Great Falls revisited

Alweer is het stralend weer en prachtige blauwe lucht, van mij mag het nog weken zo blijven! Het is zo lekker, dat ik buiten mijn gewichtenroutine doe.

Rick gaat met Katja rijden, want die moet nu toch echt eens flink uren gaan maken als ze haar rijbewijs in oktober wil halen! Hij neemt haar voor het eerst mee de interstate op, die is lekker rustig op zondag morgen.

Saskia wordt opgehaald en gaat naar de Water Mine en de Reston Zoo met Tabatha en haar familie.

Kai popelt om Rick en Katja zijn nieuw ontdekte strandje bij Great Falls te laten zien. We besluiten er met zijn vieren te gaan picknicken. Katja rijdt naar het park en we sluiten aan in een rij auto's om binnen te komen.

Omdat wij vrijwel altijd door de weeks gaan had ik er geen idee van hoe druk het park wordt op een mooie zondagmiddag! De parkeerplaats, waar we gewoonlijk staan, is vol, maar gelukkig vinden we nog een plekje op de ernaast gelegen ruimte. Nu moeten we wat verder lopen, maar dat is natuurlijk helemaal geen probleem.

De meeste mensen zijn hier om op het grote veld bij het bezoekerscentrum te picknicken. Hoe dieper we het bos in lopen, hoe rustiger het wordt. We klauteren naar beneden en er zijn wel een aantal mensen op de rotsen, maar "ons" strandje is helemaal leeg.

We vinden een lekker plekje op de rotsen en Rick deelt het eten uit. Katja en ik hebben een Subway sandwich en Rick en Kai KFC kip, want Rick vindt dat het ultieme picknick eten.


Zo af en toe komt er een groepje kayakkers langs en een oudere man in een kano probeert tegen de stroom in te varen. Aan de overkant van de rivier, in Maryland dus, staan een aantal vissers, die niet veel succes lijken te hebben. Ze vangen althans, in de tijd dat wij er zijn, geen enkele vis.


Rick heeft een grote vuilniszak voor onze troep meegenomen en als we dan toch bezig zijn, nemen we ook de troep van anderen, die we overal zien liggen, maar mee. Met een volle zak klimt Katja naar boven, waar ze een compliment van een Park Ranger oogst, want die zag haar bezig met opruimen. Wat mensen bezielt om hele soda flessen en andere plastic troep achter te laten in zo'n mooi natuurgebied zal ik nooit begrijpen!


Als we het park weer uitrijden zien we, dat de rij wachtenden inmiddels verdriedubbeld is! En toch voelde het absoluut niet enorm druk.

Thuis frissen we ons gauw op, want Chuck, Christine en Mallory komen eten. We bestellen gyro's en souvlaki van het Griekse restaurant Amphora hier dichtbij en zoals altijd wordt het super gezellig!