Onze webcam

Cul-de-sac Cam

vrijdag, november 29, 2019

Over een rustig (ziek)dagje

Helaas ging het vannacht weer mis met mijn ingewanden. Ik zal nooit weten of het iets nieuws was of dat mijn problemen van vorige week terugkwamen. Ik heb er in ieder geval heel erg slecht door geslapen. 

Rick staat op, maar ik breng de ochtend in bed door. Ik doezel wat en Rick brengt me thee. Ik baal enorm want ik wil nog even van Katja en Kevins aanwezigheid genieten. Tegen twaalven voel ik me gelukkig goed genoeg om naar beneden te gaan. 

De anderen maken lunch van de overblijfselen van gisteren. Dat is mij natuurlijk te zwaar en Rick gaat een lichte wonton soep voor mij halen bij Tom Yum Thai. Die gaat er heel goed in. 

Voor Katja en Kevin vertrekken gaan we nog even een paar spelletjes Clue spelen. Ik ben toeschouwster vanaf de bank in de voorkamer. 

Rond vieren is het tijd voor Katja en Kevin om de rit terug naar New Jersey weer te maken. Katja moet morgen werken. De dieren gaan ook weer mee en als ze vertrokken zijn is het meteen een stuk stiller.

Voor ons avondeten haalt Rick Thais. Voor mij brengt hij de wonton soep nog een keer en de gestoomde dumplings. Gelukkig heb ik me na vanochtend de hele dag normaal gevoeld dus ik hoop er nu eens van af te zijn!

We hebben nog maar een dag met Kai hier voor we hem terug naar New York brengen dus daar wil ik optimaal van genieten!

donderdag, november 28, 2019

Over Thanksgiving

Het heeft vannacht flink gestormd en op een gegeven moment hoorde ik een grote klap. Ik ben nog gaan kijken, maar gelukkig was het geen boom in onze tuin. Rick staat vroeg op maar ik blijf nog tot na achten liggen. 

Dan nemen we de bestellingen van iedereen op en gaan met Kai Vienna in. Kai heeft besloten donuts van Dunkin Donuts als ontbijt te willen. Rick en ik nemen egg bites van Starbucks en de rest gaat thuis ontbijt maken. Wel hebben we voor iedereen koffies mee, met soja, amandel, kokosnoot en gewone melk. 

De Macy's Thanksgiving Day parade gaat traditiegetrouw aan en gelukkig zijn de ballonnen er. Door de wind was er sprake van dat die niet mee zouden kunnen. Snoopy wuift ons vrolijk vanaf het scherm toe. Ik gebruik de muziek om mijn hardlopen op de plaats te doen en zo heb ik binnen het uur mijn stappen bijeen. 
Als Santa Claus aangekomen is begint het kerstseizoen hier officieel

Het is gezellig zo met zijn allen. De honden kunnen het zelfs goed met elkaar vinden. Rick doet de kalkoen in de oven en dan maken we ons klaar om erop uit te gaan. We zijn uitgenodigd bij Lois en Jim om een bloody Mary te komen drinken. 
Kai en Saskia gaan mee want Michael en Laura zijn al sinds de basisschool goede vrienden van hen. Katja en Kevin letten op de honden en de kalkoen. We lopen de paar blokken naar hun huis en worden bijna weggewaaid! De bloody Mary's zijn ontzettend lekker en ik moet toegeven dat ik extra happy weer naar huis loop! Erg leuk om zo even bij vrienden te zijn!

De rest van de middag kijken we naar de grote hondenshow waar nota bene de buldog wint. Waar dat op gebaseerd is is ons een raadsel. De andere honden waren ook prachtig en gedroegen zich voorbeeldig. 

Kai, Kevin en ik spelen een tijdje Orijinz, een kaartspel waarbij je woorden en uitdrukkingen moet raden naar aanleiding van hun origine. Het is een leuk spel waar je wel heel goed Engelse uitdrukkingen voor moet kennen. Gelukkig heb ik daar met de jaren heel wat kennis van opgedaan.

