Over een dag wachten op monteurs

Rick staat meteen op als zijn wekker afgaat. Mij gaat het niet zo makkelijk af en pas om kwart voor acht strompel ik naar beneden. Helaas zitten mijn spieren nog steeds in de knoop. De koffie staat al klaar en ik schenk dankbaar een mok in. 

Na mijn ontbijt van ei en groentes besluit ik dat het met 20 graden toch nog warm genoeg is op het deck om daar mijn stappen bijeen te krijgen. Iets meer dan een uur later ben ik klaar en zijg dankbaar neer in een stoel. Mijn energieniveau is niet je van het maar het bewegen doet me zoals altijd iets beter voelen. 

Als ik klaar ben lees ik recensies over het wasmachine bedrijf. Die zijn allemaal heel slecht en ik ben boos op mezelf dat ik die niet eerst heb gelezen! Les geleerd! Op Facebook vraag ik of plaatselijke mensen een goed bedrijf kunnen aanbevelen. Dat had ik natuurlijk meteen moeten doen want mijn vriendin Lea Ann raadt hun plaatselijke monteur, hier in Vienna nota bene, van harte aan.

Jammer genoeg gaat het hem vandaag niet lukken nog te komen, maar hij gaat het morgen proberen hoewel hij dan meestal niet werkt. Lukt dat niet dan komt hij maandagmiddag. Hij klinkt in ieder geval heel persoonlijk en wil ook al informatie over onze machine zodat hij wat dingen kan bestellen. Ik voel me hier heel veel beter bij!

Om zeker te zijn dat we verder niets verschuldigd zijn aan het eerste bedrijf bel ik hen om die bestelling te annuleren. Eerst krijg ik te horen dat er geen bestelling is en dan kan het opeens geannuleerd worden. Hier ga ik ook een recensie over schrijven op de diverse sites!

Op deze dierendag wil ik ook Orion extra lief behandelen (alsof dat niet al dagelijks gebeurt). Hier zie je hem wachten tot ik in de tuin met hem kom spelen. Alleen heeft hij daarna geen aandacht meer voor mij want de drie Deense doggen zijn buiten en Orion rent al blaffend langs het hek. Gelukkig hoef ik me nu Rick daar Astroturf heeft neergelegd geen zorgen meer om te maken. Orion blijft keurig schoon.

Omdat er vanaf twaalf uur allerlei monteurs e.d. kunnen komen ga ik vroeg op pad om mijn lunch van Zoe's Kitchen te halen. Met mijn bloemkoolrijst bowl rijd ik huiswaarts en geniet er op het deck van.

Niet veel later komt Rick thuis want hij wil er zijn voor de mensen, die komen. Al gauw komt de Directv monteur. Rick is bezig met zijn bar in de basement en deze man komt iets installeren. Ik ben blij dat Rick er is want hij liet me vanochtend voor het geval dat zien wat er gebeuren moest en dat was een abracadabra aan kabels!

Nu Rick thuis is zie ik mijn kans schoon om even naar Walgreens te gaan. Daar haal ik medicijnen op voor Rick en mij en krijg ook gelijk mijn griepprik. Rick heeft de zijne al via zijn werk gehad en nu ben ik ook weer klaar daarmee.

Een paar uur later bellen de mensen, die de basement komen meten voor nieuw tapijt, aan. Orion heeft wat extra medicatie gekregen en blijft heel rustig bij mij op het deck. Het is altijd weer even bedenken wat we met hem zullen doen als er vreemden komen.

Rick werkt de rest van de middag aan de keukentafel en ik lees afwisselend op het deck en voor het huis. Dat laatste als het me te fris wordt op het deck. Het is weliswaar 25 graden maar er staat ook een frisse wind en het deck is 's middags helemaal in de schaduw.

Mijn boek is spannend en voor ik het weet loopt het tegen zessen. Rick komt naar buiten om te vragen of ik wil gaan eten. Mijn maag knort na de vroege lunch inderdaad. We kiezen voor Pazzo Pomodoro waar we aan de bar als oude bekenden worden begroet.

We beginnen met het prosciutto en kaas plankje. Als onze buren dat zien bestellen ze er ook een. Dan zijn Rick en ik eens eensgezing in ons hoofdmaal. We nemen de kalfsbiefstuk met porcini paddenstoelen in wijnsaus en dat is zo lekker dat ik het jammer vind als het op is.

Het is onvoorstelbaar hoe moe ik kan zijn na een dag bijna niets doen! Het is de pijn die zo vermoeiend is. Ik luister dus naar mijn lichaam en ga ook vanavond weer zeer bijtijds naar bed.