Over een bezoek aan een augmented reality museum met Kai

Het is weer maandag dus Ricks wekker gaat om zeven uur. Ik droom net een heel verhaal en wil het einde meemaken dus blijf nog even proberen die droom weer te vangen. Natuurlijk lukt dat niet dus ik sta ook maar op.

Beneden tref ik de mannen en de koffie, die al klaarstaat. Ik schenk een mok in en pocheer een ei voor mijn ontbijt, dat eet ik met wat mini komkommertjes. Rick vertrekt naar zijn werk en ik begin aan mijn uur cardio. 

Als dat klaar is maak ik me klaar om naar Anytime Fitness te gaan. De bomen voor ons huis lijken in brand te staan, zo mooi. Sharon wacht me al op bij de sportschool. Zij was er ook zaterdagavond en vond het eten en het gezelschap super. Het halve uur gewichten vliegt al kletsend voorbij.

Kai wacht me thuis op. Hij wil graag naar Whole Foods voor zijn ontbijt en lunch. Hij maakt de heerlijkst uitziende boterhammen met exotisch beleg. Jammer dat ik geen brood meer eet. Saskia heeft ook een lijstje met wensen daar dus we hebben een tas vol mee terug.

Saskia moet werken aan toelatingsformulieren voor haar verder studie, maar Kai en ik willen iets gaan doen vanmiddag. De keuze valt op Artechouse. Dit is een vrij nieuw museum met veranderende augmented reality tentoonstellingen.

We nemen de metro naar de stad en lopen vanaf het Smithsonian station de paar blokken naar het museum. Daar krijgen we een reprimande want we hebben niet gereserveerd. Tja, we besloten nog geen twee uur geleden te gaan. Het meisje doet alsof ze ons een enorme gunst verleent door ons een kaartje te laten kopen, terwijl er verder nauwelijks iemand is. Maar goed.

Voor mij is het de tweede keer hier, maar de tentoonstelling is helemaal anders. Ik ben er nog niet uit welke ik mooier vond. Deze laat in de grote zaal een danseres zien met allemaal mooie effecten. Kai en ik gaan op een van de zitzakken liggen kijken. Het is heel rustgevend.

Als we die presentatie een paar keer hebben gezien gaan we naar de volgende ruimte. Daar "ziet" het doek ons en volgt het onze gebaren. Volgens mij is dit wel hetzelfde als vorige keer.

In de laatste ruimte krijgen we een iPad aangereikt, die we naar een aantal objecten moeten richten. Bij ieder object komt de danseres weer tevoorschijn. Zij danst dan met bewegingen, die bij dat object passen. Het is mooi gedaan, vooral de laatste hieronder.

Nu hebben we de hele tentoonstelling gezien. Net als de vorige keer vind ik het wat gelimiteerd, maar het is wel heel uniek. We blijven nog even naar de danseres in de hoofdzaal kijken en lopen dan weer terug naar het metrostation.

Het is heel mooi weer vandaag en ik blijf nog even voor het huis in de zon zitten. Die vertrekt al gauw achter de huizen en dan valt de duisternis ook meteen in. Ik las net dat een dorpje in Finland vanaf vandaag tot 18 januari geen daglicht zal hebben. Het kan dus altijd nog veel erger, maar ik heb een hekel aan deze korte dagen.

Rick komt vroeg thuis en gaat beneden aan zijn bar verder studeren. Kai heeft nog werk en ik computer wat . En zo wordt het al snel weer etenstijd. Indiaas heeft veel vegetarische en veganistische keuzes dus daar gaan we vanavond voor. Mijn maal van spinazie met paneer kaas vraag ik zo mild mogelijk, hopelijk krijg ik er geen problemen mee.

Het is gezellig zo met zijn viertjes eten. Na het eten kijk ik een heel leuke kerstfilm op Disney Plus, Noelle.