Tegen drieen wordt het tijd om de tafel te dekken en maken de anderen hun gerechten. Als voorafje hebben we garnalen met cocktailsaus, die als sneeuw voor de zon verdwijnen. De kalkoen komt om half vijf uit de oven en een half uurtje later zitten we aan tafel.

De kalkoen is heel lekker mals en Rick heeft de meeste gerechten veganistisch gemaakt. Kai en Saskia hebben daarbij een spruitjesgerecht en er is meer dan genoeg voor iedereen. Traditiegetrouw vertelt iedereen voor we aan het eten beginnen iets waarvoor we dankbaar zijn. Dat is duidelijk dit jaar niet moeilijk te bedenken want iedereen is gezond en gelukkig.

Er wordt goed gegeten en voor het eerst zijn er maar weinig overblijfselen. Alleen de kalkoen en daarvan nemen Katja en Kevin ook een deel van naar huis. Ik moet toegeven dat het nog steeds niet mijn favoriete maal is, maar Rick heeft er nu een mengeling van geroosterde groentes bij en dat maakt het geheel kleuriger en lekkerder. 

We blijven nog lang natafelen en van alles bepraten. Dan zet Rick de driepoot op met zijn fototoestel en maken we de foto voor onze kerstkaart. Hoe vaak we die nog met ons vijven en aanhang kunnen maken weten we niet dus iedere kans wordt aangegrepen.

De mannen gaan vervolgens aan het werk met het kalkoenvlees in zakjes doen en alles opruimen. Ook helpen Kai en Kevin Rick alle vuilnis van het feest naar buiten brengen. Er is heel wat voor de kringloop wat morgen apart wordt opgehaald. Saskia gaat weer naar Laura, die ze bijna nooit ziet, en Katja en ik praten gezellig bij. 

Dan gaat iedereen behalve Saskia en ik spelletjes spelen in de basement. Ik blijf bij de honden want dit weer en alle drukte hebben al mijn energie opgegeten. Het is pas tien over half acht en het voelt als midden in de nacht. Het was een super gezellige en speciale Thanksgiving want voor het eerst in vier jaar waren we op de dag zelf bij elkaar. Kai was hier de afgelopen vier jaar sowieso niet in deze tijd, alleen virtueel. 

woensdag, november 27, 2019

Over meer testen, kerstversieringen en laatste Thanksgivingboodschappen

Het is weer zeven uur voor we het weten en we staan allebei op. Ik wil mijn uur cardio doen voor mijn medische testen. Ik eet wat zalm en mini paprikaatjes als ontbijt en begin dan. Keurig op tijd om ook nog een douche te nemen ben ik klaar. Ik moet me er na de douche van weerhouden om deodorant op te doen, dat mag niet voor de mammogram.

Gelukkig kan ik vandaag gewoon naar Fairfax Radiology hier in Vienna. Dat is maar vijf minuten rijden en veel minder groot dan waar ik gisteren was. Ik zit pas net als ik al naar achteren word geroepen. 

De eerste test is een DEXA scan om mijn botdichtheid te meten. Hopelijk heeft mijn dokter over een week de uitslag. De mammogram vind ik altijd weer een bezoeking van een test. "Even wat meer druk", zegt de laborante telkens en ik spring bijna uit mijn vel van de pijn. Maar goed, het is weer gedaan. 

Als ik nu toch in Vienna ben tank ik ook maar meteen. De van is bijna leeg en de 40 cent per gallon korting bij Shell is dan mooi meegenomen. Daarna besluit ik mezelf te trakteren op een poke bowl van Lei'd Poke. Het is pas half twaalf dus het is nog niet druk en ik heb $10 korting. 

Thuis besluit ik voor ik lunch ga eten de laatste hand te leggen aan de kerstversieringen binnen. Nu hoeft alleen de boom achter nog, maar die gaan we pas over iets meer dan een week halen. Het is altijd weer zo gezellig zo!





