Dag 5 Disney: Disney Springs en begin terugrit

We mogen vanochtend wat later opstaan maar om kwart over zeven staat Rick op en ik dus ook maar. Een half  uurtje later doen we alle spullen weer in de van. We halen koffies van de Mercato en checken uit. We zijn zeer goed te spreken over het Coronado Springs Resort. Hier willen we wel vaker logeren.

We hebben besloten ons laatste ontbijt in Disney World dit keer te gaan nuttigen bij Boma in de Animal Kingdom Lodge. Dit is een buffet met Zuid- Afrikaanse gerechten. Vooral het eiergerecht vinden we allebei heerlijk. Dit buffet hier is een aanrader als je eens wat anders wil in Disney World.

Met volle magen rijden we naar Disney Springs.We parkeren in de oranje garage en wandelen rond tot de winkels opengaan. Bij D Tech hoop ik het telefoonhoesje met Knabbel en Babbel dat ik in Hollywood Studios zag te kopen.

Er wacht me een teleurstelling want ze hebben uitgerekend die voor mijn  Samsung S8 niet meer. Ik wilde hem zo graag maar ik zou terug naar Hollywood Studios moeten en dat is geen optie. Jammer, maar niets aan te doen.

Dan steken we over naar World of Disney. Hier heb ik meer succes. Ik vind een paar oorbellen met de theepot en het kopje uit Belle en het Beest en een paar gevoerde Mickey sokken voor de kou thuis. Ik heb altijd koude voeten!

Natuurlijk kan ik het niet laten nog even bij de Pandora afdeling te kijken. Daar zie ik Dumbo, ook alleen in de parken te krijgen. Deze heb ik bij de andere locaties niet gezien. Rick koopt hem voor me en niet veel later bungelt Dumbo aan mijn arm. Mijn Disney armband wordt steeds leuker!

Bij een standje met allemaal hondenspullen kopen we een halsband en riem met Donald, Mickey, Goofy en Pluto erop voor Orion. Hij heeft wel eens een eigen "ensemble" verdiend want hij heeft nog steeds Cosmo's aan.

Daarna besteden we aardig wat tijd in de Lego winkel. Daar hebben ze een heel leuk gingerbread house kerstpakket. Lijkt ons een goed iets om te doen als de kinderen er zijn, maar we gaan erover nadenken. Na de tassen in de van te hebben gelegd lopen langs het water op zoek naar een restaurant waar we buiten kunnen eten.

Boathouse blijkt een buiten bar te hebben.met zicht op het water. We hebben niet heel veel trek dus Rick bestelt een salade met kip en ik een met krab gevulde halve avocado. Het is perfect.

Het is inmiddels al half twee en we zoeken met tegenzin de van weer op om aan de terugrit te beginnen.  Thuis wachten ons winterse temperaturen,  kon je weer maar meenemen (hoewel het hier na vandaag ook een stuk koeler wordt).

Dit keer doen we de rit dus niet in een keer. Het rijden gaat zonder problemen en om zes uur zijn we dicht bij Savannah, Georgia. We besluiten hier een hotel te zoeken. Dat is vroeger dan we eigenlijk zouden willen maar een groot deel van South Carolina heeft niets qua hotels of restaurants en we willen niet tot laat doorrijden.

We vinden een goedkope suite bij de Towneplace Suites van Marriott. Daar heeft Rick Gold status dus de suite is luxe voor $130! We krijgen een king bed and een hele keuken, niet dat we die nodig hebben. Dit is een nieuwe keten voor Marriott dus leuk om uit te proberen.

Als alles op de kamer ligt is het tijd om aan het avondeten te gaan denken. Het blijkt dat we alleen over hoeven te steken naar Sam Snead's Tavern waar we nog net twee stoelen aan de bar veroveren. Het is een mooie grote en gezellige typisch Noord Amerikaanse bar. Sam Snead was een beroemde golfer en dat is het thema van het restaurant.

Voor we hier kwamen zei ik nog tegen Rick dat ik geen biefstuk ging bestellen maar de filet mignon hier ziet er te lekker uit. We wachten tijden op ons eten en mensen, die na ons kwamen, zijn al klaar en vertrekken.  Als we ons eten (opeens klaar als we ernaar vragen) krijgen is het droog en niet te pruimen.

Waarschijnlijk stond het al een tijd klaar maar de barman vergat te checken. Die barman is duidelijk nieuw want hij gaf me ook een veel te klein glas wijn vergeleken bij anderen. Dat maakte hij wel goed, al doende leert men tenslotte. De manager komt, geeft ons een glas bier en wijn gratis en belooft zelf erbij te blijven terwijl er nieuwe biefstukken worden gegrild.

Super service, zoals zo vaak, en nu is alles perfect bereid. Mijn filet mignon smelt bijna op mijn tong. De rekening is een stuk lager dan hij zou zijn want alle alcoholische drankjes zijn eraf genomen. Al met al was het een lekkere maaltijd en omdat we toch vroeg waren zijn we om half negen al terug in de kamer.

We lezen en computeren wat maar willen gauw gaan slapen zodat we morgen vroeg op pad kunnen voor de nog bijna 900 kilometer terug naar huis. We willen graag thuis avondeten eten. Eens zien of dat gaat lukken want het is een doordeweekse dag en dan weet je nooit met het verkeer.

Opeens realiseer ik me dat "doordeweekse" een woord is. Ik had er drie woorden van gemaakt.  dat is het moeilijkste met Nederlands versus Engels. In het Engels zijn er veel minder samengestelde woorden.

Over en uit, hopelijk komt het volgende blog weer uit Vienna!