Lichamelijke beweging, iets wat hoog in mijn vaandel staat, maar wat zo moeilijk is te verkrijgen voor kinderen hier. Nu is de tijd om de kinderen op te geven voor de verschillende na schoolse activiteiten. Bekend is, dat een groot aantal Amerikaanse kinderen te kampen heeft met overgewicht en mijn kinderen lopen ook risico.

Kai en Katja krijgen op school iedere dag een uur lichamelijke oefening. Waarom daarmee gewacht wordt tot middle en high school is me een groot raadsel! Op Saskia's lagere school krijgt ze slechts 1 uur per week gymles!

Voor Saskia vind ik het dus het belangrijkst, dat ze ook nog iets na school doet. Helaas heeft zij bar weinig interesse daarin. Overal weet ze wel iets te noemen, waardoor een sport of activiteit voor haar niet interessant is. Ik moet toegeven, ik ben ietwat ten einde raad, want ze heeft aanleg om dikker te worden en ik wil ook niet, dat ze veel dikker wordt.

Dilemma dus, wat te doen? Haar dwingen een activiteit te beginnen en er een of twee keer per week een gevecht over hebben om erheen te gaan. Of hopen, dat ze genoeg beweging krijgt met buiten spelen en kind zijn. Ik ben er nog niet uit.

Vandaag kregen we gelukkig een paar uur de zon te zien, dus heb ik meteen iedereen naar buiten gebonjourd. Mallory was de hele dag hier, de operatie van haar vader duurde langer dan verwacht.

Van Leah, het meisje dat mee naar Atlanta ging, kregen we een heel leuke bedankkaart. Amerikanen zijn heel precies met bedankbriefjes en kaarten. Na verjaarspartijtjes krijg je een bedankkaartje voor het komen en het cadeautje, als je iemand te eten hebt gehad idem. Laatst kwam een vriendin uit Philadelphia langs en bestelden we spontaan pizza. Hup, bedankbriefje. Ik moet toegeven, dat ik er zelf nog niet zo attent mee ben. Of dat ooit zal komen, weet ik niet. Maar attent vind ik het wel als ik er een ontvang.

Ikzelf ben vanochtend naar de sportschool gegaan en heb een stepklas gedaan. Daarna flink gekletst met bekenden daar. Hier in Amerika is de kerk een grote sociale trekpleister. Veel mensen hebben hun vriendenkring en sociale leven daar.

In onze buurt is "men" minder religieus dan in andere delen van het land en zijn wij niet ongewoon omdat we 's zondags niet naar de kerk gaan. Maar hoe dan een sociaal leven opbouwen? Voor mij is dat via de sportschool en de school van de kinderen en ik denk, dat ik daar niet alleen in ben.

Op zaterdag heb ik onze schoonmaakster ontslagen. Ze vroeg te veel geld ($135!) om ons huis schoon te maken en bleef korter dan afgesproken en maakte niet goed schoon. Gelukkig zijn er veel schoonmaakbedrijven, dus ik heb morgen alweer een nieuwe. We moesten we de sloten van de deuren laten veranderen, want zij heeft de sleutel nog. Baldino's zond een heel goede slotenmaker, nu hebben we een "servants" sleutel en een gewone sleutel. De servants sleutel past slechts op een slot, terwijl de andere op 3 sloten past. Zo hoeven we in zo'n geval voortaan maar een slot aan te passen.

Vanavond had Rick zin om uit eten te gaan, dus probeerden we een nieuw Japans restaurant uit in Vienna. Het was erg lekker, we zijn allemaal dol op sushi, dus dat helpt! Japans is een populaire keuken hier, we hebben nu 6 Japanse restaurants binnen een straal van 5 mijl!

Na het eten kregen de kinderen nog een ijsje van Baskin Robbins (ze hebben allemaal Shrek smaken!) en nu zit ik dit bij het getsjirp van de krekels te typen.

Nog een goede observatie over de verkiezingen: http://www.nos.nl/nieuws/achtergronden/amerikakiest/heimweenaarbubba.html.