Mijn nieuwe kerst telefoonhoesje, er valt "sneeuw"

Kai en ik eten samen lunch. Hij is dol op de falafels met tahini dus heeft dat nog eens als maal. Ik smul natuurlijk van mijn poke bowl. Saskia heeft al bij Laura gegeten en die twee spelen nu spelletjes in de basement.

Rick heeft vandaag de halve dag vrij dus om een uur of een komt hij ook binnen wandelen. Wij gaan er meteen op uit voor het verkeer helemaal verschrikkelijk wordt. Eerst gaan we naar Cocoa Vienna want we willen Kai een doos bonbons voor Raquel en hem meegeven voor Kerst. Raquel heeft het niet op met cadeautjes dus dit is in plaats van een gevulde stocking.
Dan gaan we de drukte bij de nieuwe enorme Whole Foods trotseren. We vinden er alles wat we nodig hebben en ze hebben er wel meer keuze dan het filiaal dichterbij ons. Het verhaal gaat dat "onze" Whole Foods over een jaar of zo dichtgaat dus dan zullen we wel naar deze grote moeten.

Terug thuis zijn we helemaal onder de indruk want Saskia en Kai hebben het bed frame voor Saskia's bed in elkaar gezet. Nu ziet haar kamer er helemaal perfect uit en kunnen daar eventueel ook andere gasten slapen.

De rest van de middag lummelen we wat. Dan besluit ik dat de bar niet alleen leuk is als er veel gasten zijn. Ik besluit dat we ons eigen "happy hour" gaan hebben en Rick is er meteen voor te vinden. We genieten met zijn vieren van een kir royale en Justin doet virtueel mee vanuit Houston.

Zoals altijd neemt het even tijd voor Saskia het eens is met een restaurant om te gaan eten. Iedereen is echter enthousiast te krijgen voor de Silver Diner. Een Nederlander, Ype van Hengst, is daar mede-eigenaar van en ze adverteren met veganistische gerechten.

Saskia en Kai delen als eerste een vegan Oreo milkshake. Kai bestelt een bord met frietjes met gesmolten kaas en bacon en ik moet toegeven dat ik daar ook een paar uitpluk. Intussen luisteren we naar liedjes op de jukebox, echt zoals in een ouderwetse diner.

Rick neemt de meatloaf, waarschijnlijk het lekkerste van ons vieren. Kai en Saskia nemen een gerecht met vegan gehaktballen en bloemkool waar ze niet van onder de indruk zijn. Het heeft weinig smaak. Datzelfde vind ik van mijn gerecht, de gebakken lever met uitjes. De "verse" groenten daarbij zijn ook duidelijk net ontdooid. Duidelijk geen gourmet restaurant, maar we genieten sowieso van het samenzijn.

Rick zet mij thuis af en gaat dan met Kai en Saskia weer naar Whole Foods. Zij hebben een dessert voor morgen in gedachten en willen daar de ingredienten voor kopen. Intussen zijn Katja en Kevin onderweg hierheen. Morgen hebben we dus iedereen weer bij elkaar, ik zie ernaar uit!


dinsdag, november 26, 2019

Over nog een museum bezoek met Kai en Saskia

Dit keer sta ik met Rick om zeven uur op. Na mijn ontbijt en koffie vertrek ik ruim op tijd voor mijn MRI. Je weet nooit met het verkeer hier en het korte stukje naar het nieuwe Inova medische centrum duurt inderdaad langer dan gewoonlijk. 

Dit is een heel nieuwe campus van Inova Fairfax Hospital en het is even zoeken waar ik moet parkeren voor het MRI Center. Dan is het binnen ook nog eens zoeken, maar keurig om kwart voor negen meld ik me. Wat een modern geheel is dit allemaal!

Vanochtend heb ik dus de eerste van drie radiologische testen deze week, de MRI van mijn linker voet. Ik hoef niet lang te wachten en word dan naar de MRI machine geleid. Het is alweer zo'n twintig jaar geleden dat ik voor het laatst een MRI had dus ik ben heel benieuwd.

