Over vrijdag

Het heeft vannacht enorm geregend en het miezert nog steeds. We hebben de regen hard nodig na een heel droge tijd, maar voor mij persoonlijk zijn zulke dagen pijndagen. Ik heb dan ook moeite met opstaan en doe dat pas na achten.  Mijn agenda is tenslotte helemaal leeg.

Rick heeft mijn koffie al gezet en ik pocheer een ei en heb daar een paarse paprika bij. Die vond ik wel bijzonder bij de markt vorige week. Hij smaakt niet veel anders dan een groene en zeker niet zo zoet als de rode, gele of oranje soorten. Die kleur kan ik dus van mijn regenboog lijstje paprika's schrappen, alleen blauw ontbreekt nog. 

Vandaag gaan we naar de Pan Am Starbucks voor onze koffies. Die is dichterbij dus dat bespaart Rick wat tijd. Althans, dat denkt hij. Er is iets mis met de app en het geld is wel van zijn rekening, maar de koffies niet besteld. 

Binnen gaat Rick vragen of ze toevallig toch niet zijn bestelling hebben gekregen. Dat is niet het geval, maar ze maken de koffies voor ons zonder verdere betaling. Dit zal vandaag niet de eerste keer een probleem met een app zijn, maar dat weten we dan nog niet. 

Het is bewolkt maar droog als ik aan mijn cardio begin. Ik kies ervoor om op het, weliswaar erg natte, deck mijn stappen bijeen te krijgen. Buiten is het lichter dan binnen, beter voor mijn gemoed. Christine belt, ze hebben gisteravond grote ruzie met Chucks broer en zijn vrouw gehad. 

Dat is altijd al een moeilijke relatie geweest en Christine is terecht ontdaan over hoe zij Chuck zonder enig respect behandelen, terwijl die er financieel altijd voor hen geweest is. Soms is het maar beter contact te verbreken met familieleden, die alleen maar stress veroorzaken. 

 

Net voor ik klaar ben met mijn stappen begint het weer te regenen en ik ga naar binnen. Daar heeft Orion zijn dagelijkse speelkwartiertje. Mijn oma zei dan altijd dat de hond "matteklap" (of iets dergelijks, ik heb het nooit geschreven gezien) werd, nooit geweten waar dat vandaan kwam, maar dat is Orion dus. Ik vind het altijd zo schattig en maak er een video van. 

Saskia heeft een paar zoete aardappelen en een avocado hier gelaten en ik weet dat Rick en ik die niet gaan eten. Ik vraag de buren of ze er interesse in hebben en dat is het geval. Ik breng ze naar hun voordeur waar ze toevallig net naar buiten komen. 

Gepaste afstand houdend, want Chuck en Lorraine zijn ook uiterst voorzichtig, praten we wat bij. Hun oudste dochter zou vorige maand getrouwd zijn, maar dat is uitgesteld tot maart. Waarschijnlijk komt er nu een optie om de bruiloft virtueel bij te wonen, want het is lang niet zeker dat alles in maart veilig zal zijn. Onze county had vandaag maar 7 coronagevallen, wat natuurlijk super laag is. Maar dat is elders in het land wel anders. 

De tijgerlelies zijn bijna uitgebloeid dus hieronder nog een paar foto's met druppels. Ik ga ze missen want het zijn mijn favoriete bloemen in onze tuin. De arme crape myrtle heeft met de regen en wind twee grote takken verloren. Heel jammer, maar gelukkig zitten er nog veel meer bloemen aan. 

Tegen lunchtijd komt Rick uit zijn kantoor met de mededeling dat de verkoop van het huis van Dad toch niet doorgaat. De kopers hebben een inspectie laten doen en daarbij zijn allerlei voorspelbare kleine mankementen gevonden. Ze wilden $8000 om die te maken en dat vonden Rick en Lisa teveel. Het huis gaat dus weer terug op de markt. 

