we ijzeren stangen waar we onze voeten op omhoog kunnen doen. De zaal zit nog steeds goed vol ondanks dat de film al een tijdje uit is.

De film is precies wat we ervan verwachtten! Ademloos kijk ik en heb niet eens de neiging, zoals vaak, om op mijn horloge te kijken of even te ontsnappen naar de toiletten. Net als veel anderen wachten we na afloop tot het allerlaatste einde en worden dan nog getrakteerd op twee grappige scenes. Als je hem nog niet gezien hebt blijf zitten tot alle saaie tekst klaar is!

Intussen is het half zeven en nog lekker licht buiten. Dat vind ik ook zo fijn aan dit seizoen. We besluiten om bij Rango's te gaan eten. Dit is het enige Tex-Mex restaurant in de omgeving dat ik lekker vind.

We vinden twee stoelen aan de bar en krijgen een gratis bak met tortilla chips en salsa voorgezet. Ik heb vandaag nog nauwelijks koolhydraten op dus trakteer mezelf op een paar chips met de verse salsa. Voor mijn eten bestel ik de ceviche en de vissoep. Beiden zijn voortreffelijk bereid en de reden dat ik dit restaurant zo goed vind. Rick heeft de combo fajita's zonder tortilla's en is daar ook zeer tevreden over.

Dan haasten we ons naar huis want Michigan State, Ricks universiteit, speelt basketbal in het "March Madness" toernooi. Dat is iedere maart een heel gedoe, mensen gokken wie er gaat winnen en vaak is er geld bij gemoeid. Ik vind basketbal niet zo leuk om te kijken dus schrijf intussen dit blog van vandaag.

Ook kijk ik de aflevering van Kassa van vanavond. Daar wordt Ruud geholpen met een geschil met Tele 2. Ruud en zijn vrouw Marijke ontmoette ik een heel aantal jaren geleden hier in Washington en het klikte meteen.

Helaas is Marijke vorig jaar overleden aan borstkanker en ik volg via Facebook hoe Ruud zonder haar verder leeft. Hij schrijft de mooiste gedichten, maar verbloemt niet hoe moeilijk het allemaal is. In deze Kassa aflevering komt goed naar voren hoe koud en onpersoonlijk bedrijven kunnen zijn naar hun klanten toe.

Zondag

We staan ietsje later op dan gisteren, maar nog steeds vroeg voor het weekend. Het is dan ook weer heerlijk weer en vandaag belooft het kwik zelfs op te lopen tot 18 graden. Rick heeft zo de lente in de bol dat hij zich in korte broek en korte mouwen kleedt. Dat is mij nog te koud!

We halen weer ontbijt en koffies van Starbucks en spelen dan even Pokémon Go. Ik heb eindelijk mijn doel van tien raids gehaald en ben door naar de volgende opdracht.

Thuis gaat Rick met zijn rijdende maaimachine de mulch naar de achtertuin brengen. Ik loop intussen iets meer dan een uur hard op de plaats zodat ik mijn stappen bijeen krijg. Daarna stap ik meteen in de douche zodat we er als Rick ook klaar is op uit kunnen gaan.

Als Rick het merendeel van zijn mulch naar achteren heeft gebracht laten we Orion even uit. Dan rijden we richting het westen naar Purcellville. Daar is Rick nog nooit geweest en ik heel lang geleden. Het blijkt een heel leuk plaatsje te zijn.

Ons doel is het restaurant Magnolia's at the Mill. Zoals de naam al zegt is het in een oude molen gevestigd. Ik ben er een keer eerder met Christine geweest, maar zoals ik al schreef vele jaren geleden.

Het is een ontzettend gezellig restaurant en we nemen plaats aan de lange bar. Daar bestellen we beiden een salade. Voor mij de BLT met spekjes en blauwe kaas. Rick neemt de cobb met garnalen, ei, spek en meer. We vinden het beiden een goede keus.

Dit huis zou zo in een thriller kunnen meedoen

De werkelijke reden dat we in deze contreien zijn is dat Rick de Adroit Theory brouwerij wil bezoeken. Daar hebben ze allerlei bieren, die hij lekker vindt. Hij probeert er een aantal (kleine glaasjes waarvan hij niet alles drinkt als chauffeur zijnde).

Er is hier ook een schattig Australian Shepherd puppy! Zij heeft blauwe ogen en is red merle (Cosmo was blue merle). Ik krijg dan weer zo'n zin in een puppy, maar Orion is meer dan genoeg werk. Toch knuffel ik het dier even flink. Als wij Orion vroeg genoeg hadden gekregen hadden we hem ook zo meegenomen om hem aan vreemdelingen te laten wennen.

Rick heeft besloten zijn meegebrachte "growler" (fles met dop, geen idee hoe dat in het Nederlands heet) te laten vullen met zijn favoriete bier. Dat is het in tequila tonnen gemaakte bier. Je kunt de tequila er ook echt in proeven.

Nu is het mijn beurt en rijden we naar de 868 wijngaard. Daar is het gezellig druk en ik bestel een glas van hun viognier, een witte wijn die door veel Virginiaanse wijngaarden wordt gemaakt. We gaan buiten zitten, maar vinden dat toch te koel. Binnen is het ook gezellig.

Eigenlijk wil ik ook heel graag naar een van mijn favoriete wijngaarden hier vlakbij, Hillsborough. Daar is het uitzicht zo mooi en de wijnen heel goed. De viognier smaakte best goed, maar niet spectaculair.

Bij Hillsborough vinden we nog net een parkeerplek. Ik bestel een glas witte Merlot rose en die is werkelijk heerlijk. We gaan op een paar van de Adirondack stoelen genieten van het uitzicht. Hier is het een stuk aangenamer buiten om de een of andere reden.

Dan is het alweer tijd om huiswaarts te gaan. Zulke middagen vind ik zo ontzettend ontspannend en heel erg genieten. Rick heeft zich ook goed vermaakt en nu dus een fles van een van zijn favoriete bieren mee.

Voor het avondeten halen we af van Al Nakheel, een Libanees restaurant in Vienna. Ik heb de kip shawarma en een fatoush salade. Beiden zeer smakelijk en zonder de rijst of pita nog steeds meer dan genoeg.

Jammer genoeg is dit weekend dan alweer voorbij. We hebben goed van het mooie weer gebruik gemaakt.