Omdat het alleen maar mijn linkervoet is hoef ik niet helemaal de machine in. Mijn voet wordt vastgezet en ik krijg een koptelefoon met de jaren tachtig muziek waar ik om vroeg opgezet. Dan begint de laborant aan de test. Ik kan op het apparaat telkens de minuten aftellen.

Mijn linkerknie is er echter helemaal niet blij mee om zo vast te zitten. Hij gaat steeds meer pijn doen en ik ben dan ook dolblij als de laborant de laatste ronde aankondigt. Ik moet nog even in de wachtkamer op de cd wachten en dan kan ik weer huiswaarts. 

Vanochtend heeft Rick de kerstspullen van zolder gehaald. Ik zet meteen de kerstboom voor op. Dat is mijn favoriet, het duurt nog geen vijf minuten. De echte kerstboom halen we over iets meer dan een week, al weten we nog niet waar.

Verder versier ik de trap en hang buiten ook de kransen. De rest is voor morgen want de kinderen willen naar een museum. Maar eerst moet er lunch gegeten worden. Saskia gaat ervoor naar Whole Foods, Kai heeft zijn lunch hier en ik haal een bloemkoolrijstbowl van Zoe's Kitchen.

Dan rijden we naar het metrostation en nemen de trein naar het Smithsonian station. Ons doel vandaag is de nieuwe Fossielen hal van het Natuurhistorisch Museum. Het is duidelijk dat dit na het Louvre het drukst bezochte museum ter wereld is.

We moeten een half uurtje wachten om door de veiligheidscontrole te komen. Dan valt de drukte binnen wel mee. Het is dan ook een gigantisch museum! Wij zien er ongeveer een zevende van en doen daar al de hele middag over!


De Fossil Hall is chronologisch opgezet en begint helemaal achterin met het ontstaan van de aarde. Iedere periode wordt uitgebreid belicht tot je terug in de huidige tijd bent. De grote attractie zijn de dinosaurusskeletten, die levensgroot zijn opgezet.

Kai en Saskia nemen uitgebreid de tijd voor alles, maar ik kan niet zo lang staan. Gelukkig staan er overal bankjes en ik kijk de filmpjes. Als ik alles gezien heb vertel ik Kai dat ik op een bankje bij de uitgang ga wachten. Daar heb ik meer dan genoeg te zien aan mensen en skeletten.









De foto hieronder is van een filmpje op het einde waar manieren om de klimaatverandering op te vangen/tegen te gaan worden besproken. Nederland wordt als voorbeeld gegeven van hoe water management moet. Louisiana neemt daar veel van over volgens dit filmpje.
Tegen vijven zijn Kai en Saskia ook klaar om te vertrekken. Eigenlijk willen ze nog naar de edelstenen en mineralen tentoonstelling, maar het museum gaat om half zes dicht en ik ben klaar om naar huis te gaan. Nu gaan ze misschien morgen samen nog eens.

Onze trein komt al aanrijden en een half uur later zijn we terug in Vienna. Rick is inmiddels thuis met de boodschappen voor het Thanksgiving maal. De kerstverlichting voor ziet er weer gezellig uit. Morgen achter en dan is het binnen klaar. Buiten moeten er nog een paar dingen, maar dat is van later belang.

Kai en Saskia willen beiden heel graag bij True Food Kitchen eten. Rick is daar nooit zo van gecharmeerd, maar vanavond vindt hij het prima. Ik bestel hun burger tussen slabladeren en die is erg lekker.

Een drukke dag en ik ben heel moe. Mijn bed zal me vroeg zien want ik wil morgen weer vroeg op.

maandag, november 25, 2019

Over een bezoek aan een augmented reality museum met Kai

Het is weer maandag dus Ricks wekker gaat om zeven uur. Ik droom net een heel verhaal en wil het einde meemaken dus blijf nog even proberen die droom weer te vangen. Natuurlijk lukt dat niet dus ik sta ook maar op.