Wij gaan lunch halen in Vienna, Rick van Al Nakheel en ik bestel weer (tenminste dat denk ik) de zucchini noedels bowl met kaas, spinazie en champignons van Noodles & Company. Ik klik namelijk "reorder" in de app en dan verwacht ik precies te krijgen wat ik vorige keer ook bestelde.

Eenmaal thuis blijk ik echter gewone macaroni gekregen te hebben. Ik bel het restaurant en spreek met de manager. Ik vind dat als je "reorder" klikt het gerecht precies hetzelfde moet zijn als de vorige keer en dat was met zucchini noedels. Ze zegt dat ik het nog eens moet bestellen, maar dan met de juiste noedels.

Ze neemt mijn bestelling op en ik rijd naar het restaurant. Daar blijkt het niet klaar te zijn, omdat ik nog niet betaald heb. Huh? Ik ga niet nog eens betalen als hun app niet goed werkt. Daar is ze het dan uiteindelijk wel mee eens en maakt het gerecht zonder betaling met zucchini noedels. Na al dit gedoe heb ik honger en smul ervan. Les geleerd, niet meer op "reorder" drukken!

Het weer blijft maar miezerig en bewolkt en Rick en ik besluiten onze zwembadreserving van half vijf te annuleren. Dat hebben veel mensen gedaan zo te zien. Hopelijk wordt het morgen weer beter. 

Terwijl ik wat opruim in huis en de kolibrie nectar bijvul zit Rick alweer met de makelaar in Michigan aan de telefoon. Nu gaat de verkoop opeens wel door vanwege wat geld dat de makelaars van hun verdiensten aftrekken. 

Hoe dat precies in zijn werk gaat weet ik niet, maar ik ben blij, want het is het best in de zomer te verkopen als het weer het mooist is. Rick is dan ook heel opgelucht. Hopelijk wordt alles nu snel afgerond. 

Rick moet iets naar het postkantoor brengen en ik merk de afgelopen tijd dat ik steeds meer moeite moet doen om te lezen. Volgens mij heb ik zelfs hoofdpijn van het turen. Op mijn 58ste heb ik eindelijk een leesbril nodig. Ik ben blij dat ik het zo lang heb kunnen uithouden (grappig genoeg hield Rick het ook tot zijn 58ste uit zonder), maar nu moet het ervan komen. 

In deze COVID tijd sta ik niet te trappelen om naar de oogarts te gaan, al moet dat binnenkort wel. Ik besluit bij de Rexall te gaan kijken en koop daar een best leuke jaren vijftig aandoende bril. Ik typ mijn blog nu veel makkelijker met dat ding op. Als ik naar de oogarts ga hoop ik de juiste contactlenzen te krijgen, want ik heb een hekel aan brillen. 

Rick heeft nog een aantal persoonlijke telefoontjes te maken, maar om vijf uur is hij klaar om het weekend te beginnen. Het is inmiddels droog en we gaan eens kijken hoe het is op het terras van Bear Branch Tavern. 

Daar krijgen we een tafeltje ver van anderen. We zijn eerst alleen van plan iets te drinken en dan Indiaas eten te bestellen, maar op het menu met specialiteiten voor vandaag zie we allebei heerlijke dingen. We besluiten hier lekker buiten te gaan eten. 

We beginnen beiden met de gegrilde oesters met bacon en pesto en dat is een heel goede keuze. Ik bestel de gegrilde tonijnsalade en ik hoop van harte dat ze die vaker op het menu zetten. Alles past bij elkaar en de dressings zijn perfect. Rick vindt zijn zwaardvis met couscous ook zeer smakelijk. 

Ondanks het sombere weer hebben we toch van deze dag genoten. Het is grappig want bij het opstaan heb ik tegenwoordig vaak zo'n gevoel van "wat zal ik nu weer eens doen" en dan vult de dag zichzelf toch weer in.

Allemaal een heel fijn weekend gewenst!