Beneden tref ik de mannen en de koffie, die al klaarstaat. Ik schenk een mok in en pocheer een ei voor mijn ontbijt, dat eet ik met wat mini komkommertjes. Rick vertrekt naar zijn werk en ik begin aan mijn uur cardio. 

Als dat klaar is maak ik me klaar om naar Anytime Fitness te gaan. De bomen voor ons huis lijken in brand te staan, zo mooi. Sharon wacht me al op bij de sportschool. Zij was er ook zaterdagavond en vond het eten en het gezelschap super. Het halve uur gewichten vliegt al kletsend voorbij.


Kai wacht me thuis op. Hij wil graag naar Whole Foods voor zijn ontbijt en lunch. Hij maakt de heerlijkst uitziende boterhammen met exotisch beleg. Jammer dat ik geen brood meer eet. Saskia heeft ook een lijstje met wensen daar dus we hebben een tas vol mee terug.

Saskia moet werken aan toelatingsformulieren voor haar verder studie, maar Kai en ik willen iets gaan doen vanmiddag. De keuze valt op Artechouse. Dit is een vrij nieuw museum met veranderende augmented reality tentoonstellingen.

We nemen de metro naar de stad en lopen vanaf het Smithsonian station de paar blokken naar het museum. Daar krijgen we een reprimande want we hebben niet gereserveerd. Tja, we besloten nog geen twee uur geleden te gaan. Het meisje doet alsof ze ons een enorme gunst verleent door ons een kaartje te laten kopen, terwijl er verder nauwelijks iemand is. Maar goed.

Voor mij is het de tweede keer hier, maar de tentoonstelling is helemaal anders. Ik ben er nog niet uit welke ik mooier vond. Deze laat in de grote zaal een danseres zien met allemaal mooie effecten. Kai en ik gaan op een van de zitzakken liggen kijken. Het is heel rustgevend.



Als we die presentatie een paar keer hebben gezien gaan we naar de volgende ruimte. Daar "ziet" het doek ons en volgt het onze gebaren. Volgens mij is dit wel hetzelfde als vorige keer.

In de laatste ruimte krijgen we een iPad aangereikt, die we naar een aantal objecten moeten richten. Bij ieder object komt de danseres weer tevoorschijn. Zij danst dan met bewegingen, die bij dat object passen. Het is mooi gedaan, vooral de laatste hieronder.

Nu hebben we de hele tentoonstelling gezien. Net als de vorige keer vind ik het wat gelimiteerd, maar het is wel heel uniek. We blijven nog even naar de danseres in de hoofdzaal kijken en lopen dan weer terug naar het metrostation.

Het is heel mooi weer vandaag en ik blijf nog even voor het huis in de zon zitten. Die vertrekt al gauw achter de huizen en dan valt de duisternis ook meteen in. Ik las net dat een dorpje in Finland vanaf vandaag tot 18 januari geen daglicht zal hebben. Het kan dus altijd nog veel erger, maar ik heb een hekel aan deze korte dagen.

Rick komt vroeg thuis en gaat beneden aan zijn bar verder studeren. Kai heeft nog werk en ik computer wat . En zo wordt het al snel weer etenstijd. Indiaas heeft veel vegetarische en veganistische keuzes dus daar gaan we vanavond voor. Mijn maal van spinazie met paneer kaas vraag ik zo mild mogelijk, hopelijk krijg ik er geen problemen mee.

Het is gezellig zo met zijn viertjes eten. Na het eten kijk ik een heel leuke kerstfilm op Disney Plus, Noelle.

zondag, november 24, 2019

Over een weekend met alle kinderen en het grote feest

Zaterdag

Gisteravond ging het allemaal niet zo goed. Mijn ingewanden speelden weer op en de kinderen kwamen allemaal heel laat pas aan. Daardoor hebben Rick en ik dus slecht geslapen en staan pas na half negen op. 

Kai is al beneden maar de rest ligt nog op een oor. Rick en ik gaan dus voor Kai en ons koffies en ontbijt halen van Starbucks. Op weg naar huis koop ik probiotica bij Whole Foods en halen we recepten op bij Walgreens. 

De dag begint zonnig maar voor vanavond is helaas regen voorspeld

Als het ontbijt op is doe ik rustig aan drie kwartier op de elliptische machine. Zoals altijd voel ik me daarna beter en klaar om met de voorbereidingen voor het feest door te gaan. Rick laat me trots de bar zien, die om elf uur gisteravond eindelijke helemaal klaar was. Hij is prachtig geworden!
Orion houdt me tijdens het sporten gezelschap, een echt hondenleven!

Dit is nog vrij kaal, nu hangt er een wijnrek en zijn er veel meer bierborden aan de muur (en Rick heeft er nog een heel stel!)

Dan volgen voor mij de gerechten op de bordjes schrijven, alles vast klaar leggen en heel veel wijn- en bierglazen afspoelen. Rick is intussen hard bezig alles in de bar op zijn plaats te zetten en de recreatiekamer op te ruimen.

De rest van de familie komt langzamerhand ook tot leven en gaat gezamenlijk ontbijt halen. Voor ons is het voor we het weten alweer lunchtijd. Rick en ik gaan er samen op uit om de mooie 60 cake op te halen van de bakkerij en het eten van Panera.
Intussen begin ik de slechte nacht weer te voelen en ga een uurtje op bed liggen. Dat wordt opeens anderhalf uur en dan moet ik opschieten! Rick is nog steeds bezig met de bar en ik maan hem ook tot haast. We kleden ons beiden voor het feest en dan gaat Rick weer verder aan de bar, die er intussen heel goed uitziet.

Om half vijf haal ik de falafels op van de Libanees. Ons eten komt van Plaka Grill en het blijkt dat de Griekse variant van falafel niet veganistisch is. Daar had Saskia zich juist so op verheugd dus dit restaurant brengt uitkomst.

Precies op tijd voor de grote verrassing ben ik terug. Mijn neef en Lisa, Ricks zus, komen net aan. Rick verwachtte absoluut niet dat Lisa zou komen en zijn reactie is dan ook super. Lisa heeft een bijzonder cadeautje voor Rick, een houdertje met een kinderfoto van hen tweeen erop met daarin 60 herinneringen, die zij aan Rick heeft. Iedere dag mag hij zo'n herinnering lezen. Zo leuk bedacht!
We hebben een barman, Dave, en een Black Jack dealer, Josh, ingehuurd. Zij zetten al hun dingen klaar in de basement. Het is erg leuk dat de bar wordt ingewijd door een professionele barman. Hij blijkt de rest van de avond ook een enorme hulp te zijn.

Niet veel later komt Plaka Grill met het eten. De spanakopita en falafels plus drie verschillende dips gaan in de keuken. De kip en het gyrovlees, salade, boontjes in tomatensaus en aardappelen als hoofdgerecht gaan in de eetkamer.
Tegen zessen komen de rest van de gasten binnendruppelen. Onze goede vrienden Tammy en Brent zijn helemaal uit Michigan alleen voor het feest hierheen komen rijden! Verder zijn er vrienden uit de buurt en ook veel van Ricks collega's waarvan ik de meesten ook al jaren ken. Al met al komen er meer dan zestig mensen!
Mijn schoonzus en ik

De bar wordt door iedereen bewonderd en de drankjes vloeien rijkelijk. Ik ben nog niet helemaal de oude dus houd het bij twee glaasjes prosecco. Eigenlijk sowieso fijn want zo hoef ik  niet voor een kater te vrezen.

Het enige jammere van zo'n groot feest vind ik dat ik het gevoel krijg mensen te verwaarlozen. Het lukt me lang niet met iedereen te spreken en verder enkel korte gesprekjes. De Black Jack tafel wordt enthousiast gebruikt en ik waag ook af en toe een gokje. Op de "dollar" biljetten staat een foto van Rick.

Het is werkelijk bijzonder om zoveel mensen hier te hebben die allemaal Rick zo graag mogen. En iedereen geniet want door de mix van genodigden kent iedereen wel iemand anders. Voor we het weten is het half negen en tijd voor de taart. Het is vanille taart met frambozencreme en chocolade botercreme als glazuur. 

Dave, de barman, heeft een goed taartmes en ik heb een zes en een nul als kaarsjes. We zingen eerst met zijn allen "Happy Birthday!" en dan blaast Rick de kaarsjes super snel uit. Hij bedankt de aanwezigen voor het komen en inwijden van de bar en dan verdelen Dave en ik de stukken taart. 


Voor we het weten loopt het tegen tienen en komen mensen afscheid nemen. Als de meesten vertrokken zijn helpt barman Dave ook nog eens enorm mee met opruimen. Niet alleen de bar maar hij helpt mij ook het eten in de ijskast doen en nog meer!

Katja en Kevin wassen de glazen af en tegen half twaalf is alles redelijk netjes. Dave ontvangt zijn welverdiende fooi en vertrekt. Rick vermaakt zich intussen nog prima met lekkere biertjes en dergelijke. Katja en Kevin houden hem gezelschap maar om middernacht verander ik in een pompoen en ga naar bed.

Het was een heel bijzonder feest waar Rick nog lang mooie herinneringen aan zal houden. Er zijn al allerlei plannen voor de bar gesmeed met verschillende vrienden. Wij dames hebben besloten dat er ook een "Ladies Night" moet komen. 

Zondag

Om drie uur kwam Rick naar bed en kennelijk zijn Katja en Kevin ook zo laat opgebleven. Als ik om negen uur beneden kom zijn Saskia, die Justin heel vroeg naar het vliegveld moest brengen, en Kai al op en hebben al ontbeten. 

Het plan van Katja was dat we bij Ted's Bulletin zouden gaan brunchen maar Rick en zij komen pas om kwart voor elf naar beneden. Katja en Kevin kennende gaan Rick en ik toch maar koffies en een snack halen bij Starbucks.

Inderdaad is het al na twaalven als we allemaal klaar zijn om te gaan. Nu heeft Saskia ook weer trek en Ted's Bulletin heeft helemaal niets veganistisch. Le Pain Quotidien wordt door iedereen goedgekeurd. 

Daar hebben ze nog zes plaatsen aan de gemeenschappelijke tafel. Katja en ik weten het al, we bestellen het "Baker's breakfast", een zachtgekookt ei, avocado toast en gerookte zalm. Die avocado toast is vooral heel erg lekker! Het is gezellig en iedereen smult van zijn of haar keuze. 

We hebben lang getafeld en het is al na tweeen als we vertrekken. Jammer genoeg alweer tijd voor Katja en Kevin om afscheid te nemen. Gelukkig niet voor lang want voor het eerst in jaren zullen ze er voor Thanksgiving komende donderdag bij zijn. 

Nadat Rick al zijn cadeaus (voornamelijk bier, wijn en sterke drink) heeft opengemaakt en we zover het kan hebben opgeruimd gaan we gezellig in de family room met Kai en Saskia kletsen. Rick neemt zijn "Things Dutch People Say" boekje tevoorschijn en zo leren hij en de kinderen er nog wat Nederlandse gezegdes bij. 

Voor ons avondeten gebeurt er iets ongewoons. Rick stelt voor Chinees te halen. Dat gebeurt zelden en ik ben er dol op dus meteen voor. Kai en Saskia eten wat overgebleven dingen van gisteravond. Rick is van plan er morgen een lunch van mee te nemen. Mijn buik is nog steeds (!) niet helemaal happy dus ik houd het bij soep en dumplings. 

En zo is het weekend weer voorbij gevlogen. We gaan een drukke week tegemoet, gezellig met Kai en Saskia thuis. Jammer genoeg zitten er wel wat medische testen voor mij bij, maar die gaan hopelijk snel.